ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΤΗ ΓΗ, Ο ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΩΝ ΔΕΝ ΘΡΟΕΙΤΑΙ. ΚΑΙ ΑΝ ΑΔΙΚΗΘΕΙ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΤΙ ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ(ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ- ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ)

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Ἡ πρόοδος στήν πνευματική ζωή διακρίνεται μέ τήν ὁλοένα καί περισσότερη συναίσθηση τῆς μηδαμινότητός μας

   
 Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου
Προσέχετε τον εαυτό σας. Η πρόοδος στην πνευματική ζωή διακρίνεται με την ολοένα και περισσότερη συναίσθηση της μηδαμινότητός μας. Ενώ όσο αυξάνει η εκτίμησις του εαυτού μας σε κάτι, τόσο βαδίζουμε στην καταστροφή. Ο εχθρός θα το εκμεταλλευθή αυτό. Θα πλησιάση και θα επιχειρήση να πετάξη κανένα πετραδάκι στον δρόμο μας για να σκοντάψουμε. Μια ψυχή που δίνει στον εαυτό της αξία, μοιάζει με τον κόρακα του Αισώπου που ακούγοντας τις κολακείες της αλεπούς για την «ωραία» του φωνή, άνοιξε το στόμα και του έπεσε το τυρί…».

«Πόσο χρήσιμο θα ‘ταν να βρισκόταν κάποιος να σας κατηγορή. Να χαίρεσθε , αν ποτέ συμβή αυτό. Είναι πολύ επικίνδυνο να σας επαινούν όλοι και κανείς να μην σας λέει την αλήθεια. Είναι νομίζετε δύσκολο να πλανηθή ή να σκοντάψη κανείς; Απέχετε πολύ από το να θεωρήτε τον εαυτό σας άγιο και άξιο να συμβουλεύη τους άλλους;».

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015

Ἀναγκαῖος ὁ χωρισμός ἀπό τόν κόσμο

 
«Κανείς δέν μπορεῖ νά πλησιάσῃ στόν Θεό, παρά μόνον αὐτός, πού χωρίζεται ἀπό τόν κόσμο· χωρισμό ἀπό τόν κόσμο ἐννοῶ, ὄχι τήν ἀναχώρησι τοῦ σώματος, ἀλλά τήν ἀναχώρησι ἀπό τά πράγματα τοῦ κόσμου»1. Αὐτά μᾶς διδάσκει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός διά τοῦ μεγάλου Ὁσίου Του Ἰσαάκ τοῦ Σύρου. Δέν μᾶς διδάσκει νά φύγουμε ἀπό τόν κόσμο καί νά γίνουμε μοναχοί ἤ ἀναχωρητές. Μᾶς προτρέπει ὅμως νά φύγουμε ἀπό τήν κοσμική νοοτροπία, ἀπό τήν ὑποδούλωσι στά πράγματα τοῦ κόσμου.
 Μᾶς καλεῖ σέ μία εἰρηνική ἀλλά καί μεγαλειώδη ἀντίστασι στά τρία «Φ», στήν Φιληδονία, τήν Φιλαργυρία καί τήν Φιλοδοξία. Αὐτές εἶναι οἱ τρεῖς μεγάλες ἄρρωστες ἀγάπες, οἱ ὁποῖες κυβερνοῦν τόν κόσμο καί τούς ὑποτακτικούς του. Ὁ Κύριος διά τοῦ Ἁγίου Του μᾶς καλεῖ νά πολεμήσουμε, νά ἀρνηθοῦμε, καί νά ἀποβάλλουμε:

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Ἡ ἀρχή τῆς ὁδοῦ τῆς ζωῆς: Ἡ μελέτη καί ἡ πτωχεία

 
  «Ἡ ἀρχή τῆς ὁδοῦ τῆς ζωῆς, εἶναι τό νά μελετᾶ ὁ νοῦς πάντοτε τά λόγια τοῦ Θεοῦ καί τό νά ζεῖ μέ πτωχεία». Αὐτό διδάσκει ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σῦρος1.
Στήν ἐποχή μας βραβεύεονται τά ἀντίθετα: ἡ ἐξωστρέφεια καί ὁ πλοῦτος· τό σκόρπισμα τῆς διανοίας καί ὄχι ἡ αὐτοσυγκέντρωσι, πού ἀπαιτεῖ ἡ μελέτη καί ἡ προσευχή.
Τό νά εἶναι «ὁ νοῦς σέ ὅλα» καί ὁ ἄνθρωπος «μέσα σ΄ ὅλα» θεωρεῖται ἐξυπνάδα. Ἐπίσης ὁ πλοῦτος κάνει τούς ἀνθρώπους νά ὑποκλίνωνται καί νά ἀκοῦν προσεκτικά τόν πλούσιο ἀκόμη καί ὅταν ὁ αὐτός λέγει ἀνοησίες. Ἀντίθετα τόν πτωχό, ἀκόμη καί ὅταν ὁμιλῇ σοφά τόν καταφρονοῦν. «Σοφία τοῦ πένητος ἐξουδενωμένη, καί οἱ λόγοι αὐτοῦ οὐκ εἰσίν ἀκουόμενοι» λέγει ὁ Ἐκκλησιαστής2, δηλαδή «ἡ σοφία τοῦ πτωχοῦ εἶναι καταφρονημένη ἀπό τούς πολλούς καί τά λόγια του δέν ἀκούγονται ἀπό τούς ἄλλους, δέν τόν προσέχουν».

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Τά δύο εἴδη τῆς θεοπνευστίας εἶναι ὁ φωτισμός καί ἡ θέωση ~ π. Ἰ. Ρωμανίδης

 

Η θεόπνευστη θεολογία των Πατέρων

Τα δύο είδη της θεοπνευστίας είναι ο φωτισμός και η θέωση
π. Ι. Ρωμανίδης ~ Εμπειρική Δογματική

Τα συγγράμματα των Πατέρων είναι θεόπνευστα, επειδή γράφηκαν από θεοπνεύστους άνδρες. Η θεοπνευστία στην περίπτωση αυτή δεν είναι κατά γράμμα, αλλά οι Άγιοι είχαν φθάσει στον φωτισμό και την θέωση και, όταν ομιλούσαν για δογματικά ζητήματα, ομιλούσαν εκ πείρας και αυτό λέγεται θεοπνευστία. Τα δύο είδη της θεοπνευστίας είναι ο φωτισμός και η θέωση.
Θεωρούνται και τα συγγράμματα των Πατέρων ως θεόπνευστα, όχι μόνον τα συγγράμματα της Αγίας Γραφής. Λέγοντας όμως θεοπνευστία, εδώ πρέπει να ξεχωρίσουμε πρώτα – πρώτα σε ποια θέματα μπορεί να είναι κανείς θεόπνευστος, μέχρι πού φθάνει η θεοπνευστία.

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

Ἡ ἀντιμετώπισι τῶν ἐπαίνων (Τελευταῖο)

 
 
« Ὅταν οἱ ἐπαινοῦντες ἢ μᾶλλον οἱ ἀποπλανῶντες ἀρχίσουν νὰ μᾶς ἐπαινοῦν» μᾶς συμβουλεύει ὁ Ὅσιος Ἰωάννης, «ἂς ἐνθυμηθοῦμε ἀμέσως τὸ πλῆθος τῶν ἀνομιῶν μας, καὶ ἀσφαλῶς θὰ ἰδοῦμε ὅτι εἴμαστε ἀνάξιοι τῶν ἐπαίνων καὶ τῶν τιμῶν»13.
 Δέν πρέπει νά ἀποδεχόμαστε, ἀλλά οὔτε καί νά ἐπιδιώκουμε τούς ἐπαίνους.
« Μὴ πείθεσαι στὸν λικμήτορα, στὸν δαίμονα δηλ. ποὺ λιχνίζει καὶ καταστρέφει», διδάσκει ὁ σοφός πνευματικά Ἰωάννης, «ὅταν σοῦ προτείνη νὰ παρουσιάζης τὶς ἀρετές σου, γιὰ νὰ ὠφεληθοῦν δῆθεν ὅσοι σὲ ἀκούουν. «Τί γὰρ ὠφεληθήσεται ἄνθρωπος, ἐὰν ὅλον τὸν κόσμο κερδήση ἢ ὠφελήση, ἑαυτὸν δὲ ζημιώση»; (Ματθ. ις´ 26). Τίποτε δὲν ὠφελεῖ περισσότερο αὐτοὺς ποὺ μᾶς βλέπουν ἀπὸ τὴν ταπεινὴ καὶ εἰλικρινὴ συμπεριφορὰ καὶ τὸν ἀνεπιτήδευτο λόγο.Ἔτσι δίδεται καὶ στοὺς ἄλλους παράδειγμα νὰ μὴν ὑπερηφανεύωνται ποτέ, πράγμα ἀπὸ τὸ ὁποῖο τί ὑπάρχει περισσότερο ὠφέλιμο;»14.

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

Οἱ ἔπαινοι τρέφουν τήν οἴησι

 

Δεῖτε ἐδῶ:Οἱ ἔπαινοι μᾶς παραπλανοῦν

Ὅποιος ἀποδέχεται τούς ἐπαίνους καί τίς τιμές προσπαθεῖ νά θρέψῃ τήν ὕπαρξί του μέ μία ψεύτικη τροφή.
Φουσκώνει μέ ἀέρα. «Οἱ μὲν ἔπαινοι», μᾶς διδάσκει πάλι ὁ Ἅγιος Ἱωάννης, «ἐξυψώνουν καὶ δημιουργοῦν φυσίωσι· ὅταν δὲ ἐξυψωθῆ ἡ ψυχή, τὴν παραλαμβάνει τότε ἡ ὑπερηφάνεια καὶ «ἀναφέρει αὐτὴν ἕως τῶν οὐρανῶν καὶ καταφέρει ἕως τῶν ἀβύσσων» (πρβλ. Ψαλμ. ρς´ 26)»12.
Ὁ διάβολος «φυσᾶ», φουσκώνει τόν ἄνθρωπο μέ τούς ἐπαίνους. Τότε ὁ ἄνθρωπος γίνεται «πεφυσιωμένος», μέ ὑψηλό φρόνημα καί μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυτό του.Αὐξάνει ἔτσι μέσα στήν καρδιά του ἡ φοβερότερη ἀσθένεια, πού λέγεται οἴησις. Ἡ λέξις προέρχεται ἀπό τό ρῆμα οἴομαι=νομίζω, ἔχω τήν ἰδέα.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

Οἱ ἔπαινοι μᾶς παραπλανοῦν

 

Δεῖτε ἐδῶ:Οἱ ἔπαινοι εἶναι πάντα εὐπρόσδεκτοι καί πολύ ἐπικίνδυνοι

Οἱ κολακεῖες καί οἱ ἀνθρώπινες τιμές εἶναι μέγιστες δαιμονικές παγίδες. Μᾶς παραπλανοῦν ἀπό τήν «εὐθεῖα ὁδό τοῦ Κυρίου».
« Ἐκεῖνος ποὺ κολακεύει», παρατηρεῖ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος στόν Λόγο του Περί κενοδοξίας11, «εἶναι ὑπηρέτης τῶν δαιμόνων, ὁδηγὸς πρὸς τὴν ὑπερηφάνεια, ἐξολοθρευτὴς τῆς κατανύξεως, ἀφανιστὴς τῶν καλῶν ἔργων, ἀποπλανητὴς ἀπὸ τὸ σωστὸ δρόμο.

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2015

Οἱ ἔπαινοι εἶναι πάντα εὐπρόσδεκτοι καί πολύ ἐπικίνδυνοι

 
Οἱ ἔπαινοι εἶναι δυστυχῶς πάντα εὐπρόσδεκτοι καί εὐκολοπαράδεκτοι· ἰδιαίτερα ἀπό ὅσους δέν ἀγωνίζονται πνευματικά. Εἶναι πολύ δύσκολο νά μήν δεχόμαστε τούς ἐπαίνους εἴτε ἀπό τούς ἀνθρώπους εἴτε ἀπό τόν κακό ἑαυτό μας, πού ἐπηρεάζεται ἀπό τούς δαίμονες.
«Εἶναι μεγάλο πράγμα», διδάσκει ὁ Ὅσιος Ἰωάννης στόν 21ο Λόγο του «τὸ νὰ ἀποδιώξης ἀπὸ τὴν ψυχή σου τὸν ἔπαινο τῶν ἀνθρώπων. Μεγαλύτερο ὅμως εἶναι τὸ νὰ ἀποδιώξης τὸν ἔπαινο τῶν δαιμόνων»10.

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

Ἡ ἀθεΐα τῶν νέων ἀποτέλεσμα τῶν ἐπαίνων καί τῆς κακῆς ἀγωγῆς.

Δεῖτε ἐδῶ:Ἡ τιμή καί ὁ ἔπαινος βλάπτουν τόν ἄνθρωπο

Ἡ ἀθεΐα, ἡ ἀσέβεια, ἡ θρασύτης, ἡ σκληρότης, ἡ βλασφημία τῶν παιδιῶν εἶναι καρποί τῆς κακῆς ἀγωγῆς.
«Οἱ γονεῖς» παρατηροῦσε ὁ σοφός καί Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος «εὐθύνονται πρῶτοι γιά τήν ἀποτυχία τῶν παιδιῶν στή ζωή καί οἱ δάσκαλοι καί οἱ καθηγητές μετά. Τά ἐπαινοῦν διαρκῶς. Τούς λένε ἐγωιστικά λόγια. Δέν τά φέρνουν στό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, τ’ ἀποξενώνουν ἀπ’ τήν Ἐκκλησία. Ὅταν μεγαλώσουν λίγο τά παιδιά καί πᾶνε στό σχολεῖο μ’ αὐτό τόν ἐγωισμό, φεύγουν ἀπ’ τή θρησκεία καί τήν περιφρονοῦν, χάνουν τό σεβασμό πρός τόν Θεό, πρός τούς γονεῖς, πρός ὅλους. Γίνονται ἀτίθασα καί σκληρά καί ἄπονα, χωρίς νά σέβονται οὔτε τή θρησκεία, οὔτε τόν Θεό. Βγάλαμε στή ζωή ἐγωιστές καί ὄχι χριστιανούς»9

 συνεχίζεται…

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
http://hristospanagia3.blogspot.gr/


 9 Ὅ.π., σελ. 437-438.
http://www.hristospanagia.gr/?p=46319#more-46319 

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015

Ἡ τιμή καί ὁ ἔπαινος βλάπτουν τόν ἄνθρωπο

«Μέ πολλή δυσκολία ἀνευρίσκεται ἄνθρωπος, πού νά μπορῇ νά βαστάσῃ τήν τιμή· μᾶλλον δέν ὑπάρχει πουθενά τέτοιος ἄνθρωπος. Καί αὐτό συμβαίνει ἐξ αἰτίας τῆς ταχείας ὑποδοχῆς τῆς ἀλλοίωσης [πού προκαλεῖται ἀπό τήν τιμή] ἀκόμη καί ἄν κάποιος γίνει ἰσάγγελος ὡς πρός τόν τρόπο τῆς ζωῆς του»1. Αὐτά μᾶς διδάσκει ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σῦρος.
Εἶναι πολύ δύσκολο νά ὑπάρξῃ ἄνθρωπος, πού δέν θά βλαφθῇ πνευματικά ὅταν ἐπαινεῖται.

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

Προσοχή στόν ἑαυτό μας , ὄχι στίς πράξεις τῶν ἄλλων

 
 Σε κάθε ψυχή ανάβει η σπίθα της θείας αγάπης, σε κάθε ψυχή μπορείς να βρεις το καλό και το αγαθό, αλλά εμείς έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στους άλλους μόνο ελαττώματα. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν προσέχουμε τον εαυτό μας. Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τον εαυτό μας, την εσωτερική μας ζωή,  τότε ποτέ δεν θα προσέχουμε τις ξένες αμαρτίες. Οι υπόνοιες για τους άλλους δεν είναι χριστιανικό ιδίωμα. Γι’ αυτό μη εξοικειώνεστε μ’ αυτές. Η κατάκριση προσέρχεται βασικά από την υπερηφάνεια. Τον εαυτό σας να κοιτάτε περισσότερο και για τον εαυτό σας να διαβάζετε πνευματικά βιβλία και όλα να τα εφαρμόζετε στον εαυτό σας.Τον εαυτό σας να διορθώνετε πριν απ’ όλα. Εκείνος που κρίνει τους άλλους ποτέ δεν θα είναι ταπεινός και σε τέτοιον άνθρωπο δεν δίνεται η προσευχή του Ιησού. Η προσευχή είναι δώρο του Θεού και δίνεται για την ενάρετη ζωή.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ γεννιέται ἀπό τήν πίστι

«Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἡ ἀρχή τῆς ἀρετῆς· λέγεται δέ ὅτι εἶναι γέννημα τῆς πίστεως». Αὐτό διδάσκει ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος στά Ἀσκητικά του.
Ἡ ἀληθινή, ζωντανή πίστι γεννᾶ τόν Θεῖο φόβο, δηλαδή τόν σεβασμό στό Θεό καί στίς ἐντολές Του.
Ἡ πίστη ὅτι ὑπάρχει αἰώνια ζωή καί αἰώνια κόλασι δημιουργεῖ στόν ἄνθρωπο α)πόθο γιά τό πρῶτο, δηλαδή γιά τήν αἰώνια χαρά μέ τόν Χριστό καί β)φόβο γιά τό δεύτερο, δηλαδή γιά τόν αἰώνιο χωρισμό ἀπό τόν Χριστό, τήν αἰώνια δυστυχία.

Περί περισπασμοῦ καί ἡσυχίας


ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΑΒΒΑ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ
ΛΟΓΟΣ Α΄
 Λέγει ὁ μέγας Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος: «Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἀρχή τῆς ἀρετῆς. Γεννιέται ἀπό τήν πίστι. Σπέρνεται στήν καρδιά, ὅταν ἡ διάνοια ἀποχωρισθῇ ἀπό τόν περισπασμό τοῦ κόσμου καί συνάξει τίς σκέψεις της, πού μετεωρίζονται ἐδῶ καί ἐκεῖ καί ἀσχοληθεῖ μέ τήν μελλοντική ἀποκατάστασι».
Ἑρμηνεία: Ὅταν κάποιος φοβηθῇ, δηλαδή σταθῇ μέ σεβασμό ἀπέναντι στό Δημιουργό Του Θεό, τότε μπαίνει στόν δρόμο τῆς ἀρετῆς.
Ἡ ἀρχή τῆς ἀρετῆς εἶναι ὁ σεβασμός πρός τόν Θεό, ἡ σκέψι ὅτι ὑπάρχει ὁ αἰώνιος γλυκύτατος Παράδεισος καί ἡ ἐπίσης αἰώνια ἀλλά φοβερώτατη κόλασι.
Ἡ σκέψι ὅτι, ἄν κάποιος δέν ζήσει σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί δέν μετανοήσει γιά τά σφάλματά του, θά κολασθῇ αἰώνια.

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τό ἄγχος.Πῶς δημιουργεῖται καί πῶς θεραπεύεται

Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ἀπομαγνηματοφωνημένη ὁμιλία ‘Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τό ἄγχος, πῶς δημιουργεῖται καί πῶς θεραπεύεται».

Τίτλος ἀποσπάσματος: Ὁ μοναχός μέ τό ἰαματικό χάρισμα.
 
  Σχολιάζει ὁ Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

———————————————————————————————————-
 Θεωροῦμε κατάλληλη τήν στιγμή, χάριν νουθεσίας, νά παραθέσουμε τήν διήγηση γιά κάποιον μοναχό, ὁ ὅποιος ὑπέταξε τό δικό του θέλημα στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἀπόλαυσε μεγάλη εἰρήνη στήν ψυχή του, λαμβάνοντας ἀπό τόν Θεό τό ἰαματικό χάρισμα (Σχ.:τό χάρισμα δηλαδή νά θεραπεύει).
Πολλοί ἀσθενεῖς γίνονταν καλά μόνο μέ τό ἄγγιγμα τοῦ ἐνδύματός του. Παντοῦ συναντοῦσε μεγάλο σεβασμό στό πρόσωπό του.
Μεταξύ αὐτῶν, οἱ ἀδελφοί της μονῆς ἐκπλήττονταν πολύ μέ ὅσα γίνονταν ἀπό τόν συμμοναστή τους, ἐπειδή δέν παρατηροῦσαν σ’ αὐτόν κανένα ἰδιαίτερα ἐξέχον ἀσκητικό ἀγώνισμα οὔτε αὐστηρή νηστεία οὔτε ὑπερβολικούς κόπους οὔτε κάτι ἄλλο. Ζοῦσε ὅπως ὅλοι οἱ ἄλλοι.
Ἕνα μόνο πράγμα κρατοῦσε μέ αὐστηρότητα:

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

«Ὕ σ τ α τ η Ὥ ρ α»

 Αποτέλεσμα εικόνας για αγιο ορος

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ  ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ   ΜΗΝΑ
Ἐπισκέφθηκα πρό τεσσάρων περίπου δεκαετιῶν ἅγιον γέροντα στά Κατουνάκια. Τόν παρεκάλεσα νά μοῦ πεῖ λόγον πνευματικῆς οἰκοδομῆς, ἀλλά καί κάποιες συμβουλές γιά τίς δυσκολίες καί τά σημεῖα τῶν καιρῶν. Ἀρνήθηκε κατ’ἀρχήν, ἀλλά στήν ἐπιμονή μου κάμφθηκε καί ἀνέφερε τά ἑξῆς: «Τί νά σᾶς πῶ, πάτερ μου; Αὐτόν τόν πολιτισμό θά τόν καταστρέψει ἡ πορνεία».
Ἀνήσυχος, ἔψαξα στούς Πατέρες καί συγκεκριμένα στόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ καί σύν τοῖς ἄλλοις, ἀνέγνωσα τό παρακάτω:« Τὶ δὲ εἶναι ἡ πορνεία; Ἐξῆλθε ὁ τότε λαὸς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο ἐντελῶς ἄοπλος καὶ τοὺς κατεδίωκε πλῆθος ὁπλιτῶν. Καθὼς λοιπὸν ἔφθασαν ἕως τὴν θάλασσα, οἱ πρῶτοι διωκόμενοι, οἱ δεύτεροι διώκοντες, μὲ τὴν δύναμι καὶ βουλὴ τοῦ Θεοῦ, καὶ μὲ τὴν ράβδο καὶ τὸ χέρι τοῦ Μωϋσέως, δικάζει τοὺς δύο ἐκείνους ἡ θάλασσα· στοὺς πρώτους ὑποχωρεῖ σχισμένη στὴν μέση καὶ τοὺς δίνει ἀκίνδυνη διέλευση, τοὺς δὲ διῶκτες, ἀφοῦ ἐπανῆλθε στὴν θέση της, τοὺς ἔβγαλε νεκροὺς σ’ἐκείνους τοὺς γειτονικοὺς αἰγιαλούς· καὶ ἔτσι τοὺς ἄοπλους κατέστησε πάνοπλους, ἀφοῦ ἐσκύλευσαν τοὺς ἐκβρασθέντες νεκρούς. Ἔπειτα τὶ ἔγινε; Διέρχονται τόπους καὶ χῶρες κατοικούμενες καὶ ἀκατοίκητες ἀήττητοι, νικῶντας ὅλους ἐκείνους ποὺ τοὺς ἀντιστάθηκαν.

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου, διδασκαλία γιά τήν νοερά προσευχή. Ἡ εὐωδία τῆς προσευχῆς.Ἐμπειρίες

 

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΙΤΟΥ  ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
 
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με
Αυτά δεν σας τα έχω πει άλλη φορά. Αυτή είναι μια δική μου παράλειψης, κι ας πούμε δική μου υπευθυνότητα.
Ή καρδιά τού ανθρώπου είναι το κέντρο των υπέρ φύσιν, των κατά φύσιν και των παρά φύσιν κινήσεων. Τα πάντα ξεκινούν από την καρδιά. Εάν ή καρδιά καθαρισθεί, τότε όπτάνεται ό Θεός, βλέπουμε τον Θεό. Πώς θα Τον δούμε; Μήπως ό Θεός είναι ανθρωπόμορφος και έχει σχήμα ανθρώπινο για να Τον δούμε; Όχι. Ό Θεός είναι νοητός. Ό Θεός είναι Πνεύμα- και ως Πνεύμα απόλυτον βρίσκεται στο σύμπαν. Αλλά βρίσκεται και μέσα στην καρδιά τού ανθρώπου, όταν αυτή γίνει δεκτικό δοχείο. Και για να γίνει δεκτικό δοχείο, πρέπει να γίνει καθαρή. Όχι να την πλένουμε με νερό, αλλά να γίνει καθαρή από λογισμούς ακάθαρτους. Αλλά για να καθαρισθεί ή καρδιά πρέπει να πιει κάποιο φάρμακο. Το φάρμακο είναι ή προσευχή.

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015

Ἐμπιστοσύνη στή Θεία Πρόνοια

  
Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ἀπομαγνηματοφωνημένη ὁμιλία ‘Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἡ στενοχώρια καί ἡ ἀληθινή ἐλευθερία’, μέ τίτλο Γράμμα ἀπό τόν Ἅγιο Σεραφείμ τῆς Βίριτσα σ’ ἕνα πνευματικοπαίδι του.

  Σχολιάζει ὁ Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Σχόλιο:Ὁ Ἅγιος Σεραφείμ τῆς Βίριτσα ἀπευθύνεται σάν νά εἶναι ὁ Χριστός καί νά μιλάει σ’ ἐμᾶς. Μᾶς λέει ὁ Χριστός, λοιπόν:

 Ἔχεις ποτέ σκεφτεῖ ὅτι ὅλα ὅσα ἀφοροῦν ἐσένα, ἀφοροῦν καί Ἐμένα;
Διότι αὐτά πού ἀφοροῦν ἐσένα ἀφοροῦν τήν κόρη τοῦ ὀφθαλμοῦ Μου, πού εἶσαι ἐσύ.
Σχ.:»-Ἔχω τόση ἀγάπη γιά σένα», λέει ὁ Χριστός στόν καθένα μας, «πού εἶσαι σάν τήν κόρη τοῦ ὀφθαλμοῦ Μου.»
Ἔτσι μᾶς ἀγαπάει ὁ Θεός.
Ἔτσι καί πολύ περισσότερο ἀγαπάει ὁ Θεός τόν καθένα μας προσωπικά καί μᾶς τό ἔχει πεῖ μέ τίς ἴδιες Του τίς λέξεις, ὅτι:
«-Ἔχω φροντίσει καί ἔχω μετρήσει ἀκόμα καί τίς τρίχες τῆς κεφαλῆς σας.»Εἶσαι πολύτιμη στά μάτια Μου καί σέ ἔχω ἀγαπήσει. (Σχ.:Μιλᾶ γιά τήν ψυχή).
Γι’ αὐτό εἶναι ἰδιαίτερη χαρά γιά Μένα νά σέ ἐκπαιδεύω.
Ὅταν οἱ πειρασμοί ἔρχονται ἐπάνω σου καί ὁ πολέμιος σάν τό ποτάμι,
θέλω νά ξέρεις ὅτι ἀπό Ἐμένα ἦταν αὐτό.
Σχ.:Εἶναι αὐτό πού λέγαμε: ὅτι δέν ὑπάρχουν δύο ἀρχές.

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015

Ὑπακοή στόν Θεό, στόν πνευματικό μας καί στόν συνάνθρωπο (γέροντας Σοφρώνιος Σαχάρωφ)

140. Ο Απόστολος Πέτρος λέγει για το «βασίλειον ιεράτευμα» ότι μπορεί να εκπληρωθεί με τη συμμετοχή μας στη Λειτουργία. Να φοβάστε, αλήθεια, να πηγαίνετε από συνήθεια στη λειτουργία. Προσπαθείστε να ζείτε κάθε φορά πιο βαθιά αυτό που ζούσε ο Χριστός κατά το Μυστικό Δείπνο, όταν εγκαθίδρυσε το μεγάλο αυτό μυστήριο που είναι η θεία Ευχαριστία. Τότε η λειτουργία θα αποβεί σωτήρια όχι μόνο για σας, αλλά και για όσους συμμετέχουν σ’ αυτή. Δεν ανήκει μόνο στους ιερείς να ζουν στην καρδιά τους τα παθήματα του Χριστού για τον κόσμο που είναι λεία της αμαρτίας και του θανάτου.
141. Καθετί που υπάρχει, υπάρχει γιατί ο Θεός το σκέπτεται. Ο Θεός σκέπτεται τον κόσμο και ο κόσμος υπάρχει. Αν ζητείτε το θέλημα του Θεού με απλότητα και ταπείνωση, ο Θεός μπορεί να μεταβάλει οποιαδήποτε κατάσταση ακόμη και την πιο αρνητική.

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2015

Ἡ Ὑπακοή καί ὁ μοναχισμός

 
Κατ’ ἐξοχήν ἡ ἀρετή τῆς ὑπακοῆς στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ διά τῆς ὑπακοῆς στόν Γέροντα-Πνευματικό ὁδηγό προβάλλεται στό Μοναχισμό. Ὁ μοναχισμός ὡς συνέχεια τῆς ζωῆς τῶν πρώτων χριστιανῶν[1] εἶναι ὁ συνεπής χριστιανισμός, καί ἡ πλήρης μίμηση τῆς ζωῆς τοῦ Κυρίου καί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.
Ὁ ὀρθόδοξος μοναχός λαμβάνει τίς ἐντολές τοῦ πνευματικοῦ του πατρός, ὡς ἀπό στόματος Θεοῦ καί αὐτές ἀποτελοῦν μία δοκιμασία τοῦ αὐτεξουσίου του. Ἐάν ὑπακούσει θά λάβει τήν ἐνυπόστατη Χάρη τῆς Θεώσεως.
Ἡ λειτουργία τῆς ὑπακοῆς τοῦ μοναχοῦ μέσα στό Μοναστῆρι εἶναι ἀνάλογη τῆς λειτουργίας τῆς ὑπακοῆς τοῦ ἀνθρώπου μέσα στόν  Παράδεισο. Ὅ, τι δέν κατάφεραν οἱ Πρωτόπλαστοι ἀγωνίζεται νά κατορθώσει ὁ Μοναχός.

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015

Πῶς γινόμαστε οἱ ἄνθρωποι «ἕνα»

 
Κατ’ ἐξοχήν ἡ ἑνοποίηση αὐτή ἐπιτυγχάνεται διά τῆς Θείας Χάρης ἡ ὁποία δίδεται στούς ἀνθρώπους διά τῶν Θείων Μυστηρίων. Ὁ διάβολος κάνει τό πᾶν γιά νά μήν μετέχουν οἱ ἄνθρωποι στή Θεία Χάρη, στά θεοποιά Μυστήρια καί μάλιστα στήν Θεία Κοινωνία καί τήν Ἱερά Ἐξομολόγηση.
Ἀποκόπτει ἔτσι τούς ἀνθρώπους ἀπό τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί οἱ ἄνθρωποι μή μετέχοντας στήν ἑνοποιό καί θεοποιό ἄκτιστη ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, πού λέγεται Θεία δόξα καί Θεία χάρη δέν μποροῦν νά ἑνωθοῦν οὔτε μεταξύ τους, οὔτε μέ τόν Θεό. Μόνο ὅταν οἱ ἄνθρωποι μετέχουν στήν δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τότε γίνονται ἀληθινά ἕνα πνεῦμα καί ἀποκτοῦν μία θέληση καί μία ἐνέργεια. Τότε ἀληθινά ταυτίζονται ἔχοντας τήν μία κοινή, ταυτή ἐνέργεια καί θέληση, αὐτήν τῶν Τριῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

Ποιός εἶναι ὁ θεῖος γνόφος, Ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης

    «Περί Μυστικής Θεολογίας – Κεφάλαιο 1″

   2. Πρόσεχε όμως να μην ακούσει κανένας αμύητος αυτά τα μυστικά. Κι εννοώ με τον όρο «αμύητοι» εκείνους που είναι εμπεπλεγμένοι στα αισθητά όντα και δεν φαντάζονται ότι υπάρχει κάτι υπερούσιο επάνω από τα όντα, αλλά νομίζουν ότι με την γνωστική τους ικανότητα μπορούν να γνωρίσουν αυτόν που έχει ορίσει το σκότος κρυψώνα του. Αν τώρα οι θείες μυσταγωγίες είναι επάνω από τις δυνάμεις των αμύητων, τι θα έλεγε κανείς για τους περισσότερο αμύστους, οι οποίοι την υπερκειμένη αιτία των όλων χαρακτηρίζουν με βάση τα χαμηλότερα όντα, κι ισχυρίζονται ότι δεν υπερέχει καθόλου από τα αθεϊστικά και πολύμορφα είδωλα που αυτοί κατασκευάζουν;Η αλήθεια είναι ότι πρέπει από το ένα μέρος ν’ αποδίδωμε σ’ αυτήν καταφατικά όλες τις θέσεις των όντων, σαν αιτία των όλων κι από το άλλο σωστότερα να τις αποφάσκωμε όλες, με την πεποίθηση ότι υπερβαίνει τα πάντα και να μη νομίζομε ότι οι απο-φάσεις αντίκενται στις κατα-φάσεις αλλά να νομίζομε ότι αυτή πολύ πρωτύτερα υπερβαίνει τις στερήσεις, διότι ευρίσκεται επάνω από κάθε αφαίρεση και θέση.

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

Τί συμβαίνει ὅταν κάποιος δέν πιστεύει σωστά στό Τριαδολογικό ἤ στό Χριστολογικό δόγμα

 
  Ἡ ὑπέρβαση τῶν ὁρίων, πού θέτουν τά δόγματα ὁδηγεῖ στήν αἰώνια ἀπώλεια. Ἄν λ.χ. κάποιος δέν πιστεύει σωστά στό Τριαδικό δόγμα, καί σφάλλει ἐν γνώσει του, ἔστω καί ἐλάχιστα, ὡς πρός αὐτό, μᾶς διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι αὐτό τό  «ἐλάχιστα», τόν βγάζει ἔξω ἀπό αὐτό τό πλαίσιο τῆς ζωῆς, δηλαδή ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία. Κι αὐτό διότι ἡ ζωή τοῦ πιστοῦ πρέπει νά εἶναι ζωή κατά τό πρότυπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, δηλαδή ζωή ἑνότητος ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρός, πού εἶναι ταυτή μέ τήν δόξα τοῦ Υἱοῦ καί τήν δόξα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἡ μετοχή μας σ’ αὐτήν τήν ἄκτιστη Θεία δόξα, τήν ὁποία προσφέρει ὁ Χριστός στούς γνήσιους μαθητές Του, μᾶς κάνει «ἕνα» μεταξύ μας, στήν οἰκογένεια, στήν ἐνορία, στό μοναστήρι, στήν Μητρόπολη, σ’ ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία. Ἀνήκουμε στήν Ἐκκλησία, ὅταν γινόμαστε «ἕνα» μεταξύ μας[33], καθώς καί μέ τόν Κύριο, διά τῆς μετοχῆς μας στήν ἄκτιστη θεοποιό Θεία ἐνέργεια.

Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2015

Ὅταν λέμε «Βλέπει ὁ Θεός», τί ἐννοοῦμε; (Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)

Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε να μπορεί να μεταδώσει το καλό ή το κακό στο περιβάλλον του. Αυτά τα θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή.
 Πρέπει να βλέπομε το καθετί με αγαθό τρόπο. Τίποτα το κακό να μη σκεπτόμαστε για τους άλλους. Κι ένα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας.
Και η ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό. Να έχομε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα κι αγάπη αυτά να μεταδίδομε.
 Να προσέχομε να μην αγανακτούμε για τους ανθρώπους που μας βλάπτουν· μόνο να προσευχόμαστε γι’ αυτούς με αγάπη. Ό,τι κι αν κάνει ο συνάνθρωπος μας, ποτέ να μη σκεπτόμαστε κακό γι’ αυτόν. Πάντοτε να ευχόμαστε αγαπητικά. Πάντοτε να σκεπτόμαστε το καλό.

