«Ἔξω οἱ κύνες», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ἔξω οἱ κύνες»

Ὁμιλία στίς 14-11-2015

 «Ἔξω οἱ κύνες» (Ἀποκ. 22,15). Ἔτσι λέει στό 22^ο Κεφάλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως στόν 15^ο στίχο. Τί θά πεῖ ἡ φράση: «Ἔξω οἱ κύνες»; Ἔξω οἱ σκύλοι δηλαδή. Ἔξω καί μακριά ἀπό τόν παμπόθητο Παράδεισο μέ τά αἰώνια ἀγαθά του… Ποιοί; «οἱ κύνες καί οἱ φαρμακοί καί οἱ πόρνοι καί οἱ φονεῖς καί οἱ εἰδωλολάτραι καί πᾶς ὁ φιλῶν καί ποιῶν ψεῦδος». Καί ἡ ἑρμηνεία: ἔξω οἰ ἀδιάντροποι σάν τά σκυλιά, οἱ μάγοι -αὐτοί εἶναι οἱ φαρμακοί – οἱ πόρνοι καί οἱ εἰδωλολάτρες καί καθένας πού ἀγαπάει καί διαπράττει τήν ἀπάτη καί τήν πλάνη τῆς ἁμαρτίας. Γιατί τό λέμε τώρα αὐτό; Γιατί οἱ κύνες, ὅπως ἑρμηνεύουν οἰ Ἅγιοι Πατέρες, εἶναι οἱ κίναιδοι. Καί οἱ κίναιδοι εἶναι αὐτοί πού κινοῦν τήν αἰδῶ.

– Ποιοί εἶναι αὐτοί πού κινοῦν τήν αἰδῶ;

Εἶναι οἱ ὁμοφυλόφιλοι. Ἔτσι ἑρμηνεύει τήν λέξη «οἱ κύνες» ὀ ἑρμηνευτής Ἀρέθας. Τό λέω αὐτό ὡς ἀπάντηση σέ κάποιους πού ἰσχυρίζονται πώς ἡ Ἁγία Γραφή δέν λέει πουθενά ἐναντίον τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Τό λέει ξεκάθαρα καί δέν εἶναι τό μόνο χωρίο.

Σκέφτηκα λοιπόν σήμερα νά κάνουμε μιά ἀναφορά σ’ αὐτό τό θέμα, γιατί εἶναι ἐξαιρετικά ἐπίκαιρο, ἐπεῖγον καί συγκλονιστικό, θά ἔλεγα, διότι εἶναι ἐπί θύραις ἡ ψήφιση τοῦ Νομοσχεδίου πού νομιμοποιεῖ τήν ὁμοφυλοφιλία καί τήν ἐλεύθερη συμβίωση ἀτόμων τοῦ ἴδιου φύλου. Θά πεῖτε: αὐτό εἶναι θέμα τῆς Πολιτείας, δέν εἶναι θέμα δικό μας. Ὄχι, εἶναι θέμα δικό μας! Εἶναι θέμα τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι θέμα ὅλων μας, γιατί εἶναι ἀδιανόητος ὁ διαχωρισμός Κράτους καί Ἐκκλησίας. Γιατί; Γιατί τό Κράτος εἴμαστε ἐμεῖς, ἡ Ἐκκλησία. Οἱ ἄνθρωποι πού ἀποτελοῦν τό Κράτος σήμερα, τό Ἑλληνικό Κράτος, εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας στήν συντριπτική τους πλειοψηφία. Ὁπότε αὐτό πού ψηφίζει τό Κράτος μας εἶναι, σέ τελική ἀνάλυση, αὐτό πού ψηφίζουμε ἐμεῖς. Οἱ ἡγέτες μας δηλαδή, ἐκφράζουν ἐμᾶς -ὑποτίθεται- ἐφόσον τούς ψηφίσαμε. Ὁπότε καί αὐτά πού νομοθετοῦν ὑποτίθεται ὅτι μᾶς ἐκφράζουν. Ἀλλά δέν μᾶς ἐκφράζουν. Γι’ αὐτό ἐπέλεξα νά μιλήσουμε γιά αὐτό τό θέμα.

Κατ’ ἀρχάς νά ἀπαντήσουμε σ’ αὐτούς πού λένε: – Ποῦ τό βρήκατε ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι κακό; – Καί ποῦ τό λέει ἡ Ἁγία Γραφή; – Καί ποῦ τό λέει ὁ Χριστός; Νά ποῦ τό λέει: «Ἔξω οἱ κύνες» (Ἀποκ. 22,15). Πρῶτοι στόν κατάλογο τῶν δυστυχισμένων ἀνθρώπων πού ἀποκλείονται -ἀποκλείονται!- ἀπό τήν μακαριότητα τοῦ Παραδείσου εἶναι οἱ κύνες, οἱ κίναιδοι.

– Γιατί αὐτός ὁ ἀποκλεισμός;

Γιατί εἶναι βαρύτατο ἁμάρτημα, τό ὁποῖο καταδικάζεται σέ ὅλη τήν Ἁγία Γραφή, ὄχι μόνο στό τελευταῖο βιβλίο, στόν Κανόνα τῆς Ἁγίας Γραφῆς. [Κανόνας τῆς Ἁγίας Γραφῆς λέγεται ἡ σειρά τῶν 27 Βιβλίων τῆς Καινῆς Διαθήκης καί τῶν 49 Βιβλίων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Τό σύνολο τῶν βιβλίων αὐτῶν τό λέμε Κανόνα τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Τό τελευταῖο Βιβλίο τοῦ Κανόνος εἶναι ἡ Ἀποκάλυψη].

Ἀλλά καί στό πρῶτο Βιβλίο τοῦ Κανόνος, τήν Γένεση, ἔχουμε τήν φοβερή καταδίκη αὐτοῦ τοῦ βδελυκτοῦ ἁμαρτήματος μέ τήν ὁλοσχερή καταστροφή τῶν πόλεων Σοδόμων καί Γομόρρων. Οἱ κάτοικοι τῶν δύο ἐκείνων περιοχῶν εἶχαν ὅλοι, νέοι καί γέροι, ὑποδουλωθεῖ στό πάθος αὐτό, τό ἀτιμωτικότερο τῶν παθῶν -πού δέν συναντιέται οὔτε στά ζῶα, τά ζῶα σέβονται τήν φύση, τήν ὀντολογία τους- μέ ἀποτέλεσμα νά προκαλέσουν τήν ὀργή τοῦ Θεοῦ. Εἶναι φοβερό καί νά τό πεῖ κανείς ὅτι θέλησαν νά κάνουν αὐτή τήν πράξη καί μέ τούς Ἀγγέλους! Ὅπως λέει τό περιστατικό, εἶχαν πάει οἱ Ἄγγελοι ἐκεῖ, στά Σόδομα καί τά Γόμορρα, προερχόμενοι ἀπό τήν Χεβρώνα μετά τήν συνάντηση μέ τόν Ἀβραάμ καί τότε τούς εἶδαν οἱ Σοδομίτες καί εἶχαν τήν ἀναίδεια νά τούς ζητήσουν ἀπό τόν Λώτ νά τούς παραδώσει, ὥστε νά ἁμαρτήσουν μαζί τους. Τόση ἦταν ἡ διαφθορά τους! Καί ὁ Θεός ἔβρεξε ἀπό τόν οὐρανό «θεῖον καί πῦρ», μέ τά ὁποῖα «κατέστρεψε τάς πόλεις ταύτας καί πᾶσαν τήν περίχωρον καί πάντας τούς κατοικοῦντας ἐν ταῖς πόλεσιν» καί ὅλη τήν βλάστηση τῆς ὡραίας καί πλούσιας ἐκείνης περιοχῆς! (Γεν. 19,1-28). Εἶναι γραμμένα αὐτά στή Γένεση, 19^ο Κεφάλαιο, στίχοι 1-28.

Ἐπίσης στό Βιβλίο τοῦ Λευϊτικοῦ, τοῦ τρίτου Βιβλίου τοῦ Κανόνος τῆς Ἁγίας Γραφῆς, στό 18^ο Κεφάλαιο, στόν 22^ο στίχο λέει: «μετά ἄρσενος οὐ κοιμηθήσῃ κοίτην γυναικείαν» (Λευϊτ. 18, 22). Συγγνώμη πού σᾶς τά λέω, ἀλλά εἴμαστε ἀναγκασμένοι νά τά ποῦμε, ἡ Ἁγία Γραφή τά λέει. Δηλαδή δέν ἐπιτρέπεται ἀρσενικός μέ ἀρσενικό νά κάνουν αὐτό τό ἁμάρτημα, σάν νά εἶναι ὁ ἕνας γυναίκα. Ἀκόμα στό Κεφάλαιο 20, στόν στίχο 13 λέει: «ὅς ἄν κοιμηθῇ μετά ἄρσενος κοίτην γυναικός, βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμφότεροι» (Λευ. 20,13), καί οἱ δυό ἐποίησαν βδέλυγμα, μιά βδελυκτή, σιχαμερή, ἀπαίσια πράξη μπροστά στόν Θεό πρῶτα καί μετά καί στούς ἀνθρώπους.

Τό γεγονός τῆς καταστροφῆς μαρτυρεῖται ἱστορικῶς καί διαχρονικῶς ἀπό τήν Νεκρά θάλασσα. Ὅσοι ἔχετε πάει στήν περιοχή γνωρίζετε ὅτι εἶναι ἕνας ὑγρός τάφος καί ἔχει μία τεράστια πυκνότητα σέ θεῖο καί ἄλλα ἄλατα, τά ὁποῖα δέν ἐπιτρέπουν ζωή μέσα σ’ αὐτή τήν λίμνη – μιά τεράστια λίμνη εἶναι ἡ Νεκρά θάλασσα. Στήν ἐπιφάνειά της ἐπιπλέουν σβῶλοι ἀπό θειάφι καί ἄν κάποιος μπεῖ μέσα δέν βυθίζεται λόγω τῆς μεγάλης πυκνότητος τοῦ νεροῦ. Ἡ Νεκρά θάλασσα, πού βοᾶ, εἶναι μιά μαρτυρία, δέν εἶναι τυχαῖο γεγονός. Ὁ Θεός μᾶς ἔχει ἀφήσει τήν Νεκρά θάλασσα, μιά φοβερή ἀπόδειξη γιά τό ποῦ καταλήγει ὁ Σοδομισμός.

