Ἡ Ρωμανία-Ρωμηοσύνη

1. 

   ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

   Β΄ Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

   Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ- ΤΟ «ΒΥΖΑΝΤΙΟ»⁶⁹.

 Ἡ Ρωμανία-Ρωμηοσύνη

«Μέ τήν Νέα Ρώμη (τήν Κωνσταντινούπολη) καί τήν ἀνανέωση τῆς Αὐτοκρατορίας (330μ.Χ. κ. ἑξῆς), συντελεῖται καί ἡ ὑπέρβαση τῆς πτωτικῆς κατατμήσεως τοῦ κόσμου, λόγῳ τῆς ἁμαρτίας, σέ «ἔθνη». Ἡ ὑπέρβαση αὐτή γίνεται μέ τήν ὑπερεθνική ἕνωση ὅλων τῶν λαῶν, μέσα στήν Ὀρθοδοξία, σέ ἕνα οἰκουμενικό «ἔθνος», τό «ἔθνος τό ἅγιον» (Α’ Πετρ. 2, 9), στό θεονόμο καί ἀδελφοποιημένο «Γένος τῶν Ρωμαίων», τῶν ὀρθοδόξων πολιτῶν τῆς Αὐτοκρατορίας, μέ ὑπερφυλετικό χαρακτῆρα (πρβλ. Γαλ. 3, 28 – Κολ. 3, 11).

Ἡ ἀπέραντη Ρωμαίϊκη Αὐτοκρατορία μετασχηματίζεται σέ μία πολυεθνική Ὀρθόδοξη Αὐτοκρατορία, τήν Ρωμανία-Ρωμηοσύνη, πού σκοπό ἔχει, νά φέρει τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ στήν γῆ. Τό οἰκουμενικό αὐτό ἔθνος διαμορφώνεται, μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου, σε μία χριστιανική κοινοπολιτεία, στήν ὁποία ἡ Ὀρθοδοξία συνιστοῦσε τήν ἰθαγένεια ὅλων τῶν πολιτῶν»⁷⁰. Συνέχεια →