Ο
Κυρ-Παντελής ταξίδευε με το τρένο προς Θεσσαλονίκη και διάβαζε το
Ψαλτήριο. Ένα παράξενο γεγονός όμως σημάδεψε το ταξίδι του. Καθώς
διάβαζε, μία κοπέλα που καθόταν τρία-τέσσερα καθίσματα πιο μπροστά
άρχισε να διαμαρτύρεται και να φωνάζει. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία και
πίστεψε πώς κάποια παρεξήγηση έγινε με το διπλανό της. Όταν όμως ο
κυρ-Παντελής είδε πώς ο ελεγκτής-εισπράκτορας ερχόταν προς το μέρος του
απόρησε.
– Αγαπητέ κύριε, μπορείτε να σταματήσετε να διαβάζετε αυτό το βιβλίο γιατί ενοχλείτε;
– Μα το διαβάζω από μέσα μου! απάντησε εκείνος φανερά απορημένος.
Πώς είναι δυνατόν να ενοχλείται η κοπέλα; Έκπληκτοι και απορημένοι
μαζί με τον κυρ-Παντελή ήταν και οι άλλοι επιβάτες. Ένας μάλιστα έξ
αυτών φώναξε. <<Αν ενοχλείται η κοπέλα, να αλλάξει
βαγόνι…>>. Πράγματι, η άγνωστη κοπέλα μεταφέρθηκε στα πίσω βαγόνια
μήν αντέχοντας το Ψαλτήριο. Και λέει ο κυρ-Παντελής στους συνεπιβάτες
του.
– Μέχρι προχθές και εγώ μαζί με εσάς αγνοούσα τη δύναμη των Ψαλμών
του προφήτη Δαυϊδ. Τώρα, και ιδιαίτερα μετά το περιστατικό τούτο, ένα
σας λέγω:
«Το Ψαλτήρι λειτουργεί ως κόπανος που διώχνει τα κακούδια
(δαιμόνια) από πάνω μας και από το περιβάλλον μας». Έτσι έλεγε ένας
άγιος που έζησε στη γειτονιά μας (ο τρελο-Γιάννης).
Aπο το βιβλίο: Ο τρελο-Γιάννης (τόμος Β’)
