Γιὰ τοὺς ποιμένες καὶ γιὰ τοὺς πνευματικούς_Ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης_Π. Σωφρονίου_62ο μέρος_mp3

 

Π. Σάββας 2016-02-28_Γιὰ τοὺς ποιμένες καὶ γιὰ τοὺς πνευματικούς_Ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης_Π. Σωφρονίου_62ο μέρος_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-02-2016 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν ).

http://www.hristospanagia.gr/?p=51969 

Ἀθυμία, ἀκηδία, βιοτικές μέριμνες (Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος)

Αθυμία και μελαγχολία. Τα αίτιά τους.

Ο Θεός, με την πανάγαθη και πάνσοφη βουλή Του, τα οικονομεί όλα για το συμφέρον μας. Όσο για την αθυμία που σας κυριεύει καμιά φορά, αυτή οφείλεται στη σωματική σας αδυναμία. Η αδυναμία, όταν διαρκεί για πολύ, δημιουργεί στη ψυχή μια αίσθηση εγκαταλείψεως απ’ όλους, αίσθηση που γεννάει στη καρδιά φόβο και μελαγχολία.
Αλλά μην ξεχνάτε ποτέ πως ο Θεός είναι κοντά σας. Όλοι είμαστε παιδιά Του. Αποπαίδια δεν έχει. Και κανέναν δεν αφήνει. Όλα για το καλό μας τα παραχωρεί, ακόμα και τις πιο μεγάλες συμφορές. Νομίζω πως το έχετε αντιληφθεί, γι’ αυτό παραδώσατε ήδη με εμπιστοσύνη τον εαυτό σας και τη ζωή σας στα χέρια Του. Όποιος ελπίζει στο Θεό, αξιώνεται να λάβει το έλεός Του.
Να επικαλείστε τη μεσιτεία της Κυρίας Θεοτόκου. Και όταν μελαγχολείτε, να ψάλλετε τα δυό τούτα τροπάρια της:

Κυριακή Ἀσώτου: Ἑρμηνεία εἰς τό κατά Λουκάν εὐαγγέλιον (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 

(Λουκ. ιε’, 11-32)

• Τι συμβολίζει ο πρεβύτερος υιός και τι ο νεώτερος στην παραβολή;
• Τι άραγε είναι “το επιβάλλον μέρος της ουσίας”;
• Από που φαίνεται πόσο πολύ επιρρεπής είναι ο άνθρωπος εις την αμαρτία;
• Ποια είναι η “χώραν μακράν” που απεδήμησε ο νεώτερος υιός;
• Μόνο την περιουσία του σπατάλησε ο άσωτος υιός ή και κάτι ακόμα;
• Διορθώθηκε άραγε ο άσωτος όταν άρχισε να στερείται;

«Οἱ ρινόκεροι»

 Ὑπάρχει ἕνα θεατρικό ἔργο, πού τό ἔγραψε ἕνας Ρουμάνος ὀνόματι Ἰονέσκου καί -ἄν δέν κάνω λάθος- ὁ τίτλος του εἶναι «Ρινόκεροι». Ὁ συγγραφέας εἶναι κοσμικός, ἀλλά ἔχει ἕνα ὡραῖο νόημα τό ἔργο του αὐτό. Ὅπως ὁ Χριστός μας, μιλοῦσε μέ ἱστορίες ἀλλά ὁ κόσμος μετά ἔφευγε, γιατί δέν εἶχαν ὄρεξη, οὔτε διάθεση νά μάθουν τί ἐννοοῦσε. Ὅσοι εἶχαν πραγματικό ἐνδιαφέρον, μετά τό τέλος τῆς ἱστορίας, τοῦ ζητοῦσαν νά τούς πεῖ καί τήν κρυμμένη ἀλήθεια, πού ὑπῆρχε πίσω ἀπό αὐτήν.

Ἡ ἱστορία λοιπόν ἔχει ὡς ἑξῆς: σέ μία πόλη ὑπήρχαν ἄνθρωποι καλοί, πού ζοῦσαν σωστά. Κάποια στιγμή ἕνας ἄνθρωπος ἄρχισε νά ζεῖ ἄτσαλα, ἀπρόσεχτα. Ἐκτός ἀπό αὐτό, φάνηκε ἡ διαφορά καί ἐξωτερικά, γιατί αὐτός ὁ ἄνθρωπος ἔβγαλε στό μέτωπό του ἕνα καρούμπαλο, τό ὁποῖο ἄρχισε σιγά σιγά νά μεγαλώνει. Στό τέλος τό καρούμπαλο ἔγινε ἕνα κέρατο.

