«Ἀνάπαυσις τῆς ψυχῆς κοντά στόν Κύριο»

 Ὅσο καί ν᾿ ἀναζητᾶς ἀνάπαυσι καί παρηγορία σ᾿ αὐτόν τόν πρόσκαιρο κόσμο δέν θά τήν βρῆς. Τήν εἰρήνη καί τήν παρηγορία μπορεῖ νά τή δώση στήν ψυχή μόνον ὁ Κύριος, μέ τή χάρι Του, ὅπως ὁ ἴδιος εἶπε: «Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθώς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγώ δίδωμι ὑμίν»Ἰω. 14. 27).
Σκέψου, ποῦ καί σέ ποιά γήϊνη ἀπόλαυσι θά βρῆς τήν εἰρήνη καί τήν ἀνάπαυσι; Ποῦ θά βρῆς τήν ἐσωτερική γαλήνη καί τή μόνιμη χαρά;
Μήπως στή δόξα; Ἀλλά σήμερα εἶσαι τιμημένος καί αὔριο ἀτιμασμένος. «Πᾶσα δόξα ἀνθρώπου ὡς ἄνθος χόρτου· ἐξηράνθη ὁ χόρτος, καί τό ἄνθος ἐξέπεσε» (Ἡσ. 40. 6-7).Ἀλλά μήπως στόν πλοῦτο; Ὄχι μόνο εἰρήνη καί ἀνάπαυσι δέν σοῦ χαρίζει, ἀλλ᾿ ἀντίθετα πολλή μέριμνα καί ἀνησυχία καί ἀνασφάλεια, μέρα καί νύχτα.

Ἡ ἐργασία πού γίνεται μέ ἡρεμία καί προσευχή ἁγιάζεται.

 

   Ἁγίου Παϊσίου

– Δεν είναι καλύτερα, Γέροντα, μια δουλειά να γίνη πιο αργά, για να έχει κανής την ηρεμία του;
– Ναι, γιατί, όταν εργάζεται κανείς με ηρεμία, διατηρεί την γαλήνη του και αγιάζει όλη την ημέρα του. Δυστυχώς, δεν έχουμε καταλάβει πως, όταν κάνουμε γρήγορα μια δουλειά, αποκτούμε μια νευρικότητα. Και η εργασία που γίνεται με νευρικότητα δεν είναι αγιασμένη. Σκοπός μας δεν πρέπει να είναι να φτιάξουμε πολλά και να είμαστε όλα αγωνία. Αυτό είναι δαιμονική κατάσταση.
Το εργόχειρο που γίνεται με ηρεμία και προσευχή αγιάζεται και αγιάζει και τους ανθρώπους που το χρησιμοποιούν και έτσι έχει νόημα, όταν η λαϊκοί ζητούν να πάρουν εργόχειρα από μοναχούς για ευλογία. Ενώ εκείνο που…… γίνεται με βιασύνη και νευρικότητα μεταδίδει αυτήν την δαιμονική κατάσταση και στους άλλους.Η βιαστική δουλειά με την αγωνία είναι στοιχείο πολύ κοσμικών ανθρώπων.

«Ἡ κατά Χριστόν συζυγία κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο», 2ο μέρος

 

 Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-08-2015 (Σύναξη Ἀνδρῶν στόν Ἱ. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).

  Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:
«Η ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΥΖΥΓΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ»_2ο ΜΕΡΟΣ_

     Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, συνεχίζουμε τό θέμα γιά τήν κατά Χριστόν συζυγία σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, τό τοποθετεῖ σέ ἁγιογραφική βάση καί μᾶς ἀναλύει τό ρητό του Ἀποστόλου Παύλου, πού λέει γιά τίς γυναῖκες νά ὑποτάσσονται στούς ἄνδρες, ὅπως στόν Κύριο. Ἡ σχέση τοῦ ἄνδρα καί τῆς γυναίκας εἶναι μυστήριο μέγα, ‘τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν’ (Ἐφ. 5,32). Ὅπως ὁ Χριστός ἀγαπάει τήν Ἐκκλησία καί θυσιάστηκε γι’ αὐτήν, ἔτσι κι ὁ ἄνδρας ἀπό ἀγάπη πρέπει νά θυσιάζεται γιά τή γυναίκα. Ἡ γυναίκα, ἐπίσης, ὀφείλει νά ὑποτάσσεται στόν ἄνδρα, ‘ἡ δέ γυνή ἵνα φοβῆται τόν ἄνδρα’ (Ἐφ. 5,33). Ὁ φόβος ἔχει τήν ἔννοια τοῦ σεβασμοῦ. Ἑλκύει τήν ἀγάπη τοῦ ἄνδρα, ἡ γυναίκα πού ὑποτάσσεται καί  τόν σέβεται.

Πῶς θὰ ἑορτάσουμε τὰ Χριστούγεννα_Ἁγίου Συμεὼν τοῦ νέου Θεολόγου_2ο Μέρος_mp3

 

Π. Σάββας 2015-12-21_Πῶς θὰ ἑορτάσουμε τὰ Χριστούγεννα_Ἁγίου Συμεὼν τοῦ νέου Θεολόγου_2ο Μέρος_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 21-12-2015 Σύναξη στόν Ι. Ν. Ἁγίας Αἰκατερίνης Γιαννιτσῶν

http://www.hristospanagia.gr/?p=49762

«Ἡ ἀράχνη κυνηγᾶ τίς μικρές μύγες· κι ἐσύ, ἄν ἡσυχάζεις κοπιάζοντας μέσα στήν ψυχή σου…»

      

Ἅγιος Ἡσύχιος

 24. Δέν μπορεῖ ὁ νοῦς μόνος του νά νικήσει τήν φαντασία τῶν δαιμόνων. Ἄς μήν ἔχει ποτέ κανείς τέτοιο θάρρος. Ἐπειδή εἶναι πανοῦργοι, ὑποκρίνονται ὅτι νικιοῦνται καί ἀνατρέπουν τόν ἀγωνιστή μέ τήν κενοδοξία. Ἄν ὅμως ἐπικαλεῖσαι τόν Ἰησοῦ Χριστό, τότε δέν μποροῦν οὔτε μιά στιγμή νά σταθοῦν καί νά σέ δολιευθοῦν.

    25. Πρόσεξε νά μήν ὑπερηφανευτεῖς καί σύ, ὅπως παλιά ὁ Ἰσραήλ, καί παραδοθεῖς στούς νοητούς ἐχθρούς. Γιατί ὁ παλαιός Ἰσραήλ, ἀφοῦ τόν ἐλευθέρωσε ἀπό τούς Αἰγυπτίους ὁ Θεός τῶν ὅλων, ἐπενόησε γιά βοηθό τοῦ χυτό εἴδωλο¹.

    26. Εἴδωλο χυτό νά ἐννοήσεις τόν ἀσθενή νοῦ μας, ὁ ὁποῖος ἐνόσω παρακαλεῖ τόν Ἰησοῦ Χριστό ἐναντίον τῶν πονηρῶν πνευμάτων, εὔκολα τά καταδιώκει καί μέ τεχνική μέθοδο κατατροπώνει τίς ἀόρατες καί ἐχθρικές δυνάμεις τοῦ ἐχθροῦ.

