ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΤΗ ΓΗ, Ο ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΩΝ ΔΕΝ ΘΡΟΕΙΤΑΙ. ΚΑΙ ΑΝ ΑΔΙΚΗΘΕΙ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΤΙ ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ(ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ- ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ)

Κυριακή 29 Απριλίου 2018

«Ἀληθινές ἐμπειρίες Παραδείσου καί κολάσεως» (π. Σεραφείμ Ρόουζ),Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Τό θέμα μας σήμερα, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἔχει τόν τίτλο «Ἐμπειρίες Παραδείσου» καί σκέφτηκα νά ποῦμε μερικά λόγια γιά τό ποῦ εἶναι αὐτός ὁ Παράδεισος, τόν ὁποῖο πολλοί ἀναφέρουν ὅτι εἶδαν καί ὅτι ἐπισκέφτηκαν. Διαβάζουμε καί στούς βίους τῶν Ἁγίων τέτοιες ἐμπειρίες. Λόγου χάρη, στόν βίο τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα τοῦ διά Χριστόν σαλοῦ καταγράφεται μία πολύ ἐντυπωσιακή ἐπίσκεψη τοῦ Ἁγίου στόν Παράδεισο.
- Ἄραγε ποῦ εἶναι αὐτός ὁ Παράδεισος, στόν ὁποῖο πήγανε ὅλοι οἱ Ἅγιοι καί ὅσοι μαρτυροῦν γι’ αὐτόν;
Ὅπως γνωρίζουμε καί ἔχουμε πεῖ μέχρι τώρα, ὑπάρχουν πάρα πολλές ἀναφορές στούς Ἁγίους, στά κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων, στούς βίους τῶν Ἁγίων, πού μᾶς διδάσκουν ὅτι «ἡ ψυχή» μετά τόν χωρισμό ἀπό τό σῶμα, καί αὐτό εἶναι ὁ θάνατος, «εἰσέρχεται ἀμέσως στόν ὑπο-οὐράνιο», σ’ αὐτόν πού εἶναι κάτω ἀπό τόν οὐρανό, «ἐναέριο κόσμο» καί προχωράει μέσα σ’ αὐτόν τόν ἀέρα, μέσα στήν ἀτμόσφαιρα δηλαδή. Ὑπάρχουν πολλές τέτοιες μαρτυρίες, καί μάλιστα μᾶς λένε γι’ αὐτό τό θέμα ὄχι μόνο πιστοί, ἀλλά καί ἄπιστοι, καί ἄσχετοι, καί ἀπό ἄλλες θρησκεῖες, καί μᾶς διευκρινίζουν ὅτι ἔχουν συνείδηση τοῦ ἑαυτοῦ τους αὐτοί ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Ἐνῶ ἔχουν ἀφήσει τό σῶμα τους, μέ τήν ψυχή τους ὅμως ἔχουν αὐτή, ὅπως τήν λέμε, τήν αὐτοσυνειδησία καί συνεχίζουν νά εἶναι ὅπως ἐδῶ στήν γῆ, ὅπως ἐδῶ καί ἐμεῖς ξέρουμε ὅτι εἴμαστε αὐτοί πού εἴμαστε. Ἐγώ εἶμαι ὁ τάδε, ἐσεῖς εἶστε οἱ τάδε κ.λ.π. Κρατοῦμε αὐτή τήν αὐτοσυνειδησία καί μετά τόν χωρισμό ἀπό τό σῶμα καί ὅπως μᾶς λένε οἱ διάφορες ἐμπειρίες, προχωρώντας ἡ ψυχή μέσα σ’ αὐτόν τόν ἐναέριο κόσμο συναντιέται μέ τά τελώνια, δηλαδή μέ δαίμονες, μέ πονηρά πνεύματα, τά ὁποῖα σάν τούς τελῶνες ἐξετάζουν τήν ψυχή. Τήν σταματοῦν, τήν κατηγοροῦν καί ἄν ἔχει ὑποπέσει στά ἀντίστοιχα ἁμαρτήματα, στά ὁποῖα τήν ἐξετάζουν, τήν παίρνουν, τήν ἁρπάζουν τήν ψυχή αὐτή τά τελώνια, οἱ δαίμονες δηλαδή, εἰς τόν Ἅδη, εἰς τήν κόλαση. Γίνεται δηλαδή μία πρώτη, ὅπως λέμε, «Μερική Κρίση».