Ἅγιος Ἰ.Δαμασκηνός: Λόγος ψυχωφελής καί θαυμάσιος

Πρέπει να ξέρομε ότι ο άνθρωπος είναι διπλός, δηλαδή από σώμα και ψυχή, και έχει διπλές τις αισθήσεις και διπλές τις αρετές τους. Πέντε αισθήσεις έχει η ψυχή και πέντε το σώμα. Οι ψυχικές αισθήσεις είναι, νους, διάνοια, γνώμη, φαντασία και αίσθηση• οι σοφοί τις ονομάζουν και δυνάμεις. Οι σωματικές αισθήσεις είναι τούτες: όραση, όσφρηση, ακοή, γεύση και αφή. Γι΄ αυτό και διπλές είναι οι αρετές, διπλές και οι κακίες. Ώστε είναι αναγκαίο να γνωρίζει καθαρά ο κάθε άνθρωπος, πόσες είναι οι ψυχικές αρετές και πόσες οι σωματικές. Και ποια είναι τα ψυχικά πάθη και ποια τα σωματικά. Ψυχικές αρετές είναι εν πρώτοις οι τέσσερις γενικότατες αρετές, οι οποίες είναι, ανδρεία, φρόνηση, σωφροσύνη και δικαιοσύνη. Από αυτές γεννιούνται οι ψυχικές αρετές πίστη, ελπίδα, αγάπη, προσευχή, ταπείνωση, πραότητα, μακροθυμία, ανεξικακία, χρηστότητα, αοργησία, θεία γνώση, ευφροσύνη, απλότητα, αταραξία, ειλικρίνεια, η χωρίς έπαρση διάθεση, η χωρίς υπερηφάνεια, φθόνο, δόλο, η αφιλαργυρία, συμπάθεια, ελεημοσύνη, μεταδοτικότητα, αφοβία, αλυπία, κατάνυξη, σεμνότητα, ευλάβεια, επιθυμία των μελλόντων αγαθών, πόθος της βασιλείας του Θεού και επιθυμία της θείας υιοθεσίας.

Μία παράξενη τάση…

Η σύγχρονή μας «χριστιανική»κοινωνία έχη μια παράξενη τάση: Να ψάχνη για θαύματα και να κάνη θαύματα! Την τάση αυτή δεν πρέπει να την αφήσωμε να περάση απαρατήρητη. Με κανένα τρόπο. Και για πολλούς λόγους. Και ιδιαίτερα, γιατί την τάση αυτή, την τάση που έχουν πολλοί να θέλουν να κάνουν θαύματα και να ψάχνουν για θαύματα, οι άγιοι πατέρες μας την καταδικάζουν πολύ αυστηρά. Και την καταδικάζουν, επειδή κάτω από το «ευσεβές» κάλυμμα της τάση αυτής κρύβεται η φιλαυτία. Και είναι πολύ φοβερό να μπορή η φιλαυτία να κρύβεται στην ψυχή. Γιατί τότε δεσπόζει σ’ αυτήν ανενόχλητα. Και την διαλύει.

 Ο μεγάλος διδάσκαλος των μοναχών άγιος  Ισαάκ ο Σύρος λέγει τα εξής:

Ὅταν σέ δοῦν οἱ δαίμονες ὅτι εἶσαι πρόθυμος νά προσευχηθεῖς ἀληθινά…

 

 Αγίου Μάρκου του Ασκητή

 Όταν προσευχηθείς όπως πρέπει, περίμενε εκείνα πού δεν πρέπει, και στάσου γενναία, για να φυλάξεις τον καρπό της προσευχής.

Γιατί από την αρχή σ’ αυτό έχεις ταχθεί, να εργάζεσαι και να φυλάγεις. Μη λοιπόν, αφού εργαστείς, αφήσεις αφύλακτο ότι έκανες· αν το αφήσεις, δεν ωφελήθηκες διόλου από την προσευχή σου.
Όλος ο πόλεμος ανάμεσα σε μας και τούς ακάθαρτους δαίμονες, δε γίνεται για τίποτε άλλο, παρά για την πνευματική προσευχή. Γιατί πολύ εχθρική και ενοχλητική γίνεται σ’ αυτούς η προσευχή, ενώ σ’ εμάς είναι πρόξενος σωτηρίας, τερπνή και ευχάριστη.

Ἡ πιό εὔκολη ἁμαρτία. Ἀββᾶ Δωροθέου

 Η πιο εύκολη αμαρτία

Ξέρεις πόσο μεγάλη αμαρτία είναι να κρίνεις τον πλησίον; Παραγματικά, τι μπορεί να είναι βαρύτερο απ’ αυτό; Τι άλλο μισεί τόσο πολύ και αποστρέφεται ο Θεός σαν την κατάκριση; Όπως ακριβώς είπαν οι Πατέρες, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ’ αυτήν.   Και όμως λένε ότι από αυτά τα μικροπράγματα φτάνει κανείς σ’ αυτό το τόσο μεγάλο κακό. Από το να δεχτεί μια μικρή υποψία για τον πλησίον, από το να λέει: «Τί σημασία έχει αν ακούσω τι λέει αυτός ο αδελφός; Τί σημασία έχει αν πω και εγώ αυτόν τον λόγο; Τί σημασία έχει αν δω που πάει αυτός ο αδελφός ή τι πάει να κάνει αυτός ο ξένος»; Αρχίζει. ο νους να αφήνει τις δικές του αμαρτίες και ν’ απασχολείται με τη ζωή του πλησίον. Από εκεί φτάνει κανείς στην κατάκριση, στην καταλαλιά, στην εξουθένωση.