Εἰς τὴν Γέννησιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ

 

Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης 

Σκέψου, ἀγαπητέ μου, ὅτι ὅπως εἶναι συναρμολογημένος ἀπ’ ὅλα τα κτίσματα αὐτὸς ὁ αἰσθητὸς ἀπέραντος κόσμος, ἔτσι ἀκόμη εἶναι καμωμένος ἕνας ἄλλος κόσμος νοητὸς ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ ἁμαρτωλούς, τοῦ ὁποίου τὰ στοιχεῖα εἶναι οἱ τρεῖς διεστραμμένοι ἔρωτες, ποὺ ἀναφέρει ὁ Θεολόγος Ἰωάννης: δηλ. α) ὁ ἔρωτας τῶν ἡδονῶν, β) ὁ ἔρωτας τοῦ πλούτου καὶ γ) ὁ ἔρωτας τῆς δόξας. «Πὰν ἐν τῷ κό­σμω ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκὸς καὶ ἡ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καὶ ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου» (Ἃ’ Ἰω. 2,16)1.

Αὐτὸς ὁ πονηρὸς κόσμος ποὺ ἀντίκειται στὸ σκοπὸ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐξουσιάζεται ἀπὸ τὸν ἑωσφόρο (ὁ ὁποῖος γι’ αὐτὸ καὶ ὀνομάζεται κοσμοκράτορας) εἶναι ἐκεῖνος ὁ μεγάλος ἐχθρός, τὸν ὁποῖο ὁ σαρκωθεῖς Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, ἀφοῦ γεννήθηκε στὴ γῆ, ἦρθε γιὰ νὰ πολεμήσει πρῶτα μὲ τὸ παράδειγμά του τὸ σιωπηλό, καὶ μετά, στὸν κατάλληλο καιρό, μὲ τὸν λόγο καὶ τὴ διδασκαλία του.

1.Μὲ τὴ φτώχεια γιατρεύει τὸν ἔρωτα τοῦ πλούτου.

«Ἡ κατά Χριστόν συζυγία κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο». Μέρος 1ο.

  

 Ὁμιλία στίς 22-08-2015 (Σύναξη Ἀνδρῶν στόν Ἱ. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν)

   Ἀκοῦστε ἐδῶ τήν ὁμιλία:http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/1_7.html
 

     Ἐπειδή πολλοί ἄνθρωποι, Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι σήμερα ἀγνοοῦν τό μυστήριο καί τόν σκοπό τοῦ γάμου, σκέφτηκα νά ποῦμε αὐτό πού διδάσκει ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μέσα ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο γιά τό μυστήριο αὐτό καί τό πῶς θά πρέπει νά εἶναι τοποθετημένος ὁ ἄνθρωπος ἀπέναντι στό μυστήριο, καθώς καί γιά τή σχέση μεταξύ τῶν συζύγων. Βέβαια αὐτό τό θέμα ἀφορᾶ καί αὐτούς πού δέν ἔχουν οἰκογένεια καί αὐτούς πού ἔχουν καί αὐτούς, πού ἐνδεχομένως εἶναι πρός τή δύση τῆς ζωῆς, ἀλλά ἔχουν παιδιά, ἐγγόνια καί θά τούς ζητηθεῖ μία συμβουλή.
   Καταρχάς, πρέπει νά ποῦμε, ὅτι ὁ σκοπός τοῦ γάμου, ὅπως τόν ἔχει θέσει ὁ Χριστός μας, εἶναι ὑπηρετικός τοῦ σκοποῦ γιά τόν ὁποῖο ἔφτιαξε τόν ἄνθρωπο καί δέν μποροῦσε νά εἶναι διαφορετικός. Ὁ σκοπός τοῦ ἀνθρώπου βέβαια εἶναι ἡ θέωση. Ἑπομένως καί τό μυστήριο τοῦ γάμου, ὅπως καί ὅλα τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας (τό Ἅγιο Βάπτισμα, τό Ἅγιο Χρίσμα, ἡ Ἱερά Ἐξομολόγηση, ἡ Θεία Κοινωνία), ὑπηρετεῖ αὐτόν τόν σκοπό, δηλαδή τή θέωση, τήν ὁμοίωση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό. Τόν ἴδιο σκοπό ὑπηρετεῖ καί τό μοναστήρι καί -ἄς τό ποῦμε ἐξ ἀρχῆς -ὅτι αὐτός ὁ ἴδιος ὁ σκοπός τοῦ γάμου, πού εἶναι ἡ θέωση καί εἶναι καί ὁ σκοπός τοῦ μοναστηριοῦ, κάνει τίς δύο αὐτές καταστάσεις νά μοιάζουν. 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ – ΛΟΓΟΣ ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ (ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ).mp3

 

ΠΩΣ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΤΗΝ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ ΜΑΣ

Π. Σάββας 2007-12-30 ΛΟΓΟΣ ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ (ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ_ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΑΞΗ ΓΟΝΕΩΝ).mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 30-12-2007 (Σύναξη Γονέων).

http://www.hristospanagia.gr/?p=49571 

Τό ἁπλό εἶναι καί τό πιό πολύτιμο

 

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

 

Τέλεια βαθειά φιλοσοφημένη είναι η θρησκεία μας. Το απλό είναι και το πιο πολύτιμο. Έτσι να αγωνίζεσθε στην πνευματική ζωή, απλά, απαλά, χωρίς βία.
Η ψυχή αγιάζεται και καθαίρεται με τη μελέτη των λόγων των Πατέρων, με την αποστήθιση ψαλμών, αγιογραφικών χωρίων, με την ψαλτική, με την ευχή. Δοθείτε λοιπόν σε αυτά τα πνευματικά και αφήστε όλα τα άλλα.
Στη λατρεία του Θεού μπορούμε να φθάσουμε εύκολα αναίμακτα. Είναι δύο δρόμοι που μας οδηγούν στο Θεό, ο σκληρός και ο κουραστικός με τις άγριες επιθέσεις κατά του κακού και ο εύκολος με την αγάπη. Υπάρχουν πολλοί που διάλεξαν το σκληρό δρόμο και έχυσαν αίμα για να λάβουν Πνεύμα,ώσπου έφθασαν σε μεγάλη αρετή. Εγώ βρίσκω ότι ο πιο σύντομος δρόμος είναι αυτός με την αγάπη. Αυτόν να ακολουθείτε και εσείς.
Μπορείτε, δηλαδή, να κάνετε άλλη προσπάθεια. Να μελετάτε να προσεύχεσθε και να έχετε ως στόχο να προχωρήσετε στην αγάπη του Θεού και της Εκκλησίας. Μην πολεμάτε να διώξετε το σκοτάδι από το δωμάτιο της ψυχής σας. Ανοίξτε μια τρυπίτσα για να έλθει το φως και το σκοτάδι θα φύγει.

Ἐκκοσμικευμένα Χριστούγεννα καὶ ἡ βλασφημία στὸ πρόσωπο τοῦ Μ. Βασιλείου_mp3

Π. Σάββας 2014-12-13_Ἐκκοσμικευμένα Χριστούγεννα καὶ ἡ βλασφημία στὸ πρόσωπο τοῦ Μ. Βασιλείου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-12-14 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν ).

http://www.hristospanagia.gr/?p=49519

Χριστούγεννα στὸ Ἅγιον Ὅρος_mp3

 

Π. Σάββας 2012-12-16_Χριστούγεννα στὸ Ἅγιον Ὅρος_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 16-12-2012 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

http://www.hristospanagia.gr/?p=49505

Ἡ νήψη κόβει τήν πολυλογία, τήν κατάκριση καί ὅλα τά κακά γιατί δέν ἀνέχεται νά στερηθεῖ ἐξαιτίας τους οὔτε γιά λίγο τή θεία γλυκύτητα

 

 Οσίου Ησύχιου του Πρεσβύτερου

Προς τον Θεόδουλο, λόγος περί νήψεως και αρετής χωρισμένος σε 203 κεφάλαια (τα λεγόμενα Αντιρρητικά και Ευκτικά)

Ένα θεόπνευστο κείμενο, που αποπνέει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος

————————————————————————————————–

46. Η διαδικασία εργασίας των λογισμών είναι η ακόλουθη: 

      Πρώτο στάδιο έχουμε την προσβολή.