Σάββατο 28 Απριλίου 2018

«Γιατί σκοτίζεται ἡ διάνοιά μας» (Ἐφ. 4,18-19) Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


«Οἵτινες, ἀπηλγηκότες, ἑαυτούς παρέδωκαν τῇ ἀσελγείᾳ»1, λέει στόν 19ο στίχο. Μιλάει γιά τούς εἰδωλάτρες καί τούς ἁμαρτωλούς. Στόν προηγούμενο στίχο λέγει, ἀναφερόμενος σ’ αὐτούς πάλι, «ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ». Καί στόν πρό προηγούμενο πού εἴχαμε δεῖ τήν περασμένη φορά, μᾶς μιλάει γιά «τά ἔθνη τά ὁποῖα περιπατοῦν ἐν ματαιότητι τοῦ νοός αὐτῶν». Αὐτό τό εἴχαμε ἀναλύσει τότε. Ὁπότε ὁ 18ος καί ὁ 19ος εἶναι συνέχεια αὐτοῦ τοῦ στίχου. Μᾶς λέει δηλαδή ὁ Ἀπόστολος στήν πρός Ἐφεσίους ἐπιστολή του, ξαναθυμίζω τόν 17ο στίχο, «αὐτό σᾶς λέω καί μαρτύρομαι ἐν Κυρίῳ, μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν καθώς καί τά λοιπά ἔθνη περιπατεῖ ἐν ματαιότητι τοῦ νοός αὐτῶν»2, ὅτι δέν πρέπει ἐμεῖς οἱ χριστιανοί πού βαφτιστήκαμε, πού μπήκαμε μέσα στό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, νά ζοῦμε ὅπως καί τά ὑπόλοιπα ἔθνη ἐν ματαιότητι τοῦ νοός ἡμῶν, μέσα στή ματαιότητα τοῦ νοός μας, στή ματαιότητα τῶν σκέψεων, τῶν ἐπιθυμιῶν καί ἐνεργώντας σύμφωνα μέ αὐτές, νά ζοῦμε θά λέγαμε λαϊκά «τσάμπα», μέσα στή ματαιότητα, σέ μιά ζωή, ἡ ὁποία δέν ὁδηγεῖ στήν αἰώνια ζωή. Τά ἔθνη λοιπόν, εἶναι αὐτά πού πορεύονται ἐν ματαιότητι τοῦ νοός αὐτῶν. Καί ὅταν λέει ἔθνη ἡ Ἁγία Γραφή, ἐννοεῖ τούς εἰδωλολάτρες. Καί λέει στόν 18ο στίχο, αὐτά τά ἔθνη εἶναι «ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ ὄντες ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ Θεοῦ διά τήν ἄγνοιαν τήν οὖσαν ἐν αὐτοῖς διά τήν πώρωσιν τῆς καρδίας αὐτῶν». Τί σημαίνει τώρα αὐτός ὁ στίχος; Τά ἔθνη, τά ὁποῖα ζοῦνε μάταια, ἔχουν σκοτισμένη τή διάνοια. Οἱ ἄνθρωποι δηλαδή οἱ εἰδωλολάτρες ἔχουν σκοτισμένη τή διάνοια, τή σκέψη, καί «ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ Θεοῦ», εἶναι ἀποξενωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ Θεοῦ.
Λέγει καί ὁ Ἅγιος Νικόδημος, τό μέν φῶς τόσο τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ ὅσο καί τῆς ἐναρέτου ζωῆς ἔλαμπε εἰς τόν κόσμον διά κτίσεως καί τοῦ φυσικοῦ νόμου. Δηλαδή ἡ κτίσις, ἀλλά καί ὁ φυσικός νόμος πού ἔχει βάλει ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο, ἡ συνείδηση τοῦ ἀνθρώπου, αὐτά ἔδιναν στούς ἀνθρώπους τήν θεογνωσία καί τούς ὁδηγοῦσαν στήν ἐνάρετη ζωή. Ὅμως τί ἔγινε μετά; Τά ἔθνη, οἱ ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι δέν εἶχαν διάθεση καλή, μέ τή βούλησή τους, σκότισαν τόν ἑαυτό τους, διατί ἔκαναν ἀσθενές τό διορατικό ὄμμα τῆς ψυχῆς. Πῶς;

Δευτέρα 23 Απριλίου 2018

Ἡ ἀκρόαση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ ὡς τρόπος λήψης τῆς Θείας Χάρης,Προκατήχηση 4ο Μέρος Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου 5η Ὁμιλία, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκούστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:Προκατήχηση 4ο Μέρος