Ἐκτός ἀπό αυτή ἔχουμε καί τίς μαρτυρίες τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ: «ἀμήν λέγω ὑμῖν, ἀνεκτότερον ἔσται γῇ Σοδόμων καί Γομόρρας ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἤ τῇ πόλει ἐκείνῃ» (Ματθ. 10,15). Ἀπευθύνεται στούς Ἁγίους Ἀποστόλους καί λέει πώς, ἄν πᾶνε σέ μιά πόλη καί δέν τούς δεχθοῦν, ἡ πόλη αὐτή θά ἔχει χειρότερη κατάληξη ἀπό αὐτή πού εἶχαν τά Σόδομα καί τά Γόμορρα, ἄν καί ἡ τιμωρία αὐτή ἦταν φοβερή! Καταλαβαίνουμε ὅτι γιά νά συγκρίνει ὁ Χριστός μας τίς καταστάσεις αὐτές σημαίνει ὅτι εἶναι φοβερό τό ἁμάρτημα τῶν Σοδόμων καί τῶν Γομόρρων. Λέει ἀκόμα: «καί σύ Καπερναούμ, ἡ ἕως τοῦ οὐρανοῦ ὑψωθεῖσα, ἕως ᾅδου καταβιβασθήση· ὅτι εἰ ἐν Σοδόμοις ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν σοί, ἔμειναν ἄν μέχρι τῆς σήμερον· πλήν λέγω ὑμῖν ὅτι γῇ Σοδόμων ἀνεκτότερον ἔσται ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἤ σοί» (Ματθ. 11,23-24). Δηλαδή παρόλη τήν φοβερότητα τῆς τιμωρίας τῶν Σοδόμων, χειρότερο θά εἶναι αὐτό πού θά ὑποστεῖ ἡ Καπερναούμ. Πράγματι τώρα πιά ἡ Καπερναούμ εἶναι ἔρημη πόλη καί κατάσταση. Μόνο μαῦρα βράχια ὑπάρχουν ἐκεῖ. Ἐπαληθεύτηκε ἐπακριβῶς ἡ προφητεία τοῦ Κυρίου, γιατί ἐνῶ ὑψώθηκε μέχρι τόν οὐρανό ἀπό τή στιγμή πού ὁ Κύριος τήν εἶχε κάνει θά λέγαμε ὁρμητήριό Του, βάση Του ἱεραποστολική καί πήγαινε ἀπό ἐκεῖ καί κήρυττε σέ ὅλη τήν περιοχή, δηλαδή τιμήθηκε τόσο πολύ ἀπό τόν Κύριο, δέν δέχθηκε τό κήρυγμα τῆς μετανοίας Του.

Ἐπίσης στό Κατά Λουκάν Εὐαγγέλιο (Λουκ. 17,20-29) ὁ Χριστός μας πάλι μᾶς κάνει λόγο γιά τήν ἁμαρτία αὐτή τῶν Σοδόμων καί τῶν Γομόρρων. Στούς στίχους 20-29 ὁ Κύριος περιγράφει τήν κατάσταση αὐτή τοῦ κατακλυσμοῦ καί τήν παρομοιάζει μέ τήν κατάσταση πρό τῆς Δευτέρας Παρουσίας καί λέει: «ὅπως γινόταν πρίν μπεῖ ὁ Νῶε στήν κιβωτό, οἱ ἄνθρωποι ἤσθιον (ἔτρωγαν), ἔπινον, ἐγάμουν, ἐξεγαμίζοντο (παντρευόντουσαν καί ἐνυμφεύοντο καί ἔδιδαν σέ γάμο καί τά παιδιά τους) ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε ὁ Νῶε εἰς τήν κιβωτόν καί ἦλθεν ὁ κατακλυσμός καί ἀπώλεσεν ἅπαντας καί ὁμοίως καί ὡς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Λώτ», δηλαδή τίς ἡμέρες τῶν Σοδόμων καί τῶν Γομόρρων «ἤσθιον, ἔπινον, ἠγόραζον, ἐπώλουν, ἐφύτευον, ᾠκοδόμουν (ἔχτιζαν)», ὅπως τώρα…. Οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἀμέριμνοι γιά τήν σωτηρία τους, στόν κόσμο τους. Νοιάζονται μόνο γιά οἰκονομικά, τράπεζες, capital control, τί θά γίνουν τά λεφτά μας, τά σπίτια μας, τά αὐτοκίνητά μας, τά παιδιά μας νά παντρέψουμε… Καί συνεχίζει: «ᾗ δέ ἡμέρᾳ ἐξῆλθε Λώτ ἀπό Σοδόμων, ἔβρεξε πῦρ καί θεῖον ἀπ᾿ οὐρανοῦ καί ἀπώλεσεν ἅπαντας». Δέν ἔπιασαν τό μήνυμα…

Ὅπως καί σήμερα δέν πιάνουμε τό μήνυμα. Καί ἐμεῖς οἱ χριστιανοί. Ἀφήνουμε τούς ἐκτός. Εἶναι φοβερό αὐτό πού ἐπιχειρεῖται νά γίνει, τό ὁποῖο μπορεῖ νά γίνει γιά τίς ἁμαρτίες μας. Ἀλλά τουλάχιστον νά διαμαρτυρηθοῦμε λίγο. Νά κάνουμε κάτι… ἔτσι γιά τήν τιμή τῶν ὅπλων. Ἔχουν βάλει μία Διαβούλευση στό διαδίκτυο. Ἴσως εἶναι καί προκατασκευασμένο… τά πρῶτα σχόλια, ἄν προσέξετε, εἶναι ὅλα ὑπέρ! Πού δείχνει ὅτι εἶναι στημένο. Αὐτοί ἐργάζονται καί τελευταία στιγμή τό κάνουν γνωστό στόν λαό. Μάλιστα δέν τά δημοσιεύουν ὅλα τά σχόλια. Ξέρετε γιατί; Ἀπό πίσω δυστυχῶς ὑπάρχει τό οἰκονομικό, διότι ἤ θά εἶσαι στόν Χριστό ἤ θά εἶσαι στόν Μαμωνᾶ!

Νά τό ποῦμε πιό ξεκάθαρα: Ἡ ὁμοφυλοφιλία ἔχει μεγάλο τζίρο! Γιά τίς φαρμακοβιομηχανίες, γιά τά νοσοκομεῖα, γιά τούς γιατρούς, γιά ὅλο τό κύκλωμα τῆς διαφθορᾶς. Γιατί; Διότι ἀρρωσταίνει τούς ἀνθρώπους! Ξέρετε πόσοι καρκίνοι δημιουργοῦνται ἀπό τίς διαστροφικές σχέσεις; Ἄς μήν τούς κατονομάσουμε, γιατί λένε οἱ Πατέρες νά μήν ἀναφέρουμε οὔτε τό ὄνομα τοῦ κακοῦ. Καί οἱ διεστραμμένες σχέσεις ἔχουν ἐπικρατήσει ὡς νόμιμες καί μέσα στά ἀνδρόγυνα ἀκόμα καί ὑπάρχουν «πνευματικοί» πού τίς ἐγκρίνουν. Νομιμοποιοῦμε τήν διαφθορά καί μέσα στό ἀνδρόγυνο. Καρκίνοι τοῦ λάρυγγος, τοῦ φάρυγγος, χίλιοι δυό καρκίνοι δημιουργοῦνται ἀπό αὐτές τίς διαστροφές καί δέν τό λένε. Στόν Πειραιώς πού τόλμησε καί τό εἶπε, ἔπεσαν ὅλοι πάνω του. Γιατί; Γιατί ἔχει ἐπίπτωση στό οἰκονομικό, τούς χαλάει τό πλάνο. Καταλάβατε τί εἶναι πίσω ἀπό ὅλο αὐτό τό κίνημα πού προωθοῦν; Κι ἐμεῖς λέμε: «νά τό συζητήσουμε, ἄνθρωποι εἶναι κι αὐτοί, ἀγάπη νά ἔχουμε…». Φυσικά ἔχουμε ἀγάπη, γι’ αὐτό τό λέμε. Καί αὐτούς τούς ἴδιους τούς ἀγαπᾶμε, δέν ἔχουμε κάτι μαζί τους καί πονᾶμε γιά τήν κατάστασή τους, γιατί εἶναι θύματα. Ἀλλά δέν παύει νά ὑπάρχει τό μεγάλο ἁμάρτημα τῶν Σοδόμων καί τῶν Γομόρρων.

– Ξέρετε ποιό εἶναι τό μεγάλο ἁμάρτημα τῶν Σοδόμων καί τῶν Γομόρρων;

Τό λέει ἡ Ἁγία Γραφή: ἡ ὑπερηφάνεια. Ἀπό τήν μεγάλη ὑπερηφάνεια ὁ ἄνθρωπος πέφτει σ’ αὐτό τό ἁμάρτημα, τό ὁποῖο δέν εἶναι ἐκ φύσεως. Γιατί ὑπάρχει καί αὐτή ἡ πλάνη ὅτι γεννιέσαι ὁμοφυλόφιλος. Δέν γεννιέσαι, γίνεσαι. Δέν εἶναι ἀπό τά χρωματοσώματα, δέν εἶναι ἀπό τό DNA. Δέν εἶσαι ἀναγκασμένος νά εἶσαι ὁμοφυλόφιλος. Εἶναι διαστροφή πού γίνεται ἑκούσια ἀπό τόν ἄνθρωπο.

– Ἐάν ἦταν ἀναγκασμένος ὁ ἄνθρωπος νά εἶναι ἔτσι, τότε γιά ποιό λόγο νά καοῦν οἱ ἄνθρωποι στά Σόδομα καί τά Γόμορρα;

– Γιά ποιό λόγο νά λέει ἡ Ἁγία Γραφή μήν τό κάνετε; Ἄν ὁ ἄνθρωπος δηλαδή ἦταν ἀναγκασμένος νά τό κάνει, ὅπως εἶναι ἀναγκασμένος νά φάει. Δέν λέει πουθενά στήν Ἁγία Γραφή μήν τρῶτε. Γιατί εἶναι φυσικό καί ἀναγκαστικό νά φᾶμε, ἁπλῶς λέει νά μήν εἴμαστε γαστρίμαργοι καί λαίμαργοι. Γι’ αὐτό ὅμως λέει μήν τό κάνετε. Ἑπομένως, μποροῦμε νά μήν τό κάνουμε. Δέν εἶναι τῆς φύσεως, ἀλλά εἶναι ἁμάρτημα τῆς βουλήσεως, τῆς προαιρέσεως.

Ἀκόμα ἔχουμε τήν μαρτυρία τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, πού μιλοῦν στήν Καινή Διαθήκη γιά τήν μεγάλη αὐτή ἁμαρτία καί ἀναφέρονται στίς ἁμαρτωλές ἐκεῖνες πόλεις καί τήν τιμωρία τους. Στήν ἐπιστολή τοῦ Ἰούδα τοῦ ἀδελφοθέου λέει τό ἑξῆς: «ὡς Σόδομα καί Γόμορρα καί αἱ περί αὐτάς πόλεις τόν ὅμοιον τούτοις τρόπον ἐκπορνεύσασαι καί ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκός ἑτέρας πρόκεινται δεῖγμα, πυρός αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι». (Ἰούδα 7). Δηλαδή οἱ ἁμαρτωλοί καί διεστραμμένοι ἄνθρωποι μοιάζουν μέ τά Σόδομα καί Γόμορρα, τά ὁποῖα ὑπόκεινται στό αἰώνιο πῦρ.