      Δεύτερο στάδιο έχουμε τον συνδυασμό. 

      Τρίτο στάδιο έχουμε τη συγκατάθεση, πως δηλαδή θα γίνει πράξη αυτό,
      για το οποίο συσκέπτονται οι δύο ομάδες των λογισμών. 

      Τέταρτο στάδιο έχουμε την αισθητή πράξη, δηλαδή την αμαρτία. 

Αν λοιπόν προσέχη ο νους, εφόσον είναι νηφάλιος, και φυγαδεύη αμέσως, μόλις αυτή εμφανισθή, την προσβολή του κακού λογισμού με την αντίρρηση και την επίκληση του Κυρίου Ιησού, τα επόμενα στάδια μένουν ανενέργητα. Εειδή ο πονηρός είναι νους ασώματος, Δεν μπορεί να πλανήση αλλιώς τις ψυχές παρά με φαντασίες και λογισμούς. Για το στάδιο της προσβολής λέει ο προφήτης Δαβίδ «εις τας πρωίας απέκτεινον πάντας τους αμαρτωλούς της γης» κ.λπ. (κάθε πρωί εκτελούσα τους αμαρτωλούς της γης – Ψαλμ. ρ’ 8). Ο μεγάλος Μωυσής λέει για το στάδιο της συγκαταθέσεως˙ «και ου συγκαθήση αυτοίς» (δεν θα καθήσης μαζί τους – Έξοδ. κγ’ 32).

«Ἡ σάρκα, ἐχθρός τῆς ψυχῆς»

    

Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

 Γνώριζε, ὅτι σφοδροί λογισμοί καί σαρκικοί πειρασμοί θά σέ πολεμοῦν, γιά νά μολύνουν τό σῶμα σου καί τήν ψυχή σου. Γιά νά νικήσεις τό πάθος αὐτό πρέπει ν᾿ ἀποφεύγεις συστηματικά τίς κοσμικές συναναστροφές. Μή ξεχνᾶς ὅτι ἡ φύση μας ἔχει μέσα της τήν ὁρμή γιά τεκνογονία, πού φουντώνει ἀπό τήν ἀπρόσεκτη συμπεριφορά μας μέ τίς γυναῖκες.
Ἄλλη ζημιά προκαλοῦν στήν ψυχή οἱ πειρασμοί πού ἔρχονται ἀπό πράγματα πού βρίσκονται μακρυά μας, καί ἄλλη, πολύ σοβαρότερη βλάβη, προξενοῦν στήν ψυχή μας οἱ λογισμοί πού μᾶς ἔρχονται ὅταν ὁ πειρασμός εἶναι κοντά μας. Ὅταν ἡ φωτιά εἶναι μακρυά δέν μᾶς βλάπτει πολύ, ὅταν ὅμως εἶναι κοντά, τότε ἡ ζημιά εἶναι σίγουρη.

« Ἡ ἀγρυπνία »

   Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

 Ὅταν πρόκειται ν᾿ ἀρχίσεις τήν ἐργασία τῆς ἀγρυπνίας καί γιά νά γίνει δεκτή ἡ προσευχή σου στό Θεό, θά κάμεις τά ἑξῆς:
Πρῶτα θά γονατίσεις καί μετά θ᾿ ἀρχίσεις τήν προσευχή σου, ἀφοῦ προηγουμένως σφραγίσεις τήν καρδιά σου καί τά μέλη σου μέ τό ζωοποιό τύπο τοῦ σταυροῦ.
Κατόπιν θά καθίσεις λίγη ὥρα μέ σιωπή, ἕως ὅτου ἠρεμήσουν οἱ αἰσθήσεις σου καί οἱ λογισμοί σου. Ὕστερα ἀπ᾿ αὐτά θά ὑψώσεις τά χέρια καί τήν καρδιά πρός τόν Κύριο καί θά Τόν παρακαλέσεις νά δυναμώσει τήν πνευματική σου ἀσθένεια, γιά νά γίνει δεκτή ἡ προσευχή τῆς ἀγρυπνίας σου. Τά λόγια τῆς προσευχῆς σου ἄς εἶναι τά ἀκόλουθα: « Κύριε Ἰησού Χριστέ ὁ Θεός μου, Σύ πού φροντίζεις γιά ὅλη τήν κτίση, σοῦ εἶναι γνωστά τά πάθη μου καί ἡ ἀρρώστια τῆς φύσεώς μου. Γνωρίζεις πόσο ἀδύναμος εἶμαι καί πόσο εὔκολα Σ᾿ ἐγκαταλείπω καί κάνω τό κακό.
Κύριε, λυπᾶμαι γι᾿ αὐτό.
Τό ἀναγνωρίζω.
Ἁμαρτάνω σέ Σένα πού μ᾿ ἔσωσες καί ἔχυσες τό πανάγιό Σου αἷμα πάνω στόν Σταυρό.

Νά προσπαθεῖς νά μήν ἔχεις κανένα λογισμό στήν καρδιά σου οὔτε παράλογο οὔτε σωστό.

 

     Οσίου Ησυχίου του Πρεσβυτέρου

41 Όπως όσο πιο πολύ πέφτει η βροχή στη γη τόσο πιο πολύ την απαλαίνει, έτσι και τη γη της καρδιάς μας τη χαροποιεί και την ευφραίνει το άγιο όνομα του Χριστού, όταν το φωνάζουμε και το επικαλούμαστε συχνά.

42 Καλό είναι να ξέρουν, όσοι δεν έχουν πείρα του πνευματικού αγώνα, κι ετούτο, ότι εμείς οι παχυλοί, που μας χαρακτηρίζει η ροπή προς τη γη και σωματικά και πνευματικά, έχουμε εχθρούς που είναι ασώματοι, αόρατοι, κακόβουλοι, πρακτικά ικανοί να κακοποιούν, γρήγοροι και ανάλαφροι και με πείρα πολέμου από την εποχή του Αδάμ μέχρι σήμερα. 

Τους εχθρούς αυτούς δεν μπορούμε να τους νικήσουμε με κανέναν άλλον τρόπο παρά με αδιάκοπη νήψη του νου και επίκληση του Ιησού Χριστού, του Θεού και πλάστη μας. Και οι μεν αρχάριοι και χωρίς πνευματική πείρα αγωνιστές, ας αρκεστούν στην ευχή του Ιησού και στην προτροπή να δοκιμάσουν και να γνωρίσουν το καλό.

Για εκείνους όμως που έχουν πείρα του πνευματικού αγώνα η πράξη και η δοκιμασία και η ανάπαυση του καλού είναι άριστος τρόπος συμπεριφοράς και δάσκαλος. 

Ἕνας ἅγιος ἀναρωτιέται…

  

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 Τι αξία έχει αδελφοί μου, εάν μιλώ αιώνια για τον Θεό και ο Θεός αιώνια σιωπά;
Μπορώ άραγε να υπερασπιστώ το δίκαιο του Θεού εάν ο Θεός δεν το θέσει υπό την προστασία Του;
Μπορώ να αποδείξω τον Θεό στους άθεους εάν ο Θεός κρύβεται;
Μπορώ να αγαπώ τα παιδιά Του εάν Αυτός είναι αδιάφορος απέναντι στα παθήματά τους;
Όχι. Τίποτα από όλα αυτά δεν μπορώ.
Οι λέξεις μου δεν έχουν φτερά για να μπορούν να υψώσουν στον Θεό όλους τους πεσμένους και ξεπερασμένους από τον Θεό, ούτε έχουν φωτιά για να ζεστάνουν τις παγωμένες καρδιές των παιδιών έναντι του Πατέρα τους.Οι λέξεις μου δεν είναι τίποτα αν δεν είναι απήχηση και επανάληψη αυτού που ο Θεός με τη δική του δυνατή γλώσσα λέει.

