ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ SAINT ISAAK THE SYRIAN 2: Ἀγάπη γιά τίς ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας.

Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

Ἀγάπη γιά τίς ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

ΠΩΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΗΣΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ

ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ:

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Β) Ἡ κάθαρση ἀπό τά πάθη («παλαιός ἄνθρωπος»)

5)Ἀγάπη γιά τίς ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας.

Γιά νά καθαρισθοῦμε ἀπό τά πάθη πολύ βοηθοῦν οἱ πολλές καί ποικίλες ἀκολουθίες τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Πρέπει νά γίνουμε φιλακόλουθοι, ἄνθρωποι τῆς προσευχῆς. Ἡ προσπάθεια ἀρχίζει ἀπό τό σπίτι μέ τό κλείσιμο τῆς τηλεόρασης.

«Γιά νά μπορέσουμε νά ζήσουμε ἀληθινά γιά νά χαροῦμε τή ζωή μας πρέπει νά εἴμαστε ἑνωμένοι μέ τήν ὄντως Ζωή πού εἶναι ὁ Χριστός. Πρέπει νά γίνουμε ἄνθρωποι τῆς προσευχῆς. Θά τό πετύχουμε δέ αὐτό ὅταν συμμετέχουμε καί συχνά εἴμεθα παρόντες στίς ἐκδηλώσεις τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ πρώτη ἐκδήλωση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τό κτύπημα τῆς καμπάνας. Ὅταν συμμετέχουμε στίς ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας, τότε ὁπωσδήποτε θά γίνουμε φιλακόλουθοι. Τότε θα μπορέσουμε να ζήσουμε καί στό σπίτι μας, πού εἶναι κατ’ οἶκον Ἐκκλησία, τήν προσευχή. Νά ζήσουμε τήν κοινή προσευχή. Σήμερα, ὑπάρχει μία μυστική ρήξη, ἕνας μυστικός χωρισμός στήν οἰκογένεια. Τό πρῶτο πού φταίει εἶναι ἡ τηλεόραση. Ἀνοίγουμε τήν τηλεόραση καί ξεχνᾶμε ὅτι ὑπάρχει ἕνα κουμπί πού τήν ἀνοίγει, ἀλλά ὑπάρχει κι ἕνα πού τήν κλείνει. Τήν ἀνοίγουμε καί καθόμαστε ἐκεῖ σιωπηρῶς καί βλέπουμε ἐπί ὧρες.
Σάν ἀποτέλεσμα ἔλειψε ἀκόμη καί αὐτή ἡ κοινωνική κοινωνία, ἡ κοινωνική διαπροσωπική κοινωνία μέ τά παιδιά μας.
Πολύ περισσότερο ἔλειψε ἡ πνευματική κοινωνία. Τό μέσο γιά νά ἑνωθεῖ ἡ οἰκογένεια μ’ ἕναν ἄρρηκτο δεσμό, ἀλλά καί γιά νά ζοῦμε μέσα στή μεγάλη οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ ἑνωμένοι πραγματικά μεταξύ μας ἔχοντας μέθεξη Θεοῦ, εἶναι ἡ συμπροσευχή. Γι` αὐτό πρέπει ἡ οἰκογένεια νά μάθει νά κανει τό ἀπόδειπνο. Τί ὡραῖο πρᾶγμα! Νά μάθουμε τά παιδιά μας ἀπό μικρά νά προσεύχονται καί νά συμπροσεύχονται, νά μάθουμε τό θυμίαμα. Νά μάθουμε νά συμπροσευχόμεθα καί τό πρωί»^¹⁵. Τότε ἡ οἰκογένεια λειτουργεῖ σάν κατ’ οἶκον Ἐκκλησία, σάν προπονητήριο γιά μεγαλύτερους πνευματικούς ἀγῶνες Τότε εἴμαστε δεκτικοί τῶν χαρισμάτων καί ἀνοικτοί στά οὐράνια μυνήματα πού δίδονται στή διάρκεια τῆς κοινῆς Λατρείας. Σάν τόν ἀθλητή πού ἔχει πολύ καλή φυσική κατάσταση καί ἔχει πολύ καλά προπονηθεῖ, εἰσερχόμεθα καί ἐμεῖς στό πνευματικό στάδιο (στή Θεία Λειτουργία) γιά νά ἐπιτύχουμε τήν ἕνωσή μας μέ τόν Θεό.

