ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΤΗ ΓΗ, Ο ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΩΝ ΔΕΝ ΘΡΟΕΙΤΑΙ. ΚΑΙ ΑΝ ΑΔΙΚΗΘΕΙ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΤΙ ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ(ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ- ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ)

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

«Τί εἶναι Ὀρθοδοξία»

 
ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ
Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου 

 Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ ἀλήθεια περί Θεοῦ, περί τοῦ ἀνθρώπου καί περί τοῦ κόσμου, ὅπως μᾶς τήν ἔδωσε ὁ ἴδιος ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός μέ τήν ὑπέροχο διδασκαλία του, μέ τήν ἁγία ζωή του, μέ τήν λυτρωτική θυσία του· ὅπως τήν διετύπωσε κατόπιν ἡ θεόπνευστος διάνοια καί καρδιά τοῦ Παῦλου, ὅπως τήν ζωντάνεψε ὁ μαθητής τῆς ἀγάπης καί οἱ ἄλλοι Ἀπόστολοι καί Εὐαγγελιστές μέ τό Οὐράνιο φῶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ θαυμαστή ἐκείνη σύνθεση δόγματος καί ἤθους, θεωρίας καί πράξεως, ὅπως μᾶς τήν ἔδωσαν οἱ πνευματοκίνητοι Πατέρες τῆς Ἀλεξανδρείας καί τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς Καππαδοκίας καί τῆς Συρίας, τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀργότερα. Ὅλοι αὐτοί ἀπό τόν ἱερό Πολύκαρπο, τόν μαθητή τῶν Ἀποστόλων, μέχρι τόν ἅγιο Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη, ὁ ὁποῖος πέθανε στίς ἀρχές τοῦ 19ου αἰῶνα, μέ τήν σοφία τους καί τήν ἁγιότητά τους, μέ τίς θυσίες καί τούς ἀγῶνες τους, μᾶς παρέδωκαν τήν παρακαταθήκη τῆς ὀρθῆς πίστεως καί ζωῆς, τόν θησαυρό τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως.

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

«Ἡ φοβερά ὥρα τοῦ θανάτου» μέρος β΄

 
  ΟΜΙΛΙΑ ΚΒ΄
 Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

   Χάνουμε τόν χρόνο πού μποροῦμε νά κάνουμε προσευχή. Μᾶς φεύγει ὁ πολύτιμος χρόνος, αὐτό τό χρῆμα τοῦ Θεοῦ. Δέν ἀγοράζουμε πολύτιμα πράγματα, χρήσιμα γιά τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, καί μᾶς ξεγελάει ὁ διάβολος καί μᾶς ρίχνει· καί ψωνίζουμε ἀμέλεια, ραθυμία, ἀργολογία, κατάκρισι, σκορπισμό τοῦ νοῦ, σκέψεις μή ὠφέλιμες· κι ὅλα αὐτά εἶναι τά ψώνια καί τό ξόδεμα τοῦ πολυτίμου χρήματος τῆς ζωῆς. Αὔριο δυστυχῶς θά βρεθοῦμε σ᾿ αὐτήν τήν ὥρα, πού κι οἱ ἀδελφοί μας βρέθηκαν πρό ὀλίγου, καί θά λέμε: «Τί ἔκανα; Πῶς ξεγελάστηκα; Πῶς ἀπατήθηκα; Μά δέν τό περίμενα νά πεθάνω τόσο ἔξαφνα!»
Μά, δέν τό ἤξερες; Δέν εἶχες ἀκούσει ὅτι ἔτσι φεύγει ὁ ἄνθρωπος; Βεβαίως. Μπορεῖ ἡ συνείδησι νά πῆ ψέμματα καί ἀναληθῆ; Μηδαμῶς. Θά μᾶς φωνάξη τρανότατα τήν ἀλήθεια. Κι ἀλλοίμονο σέ μένα, πού τά λέω καί δέν τά πράττω! 