Ψάλλαμε αὐτό τό ἀπολυτίκιο, τό ὁποῖο εἶναι τό ἀπολυτίκιο τῆς γιορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς, τῆς μεγάλης Δεσποτικῆς καί Θεομητορικῆς γιορτῆς πού γιορτάσαμε τήν ἑβδομάδα πού πέρασε. Κυριακή εἶναι ἡ πρώτη μέρα τῆς ἑβδομάδος. Εἶναι λάθος πού λένε τήν Δευτέρα καλή ἑβδομάδα, τήν Κυριακή πρέπει νά λέμε καλή ἑβδομάδα. Ἡ πρώτη ἡμέρα καί ἡ ὄγδοη εἶναι ἡ ἡμέρα Κυρίου, ἡ Κυριακή. Καί τήν ἑβδομάδα πού πέρασε εἴχαμε τή μεγάλη αὐτή γιορτή, ἡ ὁποία δυστυχῶς περνάει ἀπαρατήρητη καί ἄγνωστη, ἡ ἡμέρα τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου, δηλαδή τῆς προϋπάντησης τοῦ Χριστοῦ μας ὡς τεσσαρακονθήμερου βρέφους ἀπό τόν Ἅγιο Συμεών τόν Θεοδόχο. Γι’ αὐτόν τόν Ἅγιο δέν μᾶς λέει ἡ Ἁγία Γραφή ἄν ἦταν ἱερέας ἤ ὄχι, ἀλλά μᾶς λέει πώς «ἦταν δίκαιος, εὐλαβής καί προσδεχόμενος τήν παράκληση τοῦ Ἰσραήλ»1, δηλαδή περίμενε τήν φανέρωση τῆς σωτηρίας καί τοῦ Σωτῆρος, τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία θά ἦταν παράκληση, παρηγοριά δηλαδή, γιά ὅλους τούς Ἑβραίους καί ὄχι μόνο γιά τούς κατά σάρκα ἀλλά καί τούς κατά πνεῦμα ἀπογόνους τοῦ Ἀβραάμ, πού εἴμαστε ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί μέχρι σήμερα καί μέχρι τῆς συντελείας τῶν αἰώνων.
Εἶναι μία γιορτή πού μᾶς διδάσκει πάρα πολλά πράγματα. Μᾶς διδάσκει τήν ταπείνωση, γιατί ὁ Χριστός μας, ὁ Νομοδότης καί Νομοθέτης, γίνεται ὑποτακτικός, ταπεινός ἐκτελεστής τοῦ νόμου, ὑπακούει στόν νόμο καί γίνεται κατά πάντα τέλειος στήν ὑπακοή διορθώνοντας τό λάθος τοῦ Ἀδάμ, ὁ ὁποῖος διά τῆς παρακοῆς βγῆκε ἀπό τόν Παράδεισο. Ὁ Χριστός μας διά τῆς ὑπακοῆς διορθώνει τό λάθος τοῦ Ἀδάμ καί μᾶς εἰσάγει ὅλους πλέον πάλι στόν Παράδεισο, ἐφόσον κι ἐμεῖς ἑνωνόμαστε μαζί Του, ταυτιζόμαστε μέ τό πνεῦμα Του καί τηροῦμε τό θέλημά Του καί τίς ἐντολές Του.

Κυριακή 22 Απριλίου 2018

«Ὁ θεοπάτωρ μέν Δαβίδ, πρό τῆς σκιώδους κιβωτοῦ», Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης


Ὁμιλία στήν άγρυπνία, «Ὁ θεοπάτωρ μέν Δαβίδ, πρό τῆς σκιώδους κιβωτοῦ», Τροπάριον Δ' ὠδῆς Κανόνος Κυριακῆς τοῦ Πάσχα , Ἑορτοδρόμιον Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 16-4-2018, ζωντανή μετάδοση, (κήρυγμα), Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης,
  http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Τετάρτη 18 Απριλίου 2018

Ἡ μετά θάνατον ζωή (Ἁγ. Ἰωάννου Μαξίμοβιτς), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκούστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:


Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς εὐχές τῆς Παναγίας μας σκέφτηκα νά ποῦμε τί διδάσκει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία γιά τή ζωή μετά τόν θάνατο. Δέν μποροῦμε νά τά ποῦμε βέβαια ὅλα, ἀλλά τί συμβαίνει τίς πρῶτες ἡμέρες, τή στιγμή πού ὁ ἄνθρωπος πεθαίνει, γιατί πολλοί λένε:
- Ποῦ ξέρουμε τί συμβαίνει; Δέν ξέρουμε… Γύρισε κανένας ἀπ’ τόν ἄλλο κόσμο νά μᾶς πεῖ; Καί δέν ξέρουμε κι ἄν ὑπάρχει ἄλλος κόσμος...
Ὑπάρχουν οἱ λεγόμενοι «θνητοψυχίτες», οἱ ὁποῖοι λένε ὅτι ἡ ψυχή πεθαίνει, δηλαδή ἐξαφανίζεται. Ἀλλά αὐτό φυσικά εἶναι ἐσφαλμένο, δέν εἶναι ἀληθές. Ἡ ψυχή εἶναι κτίσμα, εἶναι πλάσμα τοῦ Θεοῦ καί θά ἔπρεπε νά ἔχει ἕνα τέλος. Ὅπως ὅλα ὅσα ἔχουν ἀρχή, ἔχουν καί ἕνα τέλος. Ἀλλά ὁ Θεός θέλησε, ἔτσι μᾶς λέει ἡ Ὀρθόδοξη πίστη καί διδασκαλία, ἡ ψυχή νά μήν ἔχει τέλος. Ἔχει ἀρχή. Δέν εἶναι σωστό αὐτό πού λένε κάποιοι ὅτι προϋπάρχουν οἱ ψυχές καί ὑπάρχει κάτι σάν μία δεξαμενή καί ἀπ’ αὐτή τήν δεξαμενή, ἄς ποῦμε, ἕνα σῶμα παίρνει μία ψυχή καί δημιουργεῖται ὁ ἄνθρωπος. Αὐτή τήν διδασκαλία τήν εἴχανε καί οἱ ἀρχαῖοι. Ὁ Πλάτωνας λ.χ. πίστευε στήν προΰπαρξη τῶν ψυχῶν. Ἀλλά καί αὐτή ἡ διδασκαλία εἶναι ἐσφαλμένη. Δέν ὑπάρχει προΰπαρξη, ἡ ψυχή δημιουργεῖται ἀπό τόν Θεό ἀμέσως μετά τή σύλληψη. Μέ τό πού γίνεται ἡ ἕνωση τῶν δύο κυττάρων, τοῦ σπερματοζωαρίου καί τοῦ ὠαρίου, δημιουργεῖται - δίνεται καί ἀπό τόν Θεό ἡ ψυχή, καί ἀπαρτίζεται ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἔχει δύο στοιχεῖα, τήν ψυχή καί τό σῶμα. Καί τά δύο εἶναι κτιστά. Οὔτε εἶναι σωστό αὐτό πού λένε κάποιοι ὅτι ἡ ψυχή εἶναι κομμάτι τοῦ Θεοῦ, σάν ὁ Θεός δηλαδή νά μᾶς ἔχει βάλει κάτι ἀπό τήν οὐσία Του. Ἄν εἴχαμε τήν οὐσία τοῦ Θεοῦ, ἔστω ἕνα κομμάτι τῆς οὐσίας, θά εἴμαστε θεοί κατ’ οὐσίαν. Δέν εἶναι σωστό οὔτε αὐτό. Ὁ Θεός εἶναι ἕνας, ὁ Τριαδικός Θεός καί ἐμεῖς, σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, καλούμαστε νά μοιάσουμε στόν Θεό καί νά γίνουμε θεοί ὄχι κατ’ οὐσία ἀλλά κατά χάρη, ὅπως λέμε. Δηλαδή κατ’ ἐνέργεια.

Κυριακή 15 Απριλίου 2018

« Ἄρσεν μέν, ὡς διανοῖξαν τήν παρθενεύουσαν νηδύν», Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης


Πέμπτη τοῦ Πάσχα (πρωί) « Ἄρσεν μέν, ὡς διανοῖξαν τήν παρθενεύουσαν νηδύν», Τροπάριον Δ' ὠδῆς Κανόνος Κυριακῆς τοῦ Πάσχα , Ἑορτοδρόμιον Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου

Τρίτη 10 Απριλίου 2018

Ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἤ μεταπατερική ἀγαπολογία- Περιεχόμενα καί εἰσαγωγή

Ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἤ μεταπατερική ἀγαπολογία- Περιεχόμενα καί εἰσαγωγή

«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός», Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης


Δευτέρα τοῦ Πάσχα (πρωί) «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός», Τροπάριον Γ' ὠδῆς Κανόνος Κυριακῆς τοῦ Πάσχα , Ἑορτοδρόμιον Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 9-4-2018 (κήρυγμα), ζωντανή ροή, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης,
http://hristospanagia3.blogspot.gr

Κυριακή 8 Απριλίου 2018

Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος!




Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί Χριστός Ἀνέστη!
Εἴθε ὁ νικητής τοῦ θανάτου καί δωρητής τῆς αἰώνιας ζωῆς νά μᾶς ἀξιώνει ὅλους μέ τήν Χάρη Του νά ζοῦμε αἰώνια μέσα στό ἀναστάσιμοἄκτιστο φῶς Του μέ καλή μετάνοια, πίστη, ταπείνωση, ὑπακοή καί ἀδιάλειπτη προσευχή .

Τρίτη 3 Απριλίου 2018

Ἡ δοκιμασία τῶν ὑποψηφίων μοναχῶν, Α΄μέρος, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Ἡ δοκιμασία τῶν ὑποψηφίων μοναχῶν, Α΄μέρος, (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΚΣτ΄), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 14-3-2018 (σύναξη στόν Ἱ.Ν. Ἁγίου Ἀθανασίου Ἀμπελειῶν Πέλλας) http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Κυριακή 1 Απριλίου 2018

«Τί εἶναι ἡ Ταπεινοφροσύνη καί πῶς κατορθώνεται» (Πρός Ἐφεσίους, Κεφ. 4, στίχος 2), Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


«Μετά πάσης ταπεινοφροσύνης καί πρᾳότητος, μετά μακροθυμίας, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ»1. Αὐτό λέγει ὁ δεύτερος στίχος τοῦ τετάρτου κεφαλαίου τῆς πρός Ἐφεσίους ἐπιστολῆς. Στόν πρῶτο στίχο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔλεγε «Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς ἐγώ ὁ δέσμιος ἐν Κυρίῳ ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε»2Σας παρακαλῶ ἐγώ πού εἶμαι φυλακισμένος  γιά τό ὄνομα τοῦ Κυρίου,νά πορευθεῖτε καί νά ζήσετε μέ τρόπο ἄξιο τῆς ὑψηλῆς κλήσεως πού σᾶς ἔκανε ὁ Θεός, πού εἶναι νά ὁμοιωθεῖτε μέ τόν Θεό. Καί αὐτό θά τό κατορθώσετε «μετά πάσης ταπεινοφροσύνης», ἀγωνιζόμενοι μέ κάθε ταπεινοφροσύνη καί πραότητα, μέ μακροθυμία «ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ».
Σήμερα σκέφτηκα, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, νά ποῦμε γιά αὐτή τήν πρώτη φράση, τήν πρώτη λέξη, τήν ταπεινοφροσύνη, τήν πρώτη αὐτή προτροπή τοῦ Ἁγίου. - Τί εἶναι ἄραγε ἡ ταπεινοφροσύνη;
Πάρα πολλά μᾶς λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ἀλλά πρίν καί προπάντων ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος τήν ἔχει ὡς θεμέλιο τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Στήν ἐπί τοῦ Ὄρους Ὁμιλία ἀκοῦμε τήν πρώτη φράση τοῦ Κυρίου, τόν πρῶτο μακαρισμό, «μακάριοι οἱ πτωχοί τῷ πνεύματι»3. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες μᾶς τό ἑρμηνεύουν αὐτό, μακάριοι αὐτοί οἱ ὁποῖοι ἔχουνε πτωχή ἰδέα γιά τόν ἑαυτό τους, μηδενική ἰδέα γιά τόν ἑαυτό τους. Θεωροῦν τόν ἑαυτό τους χειρότερο ἀπό ὅλους, πιό ἁμαρτωλό ἀπό ὅλους, εἶναι ταπεινόφρονες. Ταπεινόφρων εἶναι αὐτός ὁ ὁποῖος ἔχει ταπεινό φρόνημα.
Ταπεινός γιά τόν κόσμο εἶναι κάτι διαφορετικό. Ὄχι αὐτός πού ἀπό μόνος του φρονεῖ ταπεινά, ἀλλά αὐτός πού οἱ ἄλλοι τόν κατεβάζουν, τόν ταπεινώνουν. Ὁ χριστιανός δέν ἔχει πρόβλημα καί μ’ αὐτό, νά τόν ταπεινώνουν οἱ ἄλλοι, γιατί μέσα του ἔχει αὐτό τό φρόνημα τό ταπεινό.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...