«Τηλεόραση, διαδίκτυο, κινητό καί πνευματική ζωή».Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

Ἀκοῦστε ἐδῶ τήν ὁμιλία: «Τηλεόραση, διαδίκτυο, κινητό καί πνευματική ζωή»

Ὁμιλία στίς 28-11-2015

Ἔλεγε ὁ ἅγιος Παΐσιος: «Ὅσο μποροῦμε ν’ἀποφεύγουμε τίς ἀφορμές τῆς ἁμαρτίας. Νά προσέχουμε τίς αἰσθήσεις μας, γιατί ὅλα ἀπό ἐκεῖ ξεκινοῦν». Σήμερα οἱ αἰσθήσεις μας δέχονται πάρα πολλές προκλήσεις μέσα ἀπό τά ποικίλα τεχνολογικά μέσα καί τίς ποικίλες ὀθόνες. Κάποιος μέτρησε πόσες ὀθόνες ὑπάρχουν σ’ ἕνα σημερινό σπίτι κι ὁ ἀριθμός ἦταν διψήφιος, ἦταν περίπου 25 μέ 30 ὀθόνες.

Μᾶς ἔχουν πεῖ οἱ ἅγιοι Πατέρες ὅτι ἀπό τά μάτια καί γενικῶς ἀπό τίς αἰσθήσεις περνάει πολλές φορές ὁ θάνατος. «Ἀνέβη θάνατος διά τῶν θυρίδων» (Ἱερ. 9,21). Θυρίδες εἶναι οἱ αἰσθήσεις. «Ὅταν αὐτό καμιά φορά ἤ καί πολλές φορές εἶναι δύσκολο -τό νά προσέχουμε δηλαδή τίς αἰσθήσεις- τουλάχιστον ν’ἀποφεύγουμε τήν περιέργεια», λέει ὁ ἅγιος Παΐσιος. Ἀκόμα κι ἄν πέσει δηλαδή τό μάτι μας σέ κάτι, πού εἶναι πονηρό, πού δέν εἶναι ὡραῖο, δέν πρέπει νά τό περιεργαστοῦμε. Εἶναι πολύ σημαντικό νά πάρουμε τά μάτια μας ἀπ’ αὐτό. «Γιά νά μήν παίρνουν τά μάτια μας εἰκόνες ἁμαρτωλές καί μᾶς παίζουν μετά οἱ δαίμονες σινεμάδες». Μέσω τῆς φαντασίας, ἀλλά καί στόν ὕπνο.

Τόν ρωτάει τόν ἅγιο κάποιος: «Γέροντα πῶς γίνεται ἡ ἐργασία αὐτή (τό νά προσέχει δηλαδή κανείς τίς αἰσθήσεις καί ν’ἀποφεύγει τίς προκλήσεις μέσω αὐτῶν);»

Ὑποκρισία_mp3

 

Π. Σάββας 2016-02-13_Ὑποκρισία_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-02-2016 (Σύναξη στὴν Κατερίνη).

http://www.hristospanagia.gr/?p=51677

Εἶναι ἀπαραίτητος ὁ ἐκκλησιασμός;

Λιμάνια πνευματικά οι ναοί

Με λιμάνια μέσα στο πέλαγος μοιάζουν οι ναοί, που ο Θεός εγκατέστησε στις πόλεις, πνευματικά λιμάνια, όπου βρίσκουμε απερίγραπτη ψυχική ηρεμία όσοι σ’ αυτά καταφεύγουμε, ζαλισμένοι από την κοσμική τύρβη. Κι όπως ακριβώς ένα απάνεμο κι ακύμαντο λιμάνι προσφέρει ασφάλεια στα αραγμένα πλοία, έτσι και ο ναός σώζει από την τρικυμία των βιοτικών μεριμνών όσους σ’ αυτόν προστρέχουν και αξιώνει τους πιστούς να στέκονται με σιγουριά και ν’ ακούνε το λόγο του Θεού με γαλήνη πολλή.