Ἐκεῖνος ὅμως πού μιλάει πολύ ἀναλυτικά καί καταφέρεται σαφῶς κατά τοῦ βδελυκτοῦ αὐτοῦ ἁμαρτήματος εἶναι ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος εἶναι καί τό στόμα τοῦ Χριστοῦ. Καί ἄς μήν ποῦν κάποιοι ὅτι ‘τό λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος’, γιατί σᾶς εἶπα τό λέει καί ὁ Χριστός. Ἡ γλῶσσα πού χρησιμοποιεῖ εἶναι ἔντονα ρεαλιστική. Ἐπειδή, λέει (Ρωμ. 1,25-32), οἱ ἄνθρωποι λάτρευσαν τήν κτίση παραμερίζοντας μέ περιφρόνηση τόν Κτίστη, τόν Θεό δηλαδή, γι’ αὐτό ὁ Θεὸς ἐπέτρεψε νά παραδοθοῦν σέ ἀτιμωτικά πάθη. Παραχώρησε ὁ Θεός. Ὄχι ὅτι ὁ Θεός θέλει νά πέσουμε, ἀλλά ἐπειδή σέβεται τήν ἐλευθερία μας καί τήν βούλησή μας, βλέπει ὅτι αὐτό θέλουμε, ἀφήνει μέσα σέ ὅρια νά ἱκανοποιήσουμε τίς ἐπιθυμίες μας. Ἐπέτρεψε νά παραδοθοῦν σέ ἀτιμωτικά πάθη, διότι οἱ γυναῖκες τους ἄλλαξαν τήν φυσική σχέση καί χρήση μέ τήν ἀφύσικη καί ἐξευτελίστηκαν μέ ἀκατονόμαστες ἀσέλγειες. Δέν ὑπάρχει μόνο στούς ἄνδρες καί στίς γυναῖκες ὑπάρχει αὐτό τό ἁμάρτημα. Μέ τόν ἴδιο ἀκριβῶς τρόπο καί οἱ ἄνδρες ἄφησαν τήν φυσική σχέση καί χρήση τῆς γυναίκας καί φλογίστηκαν ἀπό φωτιά ἀκράτητης ἐπιθυμίας μεταξύ τους, προβαίνοντας σέ ἀσελγεῖς καί ἄτιμες πράξεις ἀρσενικοί μέ ἀρσενικούς καί παίρνοντας ἀπό τόν ἴδιο τόν ἑαυτό τους τόν μισθό πού τούς ἄξιζε γιά τήν πλάνη τῆς εἰδωλολατρίας τους. Καί προσθέτει ὁ θεοφώτιστος Ἀπόστολος: Αὐτοί, ἐνῶ γνώρισαν καλά ἐκεῖνο πού ὁ Θεός τούς πρόσταξε ὡς δίκαιο, ὅτι δηλαδή ὅσοι κάνουν τέτοια ἔργα εἶναι ἄξιοι θανάτου, ὄχι μόνο τά κάνουν -προσέξτε γιατί ἔχει σχέση μέ τό gay pride (τήν ὑπερηφάνεια)- ἀλλά καί ἐπιδοκιμάζουν ἐκείνους πού τά κάνουν, δείχνοντας ἔτσι ὅτι τρέχουν πρός τό κακό, ὄχι ἀπό ἀδυναμία, ἀλλά ἀπό βαθιά διαφθορά τῆς ψυχῆς τους καί θέλουν χειροκροτητές. Γι’ αὐτό κάνουν τά gay pride. «Εἶμαι ὁμοφυλόφιλος καί τό καυχῶμαι καί θέλω νά μέ χειροκροτήσεις».

Γι’ αὐτό καί οἱ θεοφόροι Πατέρες ἐπιμένουν πολύ στήν καταδίκη τοῦ βδελυκτοῦ αὐτοῦ πάθους. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος λέει ὅτι αὐτό εἶναι «δαιμο­­νικός βίος». Ὄχι ζωώδης, τά ζῶα δέν φτάνουν σ’ αὐτό τό σημεῖο. Δαιμονικός βίος, χειρότερα ἀπό τά ζῶα. Ὅλα τά πάθη, λέει, εἶ­­­ναι ἀτιμω­τικά. Ὅλα τά πάθη ἀτιμάζουν, ξευτελίζουν τόν ἄνθρωπο καί ἡ γαστριμαργία καί ἡ λαιμαργία, ἀλλά προπάντων αὐτό τό πάθος. Καί ἀλλοῦ τό ὀνομάζει «κολοφῶ­να τῶν κακῶν», ­ἀποκορύφωμα ὅλων τῶν κα­κῶν. «Νόσημα χαλεπόν (βαρύ) καί ἀνί­ατον». Ὅλα βέβαια θεραπεύονται μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ. «Λοι­μόν, λοιμῶν χαλεπώτερον», πανώ­­λη χειρότερη ἀπό τίς πανώλεις – ἡ πανούκλα, φοβερή ἀρρώστια μέ πάρα πολλά θύματα, ὅταν πέσει σέ μιά πόλη. Τονίζει δέ ὁ ἱερός Χρυσόστομος ὅτι αὐ­τό, ὅπως ἄλλωστε καί ὅλα τά πάθη, προέρχεται ἀπό τό ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοί δόθηκαν στίς ἀπολαύσεις καί ἀπεμάκρυναν ἀπό τήν ψυχή τους τόν φόβο τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό καί ὁ Θεός τούς ἐγκατέλειψε. Ἐπίσης ὁ Μέγας ­Βα­σίλειος τό καταδικάζει ἀπερίφραστα μέ τόν Ζ΄ καί ΚΒ΄ Κανόνα του.

Γνωρίζουμε βέβαια τήν γνώμη τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀλλά ἀπαντᾶμε σ’ ἐκείνους πού λένε: «Ποῦ τό εἴδατε ὅτι εἶναι ἁμαρτία ἡ ὁμοφυλοφιλία; Καί πρέπει νά σεβόμαστε τά δικαιώματά τους καί τό δικαίωμα στό διαφορετικό». Ἔτσι ὀνομάζουμε τώρα τήν διαστροφή: διαφορετικό! Εἶναι σκόπιμο τό λεξιλόγιο πού χρησιμοποιεῖται. Ὅπως δέν λένε ἔκτρωση ἀλλά διακοπή κύησης. Διακοπή… ὅπως λέμε διακοπή ρεύματος… κλείνεις τόν διακόπτη…

Σήμερα οἱ δοῦλοι τῆς ἠθικῆς αὐτῆς διαφθορᾶς ἔπαθαν τέτοια πώρωση καί διαστροφή, ὥστε ὀργανώνουν «παρε­λάσεις ­ὑπερηφανείας», διαφημίζοντας προκλητικά τήν διαστροφή τους καί «ἐπαγαλλόμενοι» γιά τήν πονηρία τους στήν Ἀθήνα καί στήν Θεσσαλονίκη μέ προπορευομένους τούς Δημάρχους δυστυχῶς, τούς ὁποίους ψηφίζουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι. Γι’ αὐτό πρέπει νά κλαῖμε ὡς ἔθνος. Ὑπερηφανεύ­ονται γι’ αὐ­­­­τό πού χαροποιεῖ τούς ἀνθρωπο­κτό­­νους δαίμονες, ἐξοργίζει τόν Θεό καί προκαλεῖ ἀηδία στούς ἀνθρώπους. Μιλοῦν γιά «διαφορετικότητα», ἐνῶ αὐτό πού βιώνουν εἶναι ἔσχατη ἀναισχυν­τία. Σιγά-σιγά θά μᾶς ποῦν «καί ὁ φόνος, ἐντάξει, μιά διαφορετικότητα εἶναι! Ἐσύ δέν θέλεις νά σκοτώνεις, ἐγώ θέλω νά σκοτώνω. Εἶμαι διαφορετικός! Τί σέ πειράζει; Γιατί μέ ἐμποδίζεις;». Ἐκεῖ θά φτάσουμε. Στή σχιζοφρένεια δηλαδή.

Εἶναι καταφανῶς δαιμονική ἐνέργεια, πού ἀποβλέπει στήν ἀποκτήνωση τοῦ ἀνθρώπου καί στήν πλήρη διάλυση τῆς θεόπλαστης προσωπικότητός του. Ταυτόχρονα δέ διαλύουν τόν θεοΐδρυτο θεσμό τῆς οἰκογένειας καί ἄρα ὅλο τόν κοινωνικό ἱστό. Εἶναι προφανές ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοί δέν ἔχουν ἀπογόνους. Διεκδικοῦν ὅμως! Ζητᾶνε τήν υἱοθεσία… Τό καημένο τό παιδάκι πού θά εἶναι σέ ἕνα τέτοιο «ζευγάρι», τί θά τραβήξει καί πόσο φυσιολογικό θά εἶναι….;

Λυπᾶμαι ὅμως γιά μᾶς, γιατί δέν ξέρω, ἄν συνειδητοποιοῦμε πόσο φοβερό εἶναι αὐτό πού συμβαίνει, γιατί δέν θά ἔχει συνέπειες μόνο στούς ἴδιους. Ἡ νομιμοποίηση αὐτοῦ τοῦ πράγματος προωθεῖται μέ τήν δική μας ἀνοχή.

Μέ αὐτή τήν πλήρη ἐξαχρείωση ποιός θά σώσει τά δυστυχισμένα αὐτά πλάσματα κατά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως; Καί ὄχι μόνο αὐτούς, ἀλλά καί ὅσους τούς ἐπιδοκιμάζουν; Γιατί εἶναι πολλοί πού τούς χειροκροτοῦν. Διότι τίς προκλητικές αὐτές παρελάσεις πού γίνονται, δυστυχῶς ὅπως εἴπαμε, τίς ­ὑποστηρίζουν οἱ δήμαρχοι τῶν ἁγίων πόλεων, τῆς Ἀθήνας μέ τόν Ἅγιο Διονύσιο τόν Ἀρεοπαγίτη, τήν Ἁγία Φιλοθέη καί τῆς Θεσσαλονίκης μέ τόν Ἅγιο Δημήτριο καί τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ πού γιορτάζουμε σήμερα. Καί ἀντί νά κλαῖμε, χειροκροτοῦμε.

Ὅποιος «συνευδοκεῖ» μέ ὅσους ἐνεργοῦν κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, «παρουσιάζεται οἱονεί (τρόπον τινά) σύμμαχος καί συνεργάτης ὑπέρ τοῦ βασιλείου τοῦ σατανᾶ καί τῶν συμφερόν­των του. Ἔτσι ὑπερασπιζόμενος αὐτούς, ἐνθαρρύνει καί τούς ἄλλους νά κάνουν τά ἴδια! Γι’ αὐτό δέν εἶναι μικρό ἀτόπημα ἕνας ἄρχοντας νά ὑποστηρίζει τήν διαστροφή. Εἶναι πολύ βαρύτερο ἀπό τό νά τό κάνει ἕνας ἁπλός ἄνθρωπος, γιατί ὁ ἄρχοντας εἶναι πρότυπο γιά τόν λαό. Πρέπει νά εἶναι καλό πρότυπο γιά τόν λαό.