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

«Ἡ φοβερά ὥρα τοῦ θανάτου» μέρος α΄

 
  ΟΜΙΛΙΑ ΚΒ΄
 Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου
  Πατέρες μου,
Μετά θάνατον αἰωνιότης ἀκολουθεῖ. Κάθε ἄνθρωπος σέ κάποια στιγμή τοῦ χρόνου θά ἐγκαταλείψη τόν κόσμο σωματικά, καί ψυχικά θά ἀπέλθη στήν αἰωνιότητα, σ᾿ ἐκείνη τήν ζωή πού δέν ἔχει τέλος. Ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου θά παραμένη χωρίς τό σῶμα μέχρι τήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ὁπότε θά ἀναστηθοῦν τά σώματα καί τῶν δικαίων καί τῶν ἀδίκων, γιά νά κριθοῦν. Τό γεγονός εἶναι ὅτι ἡ ψυχή μέ τόν θάνατο τοῦ ἀνθρώπου ἀποδεσμεύεται ἀπό τό σῶμα καί ζῆ μιά ἰδιόμορφη κατάστασι.
Ὅπως εἴδαμε καί ὅπως ζήσαμε, ὁ Θεός μᾶς ἐπισκέφθηκε μέ μερικούς θανάτους προσφιλῶν ἀδελφῶν, πού τούς δέχτηκε στήν Βασιλεία Του. Κυρίως μᾶς ἀφήρεσε τόν πολύ ἀγαπητό ἀδελφό μας, τόν πατέρα Ἐφραίμ, ὁ ὁποῖος ἔζησε μεθ᾿ ἡμῶν στήν ἀδελφότητα.
Εἶναι τό πρῶτο πνευματικό μου παιδί, τό ὁποῖον, ὅπως γνωρίζετε κι ἐσεῖς πολύ καλά, ἔζησε ἐν μέσῳ ἡμῶν μέ μιά τέλεια ὑπακοή καί ἐνάρετη ζωή. Ἐσεῖς γνωρίζετε καί ἡ ψυχή σας, τό πόσο τόν ἐκτιμούσατε, διότι διά τῆς προσεκτικῆς κι ἐναρέτου ζωῆς εἶχε κερδίσει τήν ἐμπιστοσύνη σας. Βοήθησε πάρα πολύ τήν ἀδελφότητα. Ὁ Θεός τόν ἐκάλεσε ἐντελῶς ἀπροσδόκητα καί μέ ἕνα μαρτυρικό τέλος.

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Γι᾿ αὐτούς πού πέθαναν «ἐν πίστει» καί περί τῆς ψυχικῆς ὠφελείας πού προκύπτει ἀπό τίς Λειτουργίες καί τίς φιλανθρωπίες πού γίνονται γι᾿ αὐτούς.

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός
Α’ Τά ὡραῖα καί ἀκριβά φαγητά ἑλκύουν ὄχι μόνον ὅσους πεινοῦν ἀλλά πολλές φορές καί αὐτούς πού εἶναι ἤδη πολύ χορτάτοι τοὺς ἀναγκάζουν νά φᾶνε καί πάλι. Τό ἴδιο καί τά εὐφρόσυνα καί εὐώδη ποτά θέλγουν ὄχι μόνον ὅσους διψοῦν ἀλλά ἑλκύουν νά πιοῦν καί πάλιν, αὐτοί πού ἤπιαν. Μέ τόν ἴδιο τρόπο καί ὅσοι ἀγαποῦν τά χρήματα καί ἀποχτήσουν μεγάλη περιουσία, ὁ ἔρωτας τῶν χρημάτων τούς σπρώχνει κάθε μέρα νά βρίσκουν ἀφορμές νά ἀποκτοῦν περισσότερα.
Μέ τόν ἴδιο τρόπο καί Σᾶς ἐκλεκτά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ἱερεῖς καί πατέρες ἀδελφοί καί μητέρες καί ἀγαπημένα τέκνα, ὄχι πείνα γιά τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ οὔτε δίψα γιά τά ἱερά μαθήματα, οὔτε πάλι ἄγνοια καί φτώχια θεϊκῆς γνώσεως σᾶς ἔφεραν νά ἀκούσετε τόν λόγο αὐτόν, ἀλλά ἐπιθυμία αὐξανομένη ἀπό τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, γιά βαθύτερη γνώση καί περισσότερη χάρη καί μεγαλύτερη πνευματική δύναμη.