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

Πίστη καί ζωή. Σχέση πίστεως καί ζωῆς, β’ μέρος

 
Ἡ ὀρθή πίστη ὅταν υἱοθετηθεῖ, γεννᾶ, στήν συνέχεια, τήν τέλεια ἀγάπη, ἡ ὁποία εἶναι ἡ κατ’ ἐξοχήν ἀρετή, πού χαρακτηρίζει τήν ὀρθόδοξη πνευματική ζωή. Παρατηρεῖ τό χρυσοῦν στόμα τῆς Ἐκκλησίας: «Ἀπό δέ πίστεως εἰλικρινοῦς, ἡ ἀγάπη τίκτεται»[25].
Γιά τήν παραμονή στήν εὐσέβεια καί τήν διαφύλαξη τοῦ θεμελίου της, πού εἶναι ἡ πίστη, εἶναι ἀναγκαῖα τά καθημερινά καλά ἔργα τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης[26]. Αὐτά τά, ἐν «Ἁγίῳ Πνεύματι εἰργασμένα»[27] ἔργα, ὁ ὀρθόδοξος βίος, εἶναι ἡ προϋπόθεση καί ὁ τροφοδότης γιά τήν ὀρθή πίστη καί τήν εὐσέβεια[28].
Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ὁ ἄνθρωπος πλανᾶται, χάνει τήν ἀλήθεια, καταντᾶ ἀσεβής καί ὁδηγεῖται στήν ἀπώλεια[29] εἴτε λόγω διεφθαρμένης πίστεως, εἴτε λόγῳ διεφθαρμένης ζωῆς.

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015

Πίστη καί ζωή. Σχέση πίστεως καί ζωῆς, α’ μέρος

 

  Ὑπάρχει ἀλληλοπεριχώρησις πίστεως καί ζωῆς, δόγματος καί ἤθους, ὀρθοδοξίας καί ὀρθοπραξίας[15].

Ἡ πίστη ἀπαιτεῖ καθαρότητα βίου[16] καί ἡ ὀρθή ζωή εἶναι ἀναγκαία γιά τήν παραμονή στήν ὀρθή πίστη[17]. 
Τί προηγεῖται; Ἡ πίστη ἤ ἡ ζωή;
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, μᾶς εἶπαν ὅτι προηγεῖται ἡ πίστις καί ἐκεῖνο, πού ἕπεται εἶναι ἡ ζωή, εἶναι ἡ ἀγάπη. Λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος: «Ἡ πίστις θεμέλιον, τό δέ λοιπόν οἰκοδομή»[18]. Καί πάλι: «Ὁ θεμέλιος τῆς εὐσεβείας ἡ πίστις ἐστίν»[19].
Ἄς θυμηθοῦμε ἐδῶ, αὐτό πού λέει ὁ Χριστός μας, ὅτι πρέπει νά εἴμαστε «φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καί ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί»[20].

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

Πίστη καί ζωή.Τί εἶναι ὀρθή ζωή

 

Τί εἶναι ὀρθή ζωή.

Ἡ ὀρθή πίστη δέν σώζει τόν ἄνθρωπο, ἄν δέν συνοδεύεται καί ἀπό τήν ὀρθή ζωή. Δέν εἶναι ἀρκετή μόνη ἡ θεωρητική ἀποδοχή τῶν δογμάτων, ἀλλά καί ἡ παραμονή στήν ἐν Χριστῷ ἀγάπῃ[8].
  Ὅταν ἡ ζωή εἶναι διεφθαρμένη, σέ τίποτε δέν ὠφελεῖ ἡ πίστη[9], παρατηρεῖ ὁ ἱερός Χρυσόστομος.
Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, ὁ κακός βίος ὁδηγεῖ στήν διαφθορά τῆς ὀρθῆς πίστεως. Γι’ αὐτό ἐπισημαίνει ὁ Χρυσορρήμων:  «Φροντίζωμεν βίου καλοῦ, ἵνα μή παραδεξώμεθα δόγματα πονηρά»[10]. Νά γιατί τόσο εὔκολα προδίδεται ἡ πίστη καί τά ὀρθόδοξα δόγματα ἀπό τό λαό μας, ἀλλά δυστυχῶς καί ἀπό τούς κληρικούς μας, κάθε ἐκκλησιαστικῆς βαθμίδας.
Ποιά ὅμως εἶναι ἡ ὀρθή ζωή;

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

Πίστη καί ζωή. Τί εἶναι πίστη

Πολλοί ἀδελφοί μας σήμερα διατείνονται ὅτι πιστεύουν στόν Χριστό. Ἡ ζωή τους ὅμως δέν συμφωνεῖ μέ τίς διακηρύξεις τους. Παρ’ ὅλο πού ἰσχυρίζονται ἐνίοτε καί μέ κάποιο θυμό καί ὕφος «παρεξηγημένου» ὅτι: «κι ἐμεῖς Χριστιανοί εἴμαστε», ὡστόσο δέν φυλάττουν τήν ἁγνότητα οὔτε τήν παρθενία πρίν τόν γάμο, δέν σωφρονοῦν μέσα στό γάμο, δέν ἀποφεύγουν τήν μοιχεία μέ τά μάτια, δέν νηστεύουν, δέν συγχωροῦν, κάνουν ἐκτρώσεις, διαστροφικές σχέσεις, κλοπές, ψευδομαρτυρίες, καταφεύγουν σέ μάγους, μέντιουμ, ξεματιάσματα, δέν ἐξομολογοῦνται, δέν κοινωνοῦν μέ εὐλογία Πνευματικοῦ, δέν προσεύχονται, αἰσχρολογοῦν, ἐξαπατοῦν, ψεύδονται, θυμώνουν ὅταν ἀδικοῦνται καί γενικά δέν τηροῦν τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ . Εἶναι αὐτό πίστη;
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...