Ο ναός είναι θεμέλιο της αρετής και σχολείο της πνευματικής ζωής. Πάτησε στα πρόθυρά του μόνο, οποιαδήποτε ώρα, κι αμέσως θα ξεχάσεις τις καθημερινές φροντίδες. Πέρασε μέσα, και μια αύρα πνευματική θα περικυκλώσει την ψυχή σου. Αυτή η ησυχία προξενεί δέος και διδάσκει τη χριστιανική ζωή, ανορθώνει το φρόνημα και δεν σε αφήνει να θυμάσαι τα παρόντα, σε μεταφέρει από τη γη στον ουρανό. Κι αν τόσο μεγάλο είναι το κέρδος όταν δεν γίνεται λατρευτική σύναξη, σκέψου, όταν τελείται η Λειτουργία και οι προφήτες διδάσκουν, οι απόστολοι κηρύσσουν το Ευαγγέλιο, ο Χριστός βρίσκεται ανάμεσα στους πιστούς, ο Θεός Πατέρας δέχεται την τελούμενη θυσία, το Άγιο Πνεύμα χορηγεί τη δική Του αγαλλίαση, τότε λοιπόν, με πόση ωφέλεια πλημμυρισμένοι δεν φεύγουν από το ναό οι εκκλησιαζόμενοι;

Ἁγ.Τύχωνος τοῦ Ζαντόνσκ: Σέ τίποτε ἄλλο δέν ἀπατᾶται ὁ ἄνθρωπος περισσότερο, ὅσο στό θέμα τῆς ἀγάπης!

Τα σημάδια της αληθινής αγάπης είναι τα εξής:

Α΄. Ο ίδιος ο Κύριος καθορίζει και λέει: «Ο έχων τάς εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνος έστιν ο αγαπών με» (Ιω. 14, 21). Όποιος αγαπάει ειλικρινά τον Θεό, προσπαθεί να φυλάγεται απ΄όσα δεν αρέσουν σ΄Εκείνον και αγωνίζεται να εφαρμόζει όσα Εκείνος αγαπάει. Γι΄αυτό εκτελεί τις άγιες εντολές του Κυρίου. Επόμενο είναι λοιπόν να μην έχουν αγάπη προς τον Θεό όσοι χριστιανοί δεν δείχνουν ενδιαφέρον για τις εντολές Του. Σ΄αυτούς συγκαταλέγονται και οι κακοποιοί, όσοι βλάπτουν τους άλλους με ποικίλους τρόπους, οι άσωτοι, οι μοιχοί, οι αισχροί, οι κλέφτες, οι άρπαγες, οι ληστές, οι άδικοι… Σ΄αυτούς συγκαταλέγονται οι πονηροί, οι δόλιοι, οι γόητες, οι απατεώνες και οι υποκριτές. Σ΄αυτούς συγκαταλέγονται ακόμα οι μάγοι κι εκείνοι που τους φωνάζουν στα σπίτια τους και γενικά όλοι οι παράνομοι. Αυτοί, όπως δεν αγαπούν τον νόμο του Θεού, έτσι δεν αγαπούν κι Αυτόν τον ίδιο. Αυτοί αγαπούν τον εαυτό τους και τα πάθη τους, και όχι τον Θεό και τον άγιο νόμο Του. 

Ἡ σιωπή τοῦ Θεοῦ

 Γέροντος Σωφρονίου του Essex

 

Συχνά ο Θεός δεν απαντά στις προσευχές μας. Σιωπά.

Πολλοί εκλαμβάνουν τη σιωπή Του ως ένδειξη τού ότι ο Θεός «δεν υπάρχει», «πέθανε». Αν όμως σκεφτόμαστε σε ποιά θέση φέρνουμε το Θεό με τα πάθη μας, τότε θα βλέπαμε ότι Αυτός δεν έχει άλλη επιλογή, παρά μόνο να σιωπήσει.

 Ζητάμε από Αυτόν να μας υποστηρίξει στις αδικίες μας. Δεν μας ενοχοποιεί φανερά. Μας αφήνει να πορευτούμε στους πονηρούς δρόμους μας και να θερίσουμε τους καρπούς των προσωπικών μας αμαρτιών. Αν όμως στραφούμε προς Αυτόν με μετάνοια, τότε έρχεται γρήγορα, γρηγορότερα από όσο περιμέναμε.

Ὅταν κάνεις κάτι καλό, μή περιμένεις ἀνταπόδοση καί θ᾿ ἀνταμειφθεῖς ἀπό τό Θεό!…«ΜΕΛΕΤΗΜΑ 13ον»

  

 Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες

τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Ἁγιορείτου μοναχοῦ

 117. Ὅταν ἡ Θεία Χάρη ἀνοίξει τά μάτια τῆς ψυχῆς σου, τότε τρέχουν σάν βρύση τά δάκρυα, πού εἶναι τό πιό φανερό σημεῖο τῆς Θείας ἐπισκέψεως!…
118. Διάβαζε σέ τόπο ἥσυχο τά Ἱερά Εὐαγγέλια, γιά νά γνωρίσεις τά θαυμάσια τοῦ Θεοῦ καί νά νιώσει ἡ ψυχή σου Οὐράνιες χαρές καί γλυκύτητες!…
119. Στό σπίτι σου νά δέχεσαι μόνον τούς ὁμοίους σου κατά τούς τρόπους, τή γνώμη, τό φρόνημα καί τήν ἀρετή.
120. Ἕνωσε μέ τήν προσευχή σου καί τήν ἐλεημοσύνη καί θά φωτισθεῖς μέ Θεῖο φῶς!…

