Ἡ ἀπολυτότης τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀλήθειας

Η ΑΠΟΛΥΤΟΤΗΣ
ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΗΣ
ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Τοῦ Ἀρχιµανδρίτου π. Αὐγουστίνου Μύρου, ∆ρ. Θ.
    Μὲ ἀφορµὴ τὴν προγραµµατισµένη νὰ συγκληθῆ προσεχῶς Ἁγία καὶ Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο καὶ τὰ ὅσα σχετικὰ µὲ αὐτὴν γράφονται καὶ συζητοῦνται, θὰ ἤθελα, συµµετέχοντας ταπεινὰ στὴν ἐκκλησιαστικὴ αὐτὴ διαδικασία, νὰ ὑπενθυµίσω καὶ νὰ ὑπογραµµίσω κάποια βασικὰ χαρακτηριστικὰ γνωρίσµατα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, τὰ ὁποῖα πιστεύω πὼς εἶναι ἀπαραίτητα γιὰ τὴν ὀρθὴ προσέγγιση τῶν πρὸς συζήτηση θεµάτων καὶ καθοριστικὰ γιὰ τὴν διαµόρφωση ὀρθοδόξων θέσεων καὶ συµπερασµάτων, τὰ ὁποῖα θὰ στοιχοῦνται στὴν µία, σταθερὴ καὶ ἀταλάντευτη γραµµὴ ὅλων τῶν ἁγίων ὅλων τῶν αἰώνων.

Ἀλήθειες σχετικές μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ Μας_mp3

 

Π. Σάββας 2010-04-23_Ἀλήθειες σχετικές μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ Μας_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 23-04-2010 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

http://www.hristospanagia.gr/?p=40350 

Τά Μοναστήρια ὡς θησαυροφυλάκια τῆς Ἱερᾶς Παράδοσης.

 

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ Α΄. 

ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΓΑΜΟΣ ΒΙΟΣ

Ο ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ

Τά Μοναστήρια ὡς θησαυροφυλάκια τῆς Ἱερᾶς Παράδοσης.

Μέσα στήν γενική ἐκκλησιαστική κατάπτωση ἀνά τούς αἰῶνες, τά Μοναστήρια διαφύλαξαν μέ ἀκρίβεια τήν Ἱερά Ὀρθόδοξη Παράδοση, τῆς Ὁποίας κύριος ἄξονας εἶναι τά τρία στάδια τῆς πνευματικῆς ζωῆς: ἡ κάθαρση, ὁ φωτισμός καί ἡ θέωση τοῦ ἀνθρώπου.

«Ἡ διάσωση τῆς ἀποστολικῆς θεραπευτικῆς ἀγωγῆς στήν μεταποστολική ἐποχή μέχρι τήν ἐμφάνισιν τῆς Φραγκοσύνης καί τῆς Τσαρικῆς καί Νεοελληνικῆς Ὀρθοδοξίας ἐπετελέσθη μέ τήν συγκέντρωση τῆς ἀποστολικῆς αὐτῆς παραδόσεως στόν μοναχισμό. Ἡ θεραπευτική δηλαδή ἀγωγή τοῦ φωτισμοῦ καί τῆς θεώσεως μεταφέρθηκε ἀπό τήν κοσμική Ἐνορία, ὅπου ἐξασθένισε, στήν μοναστική Ἐνορία.

Συγχρόνως, οἱ Μητροπόλεις καί οἱ ἐπισκοπές ἔγιναν Μοναστήρια. Γι’ αὐτό ἡ Ἁγία Σοφία λεγόταν καί στήν λαϊκή Παράδοση «τό Μέγα Μοναστήρι».

Ποιό εἶναι τό βασικό δόγμα τῆς Πατερικῆς Παραδόσεως

 

Πατερική Θεολογία

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Καθηγητού Πανεπιστημίου 

Επιμέλεια – Σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου

Μέρος Πρώτον: Στοιχεία Ορθοδόξου ανθρωπολογίας και Θεολογίας

 18. Ποιο είναι το βασικό δόγμα της Πατερικής Παραδόσεως

Υπάρχει η άποψις ότι η θεολογία που ονομάζεται αποφατική είναι μία φιλοσοφία επηρεασμένη από τους Νεοπλατωνικούς. Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι υπάρχει ομοιότης στην ορολογία μεταξύ των Νεοπλατωνικών και των Πατέρων της Εκκλησίας. Έχουν και οι Νεοπλατωνικοί (Πλωτίνος κ.ά.), μία αποφατική Θεολογία. Εδώ όμως υπάρχει μία ουσιαστική διαφορά. Χαρακτηριστικό του Νεοπλατωνισμού είναι η έκστασις, η οποία είναι μία εμπειρία, που για τους Πατέρες της Εκκλησίαςείναι δαιμονική. Κατά την έκστασι εξέρχεται το λογιστικό του ανθρώπου από το χώρο και τον χρόνο, καθώς και από την διαδοχική σκέψι και ενώνεται (υποτίθεται) με το αμετάβλητο.Λένε δηλαδή οι Νεοπλατωνικοί ότι υπερβαίνει τον χρόνο και τα μεταβλητά. Μέσα σ’ αυτή την διαδικασία το σώμα γι’ αυτούς είναι κάτι το κακό ή το αρνητικό. Πάντως το σώμα δεν συμμετέχει στην εμπειρία της εκστάσεως των Νεοπλατωνικών.