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Γιατί ἀγαπᾶμε τόν Θεό


“Αγαπητοί χριστιανοί, συνηθίζουμε να λέμε: «Αλλοίμονο! Πώς είναι δυνατόν να μην αγαπάει κανείς το Θεό; Ποιον ν΄αγαπήσεις,
αν όχι το Θεό;» Και πολύ σωστά. Ο Θεός είναι το ύψιστο, αδημιούργητο, άναρχο, ατελεύτητο και αναλλοίωτο Αγαθό. «Ουδείς αγαθός εί μή εις ο Θεός» (Ματθ. 19, 17). Όπως ο ήλιος πάντοτε φέγγει, όπως η φωτιά πάντοτε θερμαίνει, έτσι και ο Θεός που από τη φύση Του είναι αγαθός, πάντοτε αγαθοποιεί.

Τα παντοδύναμα χέρια Του μας έπλασαν. Μας έπλασαν όχι όπως και τ΄ άλλα πλάσματα, δίχως αισθήματα, δίχως λογική.
Μας έπλασαν με την ξεχωριστή θεία Του βουλή. «Ποιήσωμεν άνθρωπον…» (Γεν. 1, 26), είπε. Για τ΄άλλα δημιουργήματα «αυτός είπε, και εγενήθησαν, αυτός ενετείλατο (πρόσταξε) και εκτίσθησαν» (Ψαλμ. 148, 5). Αλλά για τον άνθρωπο δεν έγινε το ίδιο. Αλλά τι; «Ποιήσωμεν», είπε, «άνθρωπον».

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

«Ἀτενίζοντας τόν οὐρανό»

  «Ἀτενίζοντας τόν οὐρανό»
Ἀπό τό βιβλίο «Πορεία πρός τόν οὐρανό»
Ἁγίου Τύχωνος τοῦ Ζάντονσκ

 Οἱ πραγματικοί χριστιανοί ζοῦν σ’ αὐτό τόν κόσμο σάν ὁδοιπόροι καί ταξιδιῶτες καί ξένοι. Ἀτενίζουν πάντοτε μέ τά πνευματικά μάτια τῆς πίστεως τήν οὐράνια πατρίδα, κι αὐτή προσπαθοῦν νά κατακτήσουν.
Γίνε κι ἐσύ σέ τοῦτο τόν κόσμο ὁδοιπόρος καί ταξιδιώτης. Ἀτένιζε ἀδιάκοπα πρός τήν πατρίδα αὐτή καί μόχθησε νά τήν κερδίσεις. Ἔτσι θά νεκρωθεῖ μέσα σου ὁ κόσμος τῆς ἁμαρτίας, ἡ σαρκική ἐπιθυμία, ἡ γοητεία τοῦ κακοῦ.
Ὅποιος ἐπιζητεῖ τήν αἰώνια μακαριότητα καί ἀγωνίζεται μέ ἐπιμέλεια νά τήν κατακτήσει, αὐτός θεωρεῖ τά πάντα παροδικά καί προσέχει μήν τυχόν, ἐπιδιώκοντας τά πρόσκαιρα στερηθεῖ τά αἰώνια.
Εἴμαστε πλασμένοι γιά τήν αἰώνια ζωή ἀπό τόν Πλάστη μας καί ἔχουμε κληθεῖ σ’ αὐτή μέ τό θεῖο λόγο Του καί τό ἅγιο Βάπτισμα πού μᾶς ἀναγέννησε. Γι’ αὐτό ἦρθε ὁ Χριστός, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, στόν κόσμο· γιά νά μᾶς καλέσει καί νά μᾶς ὁδηγήσει στήν αἰώνια ζωή, πού εἶναι ἡ μόνη ἀπαραίτητη καί πραγματική.

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Τό κομποσχοίνι μοιάζει μέ ἰμάντα, ὁ ὁποῖος κινεῖ τή μηχανή τῆς ψυχῆς.

Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών…, η φωνή του Αφυπνιστή, αντήχησε μέσα στην παγωμένη νύχτα του χειμώνα και ταυτόχρονα ένας ρυθμικός χτύπος ακούστηκε στην πόρτα του κελλιού. Ο μοναχός ξύπνησε. Κοίταξε γύρω του. Σκοτάδι απλώθηκε σ’ όλο το κελλί του. Η αμέλεια ρίχνει τα πρώτα βέλη της, για να λαβώσει τον αγωνιστή.
- «Είναι νωρίς ακόμη», του ψιθυρίζει. «Κοιμήσου λίγο να ξεκουραστείς και αργότερα με όρεξη… θα κάνεις τα πνευματικά σου».
Ο μοναχός όμως δε φαίνεται να συμφώνησε με το λογισμό.
- «Αμήν», απαντά αμέσως. Η πρώτη νίκη της νύχτας! Και ταυτόχρονα χαρά μεγάλη στον ουρανό. Οι άγγελοι χειροκρότησαν τον αγωνιστή. Αλλά ο δαίμονας της αμέλειας δεν αποθαρρύνεται.

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Ψυχὴ. Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

 
 Μεταπτώσεις τῆς ψυχῆς
Ὁ Ἰακὼβ καὶ ὁ Ἠσαῦ εἶναι φανερὸ δεῖγμα ἐκείνης τῆς ἀόρατης πάλης ποὺ γίνεται μέσα μας μεταξὺ καλοῦ καὶ κακοῦ. Μέσα μας σχεδὸν συνεχῶς γίνεται ἕνας ἀγώνας· τὸ κακὸ προσπαθεῖ νὰ κόψει τὸ δρόμο γιὰ τὸ καλό, νὰ ἔχει τὸ πρωτεῖο· τὸ ἴδιο καὶ τὸ καλό. Ἡ ὑπερηφάνεια θέλει νὰ ὑπερισχύσει τῆς ταπείνωσης, ἡ ἀπιστία τῆς πίστης, ἡ φιλαυτία καὶ τὸ μίσος θέλουν νὰ ὑπερισχύσουν τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ πλησίον.
Τὴν ἀφοσίωση στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ὑπακοὴ στὴν πρόνοιά Του ταράζει ἡ ὀλιγοψυχία καὶ ἡ ἀναιδὴς δυσαρέσκεια γιὰ τὰ ἔργα τῆς οἰκονομίας Του, οἱ ἐπιθέσεις τῶν παθῶν ταράζουν τὴν εἰρήνη τῆς ψυχῆς. Ποιό λοιπὸν πρέπει νὰ εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς συνεχοῦς πάλης;

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

«Ἡ ὠφέλεια τῆς ἐλεημοσύνης»

 
 ΟΜΙΛΙΑ ΚΑ΄
 Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου
 Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,
Θά σᾶς παρακαλοῦσα νά εὐχηθῆτε, νά φωτίση ὁ Θεός τό σκοπό μου, γιά νά μπορέσω νά σᾶς μιλήσω δυό πράγματα τοῦ Θεοῦ, γιατί χωρίς Θεία φώτισι κανείς δέν μπορεῖ νά ὁμιλῆ σωστά. Σπουδάζουν οἱ ἄνθρωποι καί γνωρίζουν νά μιλοῦν ρητορικά καί συστηματικά. Ἐμεῖς οἱ ταπεινοί μοναχοί δέν ξέρουμε αὐτήν τήν γλῶσσα. Ἐπικαλούμεθα τήν Θεία φώτισι, κατ᾿ εὐθεῖαν νά ἔλθη ἀπό πάνω γιά νά μιλήσουμε καί γιά νά μπῆ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ μέσα στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού θά τόν ἀκούσουν.
Θά μιλήσουμε γιά τήν ὕψιστη ἀρετή τῆς ἐλεημοσύνης· γιατί ὁ Θεός εἶναι ἐλεήμων, οἰκτίρμων, μακρόθυμος καί μετανοῶν «ἐπί κακίαις ἀνθρώπων». Ἡ ἐλεημοσύνη Του δέν ἔχει ὅρια, ὅπως καί ἡ φύσις Του. Ἀκατάληπτος ὁ Θεός, ἀκατάληπτη κι ἀσύλληπτη καί ἡ ἐλεημοσύνη Του. Αὐτό ἀποδεικνύεται, ἄλλωστε, ἀπό τό ὅτι ἀκόμη μέχρι σήμερα στεκόμεθα καί δέν ἔχουμε τιμωρηθῆ πέρα γιά πέρα γιά τίς πολλές ἁμαρτίες μας. Μᾶς κάνει ὁ Θεός ἀκόμη ἔλεος.

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

«Γιατί ἀποστρέφεσαι αὐτόν πού σέ ἀγαπᾶ; Γιατί κουράζεσαι γιά τόν κόσμο;»

  
«Ὅσα ἐστίν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια,
ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα,
εἴ τις ἀρετή καί εἴ τις ἔπαινος ταῦτα λογίζεσθε»
Φιλ. Δ΄ : 8
Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

 Ἡ ζωή ὅλη τῶν Χριστιανῶν εἶναι ζωή μετανοίας, ζωή πένθους καί θλίψεως· τῆς δέ μετανοίας καί τοῦ πένθους ξένοι παντελῶς καί ἀνοίκειοι εἶναι οἱ καλλωπισμοί τῶν ρούχων, οἱ μυραλοιφές καί τά φτιασίδια…
 Δι᾿ αὐτό, λοιπόν, παρακαλῶ σας θερμῶς, ἀδελφοί μου καί ἀδελφές μου ἐν Κυρίῳ, ἀφήστε τίς προφασιολογίες αὐτές μέ τίς ὁποῖες ὁ διάβολος ζητεῖ νά ἀπολέση τίς ψυχές σας καί παύσατε ἀπό τούς στολισμούς καί μυραλοιφές καί τά φτασίδια, τά ὁποῖα ἔχουν τήν ἀρχή, τους ἀπό τήν ὑπερηφάνειαν καί κενοδοξίαν.  

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος – Λόγος περί Δειλίας

ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ – ΟΥΡΑΝΟΔΡΟΜΟΣ ΚΛΙΜΑΞ
ΛΟΓΟΣ ΕΙΚΟΣΤΟΣ
 Περὶ δειλίας
(Διὰ τὴν ἄνανδρον δειλίαν)
 ΟΠΟΙΟΣ ἐργάζεται τὴν ἀρετὴ σὲ Κοινόβιο ἢ σὲ συνοδία, δὲν εἶναι συνηθισμένο νὰ πολεμῆται ἀπὸ τὴν δειλία. Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ εὑρίσκεται σὲ ἡσυχαστικώτερους τόπους, ἂς ἀγωνίζεται μήπως καὶ τὸν κυριεύση τὸ γέννημα τῆς κενοδοξίας καὶ ἡ θυγατέρα τῆς ἀπιστίας, δηλαδὴ ἡ δειλία.
2. Ἡ δειλία εἶναι νηπιακὴ συμπεριφορὰ μιᾶς ψυχῆς ποὺ ἐγήρασε στὴν κενοδοξία. Ἡ δειλία εἶναι ἀπομάκρυνσις τῆς πίστεως, μὲ τὴν ἰδέα ὅτι ἀναμένονται ἀπροσδόκητα κακά.
3. Ὁ φόβος εἶναι κίνδυνος ποὺ προμελετᾶται. Ἢ διαφορετικά, ὁ φόβος εἶναι μία ἔντρομη καρδιακὴ αἴσθησις, ποὺ συγκλονίζεται καὶ ἀγωνιᾶ ἀπὸ ἀναμονὴ ἀπροβλέπτων συμφορῶν. Ὁ φόβος εἶναι μία στέρησις τῆς ἐσωτερικῆς πληροφορίας. Ἡ ὑπερήφανη ψυχὴ εἶναι δούλη τῆς δειλίας· ἔχοντας πεποίθησι στὸν ἑαυτόν της καὶ ὄχι στὸν Θεόν, φοβεῖται τοὺς κρότους τῶν κτισμάτων καὶ τὶς σκιές.

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος: Λόγος περί μνησικακίας

ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ – ΟΥΡΑΝΟΔΡΟΜΟΣ ΚΛΙΜΑΞ
ΛΟΓΟΣ ΕΝΑΤΟΣ

Περὶ μνησικακίας

 ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ, οἱ μὲν εὐλογημένες καὶ ὅσιες ἀρετὲς μὲ τὴν κλίμακα τοῦ Ἰακώβ, οἱ δὲ ἀνόσιες κακίες μὲ τὴν ἁλυσίδα ποὺ ἔπεσε ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ κορυφαίου Ἀποστόλου Πέτρου (πρβλ. Πράξ. ιβ´ 7). Διότι οἱ μὲν πρῶτες, καθὼς ἡ μία ὁδηγεῖ στὴν ἄλλη, ἀνεβάζουν στὸν οὐρανὸ ἐκεῖνον ποὺ τὸ ἐπιθυμεῖ. Ἐνῷ οἱ ἄλλες, οἱ κακίες, ἔχουν τὴ συνήθεια νὰ γεννοῦν ἡ μία τὴν ἄλλη καὶ νὰ συσφίγγωνται μεταξύ τους. Διὰ τοῦτο καὶ μόλις προηγουμένως ἀκούσαμε τὸν ἀσύνετο θυμὸ νὰ ὀνομάζη ἰδικό του τέκνο τὴν μνησικακία. Τώρα λοιπὸν ποὺ τὸ καλεῖ ὁ καιρός, ἂς ὁμιλήσωμε καὶ γι᾿ αὐτήν.
2. Μνησικακία σημαίνει κατάληξις τοῦ θυμοῦ, φύλαξ τῶν ἁμαρτημάτων, μίσος τῆς δικαιοσύνης, ἀπώλεια τῶν ἀρετῶν, δηλητήριο τῆς ψυχῆς, σαράκι τοῦ νοῦ, ἐντροπὴ τῆς προσευχῆς (1), ἐκκοπὴ τῆς δεήσεως, ἀποξένωσις τῆς ἀγάπης, καρφὶ ἐμπηγμένο στὴν ψυχή, αἴσθησις δυσάρεστη ποὺ ἀγαπᾶται μέσα στὴν γλυκύτητα τῆς πικρίας της, συνεχὴς ἁμαρτία, ἀνύστακτη παρανομία, διαρκῆς κακία. Καὶ τοῦτο τὸ σκοτεινὸ καὶ δύσμορφο πάθος, ἡ μνησικακία δηλαδή, ἀνήκει στὰ πάθη ποὺ γεννῶνται ἀπὸ ἄλλα πάθη καὶ ὄχι σὲ αὐτὰ ποὺ γεννοῦν. Γι᾿ αὐτὸ δὲν σκοπεύομε νὰ ὁμιλήσωμε πολὺ περὶ αὐτῆς.