Ὁμιλία στήν Ἀποκάλυψη – Ἀρμαγεδών ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΒΙΤΤΗ

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΒΙΤΤΗ
ΟΜΙΛΙΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΕΒΔΟΜΗ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ. ιθ’ 11-21
Καταδίκη του θηρίου και του ψευδοπροφήτη και αφανισμός του στρατεύματός τους από τον Μεσσία – Χριστό («η μάχη του Μεσσίου») ιθ’ 11-21

  Ο Μεσσίας – Χριστός εμφανίζεται με το στράτευμά του για την αποφασιστική μάχη ιθ’ 11-16

Ένας άγγελος αναγγέλλει την εξολόθρευση του αντιθέου στρατεύματος ιθ’ 17-18
Το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης συλλαμβάνονται ζωντανοί και ρίχνονται στη λίμνη του πυρός, ενώ ο στρατός τους εξολοθρεύεται ολοσχερώς ιθ’ 19-21
Στην προηγούμενη ομιλία μας αναρωτηθήκαμε τί να μας υπολείπεται ακόμη από την Αποκάλυψη φτάνοντας στο 19ο κεφάλαιό της. Υπολείπονται ακόμη ωρισμένα πολύ σημαντικά γεγονότα καθώς πλησιάζουμε στο τέλος. Θα τα αναφέρουμε κεφαλαιωδώς καταρχήν για να πάρετε μια ιδέα και έπειτα θα τα ιδούμε ένα ένα. Ας βιασθούμε λοιπόν «ιδείν το τέλος» που όσο να ‘ναι πλησιάζει. Το τέλος της Αποκαλύψεως εννοώ, για να μη γίνη καμμιά παρανόηση.

«Ἡ οὐσιαστική ἐργασία τοῦ μοναχοῦ»

«Παιδί μου, ἀπό τά νιάτα σου διάλεξε τήν παιδεία, κι ὥς τά βαθιά σου γηρατειά θά βρίσκεις τή σοφία. Ὅπως κοπιάζει ὁ ζευγάς καί ὁ σποριάς, ἔτσι κι ἐσύ ἔλα κοντά της, μέ τήν ἀπόφαση νά κοπιάσεις, καί πρόσμενε τούς καλούς καρπούς της».
Σοφ, Σειρ. 6 : 18-19.
Ἡ οὐσιαστική ἐργασία τοῦ μοναχοῦ εἶναι ἡ προσευχή, γιατί αὐτή ἑνώνει τόν ἄνθρωπο μέ τόν Θεό. Ὅλες οἱ ἄλλες μοναχικές ἐργασίες εἴτε προετοιμάζουν γιά τήν προσευχή, εἴτε συντελοῦν στήν καλή διεξαγωγή τῆς προσευχῆς, εἴτε πάλι δίνονται ἐξολοκλήρου σ᾿ ἐκείνους πού δέν μποροῦν ν᾿ ἀσχοληθοῦν ἀποκλειστικά μέ τήν προσευχή, ἐπειδή εἶναι πνευματικά ἀδύναμοι ἤ ψυχικά ἀκαλλιέργητοι.

Ὅποιος δέν γνωρίζει τίς ἀδυναμίες του, στερεῖται τήν τελειότητα.«ΜΕΛΕΤΗΜΑ 10ον»

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες

τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Ἁγιορείτου μοναχοῦ

92. Κανείς δέν μπορεῖ νά γνωρίσει τήν ἀδυναμία του, ἄν δέν πέσει σέ ψυχικούς καί σωματικούς πειρασμούς. Τότε προσεύχεται καί συντρίβεται καί ταπεινώνεται.

92. Ψυχικοί πειρασμοί εἶναι·
    

α) ἀπιστίας,
β) βλασφημίας,
γ) ὑπερηφανείας,
δ) φανεροῦ πολέμου τοῦ διαβόλου,
ε) θυμοῦ καί ὀργῆς.