6)Γιά τήν σωστότερη συμμετοχή στήν Θεία Λειτουργία πρέπει νά προσεχθοῦν μερικά πρακτικά ζητήματα τήν προηγούμενη ἡμέρα. Πολύ ἐλαφρύ φαγητό καί λίγο νερό νωρίς τό βράδυ ἐν ὄψει τῆς Θείας Λειτουργίας καί Θείας Κοινωνίας τῆς Κυριακῆς

Ὄχι ἔξοδοι καί φαγοπότια, ἰδίως τό Σαββατόβραδο. (Τό πόσο ἀλλοτριωμένοι εἴμαστε σάν χριστιανοί φαίνεται ἀπό τό πότε κάνουμε τό μυστήριο τοῦ γάμου, πότε κάνουμε τά γενέθλια τοῦ παιδοῦ μας ἤ καλοῦμε τούς φίλους μας : Συνήθως τό Σάββατο βράδυ, ἐνῶ ὑποτίθεται ὅτι ἑτοιμαζόμαστε γιά τήν Θεία Κοινωνία τῆς Κυριακῆς.

Πολύ βοηθᾶ ἡ παρακολούθηση τοῦ ἐσπερινοῦ τό Σάββατο τό ἀπόγευμα ἤ ἄν εἶναι καθημερινή τῆς ἑορτῆς πού πρόκειται νά ἑορτάσουμε.
Ἑτοιμασία τοῦ ζυμωτοῦ προσφόρου, τοῦ νάματος καί τῶν ὀνομάτων γιά μνημόνευση, μέ σιωπή, εὐλάβεια καί προσευχή.
Τό βράδυ ζητᾶμε συγγνώμη ἀπό ὅλους, μετά τό ἀπόδειπνο, πού καλό εἶναι νά γίνεται ἀπό ὅλη τήν οἰκογένεια μαζί. Τά παιδιά φιλᾶνε τό χέρι τῶν γονέων καί παππούδων και ἔτσι κοιμῶνται.
Καθαριότητα καί σωματική ἐν ὄψει τοῦ ἐκκλησιασμοῦ.
Πολλή προσευχή μέ τό κομβοσχοίνι τό βράδυ πρίν τή Θεία Λειτουργία καί σχετική μελέτη λειτουργικοῦ βιβλίου.
Μελέτη τοῦ εὐαγγελικοῦ καί τοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος τῆς ἐπόμενης ἡμέρας.
Μελέτη τῆς ἀκολουθίας τῆς Θείας Μεταλήψεως ἄν πρόκειται νά κοινωνήσουμε.
Εἰδικά γιά τό τελευταῖο, δηλ. γιά τήν ἑτοιμασία ἐν ὄψει τῆς Θείας Κοινωνίας ὀφείλουμε νά τονίσουμε ὅτι πρέπει ἡ καρδιά μας νά συντριβεῖ. Ἄς ζητήσουμε συγχώρηση γιά τίς ἁμαρτίες μας ἀπό τόν Θεό (ἐννοεῖται βέβαια, ὅτι ἔχουμε ἐξομολογηθεῖ καί ἔχουμε πάρει τήν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ μας γιά νά κοινωνήσουμε) καί μέ τήν καρδιά μας ἄς ζητήσουμε τή μεγάλη δωρεά ἀπό τόν Κύριο. Ἔλεγε ἕνας ἐξαγιασμένος Ἁγιορείτης γέροντας: «Ἡ καλυτέρα προσευχή εἶναι ὅ,τι ἐσύ ἐπινοεῖς ἐκείνην τήν ὥρα. Δέν εἶναι μόνον,… θέλω νά διαβάσουμε Μετάληψη νά μεταλάβουμε, τρόπον τινά, αὔριο. Α, «ἀπό ρυπαρῶν χειλέων, ἀπό βδελυρᾶς καρδίας…»· διαβάζουμε, οὔτε καταλαμβάνουμε τί λέμε. Ἐσύ ὁ ἴδιος νά βρεῖς προσευχή, ἐσύ ὁ ἴδιος· ὁπότε καταλαμβάνεις τί λές εἰς τόν Θεό. Αὐτό ἔχει μεγάλη δύναμη, … μεγάλη δύναμη! Ε, ἄς ὑποθέσουμε ὅτι αὔριο θά μεταλάβουμε. Θά μεταλάβουμε. Θά ‘ρθει οὐσιωδῶς ὁ Παράκλητος ν’ ἁγιάσει τά Δῶρα· πῶς θά Τόν ὑποδεχθεῖς; «Στό ἔλεός Σου, στήν εὐσπλαχνία Σου, συγχώρεσέ με». Ἔχει δύναμη διότι τό λές καί τό καταλαμβάνεις, ἀπό μέσα ἀπ’ τήν ψυχή σου βγαίνει αὐτή ἡ εὐχή… Διότι πολλές φορές διαβάζουμε, ἀλλοῦ τρέχει ὁ νοῦς, ἀλλά αὐτό, πού βγαίνει ἀπό μέσα σου, τό καταλαμβάνεις τί λές».^¹⁶