Τό βδελυρό ἀνοσιούργημα τῶν κατοίκων τῶν Σοδόμων καί τῆς Γομόρρας ἦταν, ὅπως εἴπαμε, τό διαστροφικό πάθος τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ὡστόσο, μέσα στήν Ἁγία Γραφή ἔχουμε μία ἀναφορά στό ἁμάρτημα τῶν Σοδομιτῶν ἀπό τό στόμα τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ, πού μᾶς συγκλονίζει ἀκόμα περισσότερο. Γύρω στό 600 π.Χ. ὁ Θεός μέσῳ τοῦ προφήτου Ἰεζεκιήλ προειδοποιεῖ τούς ἀμετανόητους Ἰουδαίους γιά τήν τιμωρία πού πρόκειται νά ἐπέλθει κατά τῆς Ἱερουσαλήμ λόγω τῆς τραγικῆς ἀποστασίας της ἀπό τόν νόμο Του καί τῆς γενικῆς διαφθορᾶς της. Αὐτός ἦταν ὁ λόγος πού ἔπεσε ἡ Ἱερουσαλήμ. Ἐξαιτίας τῆς εἰδωλολατρείας τους καί τῆς διαφθορᾶς τους ὑποδουλώθηκαν οἱ Ἑβραῖοι καί πῆγαν αἰχμάλωτοι στή Βαβυλώνα. Ὀνομάζει ὁ παντοκράτωρ Κύριος τά Σόδομα ἀδελφή τῆς Ἱερουσαλήμ, ἐξηγώντας παράλληλα γιατί τήν κατέστρεψε ὁ Ἴδιος καί ταυτόχρονα ἀπειλώντας τήν Ἱερουσαλήμ ὅτι θά ἔχει τήν ἴδια κατάληξη κι αὐτή.

Αὐτό πού μᾶς ἐκπλήσσει στά λόγια τοῦ Θεοῦ εἶναι ὅτι τό ἁμάρτημα τῶν Σοδόμων δέν ὀνομάζεται ἀπό τόν καρδιογνώστη Κύριο ὅπως τό ξέρουμε, ἀλλά: «Πλήν τοῦτο τό ἀνόμημα Σοδόμων τῆς ἀδελφῆς σου». Ποιό; «Ὑπερηφανία» (Ἰεζ. 16,49)! Ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ καύχηση, τό θράσος, ἡ ἀλαζονεία! Καί ἐξηγεῖ ὁ Ἅγιος Θεός: «Ἐμεγαλαύχουν καί ἐποίησαν ἀνομήματα ἐνώπιον ἐμοῦ» (Ἰεζ. 16,50). Εἶχαν ὑπερηφάνεια, μεγαλαυχοῦσαν, ὑπερηφανεύονταν μέ τά λόγια τους, κομπορρημονοῦσαν καί ἐποίησαν ἀνομήματα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ἦταν ἀλαζόνες καί ἔκαναν τήν ἁμαρτία ὄχι κρυφά, ἀλλά φανερά, μπροστά Μου, στό φῶς τῆς ἡμέρας, χωρίς συστολή καί φόβο. «Τήν ἁμαρτίαν… οὐχί λάθρᾳ ἐπαισχυνόμενοι πεποιήκασιν, ἀλλ’ οἱονεί ἐπαγαλλόμενοι τῇ ἐργασίᾳ τῶν πονηρῶν ἀνήγγειλαν πᾶσι καί ἐνεφάνισαν» σχολιάζει ὁ Μέγας Βασίλειος. Τήν διέδιδαν παντοῦ καί τήν διαφήμιζαν σάν νά ἀγάλλονταν μέ τά βρώμικα ἔργα πού ἔκαναν.

Πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι ὑπάρχουν τρεῖς βαθμοί στήν ἁμαρτία. Ἡ πρώτη βαθμίδα εἶναι ὅταν κανείς κάνει τήν ἁμαρτία κρυφά, γιατί ντρέπεται. Ὁ δεύτερος βαθμός εἶναι βαρύτερος, γιατί δέν ντρέπεται καί κάνει τήν ἁμαρτία φανερά, ὅπως τώρα οἱ λεγόμενες «ὁλοκληρωμένες σχέσεις» τῶν νέων, πρό τοῦ γάμου, πού εἶναι ἡ ἁμαρτία τῆς πορνείας. Σήμερα γίνεται φανερά καί θεωρεῖται καί φυσιολογική. Στό βιβλίο πού λέγεται ̔Πηδάλιοʾ καί ἀποτελεῖ τήν θεραπευτική τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐπιβάλλεται ἑφτά χρόνια ἀκοινωνησία σέ ὅποιον κάνει αὐτή τήν ἁμαρτία. Ἑφτά χρόνια δηλαδή χρειάζεται ἡ ψυχή, ἐφόσον μετανοήσει καί σταματήσει τήν ἁμαρτία, γιά νά ἐπανέλθει διά τῆς μετανοίας σέ μία καλή πνευματική κατάσταση. Καταλαβαίνετε δηλαδή τί ζημιά παθαίνει ὁ ἄνθρωπος ἀπό αὐτή τήν ἁμαρτία. Σήμερα γίνεται φανερά, δημόσια καί μέ τήν εὐλογία τῶν γονέων, πού εἶναι ἀνάξιοι νά λέγονται γονεῖς ὅσοι σπρώχνουν τά παιδιά τους σ’ αὐτές τίς σχέσεις μέ τήν ἀνοχή τους καί μέ τό νά ἐπιτρέπουν νά μπαίνουν στό σπίτι τους. Μάλιστα τούς στρώνουν καί τό κρεβάτι τάχατες γιατί θά παντρευτοῦν… Λές καί ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μας εἶναι νά παντρευτοῦμε.

Ἀλλά ὑπάρχει καί χειρότερος βαθμός ἁμαρτίας: ὅταν κάνεις τήν ἁμαρτία δημόσια καί ἀπαιτεῖς νά σέ χειροκροτήσουν κιόλας. Νά ζητᾶς τόν ἔπαινο γι’ αὐτό πού κάνεις. Αὐτό ἀκριβῶς εἶναι τά gay pride καί ὅλες οἱ ἁμαρτίες πού ζητοῦν δημόσια ἀναγνώριση καί ἔπαινο.

Γι’ αὐτό κι Ἐγώ, συνεχίζει στόν λόγο Του ὁ δικαιοκρίτης Κύριος, τούς ἀφάνισα ἀπό προσώπου γῆς, ἔτσι πού τούς εἶδα νά φέρονται «καί ἐξῆρα αὐτάς καθώς εἶδον» (στίχ. 50) γιατί «τό ἀνόμημα τῶν Σοδόμων εἶναι ὑπερηφανία».

Βλέπετε δέν εἶναι τόσο τά σαρκικά ἁμαρτήματα. Εἶναι βαρύτατα ἁμαρτήματα καί τά σαρκικά ἀλλά πάνω καί ἀπό αὐτά εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια. Αὐτό εἶναι τό νόσημα πού ἔχει ὁ διάβολος. Ὁ διάβολος δέν ἔχει ἁμαρτίες σαρκικές γιατί δέν ἔχει σάρκα, εἶναι πνεῦμα, ἀλλά ἔχει τό χειρότερο τῶν ἁμαρτημάτων τήν ὑπερηφάνεια. Καί οἱ Πρωτόπλαστοι δέν ἁμάρτησαν σαρκικά. Μετά τήν πτώση λόγω τῆς ὑπερηφάνειας ἦρθαν σέ σχέση σαρκική. Μόνο ἐπειδή δέν θέλησαν νά ποῦν ἥμαρτον στόν Θεό, ἔχασαν τόν Παράδεισο. Ὁ Ἀδάμ ἔριχνε τό φταίξιμο ἔμμεσα στόν Θεό πού ἔφτιαξε τήν γυναῖκα καί τόν παρέσυρε. Ἡ Εὔα πάλι σέ τελική ἀνάλυση ἔβγαζε φταίχτη τόν Θεό, γιατί ἔφτιαξε τό φίδι πού τήν ξεγέλασε. Δέν εἶπαν: «Θεέ μου ἔχεις δίκαιο, σφάλλαμε…», ἀλλά δικαιολογήθηκαν. Ὅπως καί σήμερα. Λές κάτι σέ κάποιον καί ἀμέσως δικαιολογεῖται. Γιατί δέν τό παραδέχεσαι; Πές: «τό ἔκανα, ἥμαρτον, συγχωρέστε με». Ἡ δικαιολογία εἶναι ὑπερηφάνεια καί μᾶς βγάζει ἔξω ἀπό τήν χάρη τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἅγιοι λένε: «ἔχεις-δέν ἔχεις δίκαιο, μήν δικαιολογεῖσαι». Μή ζητᾶς τό δίκιο σου, ζήτα συγχώρηση. Πολλούς ἁγίους τούς κατηγοροῦσαν γιά ἀνηθικότητες, γιά φοβερές ἁμαρτίες καί ἐνῶ δέν τά εἶχαν κάνει, δέν τό ἔλεγαν. Μπορεῖ μάλιστα νά ἀνέτρεφαν παιδιά πού δέν ἦταν δικά τους καί κάποια στιγμή φανέρωνε ὁ Θεός τήν ἁγνότητα καί τήν καθαρότητά τους.

Προσέξτε ὅλα αὐτά τά λέω, γιατί θά μᾶς ἔρθουν οἱ συνέπειες καί εἶναι φοβερές. Τά Σόδομα καί τά Γόμορρα καταστράφηκαν ὁλοκληρωτικά παρόλο πού ὑπῆρχαν καί κάποιοι καλοί ἄνθρωποι, ὁ Λώτ καί ἡ οἰκογένειά του. Ἀλλά εἶχε πεῖ ὁ Θεός στόν Ἀβραάμ ὅτι δέν εἶναι οὔτε δέκα! Ἄν ἦταν ἔστω δέκα καλοί ἄνθρωποι θά σωζόντουσαν καί οἱ πέντε πόλεις. Δέν ἦταν οὔτε δέκα! Καί κατεστράφησαν ὅλοι καί οἱ καλοί μετά βίας γλίτωσαν. Ἡ γυναίκα τοῦ Λώτ ἔμεινε στόν δρόμο. Πρέπει πολύ νά προσέξουμε ὡς ἔθνος, ὡς Κράτος, ὡς Ἕλληνες κ.λ.π. Πρέπει ὅμως πρῶτα νά βάζουμε τό Ὀρθόδοξοι, γιατί, ἄν δέν παραμείνουμε Ὀρθόδοξοι, θά χάσουμε καί τόν Ἑλληνισμό μας καί τήν ταυτότητά μας καί τήν ἐθνότητά μας. Ἐκεῖνο πού φύλαξε τό Ἔθνος μας ἦταν ἡ Ὀρθοδοξία καί ὄχι ἡ Ἑλληνικότητα. Τήν Ἑλληνικότητα τήν φύλαξε ἡ Ὀρθοδοξία. Ἄν χάσουμε τήν Ὀρθοδοξία, τήν ὀρθοπραξία, τόν ὀρθό βίο, θά χάσουμε καί τήν Ἑλληνικότητά μας μετά. Θά χαθοῦμε τελείως. Τουλάχιστον νά ὑπάρχει αὐτό τό «λείμμα», ἡ μαγιά ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος.