Ὑποταγμένοι στὸ κοσμικὸ πνεῦμα;_ Ι.Ν. Ἄγ. Πέτρου καὶ Παύλου _Γιαννιτσᾶ_mp3

 

Π. Σάββας 2016-02-07_Ὑποταγμένοι στὸ κοσμικὸ πνεῦμα;_ Ι.Ν. Ἄγ. Πέτρου καὶ Παύλου _Γιαννιτσᾶ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 07-02-2016 (Σύναξη στὸν Ι.Ν. Ἄγ. Πέτρου καὶ Παύλου _Γιαννιτσᾶ ).

http://www.hristospanagia.gr/?p=51382 

Ἡ Θεία Χάρη ἔρχεται σ᾿ αὐτόν πού ἀπορρίπτει κάθε κοσμική βοήθεια καί ἀνθρώπινη ἐλπίδα καί ἀφιερώνεται στό Θεό!…«ΜΕΛΕΤΗΜΑ 8ον»

    Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες

τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Ἁγιορείτου μοναχοῦ

   71. Ἡ γνώση ἡ ὁποία προηγεῖται ἀπό τήν πίστη εἶναι γνώση φυσική. Ἡ γνώση ὅμως ἡ ὁποία ἀκολουθεῖ τήν πίστη εἶναι γνώση πνευματική!…

72. Ἡ φυσική γνώση (διάκριση καλοῦ καί κακοῦ) μᾶς ὁδηγεῖ στήν π ί σ τ η στό Θεό. Ἡ πίστη, στό  φ ό β ο  τ ο ῦ  Θ ε ο ῦ . Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, στή μ ε τ ά ν ο ι α   καί   τά   κ α λ ά   ἔ ρ γ α. Ἀπό τά καλά ἔργα δίνεται  ἡ   π ν ε υ μ α τ ι κ ή  γ ν ώ σ η  καί ἡ αἴσθηση τῶν μυστηρίων πού γεννάει τή  θ ε ω ρ ί α   τ ο ῦ  Θ ε ο ῦ !…
73. Θεωρία ἤ θέα Θεοῦ εἶναι ἡ ἀπόλαυση τοῦ Θεοῦ!…
74. Θέλεις νά βρεῖς τήν αἰώνια ζωή; Κράτησε τά δύο αὐτά· α) τήν πίστη, καί β) τήν ταπείνωση!…

Ὅλοι ἔχουμε κάποιο τάλαντο_ Ιστ΄ Ματθαίου _ Παραβολὴ τῶν ταλάντων_mp3

 

Π. Σάββας 2016-02-07_Ὅλοι ἔχουμε κάποιο τάλαντο_ Ιστ΄ Ματθαίου _ Παραβολὴ τῶν ταλάντων_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 07-02-2016 (Κήρυγμα στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).

http://www.hristospanagia.gr/?p=51307

Σημεῖα προκοπῆς τῆς ψυχῆς εἶναι,…τό νά εὐχαριστοῦμε καί δοξολογοῦμε τό Θεό γιά ὅλα!…«ΜΕΛΕΤΗΜΑ 6ον»

  Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες

τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Ἁγιορείτου μοναχοῦ

55. Νά κάθεσαι μέσα στό κελλί σου καί αὐτό θά σέ διδάξει τά πάντα. Ποῖα; Τή θέρμη τῆς καρδιᾶς, πού ὁδηγεῖ στ᾿ ἀκατάπαυστα δάκρυα καί αὐτά στήν εἰρήνη τῶν λογισμῶν καί στή συνέχεια τήν καθαρότητα τοῦ νοῦ καί τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ, πού μόνο στούς ταπεινούς ἀποκαλύπτονται.
56. Πρέπει ὁ Μοναχός σ᾿ ὅλα του τά σχήματα καί τίς πράξεις νά εἶναι τύπος καί ὠφέλεια στούς κοσμικούς. Διότι ἡ Μοναχική πολιτεία εἶναι καύχημα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
57. Τά φρονήματα τοῦ ἀληθινοῦ Μοναχοῦ εἶναι·

Γιά νά εἰσακουστεῖ ἡ προσευχή μας… Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

Η στάση μας να είναι σεμνή, το φρόνημα ταπεινό και το πρόσωπο χαρούμενο και ήπιο. « Η ταπεινοφροσύνη είναι το όχημα της προσευχής».

 Να προσευχόμαστε με πραότητα, επιείκεια και ηρεμία.

Δεν θα στρεφόμαστε ποτέ εναντίον των εχθρών μας. «Αυτή είναι η γλώσσα που μιλούν οι άγγελοι, εκείνη που δεν λέει τίποτε το πικρό, αλλά όλα όσα λέει είναι ευχάριστα ».

Να είμαστε άξιοι να πάρουμε αυτά που ζητάμε, να προσευχόμαστε συνεχώς, να μη ζητούμε τίποτε το κοσμικό, να ζητούμε εκείνα που συμφέρουν την ψυχή μας και να κάνουμε όλα όσα εξαρτώνται από εμάς.

Να ζητούμε με θέρμη, επιμονή και άγρυπνη ψυχή αυτά που πρέπει.

Μαζί με την προσευχή είναι απαραίτητη και η προσεκτική συμπεριφορά, να κάνουμε δηλαδή όσα θέλουμε να κάνουν σε εμάς οι άλλοι.

Περί ἐλευθερίας καί ἰσότητας (Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Πάριος)

Όπου αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι ούτε γεννιούνται ούτε είναι ελεύθεροι (*) στον κόσμο

 (*) Ο όρος «Ελευθερία» έχει εδώ περισσότερο την σημασία όχι τόσο των πολιτικών ελευθεριών, όσο της αυτονομίας, της ανεξαρτησίας από οποιοδήποτε κέντρο αναφοράς, όπως φαίνεται από το κείμενο. Με αυτή την έννοια, οι θέσεις του αγ. Αθανασίου είναι απόλυτα ορθές, αφού ο άνθρωπος, από οποιαδήποτε οπτική γωνία και αν ειδωθεί, είναι ετεροκαθοριζόμενο ον: Η ίδια η ύπαρξή του στο σύμπαν, έστω και ως βιολογικού είδους μόνον, δεν οφείλεται στον ίδιο.
Τα πραγματικά αίτια που γκρέμισαν τους Γάλλους στην ασέβεια είναι άλλα. Επειδή όμως έδειξαν και δείχνουν τέτοια λυσσαλέα εμμονή για την εγκαθίδρυση της κοσμικής ελευθερίας και ισότητας, δίνεται η εντύπωση ότι γι’ αυτήν και μόνο, με κοινή απόφαση και επιλογή, απέβαλαν σχεδόν εξ ολοκλήρου τον Χριστό και τον Χριστιανισμό και τα ιερά του βιβλία.
Θεωρώ λοιπόν εύλογο να εξετάσουμε πρώτα αυτή την πολυθρύλητη ελευθερία. Να δούμε δηλαδή κατ’ αρχήν, αν συναντούμε τέτοιας λογής ελευθερία στον κόσμο και κατόπιν να μιλήσουμε για την θρησκεία, να αναφερθούμε δηλαδή στα απαραίτητα και αρμόζοντα περί την πίστη.

Ὅτι πρέπει νά ἀντιστεκόμαστε μέ γενναιότητα στήν ἀκηδία πού μᾶς προξενοῦν οἱ δαίμονες_Εὐεργετινὸς_mp3

 

Π. Σάββας 2009-07-04_Ὅτι πρέπει νά ἀντιστεκόμαστε μέ γενναιότητα στήν ἀκηδία πού μᾶς προξενοῦν οἱ δαίμονες_Εὐεργετινὸς_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 4-7-2009 (Συνάξεις Ἀνδρῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

http://www.hristospanagia.gr/?p=51194

«Μετάνοια»

 Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Ροστώφ

Νά κρατάς ἀδιάκοπα τήν ψυχή σου σέ κατάστασι μετανοίας καί πένθους. Διαπίστωσε καί τίς πιό ἀσήμαντες ἀδυναμίες σου καί πολέμησέ τες. Ἄν ἀδιαφορήσης γιά τίς μικρές πτώσεις καί τά μικρά ἁμαρτήματα, νά εἶσαι βέβαιος ὅτι θά δῆς κάποτε τόν ἑαυτό σου ν᾿ ἀδιαφορῆ καί γιά τά μεγάλα. Ἀπό τήν πιό φευγαλέα καί λεπτή ἁμαρτωλή σκέψι γεννιέται κάποτε τό πιό σοβαρό ἁμάρτημα.
Ἀρχή τῆς σωτηρίας εἶναι ἡ ἀρχή τῆς μετανοίας. Ἀρχή τῆς μετανοίας εἶναι ἡ ἀποχή ἀπό τήν ἁμαρτία. Ἀρχή τῆς ἀποχῆς ἀπό τήν ἁμαρτία εἶναι ἡ καλή πρόθεσις, ἡ ἀγαθή προαίρεσις.
Ἡ ἀγαθή προαίρεσις γεννᾶ τούς κόπους. Οἱ κόποι γεννοῦν τίς ἀρετές. Οἱ ἀρετές γεννοῦν τήν πνευματική ἐργασία. Ἡ πνευματική ἐργασία, τέλος, ὅταν εἶναι συχεχής καί ἐπίμονη, μονιμοποιεῖ στήν ψυχή τήν ἀρετή καί τήν κάνει φυσική κατάστασί της. Ὅταν φθάσης σ᾿ αὐτή τήν τελευταία βαθμίδα, λίγο θ᾿ ἀπέχης ἀπό τήν ψηλάφησι τοῦ Θεοῦ!

Ο ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΑΜΕΛΙΝ.Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΙ ΚΟΠΟΙ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ . (1874-1958) «Ἐάν οἱ ἅγιοι Πατέρες λένε ὅτι “ὑπάρχουν πολλοί μεγάλοι καί ἔνδοξοι, ἀλλά τά μυστήρια ἀποκαλύπτονται στούς ταπεινόφρονες”, τότε στή δεδομένη περίπτωση η συνάντηση με τον πατέρα Σεραφείμ ἀποκάλυψε τό μυστήριο τῆς δυνατότητος στή γῆ μας νά λάμπει ἕνα φῶς ὄχι αὐτοῦ τοῦ κόσμου καί, μαζί, ἡ ὀμορφιά τῆς ταπεινώσεως.»

