Κεφ. 24. Γεροντικό. Περί ταπεινοφροσύνης. Α΄ Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 5-2-2017 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr
http://HristosPanagia3.blogspot.gr
Ἡ
ψυχή, που θέλει να μείνει παρθένος και να ἐνωθεί με το Θεό, δεν πρέπει
ν’ ἀπομακρύνεται μόνον ἀπό φανερά ἁμαρτήματα, ὅπως ἡ πορνεία, ὁ φόνος, ἡ
κλοπή, η γαστριμαργία, η κατάκριση, το ψεῦδος, η φυλαργυρία, η
πλεονεξία, και τα ὅμοια, ἀλλά πολύ περισσότερο από τα ἀφανή και κρύφια.
Ο
Θεόφιλος ιδιαίτερα απέφευγε τήν συνάντηση με διανοούμενους καί μέ τους
επιφανείς κοινωνικά. Περισσότερο απ’ όλους όμως αντιπαθούσε εκείνους πού
ονομάζονταν «άνθρωποι της άμαξας», αυτούς δηλαδή πού καθισμένοι πάνω σε
άμαξες έρχονταν νά δουν τόν Θεόφιλο σάν κάτι αξιοπερίεργο.
Μᾶς
ἀναφέρει ὁ καλός Κληρικός καί Πνευματικός Πατέρας τοῦ Πειραιᾶ, π.
Στέφανος Ἀναγνωστόπουλος, ἀπό τίς προσωπικές του σημειώσεις: