Ἡ εὐκολία γιά τή σωτηρία τῶν λαϊκῶν καί τῶν μοναχῶν.

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ Α΄.

ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΓΑΜΟΣ ΒΙΟΣ

Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΓΑΜΟ

Ἡ εὐκολία γιά τή σωτηρία τῶν λαϊκῶν καί τῶν μοναχῶν.

 Οἱ ἐντολές, οἱ θεραπευτικές πρακτικές τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, οἱ ὁδηγίες τοῦ ὀρθοῦ βίου, πού μᾶς δόθηκαν ἀπό τόν Κύριο, εἶναι κοινές γιά ὅλους (καί γιά τούς μοναχούς καί γιά τούς λαϊκούς). Ἐάν ὑπάρξει βούληση, ἐπιθυμία καί μετάνοια, μποροῦν ὅλοι νά καθαρθοῦν, νά φωτιστοῦν καί νά θεωθοῦν διά τῆς Θείας Χάριτος. Ὅλοι μποροῦν νά ἐπιτύχουν τήν θεραπεία· οἱ «ἐν τῷ κόσμῳ» λίγο δυσκολώτερα σέ σχέση μέ τούς μοναχούς λόγῳ τῶν περισσότερων πειρασμῶν.

Ἰδιαίτερα οἱ ἔγγαμοι θά ἔχουν μεγαλύτερη δυσκολία ἀφοῦ, σύμφωνα μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο: «θά ἔχουν θλίψεις στήν σάρκα»¹³³. Γιά τό λόγο αὐτό,ἐπειδή λυπᾶται¹³⁴ τούς ἀνθρώπους μᾶς συνιστᾶ τήν παρθενία-ἀγαμία¹³⁵, χωρίς ὅμως νά τήν ἐπιβάλλει. Μέ τήν σύστασή του ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος δέν ὑπονοεῖ ὅτι δέν θά σωθοῦν οἱ ἔγγαμοι.

«Τί λοιπόν» ἐρωτᾶ ὁ ἱερός Χρυσόστομος «οἱ ἔγγαμοι θά ἀπωλεσθοῦν ὅλοι; Δέν λέγω αὐτό, ἀλλά ὅτι θά χρειασθεῖ νά καταβάλουν μεγαλύτερους κόπους, ἐάν θέλουν νά σωθοῦν, λόγῳ τῆς παρούσας ἀνάγκης»¹³⁶. Συνέχεια →