«Περί εἰρήνης τῆς ψυχῆς» Ἀόρατος πόλεμος, Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης

  Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα τοῦ Ἁγιορείτου στίς 20/09/2009

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:Περί εἰρήνης τῆς ψυχῆς.Ἀόρατος πόλεμος-Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης

 

     Σκέφτηκα σήμερα νά ποῦμε κάτι ἀπό τόν Ἅγιο Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη ἀπό τό βιβλίο ‘ἀόρατος πόλεμος’, γιά ἕνα θέμα βασικό στήν πνευματική μας ζωή, τό θέμα τῆς εἰρήνης. Ὁ Ἅγιος Νικόδημος στό 26ο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου του λέει τά ἑξῆς :
    «Ὁ στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ πρέπει νά ἀποφεύγει μέ ὅλη του τή δύναμη τίς ταραχές καί ἐνοχλήσεις, ἄν θέλει καλῶς νά πολεμήσει τους ἐχθρούς του».
    Ὁ Ἅγιος θά κάνει λόγο ὄχι τόσο γιά τίς ἐξωτερικές ἐνοχλήσεις, πού δέν μποροῦμε πάντα νά τίς ἀποφεύγουμε -ἰδίως ὅσοι ζοῦμε μέσα στόν κόσμο-  ἀλλά γιά τήν ἐσωτερική ἐνόχληση καί ταραχή τῆς καρδιᾶς μας. Αὐτήν τήν ταραχή πρέπει ὁ Χριστιανός πάντοτε νά τήν ἀποφεύγει καί ποτέ νά μήν ταράζεται. Πρέπει πάσα θυσία νά κρατάει τήν εἰρήνη τῆς καρδιᾶς του.
    Ὁ Ἅγιος Δωρόθεος ἐπίσης εἶχε πεῖ σχετικά:

Ἡ ἐνθύμηση τῶν κεκοιμημένων στίς καθημερινές προσευχές μας, ὡς προσφορά γιά τήν ἀνάπαυση τῶν ψυχῶν τους

 

  Μπορούμε και πρέπει να μνημονεύουμε τους κεκοιμημένους στις καθημερινές προσευχές μας. Υπάρχουν άγιοι ασκητές που αγρυπνούν προσευχόμενοι για τις ψυχές των κεκοιμημένων. Σύγχρονος ασκητής έλεγε σε προσκυνητές που του έδιναν ονόματα ασθενών για να τα μνημονεύσει: «να μη μου δίνετε μόνο τα ονόματα των ασθενών αλλά και των κεκοιμημένων. Διότι οι κεκοιμημένοι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη των προσευχών μας».

  Γι’ αυτό κι εμείς όσο μπορούμε συχνότερα κι όσο μπορούμε θερμότερα να προσευχόμαστε υπέρ αναπαύσεως των κεκοιμημένων. Όπως την πρώτη ημέρα που συγχωρέθηκε ο άνθρωπός μας προσευχόμασταν με πόνο και λέγαμε: «Ανάπαυσον, Χριστέ, την ψυχήν του δούλου σου (της δούλης σου)…», έτσι και στην υπόλοιπη ζωή μας να τους έχουμε στην προσευχή μας. Πόσο πολύ το θέλουν αυτές οι ψυχές!

«Ἑτοίμη ἡ καρδία μου, ὁ Θεός, ἑτοίμη ἡ καρδία μου»

«Ετοίμη η καρδία μου, ο Θεός, ετοίμη η καρδία μου (Ψαλμ. 56, Αδελφοί μου, είναι μακάριος όποιος μπο­ρεί να πει αυτά τα λόγια στον Κύριό Του! Μακάριος, εκείνος που η καρδιά του είναι εντελώς έτοιμη, να ακολουθήσει το θέλημα του Θεού! Τί σημαίνει η ετοιμότητα της καρδιάς του ανθρώπου; Ν’ ακολουθεί με χαρά το θέλημα του Θεού και να μην έχει εσωτερική σύγκρουση σε σχέση με δικές του σκέψεις και επιθυμίες.
 Ο μετανοημένος βασιλιάς Δαβίδ, αρχικώς, είχε ακολουθήσει τις δικές του αμαρτωλές επιθυμίες και σκέψεις· γι’ αυτό ήταν σαν καράβι ακυβέρνητο μέσα σε φουρτουνιασμένη θάλασσα. Όταν όμως συνειδητοποίησε ότι η θύελλα θα τον έπνιγε στο τέλος, στράφηκε με μεγάλη μετάνοια και θερμά δάκρυα προς τον Θεό και, ακριβώς τότε, έστρεψε το καράβι της ζωής του ολοκληρωτικά προς το θέλημα του Θεού.

2 Δεκεμβρίου 1991: ἡ ὁσία ψυχὴ τοῦ πατρός Πορφυρίου, πορεύθηκε στὸν οὐρανό… (φωτό ἀπὸ Μήλεσι)

Δεῖτε ἀποκλειστικὲς φωτογραφίες τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ» ἀπὸ τὸ

κελὶ 

τοῦ Ὁσίου Γέροντος Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου στὸ Ἱερὸ Ἡσυχαστήριο
Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος στὸ Μήλεσι

Ἦταν ἡ ὥρα ποὺ ὁ οὐρανὸς ρόδιζε
στὴν ἀνατολὴ ἀπὸ τὴν ἀνταύγεια τῆς ἡμέρας ποὺ ἐρχόταν, σύμβολο, γιὰ μερικὲς
ψυχές, τῆς ἀπὸ τὸν θάνατο στὸ φῶς καὶ τὴ ζωὴ μεταβάσεως τοῦ μακαριστοῦ
Γέροντος. Ὁ ἀγαθὸς Θεός, ὁ τὸ θέλημα τῶν φοβουμένων Αὐτὸν ποιῶν, ἐξεπλήρωσε καὶ
αὐτὴ τὴν ἐπιθυμία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου. Τὸν ἀξίωσε νὰ ἔχει ἕνα ὁσιακὸ τέλος,
μέσα σὲ ἀκρότατη ταπείνωση καὶ ἀφάνεια, περιστοιχιζόμενος μόνο ἀπὸ τοὺς ἐν Ἁγίῳ
Ὄρει ὑποτακτικούς του καὶ προσευχόμενος μαζί τους. Ἐξομολογήθηκε καὶ πάλι τὴν
τελευταία νύχτα τῆς ἐπίγειας ζωῆς του καὶ προσηύχετο νοερά, ἐνῶ οἱ ὑποτακτικοί
του διάβαζαν δίπλα του, σύμφωνα μὲ τὶς ὁδηγίες του, τὸν πεντηκοστὸν καὶ ἄλλους
ψαλμούς, καὶ τὴν Ἀκολουθία εἰς Ψυχορραγοῦντα, καὶ ἐνῶ ἔλεγαν τὴ μονολόγιστη εὐχή,
τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με», μέχρις ὅτου συμπληρωθεῖ ὁ κανόνας τοῦ
μεγαλόσχημου μοναχοῦ.

«Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε».Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

Ὁμιλία του π. Σάββα στίς 10-10-2015 (Ὁμιλία σέ προσκυνητές)

 Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:https://www.youtube.com/watch?v=Mj5_bDfcYmc
 

    Πολλές φορές λέει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, παίρνουμε λάθος τήν πνευματική ζωή καί ἀντί νά στοχεύουμε στήν καρδιά, δηλαδή στήν οὐσία, μένουμε στήν περιφέρεια. Κάνουμε σκοπό τά μέσα καί χάνουμε τόν σκοπό.