Ἐπικεντρώνομαι σ’ αὐτό τό ἁμάρτημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας, γιατί εἶναι πολύ βαρύ γιά τό ἔθνος μας. Εἶναι βαρύ, ὄχι γιατί τό κάνουν πολλοί ἀλλά διότι ὡς ἔθνος, ὡς κράτος, πᾶμε νά τό νομιμοποιήσουμε ἐπίσημα, νά τό χειροκροτήσουμε. Μετά τά παιδιά μας θά τό θεωροῦν φυσικό, ὅπως τό σύνδρομο Down, πού μοῦ ἔλεγαν καί κάποια παιδιά πού ἦρθαν στό Μοναστήρι. Αὐτό τούς περνοῦν στά σχολεῖα, ὅτι εἶναι ὅπως τό σύνδρομο Down, τό ὁποῖο εἶναι μιά χρωμοσωμική ἀνωμαλία. Γεννιέσαι μ’ αὐτό, δέν μπορεῖς νά τό ἀλλάξεις. Καί τούς περνοῦν αὐτό τό ψέμα ὅτι καί ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι τό ἴδιο. Ἐνῶ σ’ αὐτούς δέν ὑπάρχει τέτοια χρωμοσωμική ἀνωμαλία, εἶναι φυσιολογικότατοι ὡς πρός τά χρωμοσώματα, ὡς πρός τό DNA τους. Ἀλλά ὅταν τό κάνουμε νόμο τοῦ κράτους, περνάει τό μήνυμα στό παιδί ὅτι εἶναι καλό πράγμα, ἀφοῦ εἶναι νόμος. Ἀλλά δυστυχῶς σήμερα ψηφίζουμε ἄνομους νόμους! Ὅπως ἔχουμε ψηφίσει καί τόν νόμο γιά τίς ἐκτρώσεις καί -πιστεύω τό ξέρετε- πληρώνουμε γιά τίς ἐκτρώσεις πού γίνονται ἐπίσημα στό κράτος. Μέ τόν δικό μας φόρο γίνονται πλέον οἱ ἐκτρώσεις στό Κράτος μας, μέ τήν συμμετοχή μας… Μετά τήν ὕβρι λοιπόν τῆς ὁμοφυλοφιλίας θά ἔρθει – γιατί ὄχι; – καί τῆς παιδοφιλίας! Καί νά μή πῶ -ντρέπομαι- ἀκόμα χειρότερα καί τῆς κτηνοβασίας. Ἤδη αὐτό τό πράγμα ἔχει ἀναγνωριστεῖ στήν Γερμανία. Φανταστεῖτε μετά ἄν θά μπορέσουμε νά ὑπάρχουμε… Δέν θά ὑπάρχει λόγος νά ὑπάρχουμε τότε ὡς ἔθνος. Γιατί μετά τήν ὕβρι ἔρχεται ἡ συντριβή. «Τῆς πτώσεως ἡγεῖται ὕβρις» (Παρ. 16,18) καί «ὁ Κύριος ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται» (Παρ. 3,34).

Ρώτησαν τόν Ἅγιο Παΐσιο:

– Γέροντα, τί συμβαίνει μέ τούς ὁμοφυλόφιλους; Μερικοί γιατροί λένε ὅτι γεννιοῦνται ἔτσι, ὅτι εἶναι δηλαδή θέμα χρωμοσωμάτων, θέμα τῆς φύσης, ἄρα εἶναι ἀδύνατο αὐτοί οἱ ἄνθρωποι νά ἀλλάξουν καί ἑπομένως ἄδικα τούς ταλαιπωροῦν, καί ὅτι δέν ἔχουν εὐθύνη αὐτοί.

– Πά! Πά! Ὄχι, βρέ παιδί μου, δέν εἶναι ἔτσι. Εἶναι ἕνα πάθος καί αὐτό ὅπως καί τά ἄλλα πάθη.

– Δηλαδή, μπορεῖ νά διορθωθεῖ ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος;

– Πῶς δέν μπορεῖ! Μπορεῖ!… Ἄν θέλει καί προσπαθήσει μπορεῖ νά κόψει τήν κακιά συνήθεια… Πολύ βοηθάει νά ἔχει κανείς ἕναν πραγματικό καί καλό φίλο.

– Πῶς γίνεται κανείς ὁμοφυλόφιλος; Φταίει ἡ οἰκογένεια;

– Ἄν εἶναι μικρό παιδάκι πιό ἀδύνατο, πιό συνεσταλμένο καί δέν προσέξουν τίς παρέες του, τότε κανένας ἀλήτης μπορεῖ νά τό στριμώξει μέ τό ζόρι… ἕλκεται καί αὐτό μετά ἀπό τήν ἡδονή καί σιγά-σιγά συνηθίζει.

Αὐτά εἶναι μαρτυρίες ἀπό τό βιβλίο: ‘’Ὁ Πατήρ Παΐσιος μοῦ εἶπε’’, τοῦ Ἀθανασίου Ρακοβαλῆ.

Νά σᾶς πῶ καί κάποια ἀπό αὐτά πού ἔλεγε ἕνας σύγχρονος Γέροντας πού κοιμήθηκε πολύ πρόσφατα στήν Κρήτη, στίς 02-12-2013, ὁ π. Ἀναστάσιος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κουδουμᾶ. Ἁγιασμένος ἄνθρωπος, μεμαρτυρημένης ἁγιότητας ἀπό πολλούς ἀνθρώπους στήν Κρήτη, σεβαστούς ἱερεῖς, ἀρχιερεῖς κ.λ.π. Προσέξτε τί ἔλεγε αὐτός ὁ ἄνθρωπος, ἕνας σύγχρονος ἅγιος δηλαδή, ὁ ὁποῖος ζοῦσε τήν νοερά προσευχή καί φοβερές πνευματικές καταστάσεις. Ἔλεγε μεταξύ ἄλλων: «Γάμος καί μοναχισμός ἔχουν τόν ἴδιο σκοπό. Νά διασώσουν τό κατά φύσιν καί νά ὁδηγήσουν στό ὑπέρ φύσιν». Τό κατ’ εἰκόνα νά φτάσει στό καθ’ ὁμοίωση. «Νά ἐπαναφέρουμε μέ τήν ἄσκηση τήν ἡδονή ἀπό τίς αἰσθήσεις στόν νοῦ, ὅπως πρίν ἀπό τήν πτώση». Οἱ ἡδονές εἶναι δύο εἰδῶν: ὑπάρχουν οἱ σαρκικές ἡδονές, οἱ αἰσθησιακές, τῶν αἰσθήσεων, οἱ κατώτερες, θά λέγαμε οἱ ζωώδεις, καί ὑπάρχουν καί οἱ ἀνώτερες οἱ πνευματικές, οἱ ἡδονές τοῦ νοῦ. Θά πρέπει λοιπόν ὁ ἄνθρωπος διά τῆς πνευματικῆς ζωῆς, τουτέστιν, διά τῆς ἡσυχίας, ἄσκησης καί μυστηριακῆς ζωῆς: ἐξομολόγησης, Θείας Κοινωνίας «νά μεταποιήσει τό βιολογικό σέ πνευματικό» καί νά ἐπαναφέρει τήν ἡδονή ἀπό τίς αἰσθήσεις στόν νοῦ. Νά μήν κυνηγᾶμε τίς ἡδονές τῶν αἰσθήσεων -τί θά φᾶμε, τί θά πιοῦμε κλπ- ἀλλά τίς ἡδονές τοῦ νοός, τίς πνευματικές ἡδονές. Πάει κανείς στήν Θεία Λειτουργία καί αἰσθάνεται τέτοια πνευματική ἡδονή πού δέν θέλει νά τελειώσει. Ἤ λέει κανείς: «ἔκλαψα στήν προσευχή μου καί νιώθω πολύ ὡραῖα, μία πληρότητα». Αὐτό εἶναι πνευματική ἡδονή. Τά ἔχουμε χάσει αὐτά ἐν πολλοῖς, γιατί δέν προσευχόμαστε καί δέν ζοῦμε πνευματική ζωή.

«Ὅταν δέν τό κάνουν αὐτό οἱ ἄνθρωποι, – δηλαδή νά μεταποιοῦν τό βιολογικό σέ πνευματικό – ἀλλά ὁδηγοῦν στό παρά φύσιν, ὄχι μόνο δέν εἶναι ὠφέλιμοι δρόμοι, ἀλλά εἶναι καί ἐπικίνδυνοι, γιατί νομιμοποιοῦν τήν ἁμαρτία». Λένε μερικοί: «τί νά κάνουμε; ἕνα φαΐ μᾶς ἔμεινε» καί ἀπό τό φαΐ πᾶνε καί στά ὑπόλοιπα. Αὐτός εἶναι ζωώδης, σαρκικός ἄνθρωπος καί ὅσο δέν τό πολεμάει, τόσο σαρκοποιεῖται καί ἡ ψυχή του. Ἔτσι γίνεται: ἄν δέν πᾶς στόν Θεό, θά πᾶς στήν σάρκα. Δέν μένεις στάσιμος ἤ θά πᾶς πάνω ἤ κάτω. Ἄν δέν πᾶς πάνω, θά πᾶς κάτω μέ τήν θέλησή σου ἤ ὄχι. Ἑπομένως ὅσο περνοῦν τά χρόνια ἤ θά γίνεται πνευματοποίηση τῆς σάρκας ἤ θά γίνεται σαρκοποίηση τοῦ πνεύματος. Ἕνας ἄνθρωπος ὅσο μεγαλώνει, ἄν δέν ἀγωνίζεται πνευματικά, γίνεται πιό διεστραμμένος καί πιό διεφθαρμένος. Ἡ διαφθορά τῶν ἡλικιωμένων δέν συγκρίνεται μέ τήν διαφθορά τῶν νέων. Πολύ χειρότεροι εἶναι κάποιοι ἡλικιωμένοι.

Συνεχίζει ὁ π. Ἀναστάσιος: «Ὁ Γέροντας μου, Ἀρχιεπίσκοπος Τιμόθεος, ἀπαγόρευε καί ἀντίδωρο ἀκόμα νά δίνουμε στούς ἀρραβωνιασμένους πού εἶχαν σχέσεις. Τώρα, ἀξιώνουν καί τήν Θεία Κοινωνία…». Κι ἄν τοῦ πεῖς ὅτι δέν ἐπιτρέπεται, μπορεῖ νά θυμώσει καί νά μήν ξαναέρθει γιά ἐξομολόγηση. Βέβαια καί πού ἦρθε μία φορά, τί ἔκανε; Ἦρθε γιά νά κάνει τό θέλημά του, ὄχι γιά νά μετανοήσει. «Ἀπό τήν ἀνάξια συμμετοχή στήν Θεία Κοινωνία -προσέξτε τί λέει- δαιμονίζονται πολλοί ἄνθρωποι». Ξέρετε πόσοι δαιμονισμένοι ὑπάρχουν στίς μέρες μας; Πάρα πολλοί. Ἁπλῶς τά δαιμόνια κάποτε εἶναι κρυφά δέν ἐκδηλώνονται, παρά μόνο σέ δεδομένες στιγμές. «Τούς εὐεργετεῖ πάλι ὁ Χριστός, διά μάστιγος καί ἀφορήτου ὀδύνης». Ὁ δαιμονισμός δέν εἶναι τιμωρία καί ἐκδίκηση τοῦ Θεοῦ. Πάλι παιδαγωγία εἶναι. Ἀπό ἀγάπη παραχωρεῖ ὁ Θεός νά μπεῖ ὁ δαίμονας στό σῶμα τους, γιά νά παιδαγωγηθεῖ ἡ ψυχή. Νά ταπεινωθοῦν δηλαδή. Γιατί στήν βάση ὅλων τῶν ἁμαρτημάτων, καί τῶν σαρκικῶν, εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια. Ἔτσι βλέπουμε ὅτι, ὅταν κανείς κατακρίνει – πού εἶναι φοβερό ἁμάρτημα καί ἀπότοκο τῆς ὑπερηφάνειας – παραχωρεῖ ὁ Θεός μετά νά πέσει σέ σαρκικά ἁμαρτήματα, γιά νά ταπεινωθεῖ καί νά σταματήσει νά ὑπερηφανεύεται κατακρίνοντας τούς ἄλλους. Γιατί αὐτός πού κατακρίνει ἔχει πολύ μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυτό του, ὑπέρ-φαίνεται, νομίζει ὅτι εἶναι πάνω ἀπό τούς ἄλλους καί γι’ αὐτό κάθεται σέ ἕνα θρόνο καί κρίνει καί κατακρίνει τούς πάντες καί τά πάντα. Ὁπότε παραχωρεῖ ὁ Θεός νά συντριφτεῖ μέ σαρκικά ἁμαρτήματα γιά νά γλιτώσει ἀπό τό χειρότερο πού εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια.