    Ο πατήρ Σεραφείμ δεν ήταν θυμώδης, κάτι πού συχνά χαρακτηρίζει τούς ανθρώπους μεγάλης ηλικίας. Επίσης δεν του περνούσε από το μυαλό ότι μπορεί να υψώσει τη φωνή του ή να κάνει παρατηρήσεις με ύφος προϊσταμένου. Ούτε τόση δα επιθυμία υπήρχε να σου δώσει να καταλάβεις με ποιόν μιλάς. Την ίδια στιγμή δεν υπήρχε καμιά κολακεία, καμιά δουλοπρέπεια μπροστά σε οποιοδήποτε πρόσωπο πού κατείχε κάποια εξουσία. Αυτά όλα είναι σαν πινελιές στην εικόνα του πατρός Σεραφείμ.

Πιο καθαρά και ζωντανά παρουσιάζουν τα ιδιώματα του χαρακτήρα του και την πνευματική του κατάσταση τά απομνημονεύματα της Γκαλίνα Πίλνεβα, ή οποία βρισκόταν στο μοναστηριακό συγκρότημα του Γκλίνσκ τη δεκαετία του ’50 και γνώριζε καλά τον Γέροντα Σεραφείμ. Αυτή έγραψε:

Μή διώχνετε τό Θεό ἀπό τά παιδιά σας

 

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Τά παιδιά καί οἱ ἅγιοι ἀφοσιώνονται σέ Σένα Κύριε. Οἱ ἄλλοι ἐπαναστατοῦν ἐναντίον Σου. Τά παιδιά καί οἱ ἅγιοι εἶναι ἡ διαχωριστική γραμμή ἀνάμεσα στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν (ἡ φωτεινή ὕπαρξη) καί στό σκόταδι τῆς ἀνυπαρξίας (Ματθ. 18. 2-5).

Οἱ φύλακες τῶν παιδιῶν ὀνομάζουν τούς ἑαυτούς των, γονεῖς καί ἐγκαταλείπουν τά παιδιά Σου στό χάος.

Οἱ φύλακες παρουσιάζονται ὡς γονεῖς καί γι᾽ αὐτό καθοδηγοῦν τά παιδιά Σου σάν νά εἶναι προσωπική τους ἰδιοκτησία. Ἀκριβῶς γι᾽ αὐτό παρεκτρέπονται καί διασποῦν τό ρόλο τους.

Τά παιδιά πού ἐσεῖς οἱ φύλακες ἔχετε ἀπαγάγει ἀνήκουν σέ κάποιον ἄλλον καί σεῖς εὐθύνεστε γιά κλοπή καί ληστεία.

Ὁ Χριστός σημεῖο ἀντιλεγόμενο_mp3

 

Π. Σάββας 2011-02-04_Ὁ Χριστός σημεῖο ἀντιλεγόμενο_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 04-02-2011 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

http://www.hristospanagia.gr/?p=51070

Ὁμιλία ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ στήν Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου

ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΟΜΙΛΙΑ 5 ΣΤΗΝ ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 

Όπου γίνεται λόγος και περί σωφροσύνης και της αντίθετης με αυτήν κακίας. 

Εκείνη την προγονική κατάρα και καταδίκη προ Χριστού την είχαμε όλοι κοινή και ίδια, εκχυμένη σε όλους από έναν προπάτορα, σαν να αναπτυσσόταν από τη ρίζα του γένους και να ήταν συνημμένη με τη φύσι. Ο καθένας επέσυρε από τον Θεό στην υπόστασί του με όσα έπραττε προσωπικώς ή την μομφή ή τον έπαινο, ενώ δεν μπορούσε να κάμη τίποτε απέναντι σ’ εκείνη την κοινή κατάρα και καταδίκη και απέναντι στον πονηρό κλήρο που κατεβαίνει από επάνω σ’ αυτόν και δι’ αυτού στους απογόνους του.
Άλλ’ ήλθε ο Χριστός ελευθερωτής της φύσεως, που μετέβαλε την κοινή κατάρα σε κοινή ευλογία˙ αφού ανέλαβε την ένοχη φύσι μας από την ακήρατη Παρθένο και την ήνωσε στην υπόστασί του, νέαν, χωρίς να έχη μετάσχει σε παλαιό σπέρμα, την κατέστησε αθώα και δικαιωμένη, ώστε και οι γεννώμενοι από αυτόν έπειτα κατά πνεύμα να μένουν όλοι έξω από την προγονική εκείνη κατάρα και καταδίκη. Τί λοιπόν;