   Ὁπότε σκέφτηκα σήμερα μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν εὐχή τοῦ πατρός Γεωργίου, νά ποῦμε λίγα λόγια γιά τό ποιός εἶναι ὁ σκοπός τῆς πνευματική ζωῆς καί ποιά εἶναι τά μέσα τῆς πνευματική ζωῆς. Τί ἐννοῶ;

   Πολλοί ἔχουνε ὡς κέντρο τῆς πνευματικῆς ζωῆς τή νηστεία. Μάλιστα ἔρχονται καί ρωτᾶνε «Πάτερ πόσες μέρες χρειάζεται νά νηστέψω γιά νά κοινωνήσω;». Τίποτα ἄλλο. Νομίζει πώς δέν χρειάζεται τίποτα ἄλλο, παρά μόνο νά μάθει πόσες μέρες πρέπει νά νηστέψει καί εἶναι ἔτοιμος νά κοινωνήσει. Ἐπίσης θεωρεῖ κανείς πώς μπορεῖ νά συμμετέχει στή Θεία Κοινωνία ἁπλῶς μέ τή χρήση κάποιων ἄλλων μέσων τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ὅπως : ἡ ἀγρυπνία, οἱ μετάνοιες, οἱ γονυκλισίες, ἡ πνευματική μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, τό κήρυγμα,. Ὅμως ὅλα αὐτά εἶναι τά μέσα καί ὄχι ὁ σκοπός τῆς πνευματικῆς ζωῆς.

   Ποιός εἶναι ὁ σκοπός τῆς πνευματικῆς ζωῆς;

Ὅταν ἔχουμε ταπεινό φρόνημα, δέν μποροῦμε νά εἴμαστε ὑποκριτές

«Πρέπει να ζούμε με ευθύτητα, χωρίς υποκρισίες και φαρισαϊσμούς». «Να ομοιάζη η πορεία της ζωής μας με την πορεία της ρόδας. Στην ρόδα ενα σημείο εγγίζει στην γή και το υπόλοιπο μέρος της βρίσκεται ανυψωμένο. Έτσι ας συμβαίνη και στην ζωή μας, και όχι να βυθιζώμεθα ολοσχερώς στα γήινα». «Πρέπει να θεωρούμε τον εαυτό μας χειρότερον απ’ όλους».
Ιδιαίτερα επέμενε στην απόκτησι ταπεινού φρονήματος. Σαν βοσκός λογικών προβάτων που ήταν, έψαλλε συχνά με την ποιμενική του φλογέρα τα εγκώμια της ταπεινοφροσύνης. Με παροιμίες, με πατερικά ρητά, με διαφόρων ειδών ιστορίες, με τρόπο ήπιο, με ύφος ελεγκτικό, «πολυμερώς και πολυτρόπως» ωδηγούσε το ποίμνιό του στον δρόμο της ταπεινώσεως.—Χωρίς την ταπείνωσι, έλεγε, δεν σώζεται ο άνθρωπος.

“ Γιατί χάνουμε τή χαρά μας”. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

  

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-01-2015

(Στόν Ἱ. Ν. Ἁγίων Πέτρου καί Παύλου, Γιαννιτσῶν)

 Ἀκοῦστε ἐδῶ τήν ὁμιλία:Γιατί χάνουμε τή χαρά μας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Καλησπέρα σας.

Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Σεβασμιοτάτου, θά προσπαθήσουμε νά ποῦμε γιατί χάνουμε τή χαρά μας. Ἐπιτρέψτε μου ν’ ἀρχίσω μέ κάποια γραπτά κείμενα τοῦ π. Παϊσίου, τοῦ ἀειμνήστου καί μακαριστοῦ ὁσίου Γέροντος, τά ὁποῖα δέν τά ἔγραψε ὁ ἴδιος, ἀλλά τά κατέγραψαν, ὅπως αὐτός τά δίδαξε.

- Γιατί χάνουμε τή χαρά μας;

Ὁ ἅγιος π. Παΐσιος ἔλεγε ὅτι μία αἰτία πού ὁ ἄνθρωπος σήμερα δέν ἔχει χαρά εἶναι τό γεγονός ὅτι δέν θυσιάζεται. Δέν ἔχει ἀποφασίσει νά βγεῖ ἀπό τόν ἑαυτό του καί ἀπό τή φιλαυτία του. Στήν ἐποχή μας σπανίζει ἡ θυσία.

«’Ζαλούρα εἶναι τά παιδιά’ μοῦ εἶπε μιά γυναίκα, πού τά εἶχε ὅλα, ἀλλά χαρά δέν εἶχε. Βαριέται νά ἔχει παιδιά. Ὅταν μιά μάνα σκέφτεται ἔτσι εἶναι ἕνα ἄχρηστο πράγμα, λέει ὁ π. Παΐσιος. Γιατί οἱ μανάδες κανονικά ἔχουν ἀγάπη καί ἡ ἀγάπη ἔχει μέσα της καί τή χαρά».

Ὁ ἅγιος Σάββας ὡς πρότυπο μετανοίας, ἀγάπης καί προσευχῆς_mp3

 

Π. Σάββας 2015-12-04_Ὁ ἅγιος Σάββας ὡς πρότυπο μετανοίας, ἀγάπης καί προσευχῆς_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 04-12-2015 (Κήρυγμα στὴν ἀγρυπνία στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Παρασκευῆς Γιαννιτσῶν).

http://www.hristospanagia.gr/?p=49033

Τό χάρισμα τῆς Ἀρχιερωσύνης: Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου

 Ἡ ζωή μας εἶναι γεμάτη ἀπό ἐπετείους γεννήσεως, ἀναγεννήσεως, χαρισμάτων ἱερωσύνης καί ἄλλων μυστηρίων. Εἶναι ἐνδιαφέρον ἀλλά καί πολύτιμο νά βλέπουμε τίς ἐπετείους αὐτές μέσα στό πνεῦμα τοῦ χαρίσματος, ὅτι ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τήν βιολογική καί πνευματική ζωή, Αὐτός μᾶς ἔφερε στήν ὕπαρξη καί μᾶς ἔδωσε τό χάρισμα νά εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας, Αὐτός μᾶς χορηγεῖ τά πάντα. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει: «τί δὲ ἔχεις ὃ οὐκ ἔλαβες; εἰ δὲ καὶ ἔλαβες, τί καυχᾶσαι ὡς μὴ λαβών;» (Α΄ Κορ. δ΄, 7).

Εἶναι ἑπόμενο ὅτι αὐτές οἱ ἐπέτειοι δέν πρέπει νά ἑρμηνεύωνται καί νά ἑορτάζωνται μέσα σέ μιά ἀτμόσφαιρα κοσμική, ἀλλά σέ μιά ἀτμόσφαιρα καθαρά πνευματική, δηλαδή νά βλέπη κανείς τήν δωρεά τοῦ Θεοῦ, τήν ἀγάπη Του γιά μᾶς, τήν ἀναξιότητά μας, τήν ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη γιά τό χάρισμα πού μᾶς ἔδωσε καί τελικά τήν μέριμνα πῶς θά ἀνταποκριθῆ στό ὑπερβάλλον μέγεθος τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.