Τό ἴδιο καί ὁ δαιμονισμός, πού εἶναι μία συντριβή τῆς σάρκας, τοῦ ἀνθρώπου, γιατί γίνεσαι ρεζίλι καί στούς ἄλλους, ἀλλά κι ἐσύ ὁ ἴδιος ταλαιπωρεῖσαι. Ὅταν πῆγε τό δαιμονισμένο παιδί ἕνας πατέρας στόν Χριστό μας, λέει ρίχνει τόν ἑαυτό του στή φωτιά νά καεῖ, στό νερό νά πνιγεῖ καί μόλις πού τό προλαβαίνουμε. Τί ταλαιπωρία! Ἀλλά ἐπαναλαμβάνω, εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, γιά νά μετανοήσουμε καί νά σωθοῦμε.

«Καί τά δαιμονικά μικρόβια πηγαίνουν στά παιδιά τους». Ἔλεγε ὁ Γέροντας, -πράγματι συνέβαινε, τό ξέρω- ὅτι πήγαιναν ἰδιαίτερα γυναῖκες, οἱ ὁποῖες βρωμοῦσαν ἀπό τά σαρκικά αἴσχη πού ἔκαναν, νόμιμες ὑποτίθεται γυναῖκες μέ τούς συζύγους τους καί δέν ἤθελε ὁ Γέροντας νά τοῦ φιλήσουν τό χέρι, γιατί μετά τό χέρι του βρωμοῦσε γιά μέρες καί ἀναγκαζόταν ὁ ἄνθρωπος νά τό πλένει μέ ἁγιασμό γιά νά ξεβρωμίσει. Ἐκεῖ ἔχουμε φτάσει. Γιά νά καταλάβουμε τό ἐπίπεδό μας.

«Ἔρχονται δεινά… Φοβερά δεινά.. Πυρηνικός ὄλεθρος…». Αὐτά θά γίνουν. Εἶναι προφητεῖες. Ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται. Ὅλοι οἱ πολιτισμοί, ἄν δεῖτε τήν ἱστορία, καταστράφηκαν ἀπό αὐτά τά βδελυκτά ἁμαρτήματα τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ἄν διαβάσετε τήν Παλαιά Διαθήκη – γιατί εἶναι καί πηγή ἱστορίας – θά δεῖτε ἐκεῖ πού οἰ πλούσιοι, οἱ μεγιστάνες τῆς Βαβυλώνας κ.λ.π. ἔκαναν πλουσιότατα δεῖπνα, τά ὁποῖα κρατοῦσαν μέρες καί μῆνες πολλές φορές καί σ’ αὐτά τά δεῖπνα ἔκαναν καί αἴσχη, ὁμοφυλοφιλικά αἴσχη. Καί μετά ἀπό λίγο καταστράφηκε καί ἡ Βαβυλώνα, καταστράφηκε καί ἡ Νινευί παρόλο πού πρός καιρόν εἶχαν μετανοήσει τότε μέ τόν προφήτη Ἰωνᾶ. Ὅλοι οἰ πολιτισμοί τελικά καταστράφηκαν ἀπό αὐτά τά αἰσχρά καί βδελυκτά ἁμαρτήματα. Καί ἐκεῖ ὁδηγούμαστε τώρα, γι’ αὐτό λέει ὁ Γέροντας ὅτι ἔρχεται πυρηνικός ὄλεθρος.

Προσέξτε, τά κατονομάζει: «Ὅλα αὐτά» τά δεινά «θά τά φέρουν τά παρά φύσιν ἁμαρτήματα πού κατήργησαν τό κατ΄ εἰκόνα Θεοῦ στόν ἄνθρωπο». Ἡ ὁμοφυλοφιλία δέν εἶναι ἕνα ἁπλό ἁμάρτημα, ἀλλά ἀντιστρατεύεται στήν ὀντολογία τοῦ ἀνθρώπου, στό εἶναι τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι παρά τήν φύσιν. Ἀντιστρατεύεται στήν ἴδια τήν φύση. Ὄχι μόνο στήν ἠθική, ὄχι ἁπλῶς στήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά στήν ἴδια τήν φύση. Πᾶς ἀντίθετα στήν φύση, ἀντίθετα στόν ἑαυτό σου. «Ὅταν γενικεύεται ἡ ἁμαρτία», γι’ αὐτό θά ἔρθει ὁ ὄλεθρος, «δέν ἔχει λόγους ὑπάρξεως ἡ ἀνθρώπινη φύση ἐπί τῆς γῆς. Καί τότε ὁ Θεός ἐπεμβαίνει», ὄχι γιά νά μᾶς τιμωρήσει, «γιά νά σταματήσει τό διαιωνιζόμενο κακό, ὅπως τά Σόδομα».

– Ἦταν εὐεργεσία αὐτό πού ἔγινε στά Σόδομα;

Εὐεργεσία ἦταν. Σταμάτησε τό κακό πού γινόταν. Ὅπως τό τσουνάμι. Πῆγε, πῆγε… μέχρι ἕνα σημεῖο… διακόσια μέτρα ἀπό τήν ἀκτή. Δέν πῆγε παραπάνω. Βάζει ὅρια ὁ Θεός στό κακό. Ἔγινε τό τσουνάμι, γιατί ἔπρεπε νά γίνει. Καταστράφηκαν τά Σόδομα, γιατί ἔπρεπε νά μπεῖ ἕνα φρένο. Ἀλλοίμονο ἄν ὁ Θεός μᾶς ἄφηνε νά ἁμαρτάνουμε ἀνεξέλεγκτα. Δέν θά σωζόταν κανείς. Γι’ αὐτό βάζει ἕνα στόπ μέσα ἀπό αὐτά τά «κακά», πού εἶναι καλά. Αὐτά δέν τά λεώ ἐγώ, μήν πεῖτε ὅτι εἶμαι κινδυνολόγος καί καταστροφολόγος. Ὁ ἁγιασμένος αὐτός Γέροντας τῆς ἐποχῆς μας τά λέει.

Νά κλείσω μ’ αὐτό: ὅτι τό κίνητρό τους, σέ τελική ἀνάλυση, εἶναι τό χρῆμα. Κάποιος πού τό ἔγραψε αὐτό στή Διαβούλευση, τό ἔσβησαν. Οὐσιαστικά αὐτό τούς νοιάζει. Δέν τούς ἐνδιαφέρει οὔτε ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ, οὔτε τίποτα. Δυστυχῶς ἔχουμε γίνει εἰδωλολάτρες, σαρκολάτρες καί κάνουμε διεστραμμένη ζωή. Τουλάχιστον ἐμεῖς νά βάλουμε σάκο καί στάχτη στό κεφάλι μας, νά μετανοήσουμε δηλαδή, νά κλάψουμε, γιά νά μείνει τό καλό λεῖμμα. Ἀκόμα νομίζω ὑπάρχει στήν πατρίδα μας καί θά σώσει καί τούς ὑπόλοιπους. Μπορεῖ καί νά γίνει καταστροφή… Καί στήν Ἑλλάδα…

Εἴδατε τί ἔγινε χθές στό Παρίσι; Σ’ αὐτό τό θέατρο πού ἔσφαξαν τόσους ἀνθρώπους; Εἶχε πάει ἕνα συγκρότημα Death Metal. Ξέρετε τί εἶναι αὐτό; Ρόκ μουσική Death Metal; Σατανιστές. Ἐκεῖ μέσα ὑμνεῖται ὁ σατανᾶς. Ἔ, τί θά κάνει ὁ σατανᾶς; Θά σᾶς πεῖ: «μπράβο, καλά κάνετε;». Θά σᾶς σφάξει ὅλους. Ὁ σατανᾶς εἶναι ἀνθρωποκτόνος. Γιατί δέν πῆγαν σέ μία ὀρθόδοξη Ἐκκλησία; Ἔτσι παραχωρεῖ ὁ Θεός. Δέν τούς τιμωρεῖ, ἀλλά εἶναι σάν νά τούς λέει ἀπό ἀγάπη: «ἀνοίξτε τά μάτια σας, τόν σατανᾶ θά λατρέψετε;».

Τά λέω μέ πολύ πόνο αὐτά καί ἐπαναλαμβάνω τούς ἀνθρώπους αὐτούς τούς ἀγαπᾶμε, ἀλλά δέν ἀγαπᾶμε τήν νομιμοποίηση τῆς ἁμαρτίας. Ὀφείλουμε νά διαμαρτυρηθοῦμε γιά τήν διαφήμιση, τήν νομιμοποίηση καί τήν προώθηση τῆς διαστροφῆς καί προσευχόμαστε μέ δάκρυα γιά αὐτούς τούς ἀνθρώπους νά βροῦν τόν δρόμο τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό ἀκριβῶς φωνάζουμε. Δέν μποροῦμε νά τούς ποῦμε «μπράβο παιδιά στήν πλατιά μας ἀγάπη χωρᾶτε ὅλοι ἐσεῖς…». Βέβαια ὅλοι χωροῦν στήν καρδιά μας. Τά ἁμαρτήματα ὅμως δέν χωροῦν, γιατί μετά θά πρέπει νά βγάλουμε τόν Χριστό. Τόν Χριστό ὅμως δέν θέλουμε νά Τόν βγάλουμε. Κι αὐτούς τούς θέλουμε ἀλλά ὅπως τούς θέλει ὁ Χριστός.