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015

Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε_mp3

 Π. Σάββας 2015-10-10_​Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 10-10-2015 (Ὁμιλία σέ προσκυνητές,).

http://www.hristospanagia.gr/?p=47037

Κυριακή τοῦ Σπορέως-Μικρή νηπτική κλίμακα πνευματικῆς ζωῆς

 
Τήν πολύ γνωστή παραβολή τοῦ σπορέως πού ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο, ἀπό τό Κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο, μποροῦμε νά τή διαφοροποιήσουμε ἀπό ἄλλες περικοπές γιά ἕναν ἰδιαίτερο λόγο:
Εἶναι μιά περικοπή πού μέσα σέ μιά μοναδική ἔκφραση, ἑρμηνεύεται ἡ ἴδια ἀπό τόν Χριστό. ῎Ετσι, θά μποροῦσε κανείς νά πεῖ ὅτι κανείς δέν μπορεῖ νά παρέμβει ἑρμηνευτικά σέ αὐτό τό κείμενο, ἐφόσον ὁ ἴδιος ὁ Χριστός ἑρμηνεύει τά δικά Του τά λόγια. Καί παρόλο πού δέν μποροῦμε πραγματικά νά μιλήσουμε γιά ἑρμηνευτικές προεκτάσεις ἤ ἀναλύσεις, ἀφοῦ τά εἶπε ὅλα ὁ Χριστός, μποροῦμε, μέσα ἀπό τό δεύτερο κείμενο τῆς ἑρμηνείας τοῦ Χριστοῦ πού δίνει στήν παραβολή, νά ἀποκαλύψουμε – καί αὐτό εἶναι μιά μικρή νηπτική, θά ᾽λεγα μιά μικρή κλίμακα πνευματικῆς ζωῆς πού ὁδηγεῖ στόν ἴδιο τόν Χριστό.

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

Γέροντας Σωφρόνιος – Λογισμοί και Πλάνη

Όποιος θέλει να προσεύχεται με καθαρό νου, πρέπει να μη μαθαίνει τα νέα των εφημερίδων, να μη διαβάζει βιβλία άσχετα προς την πνευματική μας ζωή,
και κυρίως όσα διεγείρουν τα πάθη, και να μη μαθαίνει από περιέργεια όσα σχετίζονται με τη ζωή των άλλων. Όλα αυτά φέρνουν στο νου αλλότριες σκέψεις,
και όταν ο άνθρωπος προσπαθεί να τις διευκρινίσει, αυτές ακόμη περισσότερο συγχύζουν και επιβαρύνουν την ψυχή.

Όταν η ψυχή διδαχθεί την αγάπη από τον Κύριο, τότε θλίβεται για όλη την οικουμένη, για όλη την κτίση του Θεού και προσεύχεται, ώστε όλοι να μετανοήσουν
και δεχθούν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Αν, όμως, η ψυχή χάσει τη χάρη, φεύγει η αγάπη από αυτήν, γιατί χωρίς χάρη Θεού είναι αδύνατον να αγαπά κάποιος τους εχθρούς,
και τότε βγαίνουν από την καρδιά διαλογισμοί πονηροί, όπως λέει ο Κύριος (Ματθ. ιε΄19, Μαρκ. ζ΄ 21-22).

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

“Οἱ ἀρετές” (ἀπό τό βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ”)