Διασκέδαση ἤ ψυχαγωγία;_mp3

 

Π. Σάββας 2015-11-28_Διασκέδαση ἤ ψυχαγωγία;_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-11-2015 (Συνάξεις παιδίων).

http://www.hristospanagia.gr/?p=48922

Στάδια ἀναπτύξεως τῶν παθῶν: λογισμοί, συναισθήματα καί ἐπιθυμίες (Ἅγ. Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος)

 

Τὰ πάθη ἐμφανίζονται μέσα μας κάθε τόσο. Ἡ ἐμφάνισή τους πιστοποιεῖ τὴν ἀκαθαρσία μας, ἀλλὰ δὲν μᾶς ἐνοχοποιεῖ. Ἔνοχοι εἴμαστε ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ κλίνουμε εὐνοϊκὰ πρὸς ὁποιοδήποτε πάθος, ἀπὸ τὴ στιγμή, δηλαδή, ποὺ ὄχι μόνο δὲν τὸ θεωροῦμε ὡς ἐχθρὸ καὶ δὲν τὸ πολεμᾶμε μὲ τὸ θυμό, ἀλλὰ καὶ τὸ καλοδεχόμαστε, ὅποτε ἐμφανίζεται, βρίσκοντας ἀπόλαυση στὸν ἐρεθισμὸ ποὺ μᾶς προξενεῖ. Αὐτὴ ἡ στάση δείχνει διάθεση συμφιλιώσεως μὲ τὸ πάθος καί, συνεπῶς, ἐναντιώσεως στὸν Θεό· «γιατί ὅποιος ἔχει σαρκικὸ φρόνημα, ἐχθρεύεται τὸν Θεὸ» (Ρωμ. η´ 7).
Μόλις ἀρχίζει ἡ εὐνοϊκὴ κλίση πρὸς τὸ πάθος, ὅσο ἀνεπαίσθητη κι ἂν εἶναι αὐτή, ἀρχίζει καὶ ἡ ἐνοχή. Καὶ ὅσο αὐξάνεται ἡ πρώτη, τόσο αὐξάνεται καὶ ἡ δεύτερη. Στὴ συνέχεια θὰ σοὺ περιγράψω τὴν σχετικὴ διαδικασία: Ὅλη μέρα οἱ λογισμοὶ κινοῦνται. Κινοῦνται καὶ περιπλανιοῦνται πέρα-δῶθε. Οἱ περισσότεροι εἶναι λογισμοὶ μάταιοι, καθὼς ἀναφέρονται σὲ κοινὲς καθημερινὲς ὑποθέσεις καὶ ἐργασίες ρουτίνας. Ἀνάμεσα σ’ αὐτοὺς τοὺς λογισμοὺς ξεφυτρώνουν κάπου-κάπου καὶ ἄλλοι, ποὺ ἀποτελοῦν κενὰ ὀνειροπολήματα.

Ἀντιμετώπιση τοῦ σαρκικοῦ πολέμου – Εὐεργετινός. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία  στίς 21-02-2009 (Σύναξη ἀνδρῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγίου Κωνσταντίνου).

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:Ἀντιμετώπιση τοῦ σαρκικοῦ πολέμου_Εὐεργετινός_mp3

 Πῶς ἐκδηλώνεται ὁ σαρκικός πόλεμος καί πῶς ἀγωνιζόμαστε ἐναντίον του;

Οἱ Ἅγιοι δέν ντρέπονται νά ποῦν τούς πειρασμούς τους. Eἶχαν καί οἱ ἴδιοι πειρασμούς, δυσκολίες καί πτώσεις μερικές φορές, ἀλλά μετανοοῦσαν. Ἔβαζαν κάθε στιγμή ἀρχή. Δέν εἶναι ἁπλῶς ἠθικοί ἤ πουριτανοί. Δυστυχῶς καί παλιότερα στήν Ἑλλάδα εἶχε περάσει τό μήνυμα ὅτι ὁ Χριστιανισμός εἶναι ἕνα ἠθικό σύστημα, πού ἔχει ἕνα σύνολο κανόνων, τό ὁποῖο ἀποτελεῖται εἴτε ἀπό ἐντολές, εἴτε ἀπό ἀπαγορεύσεις. Ὁ λογισμός αὐτός ἔκανε κάποιους νά σκεφτοῦν νά φτιάξουν ἕνα ἄλλο σύστημα, πού νά τούς ἐξυπηρετεῖ περισσότερο, μέ δικές τους ἀπαγορεύσεις καί ἐντολές. Πράγματι, σέ μία ἰδεολογία μπορεῖς νά φτιάξεις μία ἀντίθετη ἰδεολογία.

«Περί λύπης»

 

  Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ

 (Ε΄ ἑκατοντάδα διαφόρων κεφαλαίων)

  93. Ὁ Κύριος μᾶς διδάσκει νά προσευχόμαστε νά ἀποφύγουμε τούς θεληματικούς πειρασμούς, γιατί προκαλοῦν ἡδονή στή σάρκα καί ὀδύνη στήν ψυχή. Ὁ μέγας Ἰάκωβος μᾶς συμβουλεύει νά χαιρόμαστε στούς ἀθέλητους πειρασμούς, γιατί ἀφαιροῦν τήν ἡδονή τῆς σάρκας καί τήν ὀδύνη τῆς ψυχῆς.
94. Τέλειος εἶναι ἐκεῖνος πού πολεμᾶ μέ τήν ἐγκράτεια τούς θεληματικούς πειρασμούς καί ἐγκαρτερεῖ μέ ὑπομονή στούς ἀθέλητους. Ὁλοκληρωμένος εἶναι ἐκεῖνος πού καί τήν πράξη κατορθώνει μέ γνώση, ἀλλά καί τή θεωρία ὄχι ἀποκομμένη ἀπό τήν πράξη.
Ἀφοῦ ἡ λύπη καί ἡ ἡδονή μοιράζονται στήν ψυχή καί στήν αἴσθηση, ἐκεῖνος πού φροντίζει γιά τήν ἡδονή τῆς ψυχῆς καί ὑποφέρει μέ ὑπομονή τή λύπη τῆς αἰσθήσεως, γίνεται δόκιμος καί τέλειος καί ὁλοκληρωμένος.

Τά αἴτια δημιουργίας τῆς λύπης.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία

Σκέφθηκα σήμερα, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντα, νά ποῦμε κάτι διαφορετικό από τό φόβο τοῦ Θεοῦ , γιά νά ὑπάρχει μία ἐναλλαγή, μία ποικιλία καί μιά ξεκούραση. Εἶναι βέβαια πολύ καλή ἡ πνευματική τροφή, ἀλλά ὅταν εἶναι συνεχῶς ἡ ἴδια, ἴσως κανείς κουράζεται. Ὁπότε, σήμερα σκέφθηκα νά μιλήσουμε γιά ἕνα πρόβλημα, τό ὁποῖο στήν ἐποχή μας ἔχει μία ἔξαρση, θά ἔλεγα. Οἱ ἄνθρωποι πολύ ὑποφέρουν (πολλοί ποσοτικά καί πολλοί ἀριθμητικά). Πολλοί πάσχουν σήμερα ἀπό αὐτό πού λέμε ὑπερβολική λύπη ἤ ἀλλιῶς οἱ γιατροί τό λένε κατάθλιψη ἤ τό λένε – τέλος πάντων – μελαγχολία. Ἄς μελετήσουμε λίγο αὐτό τό θέμα τῆς λύπης, τό ὁποῖο οἱ Πατέρες θά δεῖτε τό κατατάσσουν στά θανάσιμα ἁμαρτήματα.

Κατ’ ἀρχάς τό ἔχουν βάλει στά ἁμαρτήματα.

Εἶναι ἁμάρτημα δηλαδή ἡ λύπη καί μάλιστα πολύ βαρύ.

Βέβαια ὅταν λέμε θανάσιμα καί μή θανάσιμα δέν ἐννοοῦμε ὅτι εἶναι πραγματική αὐτή ἡ διάκριση. Γιά νά εἴμαστε σωστοί, θά πρέπει νά ποῦμε ὅτι ὅλα τά ἁμαρτήματα εἶναι θανάσιμα.