Στήν Ἐκκλησία δέν πᾶμε ὅπως εἴμαστε, γιατί ἔχει ἐπικρατήσει κι αὐτό τό σλόγκαν. Δυστυχῶς βρέθηκε κι ἕνας «Ὀρθόδοξος» Ἱεράρχης νά μᾶς πεῖ νά σεβαστοῦμε τά δικαιώματα τῶν ὁμοφιλοφίλων. Στήν προκαταρκτική Σύνοδο πού συνῆλθε, πρίν δηλαδή τήν μέλλουσα νά συνέλθει Ὀρθόδοξη Σύνοδο, σηκώθηκε ἕνας Ἱεράρχης καί εἶπε ὅτι: «τά δικαιώματα τῶν σεξουαλικῶν μειονοτήτων πρέπει νά προστατεύονται ἀπό κάθε εἴδους διάκριση καί ἀπό ἄδικους διωγμούς». Τό λέω, γιατί ὑπάρχει ἤδη στό διαδίκτυο, εἶναι δημοσιευμένο. Βέβαια αὐτός ὁ καημένος κάνει λάθος, γιατί δέν ὑπάρχει κανένας διωγμός ἀπό τήν Ἐκκλησία πρός αὐτούς τούς ἀνθρώπους. Ἡ Ἐκκλησία – δέν μιλᾶμε γιά παπικούς καί προτεστάντες, γιατί αὐτοί δέν εἶναι ἐκκλησία – μιλᾶμε γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, δέν καταδίωξε ποτέ ἀνθρώπους. Καταδικάζουμε ὅμως τήν ἁμαρτία.

Ἀλλά καί ἡ λέξη ‘μειονότητα’ κινεῖ τήν συμπάθεια. «Μειονότητα εἶναι οἱ καημένοι, νά τούς προστατέψουμε…». Βλέπετε πώς εἶναι ὅλα σκόπιμα! Οἱ μειονότητες πρέπει νά προστατεύονται. Ἀλλά ὄχι ἡ ἁμαρτία…. Καί οἱ φονεῖς μειονότητα εἶναι! Ἀλλοίμονο ἄν γίνουν πλειοψηφία οἱ φονεῖς! Κι αὐτούς τούς συμπαθοῦμε ἀλλά δέν συμπαθοῦμε τήν φονική τους διάθεση.

Ὡστόσο, μέσα στήν Ἐκκλησία κάνουμε διακρίσεις: ἀρρώστου καί ὑγιοῦς. Ἀλλοίμονο ἄν ποῦμε ὅτι ὁ ἄρρωστος εἶναι τό ἴδιο μέ τόν ὑγιή. Σάν νά πηγαίνει λ.χ. ὁ γιατρός στό νοσοκομεῖο καί νά πεῖ: «ἐντάξει ὅλοι τό ἴδιο εἴμαστε, εἴτε ἔχουμε καρκίνο, εἴτε ὄχι»! Μά δέν εἶναι τό ἴδιο! Γιατί, ἄν ποῦμε εἶναι τό ἴδιο, θά ἀφήσουμε κάποιους ἀθεράπευτους. Δέν θά ἀσχοληθεῖ ὁ γιατρός καθόλου μαζί τους. Αὐτό μᾶς λένε καί στήν περίπτωση τῶν ὁμοφιλοφίλων. «Ἀφῆστε τους, μήν τούς μιλᾶτε, μή λέτε ὅτι εἶναι κακό, μή λέτε ὅτι εἶναι διαστροφή, μή λέτε ὅτι εἶναι ἁμαρτία…». Πρέπει νά τό ποῦμε ὅτι εἶναι ἁμαρτία. Γιατί; Γιατί, ἄν ποῦμε ὅτι εἶναι ἁμαρτία, θά πρέπει μετά νά θεραπευτεῖ. Καί ὁ διάβολος δέν θέλει νά θεραπευτεῖ. Τούς θέλει δικούς του, τούς θέλει καλά δεμένους μ’ αὐτόν.

– Εἶναι διάκριση;

Εἶναι διάκριση. Βέβαια εἶναι διάκριση. Ἀλλά εἶναι σωστή διάκριση. Δέν θά γίνουμε σχιζοφρενεῖς νά ποῦμε ὅτι ἡ ἀρρώστια εἶναι τό ἴδιο μέ τήν ὑγεία! Δέν εἶναι τό ἴδιο! Καί ἀκριβῶς ἐπειδή ἔχουμε ἀγάπη, ἐπιβάλλεται νά κάνουμε διακρίσεις. Ὅταν κάποιος ἔχει καρκίνο, δέν εἶναι ἀγάπη νά τοῦ πεῖς: «δέν ἔχεις τίποτα, πάρε μιά ἀσπιρίνη καί φύγε». Αὐτό εἶναι ἀπάτη. Τόν κοροϊδεύεις τόν ἄνθρωπο καί τόν ἐμπαίζεις. Ἄν εἶσαι καί γιατρός ἀκόμα χειρότερα. Δηλαδή, ἄν φτάσει ἡ Ἐκκλησία, πού εἶναι ὁ πνευματικός γιατρός, νά πεῖ «δέν πειράζει πού εἶσαι ὁμοφυλόφιλος», εἶναι ἡ ἴδια σχιζοφρένεια μέ τόν γιατρό πού λέει «δέν πειράζει πού ἔχεις καρκίνο, δέν χρειάζεται νά πάρεις καμία ἀγωγή». Τί θά γίνει; Σέ πολύ λίγο χρόνο θά πεθάνουν ὅλοι οἱ καρκινοπαθεῖς. Παύεις νά εἶσαι γιατρός. Παύεις νά ἐκπληρώνεις τό λειτούργημά σου στό ὁποῖο τάχθηκες. Αὐτό δέν εἶναι ἀγάπη.

Συνεπῶς ἡ χριστιανική ἀγάπη σέβεται τήν ἐλευθερία τοῦ ἄλλου, ἀλλά προπάντων καί κυρίως σέβεται τόν Χριστό πού εἶναι ἡ Ἀλήθεια καί δέν μπορεῖ νά ἐξαπατᾶ κανέναν. Λέει πάντοτε ξεκάθαρα τήν ἁμαρτία ἁμαρτία καί τό καλό καλό.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Ἐρ. : Ὅσον ἀφορᾶ τόν τρόπο διαμαρτυρίας, πιστεύω ὅτι εἶναι κοινή πεποίθηση πλέον ὅτι δέν εἶναι ἀποτελεσματικός, δέν τόν λαμβάνει κανένας ὑπόψη καί ἁπλῶς τό κάνουμε, γιά νά τό κάνουμε. Γι’ αὐτό καί πάρα πολλοί, ἐνῶ δυσανασχετοῦν καί μέσα τους διαμαρτύρονται δέν τό κάνουν, ὄχι ἀπό ἀδιαφορία μᾶλλον, ἀλλά ἐπειδή δέν μᾶς παίρνουν στά σοβαρά. Ὅλοι ἔχουν οἰκογένειες, παιδιά καί ἀνησυχοῦν γιά τόν τόπο καί τήν πατρίδα καί λυπόμαστε αὐτούς τούς ἀνθρώπους καί σέ καμία περίπτωση δέν θά θέλαμε νά μεγαλώσει αὐτό τό κακό. Ἀλλά νά στείλω ἐγώ ἕνα e–mail καί ἕνα ὁ ἄλλος κ.λ.π. καί στό τέλος νά γίνει μιά μαζική διαγραφή…

Ἀπ. : Ἐσύ τί προτείνεις γιά διαμαρτυρία; Πές μας.

Ἐρ. : Αὐτό θέλω νά πῶ ὅτι δέν ἔχω…

Ἀπ. : Ἄρα νά παραδοθοῦμε ἀμαχητί.

Ἐρ. : Ὄχι δέν λέω αὐτό. Ἀλλά δέν ἔχω νά προτείνω τίποτα.

Ἀπ. : Ἀκριβῶς ἀπό τό τίποτα… ἄς κάνουμε αὐτό πού μποροῦμε. Γιά τήν τιμή τῶν ὅπλων ὀφείλουμε νά διαμαρτυρηθοῦμε. Θά σᾶς πῶ ἕναν μύθο! Ἦταν ἕνας ποντικός καί ἔπεσε μέσα στό γάλα καί θά πνιγόταν. Ἔ, λέει, δέν θά τό βάλω κάτω, θά χτυπάω τά πόδια μου. Ἔπηξε τό γάλα, ἔγινε γιαούρτι καί βγῆκε ἔξω!

Θέλω νά πῶ ὅτι ὀφείλουμε νά κάνουμε αὐτό πού μποροῦμε. Σέ λίγο δέν θά μᾶς ἐπιτρέπουν οὔτε αὐτό! Μπορεῖ νά φτάσουμε σέ τέτοια δικτατορία -ἐκεῖ τό πᾶνε- νά μήν μπορεῖς νά πεῖς ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ἁμαρτία καί κακό. Οὔτε γραπτῶς, οὔτε προφορικῶς, γιατί θά ἔρχεται ὁ Ἀστυνομικός, θά σέ συλλαμβάνει καί θά σοῦ βάζει καί ἕνα πρόστιμο 50000 εὐρώ. Ποιός θά τολμάει τότε νά πεῖ ὅτι εἶναι ἁμαρτία; Ἀκόμα δέν φτάσαμε ἐκεῖ. Ἐκεῖ θέλουν νά καταλήξουν νά μήν μιλᾶμε. Ὄχι, θά μιλήσουμε κι ἄς μήν τούς ἀρέσει. Σᾶς πληροφορῶ ὅτι τούς νοιάζει. Ὅσο κι ἄν φαίνεται ὅτι δέν τούς νοιάζει. Πολύ περισσότερο θά τούς ἔνοιαζε, ἄν δέν τούς ξαναψηφίζαμε. Ἀλλά ἔχουμε τέτοια διαφθορά πού τούς ξαναψηφίζουμε, γιατί τό κριτήριό μας δέν εἶναι ὁ Χριστός, εἶναι τό χρῆμα κι ἄν μᾶς βολέψαν τά παιδιά μας ἤ ὄχι. Καί δέν κοιτᾶμε ἄν εἶναι ἄθεος κανείς. Αὐτό εἶναι πού προωθοῦν τήν ἀθεΐα καί τήν διαστροφή. Τελικά, φανερά ἤ κρυφά, ὅλοι τήν προωθοῦν. Ἀλλά φταῖμε κι ἐμεῖς πού τούς στηρίζουμε.

Ὁπότε ἀπό τό τίποτα, ἄς κάνουμε ἔστω κάτι. Ἄς ποῦμε ὅτι: Δέν συμφωνῶ. – Μά δέν θά μᾶς ἀκούσει κανείς.. – Θά σᾶς ἀκούσω ἐγώ καί θά πάρω καί γώ θάρρος. Γιατί βλέπω εἴμαστε σάν κοιμισμένοι. «Νά μήν κάνουμε τίποτα… νά κάνουμε προσευχή». Θά πάρεις τό κομποσκοίνι καί σέ ἕνα λεπτό θά ἔχεις κοιμηθεῖ. Γιατί δέν ξέρουμε νά κάνουμε κομποσκοίνι. Μακάρι νά ξέραμε καί σίγουρα θά καταστρέφαμε τά σχέδιά τους! Ἀλλά μέ τό νά λέμε: «Καλύτερα νά κάνουμε μόνο προσευχή», τελικά δέν κάνουμε τίποτα. Καί πρέπει λίγο νά κινηθοῦμε. Νά φύγει αὐτή ἡ ἡττοπάθεια. Ἐκεῖ ποντάρουν αὐτοί.

