Πίστη καί ζωή. Σχέση πίστεως καί ζωῆς, α’ μέρος

 

  Ὑπάρχει ἀλληλοπεριχώρησις πίστεως καί ζωῆς, δόγματος καί ἤθους, ὀρθοδοξίας καί ὀρθοπραξίας[15].

Ἡ πίστη ἀπαιτεῖ καθαρότητα βίου[16] καί ἡ ὀρθή ζωή εἶναι ἀναγκαία γιά τήν παραμονή στήν ὀρθή πίστη[17]. 
Τί προηγεῖται; Ἡ πίστη ἤ ἡ ζωή;
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, μᾶς εἶπαν ὅτι προηγεῖται ἡ πίστις καί ἐκεῖνο, πού ἕπεται εἶναι ἡ ζωή, εἶναι ἡ ἀγάπη. Λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος: «Ἡ πίστις θεμέλιον, τό δέ λοιπόν οἰκοδομή»[18]. Καί πάλι: «Ὁ θεμέλιος τῆς εὐσεβείας ἡ πίστις ἐστίν»[19].
Ἄς θυμηθοῦμε ἐδῶ, αὐτό πού λέει ὁ Χριστός μας, ὅτι πρέπει νά εἴμαστε «φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καί ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί»[20].

 Χρειάζεται, κατά τήν ἑρμηνεία τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, μαζί μέ τή φρονιμάδα τοῦ ὄφεως (=ὀρθή πίστη) νά ἔχουμε ὁπωσδήποτε καί τήν ἀκεραιότητα τῆς περιστερᾶς (=ἁγνότητα-καθαρότητα τῆς ζωῆς)[21]. Ἄν κάποιος σφάλλει, κάπως, περί τήν πίστη, ἀλλά ἔχει καλή προαίρεση καί καθαρό βίο, αὐτός ὁδηγεῖται στήν πλήρη ἀλήθεια τῆς πίστεως. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐπειδή εἶχε ἄμεμπτο βίο ὁδηγήθηκε ἀπό τόν Χριστό μας καί πρός τήν πλήρως ὀρθή πίστη[22].

Εἶναι πράγματι ἀναγκαία γιά τήν πλήρη ἀποδοχή τῶν ὀρθῶν δογμάτων, γιά τήν ἐγκόλπωση τῆς «ἅπαξ παραδοθείσης τοῖς ἁγίοις πίστεως»[23], ἡ μετάνοια καί ἡ καθαρότητα τοῦ βίου[24].

συνεχιζεται…Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης  http://hristospanagia3.blogspot.gr/

[15] Ὁ καθ. Δ. Τσελεγγίδης στό ἄρθρο του Πίστη καί ἀγάπη γράφει: Στὸ πλαίσιο τῆς Ἐκκλησίας, τὰ δόγματα τῆς πίστεως συνδέονται ὀργανικὰ μὲ τὴ ζωὴ τῶν πιστῶν καὶ ἀλληλοπεριχωροῦνται. Ἡ ἀκρίβεια τῆς ζωῆς «συνυφαίνεται τῇ τῶν δογμάτων ὀρθοτητι»(P.G. 48, 811.), κατὰ τὸν ἅγιό μας (Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο). Τὰ δόγματα διασφαλίζουν τὴν ὀρθότητα τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ ἡ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας δίνει περιεχόμενο στὴν ἀλήθεια τῶν δογμάτων της. Ἐκεῖνος ποὺ ἀκολουθεῖ μὲ συνέπεια τὰ δόγματα ὀφείλει νὰ τὰ πιστοποιεῖ μὲ τὴν καθαρότητα τοῦ βίου του (Βλ. P.G. 62, 95). Ἡ ἀκρίβεια στὸν τρόπο τῆς ζωῆς τοῦ πιστοῦ ἀποτελεῖ μαρτυρία τῶν ὑγιῶν δογμάτων του( Βλ. P.G. 53, 110-158). Τά ἀνωτέρω εἶναι δημοσιευμένα στό διαδίκτυο σέ ἄρθρο μέ τίτλο: Καθηγητή ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗ / Α.Π.Θ.

 ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ, ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΟ ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ, http://www.impantokratoros.gr/D556FEE4.el.aspx.

[16] Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Κατά Ἰωάννην ΝΣΤ΄. ΕΠΕ 14,216. PG 59, 352.

[17] Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Εἰς τάς Πράξεις,ΜΖ΄. ΕΠΕ 16Β,76-78. PG 60, 331-332.

[18] Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Πρός Ἑβραίους, Θ΄. ΕΠΕ 24,478-480. PG 63, 77.

[19] Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Κατήχησις Α΄ ΕΠΕ 30, 338. Τό ὀρθό δόγμα, ἡ ὀρθή πίστη ἑπομένως, εἶναι τό θεμέλιο τῆς ὀρθῆς ζωῆς, τῆς ζωῆς τῆς εὐσέβειας. Ἄνθρωπος πού δέν ἔχει ὀρθή «δόξα» γιά τόν Θεό, δέν μπορεῖ νά εἶναι εὐσεβής, δέν εἶναι δυνατόν νά ζεῖ μέ ἀληθινή εὐσέβεια.

[20] Ματθ. 10, 16. Ἑρμηνεύοντάς το, ὁ ἱερός Χρυσόστομος λέει, ὅτι ἡ φρονιμάδα τοῦ ὄφεως ἔγκειται στό ὅτι, ὅταν κινδυνεύει, προφυλάσσει τό κεφάλι του. Ἄν δέν μπορεῖ νά βάλει ὁλόκληρο τό σῶμα του κάτω ἀπό μιά πέτρα, τό ὀλιγότερο διασφαλίζει αὐτό, πού τοῦ εἶναι ἐντελῶς ἀπαραίτητο, δηλαδή τό κεφάλι του. Τό σῶμα του, ἄν τυχόν συμβεῖ νά τό χτυπήσει κανείς, ἤ καί νά κόψει μέρος του, τό φίδι ἐξακολουθεῖ νά ζεῖ, ἐπειδή τό κεφάλι εἶναι ἀκέραιο.

Κατ’ ἀνάλογο τρόπο, διδάσκει ὁ ἱερός Πατήρ καί ἐμεῖς θεωροῦμε ὅτι κεφαλή μας εἶναι ἡ πίστη καί αὐτή πρέπει πρό πάντων νά διαφυλάσσουμε. Στό θέμα τῆς πίστεως δέν κάνουμε κανένα συμβιβασμό. Βέβαια, ὅποιος ἔχει τήν ὀρθή πίστη, δέν σημαίνει ὅτι αὐτομάτως καί σώζεται. Θά πρέπει ὁπωσδήποτε νά ὑπάρχει καί ἡ συνέπεια αὐτῆς τῆς ὀρθῆς πίστης, πού εἶναι ἡ ὀρθή ζωή. Ἄν δέν συντρέχουν ἀμφότερα, τότε μπορεῖ νά φτάσουμε μέχρι καί τόν δαιμονισμό. Ὁ διάβολος, ὅπως εἶναι γνωστό, πιστεύει καί γνωρίζει πολύ καλά ποιός εἶναι ὁ Θεός, ἀφοῦ κάποτε Τόν ζοῦσε καί Τόν ὑπηρετοῦσε ὡς Ἑωσφόρος. [Τά ἀνωτέρω εἶναι βασισμένα σέ ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ καθηγητοῦ Δ. Τσελεγγίδη μέ θέμα: «Δόγμα καί ἦθος», πού ἔγινε στή Θεσσαλονίκη στίς 15-01-05 στή ΧΦΕ (κτίριο «Φάρος»)]. Εἶναι δημοσιευμένα στό: Σάββα Ἱερομονάχου,  Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς κατά τόν Γέροντα Πορφύριο,  Β΄ ἔκδ. σελ. 15-20 (στό ἑξῆς: Δ. Τσελεγγίδη, Δόγμα καί ἦθος).

[21] Τά ἀνωτέρω δέν σημαίνουν ὅτι εἶναι δευτέρας κατηγορίας ἡ ζωή, σέ σχέση μέ τό δόγμα. Ἡ ζωή ἔχει γιά τό δόγμα τήν ἴδια σημασία, πού ἔχει τό ἀντίκρυσμα τοῦ χρυσοῦ, γιά τό κυκλοφοροῦν χρῆμα. Εἶναι γνωστό ὅτι τό κυκλοφοροῦν χρῆμα γιά νά εἶναι ἔγκυρο, θά πρέπει ὁπωσδήποτε νά ὑπάρχει ἕνα ἀντίστοιχο ἀντίκρυσμα χρυσοῦ.

Κατ’ ἀναλογίαν καί ἡ ἀκεραιότητα τῆς πίστης (=τό κυκλοφοροῦν χρῆμα)  δέ διασφαλίζει τή σωτηρία μας, ἐάν δέν ὑπάρχει καί ἡ ὀρθή ζωή (=τό ἀντίκρισμα σέ χρυσό) Δ. Τσελεγγίδη, Δόγμα καί ἦθος.

[22] Βλ. Δ. Τσελεγγίδη, Πίστη καί ἀγάπη, Ἐπιστημονική ἐπετηρίδα ΑΠΘ, τμῆμα Θεολογίας , τομος 16, http://www.impantokratoros.gr/D556FEE4.el.aspx. Ἄν κάποιος προσπαθεῖ νά ζεῖ σωστά, ἔχοντας καλή διάθεση, ἀλλά κάπου ἔχει πλανηθεῖ, βεβαιώνει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ὅτι ὁ Θεός θά τόν ὁδηγήσει πρός τήν ἀληθινή εὐσέβεια. Αὐτό συνέβη μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο. Ἐπειδή εἶχε καθαρή ζωή ὁδηγήθηκε καί πρός τήν ὀρθή πίστη.

[23] Ἰουδ. 3.

[24] Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Εἰς τάς Πράξεις,ΜΖ΄. ΕΠΕ 16Β,76-78. PG 60, 331-332. Γι’ αὐτό καί ὁ Κύριος μᾶς κήρυξε μετάνοια ὥστε νά μᾶς ὁδηγήσει στήν ἀληθινή πίστη καί στήν ἀληθινά ὀρθή ζωή.

http://www.hristospanagia.gr/?p=45741#more-45741