Ποιός ὁ ἀληθινός στολισμός τοῦ Χριστιανοῦ;_Ἁγίου Νικοδήμου_Χρηστοήθεια_mp3

 

Π. Σάββας 2011-03-13_Ποιός ὁ ἀληθινός στολισμός τοῦ Χριστιανοῦ;_Ἁγίου Νικοδήμου_Χρηστοήθεια_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-03-2011 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

Οἱ χριστιανοί δέν πρέπει νά καλλωπίζονται, νά φοροῦν ἁρώματα, νά χρησιμοποιοῡν φτιασίδια καί νά βλέπουν περίεργα_Ἁγίου Νικοδήμου_ Χρηστοήθεια_mp3

http://www.hristospanagia.gr/?p=48778 

Ὁ Δεσπότης Θεός μᾶς δίδαξε πῶς νά παλεύουμε μέ τά πνεύματα τῆς πονηρίας

  

Λόγος  που  ωφελεί  την  ψυχή  και  σώζει  

 Μικρή Φιλοκαλία

(Κεφάλαια 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18,  από  τα 203 συνολικά)

                                                          Οσίου Ησυχίου του Πρεσβυτέρου

 

12.  Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ  μας που είναι και σαρκωμένος Θεός, τοποθέτησε μπροστά μας ως τύπο και υπόδειγμα κάθε αρετής του ανθρώπινου γένους και ως ανάκληση από την παλιά (την προπατορική) πτώση σαν σε ζωγραφιά τον γεμάτον (με) κάθε είδους αρετή ένσαρκο βίο του. Μαζί με όλα τα καλά που μας υπέδειξε, όταν μετά το βάπτισμα ανέβηκε στην έρημο είναι και ετούτο:

 Ότι άρχισε τη νοητή πάλη με τον διάβολο που ήρθε κοντά του με νηστεία. Με τον τρόπο αυτόν της νίκης δίδαξε και εμάς τους άχρηστους ο Δεσπότης πώς να παλεύουμε με τα πνεύματα της πονηρίας δηλαδή:

με ταπείνωση, 

νηστεία, 

προσευχή και 

νήψη. 

Και το έκανε αυτό εκείνος που δεν έχει ανάγκη τέτοιων μέσων γιατί είναι Θεός και Θεός των θεών.

  13. ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΣΤΑΣΩ  να σου επισημάνω με γλώσσα απλή και απέριττη πόσοι τρόποι νήψεως υπάρχουν κατά την αντίληψή μου που μπορούν να καθαρίζουν τον νου από λογισμούς μολυσμένους από πάθη.

Μακαρισμοί τοῦ Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου

 

Μακάριοι όσοι αγαπήσανε τον Χριστό περισσότερο απ’ όλα τα του κόσμου και ζούν μακριά του κόσμου και σιμά στον Θεό, με τις παραδεισένιες χαρές, επί της γης.

Μακάριοι όσοι κατόρθωσαν να ζούν στην αφάνεια και απέκτησαν μεγάλες αρετές και δεν απέκτησαν ούτε και μικρό όνομα.
Μακάριοι όσοι κατόρθωσαν να κάνουν τον παλαβό και με αυτόν τον τρόπο προφύλαξαν τον πνευματικό τους πλούτο.
Μακάριοι όσοι δεν κηρύττουν με λόγια το Ευαγγέλιο, αλλά το ζούνε και κηρύττουν με την σιωπή τους, με την Χάρη του Θεού, η οποία και τους προδίδει.

Τό φίδι βλάπτει συνήθως αὐτόν πού τό ζεσταίνει καί τό σῶμα μολύνει μέ τήν ἡδονή αὐτόν πού τό πολυφροντίζει.

 

     Λόγος  που  ωφελεί  την  ψυχή  και  σώζει  

Μικρή Φιλοκαλία

(Κεφάλαια 32-39)  από  τα 203 συνολικά)

    Οσίου Ησυχίου του Πρεσβυτέρου

32. Θα έπρεπε να αποφεύγουμε την πολλή οικειότητα και το πολύ θάρρος με τους άλλους όπως το δηλητήριο του φιδιού που λέγεται ασπίδα, και τις πολλές επαφές με τους ανθρώπους σαν φίδια και οχιές, επειδή αυτά μπορούν να οδηγήσουν πάρα πολύ γρήγορα την ψυχή σε λησμοσύνη του εσωτερικού πολέμου και να την κατεβάσουν χαμηλά απ’ την ουράνια χαρά, που πηγή της έχει την καθαρότητα της καρδιάς.

Είναι δηλαδή η καταραμένη λήθη το αντίθετο της προσοχής, όπως το νερό είναι το αντίθετο της φωτιάς˙ και είναι εχθρός της δυνατός κάθε ώρα και στιγμή.
Γιατί από τη λήθη καταντούμε σε αμέλεια, από την αμέλεια στην καταφρόνηση και την τεμπελιά και σε άτοπες επιθυμίες.
Και έτσι γυρίζουμε πάλι πίσω, όπως ο σκύλος στο ξέρασμά του.

Εἰσαγωγη στή Φιλοκαλία_mp3

 

Π. Σάββας 2011-09-11_Εἰσαγωγη στή Φιλοκαλία_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-09-11 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

http://www.hristospanagia.gr/?p=48654 

Περί προσευχῆς, Ἀρχιμ. Σωφρονίου Σαχάρωφ

«Σύ ἔδωκας τήν ἔντολήν Σου νά ἀγαπῶ, καί ἀποδέχομαι αὔτην μεθ᾿ ὅλης της ὑπάρξεώς μου. ἀλλ᾿ ἰδού, ἐν ἐμοί τῷ ἰδίῳ δέν εὑρίσκω τήν δύναμιν τῆς ἀγάπης ταύτης… Σύ εἰ ἡ Ἀγάπη. Ἐλθέ τοίνυν Σύ Αὐτός καί σκήνωσον ἐν ἐμοί καί ποίησον ἐν ἐμοί πᾶν ὅτι Σύ ἐνετείλω ἡμῖν, ὅτι ἡ ἐντολή Σου ἀμετρήτως ὑπερβαίνει ἐμέ…  Ἀποκάμνει ὁ νοῦς μου, δέν δύναται νά Σέ ἐννοήση. Ἀδυνατεῖ τό πνεῦμα μου νά διεισδύση εἰς τά μυστήρια τῆς ζωῆς Σου… Θέλω ἐν πᾶσι νά ποιῶ τό θέλημά Σου, ἀλλ᾿ αἱ ἡμέραι μου παρέρχονται ἐν ἀδιεξόδοις ἀντιφάσεων… Τρέμω μή ἀπολέσω Σε ἔνεκα τῶν πονηρῶν ἐκείνων λογισμῶν, οἵτινες ἐμφωλεύουν ἐν τῇ καρδίᾳ μου·  καί ὁ φόβος οὗτος καθηλοί ἐμέ ἐπί σταυροῦ… ‘Ἐλθέ οὖν καί σῶσον με τόν καταποντιζόμενον, ὡς ἔσωσας τόν Πέτρον, τόν τολμήσαντα νά πορευθῇ πρός συνάντησίν Σου ἐπί τῶν ὑδάτων τῆς θαλάσσης» (βλ. Μάτθ. 14,28-31).