Ὅλα αὐτά πού μᾶς δείχνουν στήν τηλεόραση δέν ἐκφράζουν τήν πλειοψηφία τοῦ λαοῦ. Τά ΜΜΕ προσπαθοῦν νά μᾶς διαμορφώσουν. Ὅλα τά ΜΜΕ μιλοῦν ὑπέρ τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ξέρετε κανένα κανάλι νά λέει ἐναντίον; Ὄχι. Αὐτό ὅμως περνάει ἕνα ὑποσυνείδητο μήνυμα μέσα μας ὅτι: ὅλοι στήν Ἑλλάδα ὑποστηρίζουν τήν ὁμοφυλοφιλία. Βλέπετε πῶς ἐργάζονται; Ἀλλά αὐτό εἶναι ψέμα. Πῶς θά τό ἀνατρέψουμε τό ψέμα; Ἐμεῖς δέν ἔχουμε δικό μας κανάλι γιά νά ποῦμε τό ἀντίθετο. Ἄς κάνουμε λοιπόν αὐτό πού μποροῦμε. Τουλάχιστον νά φωνάξουμε: «Ὄχι, δέν συμφωνῶ». Καί νά ξέρετε ὅτι μπορεῖ ἀριθμητικά νά μήν εἴμαστε πλειοψηφία, ἀλλά εἴμαστε πλειοψηφία, γιατί ἔχουμε τόν Χριστό. Καί ὅπου εἶναι ὁ Χριστός εἶναι ἡ πλειοψηφία. Καί ἕνας νά εἶσαι, ὀφείλεις νά μιλήσεις, γιατί ἐφόσον ἔχεις τόν Χριστό, ἔχεις τήν Ἀλήθεια. Εἶσαι πλειοψηφία καί ἔστω καί ἕνας τούς ἀνατρέπεις.

Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής ἕνας ἦταν. Ὅλοι, Πατριάρχες, Ἐπίσκοποι, Ἱερεῖς, εἶχαν πέσει καί εἶχαν προσκυνήσει τήν αἵρεση… σύν τοῖς Βασιλεῦσι. Γιατί κατά κανόνα ἡ αἵρεση καί τά αἱρετικά πράγματα ὑποστηρίζονται ἀπό τούς κοσμικούς ἄρχοντες. Ἡ διαφθορά σήμερα ἀπό τό Κράτος ὑποστηρίζεται. Δέν ξεκίνησε ἀπό τήν Ἐκκλησία αὐτό τό κίνημα ὑπέρ τῶν ὁμοφιλοφίλων. Ἀπό τό Κράτος ξεκινάει. Μιά μορφή αἵρεσης εἶναι κι αὐτό. Εἶναι μιά αἵρεση στή ζωή. Ὑπάρχει αἵρεση στήν πίστη, ὑπάρχει αἵρεση καί στή ζωή. Ὅταν προωθεῖται ἡ διεστραμμένη ζωή εἶναι αἵρεση στή ζωή. Ὅταν προωθεῖται ἕνα διεστραμμένο δόγμα εἶναι αἵρεση στήν πίστη. Στά χρόνια λοιπόν τοῦ Ἁγίου Μαξίμου εἶχε προωθηθεῖ τό διεστραμμένο δόγμα ὅτι ὁ Χριστός εἶχε μόνο μία θέληση. Καί εἶπε ὁ Ἅγιος Μάξιμος: – Ὄχι, εἶχε δύο θελήσεις. – Μά πῶς; Ἐδῶ Πατριάρχες, Ἐπίσκοποι λένε γιά μία, ἐσύ εἶσαι ἀνώτερος ἀπό αὐτούς; Ὅπως λένε καί σήμερα: – Ἐσύ ἕνας παπαδάκος ξέρεις καλύτερα ἀπό τούς δεσποτάδες; Θά μᾶς πεῖς ἐσύ! Ναί, θά σᾶς πῶ, γιατί δέν τά λέω ἐγώ, τά λέει ὁ Χριστός. Καί ὁ Χριστός εἶναι πάνω καί ἀπό τούς δεσποτάδες. Τότε ἔλεγαν στόν Ἅγιο: – Μέ ποιόν εἶσαι ἐσύ; – Ἐγώ εἶμαι μέ τήν Ἐκκλησία, ἀπαντοῦσε. – Ἐμεῖς δέν εἴμαστε; – Ὄχι, δέν εἶστε. Ἐφόσον φεύγετε ἀπό τήν σωστή πίστη, δέν εἶστε μέ τήν Ἐκκλησία. Αὐτό πρέπει νά τό ποῦμε. Ὀφείλουμε νά διαμαρτυρόμαστε, γιατί ἀλλιῶς θά γίνουμε νερόβραστοι, ὅπως μᾶλλον ἔχουμε γίνει.

Ὅταν εἶχε ξεκινήσει ἡ ταινία τοῦ Σκορτσέζε, ὁ Ἅγιος Παΐσιος, ὁ ἄκρως ἡσυχαστής, πού δέν ἔπαιρνε κἄν ὑποτακτικούς, ἄφησε τήν ἡσυχία του, ἄφησε τό Ἅγιον Ὄρος, ξεσήκωσε καί τούς Πατέρες καί κατέβηκαν στήν Θεσσαλονίκη νά λάβουν μέρος στήν διαδήλωση. Τί θά ἔβγαινε μέ τήν διαδήλωση; Σιγά! Ποιός θά τούς ἄκουγε; Ἄν ἔλεγε κι ἐκεῖνος: «Τί νά κάνουμε; Ἀφοῦ εἶναι προαποφασισμένα», δέν θά κατέβαινε. Ὅπως τώρα, προαποφασισμένα εἶναι, ἀλλά ὀφείλουμε νά κινηθοῦμε. Μετά ἀπό 17 χρόνια ἦρθε ὁ Κώδικας Ντα Βίντσι, παρόμοιο, βλάσφημο βιβλίο γιά τόν Χριστό μας. Τίποτα δέν ἔγινε, ἕνα δικαστήριο… Κοιμόμασταν οἱ χριστιανοί. Ὅσο περνοῦν τά χρόνια δηλαδή ξεφτίζουμε ἐμεῖς οἱ χριστιανοί ἅμα δέν μιλᾶμε. Αὔριο θά ἔρθουν οἱ τσιχαντιστές, θά μᾶς ποῦν ‘τό κεφάλι σας ἤ τήν πίστη σας’. Πόσοι νομίζετε θά ἀντισταθοῦν;

Πρῶτα πρῶτα ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἐπιβεβαιώνουμε τήν πίστη μας καί παίρνουμε θάρρος, ὅταν διαμαρτυρόμαστε καί στή συνέχεια ἐνθαρρύνουμε καί τούς γύρω μας. Γιατί τό πνεῦμα αὐτό τῆς ἡττοπάθειας δέν εἶναι καθόλου καλό. Ὀφείλουμε νά ἀντιστεκόμαστε ἔστω κι ἄν ἀνθρωπίνως φαίνεται πώς δέν θά ἔχουμε ἀποτέλεσμα. Ἔχουμε ἀποτέλεσμα γιατί ἀκούγεται ἡ φωνή τῆς ἀλήθειας καί τοῦ Χριστοῦ.

Πρέπει νά ξέρετε ὅτι κι αὐτοί οἱ ταλαίπωροι ἄνθρωποι, οἱ ὁμοφυλόφιλοι, μᾶς ἀκοῦν, γιατί βαθιά μέσα στήν ὕπαρξή τους γνωρίζουν πώς δέν βρίσκονται στόν σωστό δρόμο καί βοηθιοῦνται ἀπό τήν στάση μας. Ἀλλοίμονο ἄν τούς ποῦμε ὅτι εἶστε καλά… τούς ἐμπαίζουμε. Ἀλλοίμονο ἄν δέν μιλᾶμε…. εἶναι χρέος ἀγάπης. Ὅπως εἶναι χρέος ἀγάπης νά μιλᾶμε κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὁ Οἰκουμενισμός λέει: «ἐσεῖς οἱ Παπικοί, ἐντάξει καλά εἶστε, μείνετε ἐκεῖ, δέν ὑπάρχει λόγος νά ἀλλάξετε, νά βαφτιστεῖτε, νά γίνετε Ὀρθόδοξοι…». Ἐνῶ ἔπρεπε νά τούς ποῦμε ὅτι: ὀφείλετε νά ἀλλάξετε καί νά βαφτιστεῖτε, ἄν θέλετε νά σωθεῖτε. Γιατί μία προϋπόθεση σωτηρίας εἶναι τό βάφτισμα. Ἄν δέν τό πεῖς αὐτό, δέν ἔχεις ἀγάπη.

Σήμερα τό Κράτος προωθεῖ αὐτόν τόν νόμο. Αὐτοί πού τόν προωθοῦν θά δώσουν φοβερό λόγο στόν Θεό, γιατί δέν διαστρέφουν μόνο τόν ἑαυτό τους, ἀλλά ὁδηγοῦν ἕνα ὁλόκληρο Κράτος στήν διαστροφή. Ἔ, ἀπό ἀγάπη, δέν πρέπει νά τούς τό ποῦμε; «Ξέρετε τί κάνετε; Πρῶτα-πρῶτα ἐσεῖς μέ ἀσφαλή τρόπο ὁδηγεῖστε στήν κόλαση ὡς πρόσωπα μ’ αὐτό πού ψηφίζετε, γιατί διαστρέφετε ἕναν ὁλόκληρο λαό». Εἶναι δεῖγμα ἀγάπης καί ἔχουμε χρέος νά τό ποῦμε ἄσχετα ἄν θά ἀκούσουν ἤ ὄχι. Πιστεύω πάντως πώς κάποιοι θά ἀκούσουν. Καί δέν τό λέω ἐγώ, τό λέει ὁ Χριστός. Γιατί ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἔχει δύναμη. Εἶπε ὁ Χριστός: «Εἰ τόν λόγον μου ἐτήρησαν καί τόν ὑμέτερον τηρήσουσιν» (Ἰω. 15,20). Κάποιοι τόν τήρησαν τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ. Ἀπό αὐτό παίρνω κουράγιο καί ἐγώ καί μιλάω. Ἀλλιῶς καί ἐγώ δέν πρέπει νά μιλάω. Γιατί νά μιλάω; Νά μήν μιλάω καθόλου, ἄν κανένας δέν ἀκούει. Ἀπό ἐσᾶς τούς 100, πού ἀκοῦτε τόσα κηρύγματα, πόσοι ἀλλάζουν; Λίγοι! Ἀλλά ἔστω κι ἕνας νά ἀλλάξει γιά μένα εἶναι κέρδος. Μιά ψυχή πάει στόν Παράδεισο! Λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: εἶστε 100 πού ἀκοῦτε αὐτά πού λέω, ἔστω 10 νά καταλάβετε αὐτά πού σᾶς εἶπα καί ἔστω 1 νά ἀλλάξει, εἶναι μέγιστο κέρδος. Γι’ αὐτό μιλᾶμε, ἔστω γιά ἕναν. Ὁ Χριστός ψάχνει τό χαμένο πρόβατο.

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/