Μετάνοια-Ἐξομολόγηση_Ὁμιλία στὴν Οἴα Σαντορίνης_Πανηγυρόσπιτο Ἁγίου Γεωργίου_mp3

 

Π. Σάββας 2015-11-18_Μετάνοια-Ἐξομολόγηση_Ὁμιλία στὴν Οἴα Σαντορίνης_Πανηγυρόσπιτο Ἁγίου Γεωργίου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 18-11-2015 (Ὁμιλία στὴν Οἴα Σαντορίνης_Πανηγυρόσπιτο Ἁγίου Γεωργίου Οἴας).

http://www.hristospanagia.gr/?p=48559 

«Ποία πνευματική ὠφέλεια θά ἔχουν οἱ πιστοί ἀπό τό Μοναστῆρι;»

 

 ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ

Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

 

 Ἡ ἱερά Μονή εἶναι τόπος προσευχῆς, νηστείας, ἐντεύξεως, λατρείας, μυστηρίων. Ἡ δυνατότητα τῶν πιστῶν νά ἔχουν πρόσβασι σ᾿ ἕνα τέτοιο τόπο δέν μπορεῖ παρά νά τούς ὠφελήση πνευματικά.

Οἱ μέν συνειδητοί χριστιανοί εὑρίσκουν εἰς τό Μοναστῆρι τήν εὐλάβεια, ἀγάπη, πίστι καί ἀγωνιστική διάθεσι πού χρειάζεται ὁ κάθε ἄνθρωπος στήν πρός τόν Θεό πορεία τοῦ σάν στήριγμα καί παραμυθία.

Οἱ δέ ἄσχετοι ἐπισκέπται, οἱ ἑλκυόμενοι ἀπό περιέργεια παρά ὁτιδήποτε ἄλλο, χάριτι Θεοῦ, θά προβληματισθοῦν, θά φωτισθοῦν, θά ἐκτεθοῦν σέ μιά ἄλλη προοπτική στά πράγματα καί ἴσως τελικά αὐτή τους ἡ ἐπίσκεψις γίνη σταθμός στή ζωή τους.

Ἐπιπροσθέτως, ὅλοι ἀναγνωρίζουμε σήμερα τήν δίψα τῶν νέων ἀνθρώπων γιά ἀξίες καί τρόπους ζωῆς πού ἀναστέλλουν τόν ὁλοκληρωτισμό τοῦ ὑλισμοῦ καί τοῦ καταναλωτισμοῦ.

Ἡ Παραβολή τοῦ Σπορέως_τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ_mp3

 

Π. Σάββας 2011-10-16_Ἡ Παραβολή τοῦ Σπορέως_τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 16-10-2011 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι).

http://www.hristospanagia.gr/?p=48484 

«Τί προσφέρει στήν κοινωνία ὁ Μοναχισμός;»

 

 ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ

Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

  Στίς ἔσχατες αὐτές ἡμέρες, ὅπου ὁ διάβολος προαισθανόμενος τό τέλος του ἔχει ἀφηνιάσει, βάλλεται ἀπό παντοῦ τό πιό σημαντικό ὄργανο τῆς Ἐκκλησίας, τό καύχημα καί ἡ δόξα της, ὁ ἁγιώτατος Μοναχισμός.
Καί βέβαια αὐτό θά τό περίμενε κανείς εὔλογα καί φυσιολογικά ἀπό τούς δεδηλωμένους πολέμιους τῆς ἴδιας τῆς Ἐκκλησίας, καί ἀπό τούς ἀδιάφορους. Τό θλιβερό ὅμως εἶναι πώς ὁ πόλεμος ἤ ἡ παρεξηγημένη ἀντίληψις περί αὐτοῦ προέρχεται καί ἐκ τῶν «ἔνδον» τῆς Ἐκκλησίας. «Εὐσεβεῖς» ἄνθρωποι, πού ἐκκλησιάζονται, κοινωνοῦν, ἀσκοῦν φιλανθρωπία, ὅμως ἀπέναντι στόν Ἁγιοτρόφο Μοναχισμό μας στέκονται μέ προκατάληψη ἤ καί ἀντιπάθεια. Ἡ πιό κοινή τους ἐρώτηση καί δικαιολογία γι᾿ αὐτή τους τή στάση συνοψίζεται στό «καί τί προσφέρουν οἱ μοναχοί στή κοινωνία; δέν θά ἦταν πιό καλά νά ἔμεναν στόν κόσμο νά προσφέρουν τίς ὑπηρεσίες τους;».

«Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό»

 

 Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

 Νά ἀγαπᾶς τόν Θεό ἔτσι ὅπως Ἐκεῖνος μᾶς πρόσταξε νά Τόν ἀγαπᾶμε καί ὄχι ὅπως Τόν ἀγαποῦν τάχα οἱ πλανεμένοι ὀνειροπόλοι.
Μήν ἐπιδιώκεις ἐκστάσεις, μήν προξενεῖς στόν ἑαυτό σου νευρική ἔξαψη, μή φλογίζεις τήν καρδιά σου μέ φλόγα σαρκική, μέ τή φλόγα τοῦ αἵματος σου. Θυσία εὐπρόσδεκτη ἀπό τόν Θεό εἶναι ἡ ταπείνωση τῆς καρδιᾶς καί ἡ συντριβή τοῦ πνεύματος. Ἀποστρέφεται ὁ Κύριος τή θυσία πού Τοῦ προσφέρεται μέ αὐτοπεποίθηση, μέ ὑπερηφάνεια, ἔστω κι ἄν πρόκειται γιά ὁλοκαύτωμα.

 Ἡ ὑπερηφάνεια ταράζει τά νεῦρα, θερμαίνει τό αἷμα, διεγείρει τή φαντασία, συντηρεῖ τή ζωή τῆς πτώσεως. Ἡ ταπείνωση γαληνεύει τά νεῦρα, κατευνάζει τήν κυκλοφορία τοῦ αἵματος, καταπαύει τήν ὀνειροπόληση, τερματίζει τή ζωή τῆς πτώσεως, δίνει τή ζωή πού ἔφερε ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

Ἁγίου Ἀναστασίου Σιναΐτου: περί τῶν βιαίως ἀποθνησκόντων

TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ

 Απόκρισις περί των βιαίως αποθνησκόντων*
*Ερωτήσεις και αποκρίσεις περί διαφόρων κεφαλαίων
εκ διαφόρων προσώπων, Ερώτησις ιη’, PG 89, 500Α-513Β

 Ερώτησις: Άραγε όλοι όσοι πέφτουν από ύψος ή καλύπτονται από χώματα ή πνίγονται, το παθαίνουν αυτό από θεία απειλή και παραχώρησι ή από ενέργεια του πονηρού;

Απόκρισις: Ότι είναι ανεξερεύνητα τα κρίματα του Θεού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού, όπως λέει και η Γραφή[1], είναι φανερό. Παρά ταύτα όμως δεν είναι αλήθεια ότι όλοι όσοι πεθαίνουν με βίαιο θάνατο το παθαίνουν αυτό εξ αιτίας των αμαρτιών τους. Διότι και οι γιοι του Ιώβ, παρ’ όλο που ήταν δίκαιοι, θάφτηκαν κάτω από τα ερείπια του σπιτιού τους[2]. Αλλά και ο Χριστός μας το διδάσκει αυτό λέγοντας ότι δεν ήσαν αμαρτωλότεροι απ’ όσους κατοικούσαν την Ιερουσα­λήμ εκείνοι οι δεκαοκτώ άνδρες, πάνω στους οποίους έπεσε ο πύργος του Σιλωάμ[3]· ούτε πάλι εκείνοι των οποίων το αίμα ο Πιλάτος ανέμιξε με τις θυσίες[4].

Από αυτά λοιπόν μαθαίνουμε ότι και οι δίκαιοι πολλές φορές πεθαίνουν με βίαιο θάνατο σύμφωνα με αφανείς και άγνωστες αποφάσεις του Θεού, οι οποίες οφείλονται σε τρεις λόγους:

«Ἔξω οἱ κύνες»_mp3

 

Π. Σάββας 2015-11-14_Ἔξω οἱ κύνες_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 14-11-2015 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν ).

http://www.hristospanagia.gr/?p=48324