“Οι αρετές” ( από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” ) 
Με πολλή σοφία και γνώση ο προφήτης Δαβίδ ορίζει το διπλό περιεχόμενο της ενάρετης πολιτείας, όταν συμβουλεύει: “Φύγε μακριά από το κακό και κάνε το αγαθό” (Ψαλμ. 33:15). Για την αποφυγή του κακού γράψαμε αρκετά στο πρώτο μέρος. Στο δεύτερο θα γράψουμε για την τέλεση του αγαθού, την άσκηση των αρετών, καθώς και για την τελική Κρίση, τον παράδεισο και την κόλαση.
 Θα ξεκινήσουμε, κάνοντας μια στοιχειώδη ιεράρχηση των αρετών, για να ξέρεις ποιες είναι οι ανώτερες και σπουδαιότερες. 
Όλες οι αρετές χωρίζονται σε δύο τάξεις: Στις πνευματικές και αόρατες, εκείνες δηλαδή που βιώνονται και καλλιεργούνται από τον άνθρωπο εσωτερικά, και στις εξωτερικές και ορατές, εκείνες που εκδηλώνονται και φαίνονται.Στην πρώτη τάξη ανήκουν οι τρεις θεολογικές αρετές -πίστη, ελπίδα και αγάπη, με κορυφαία την τελευταία, που είναι η βασίλισσα των αρετών -καθώς και άλλες όμοιες μ΄αυτές, όπως είναι η ταπείνωση, η υπομονή, η ευλάβεια, η διάκριση, η καταφρόνηση του κόσμου, η απάρνηση του ιδίου θελήματος κ.λ.π.

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

Ἀποφυγή τῆς αὐταρέσκειας καί τοῦ αὐτοθαυμασμοῦ

Σας έβρισαν και σας πρόσβαλαν. Καλό σημάδι! Μην τα χάνετε! Ιαματική λάσπη είναι! Χωρίς αυτήν, ίσως θα πετούσατε στα σύννεφα με τα φτερά της υπερηφάνειας. Ο Κύριος, λοιπόν, που σας αγαπά, παραχώρησε να πέσει πάνω σας αυτή η λάσπη, για να ταπεινωθείτε.
Μην πολυασχολείστε με τον εαυτό σας. Πολύ περισσότερο, μην έχετε μεγάλη ιδέα γι’ αυτόν, μην τον εκτιμάτε και μην τον θαυμάζετε. Όλα τούτα δείχνουν έπαρση, υπερηφάνεια. Οι άγιοι πατέρες μας συμβουλεύουν: «Όπου κι αν πάς, μην υπολογίζεις τον εαυτό σου». Ας λέμε πάντα με ταπείνωση: Δεν έχω τίποτα καλό επάνω μου. Κύριε, βοήθησε με να βάλω αρχή μετανοίας και προκοπής!. Μη λογαριάζετε τα χαρίσματά σας, γιατί είναι δώρα του Θεού. Και μη συγκρίνετε τον εαυτό σας με άλλους, που είναι ή νομίζετε πως είναι χειρότεροι από σας. Να προχωράτε σταθερά στο δρόμο της σωτηρίας.

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Κανεὶς ποτὲ δὲν πρέπει ν᾿ἀπελπίζεται (Μικρὸς Εὐεργετινός).

undefined
Πίνακας  Περιεχομένων
Α. Κανεὶς ποτὲ δὲν πρέπει ν᾿ ἀπελπίζεται
  1. Τοῦ ἀββᾶ Μάρκου
  2. Τοῦ ἀββᾶ Ἡσαΐα
  3. Τοῦ ἁγίου Ἐφραίμ
  4. Ἀπὸ τὸ βίο τῆς ἁγίας Συγκλητικῆς

Κανεὶς ποτὲ δὲν πρέπει ν᾿ἀπελπίζεται
Κανεὶς ποτὲ δὲν πρέπει ν᾿ ἀπελπίζεται, ἔστω κι ἂν ἔκανε πολλὲς ἁμαρτίες, ἀλλὰ νὰ ἐλπίζει ὅτι θὰ σωθεῖ μὲ τὴ μετάνοια.
Τοῦ ἀββᾶ Μάρκου
Ἁμαρτία θανάσιμη εἶναι ἐκείνη γιὰ τὴν ὁποία ὁ ἄνθρωπος μένει ἀμετανόητος. Κανένας δὲν εἶναι τόσο ἀγαθὸς καὶ σπλαγχνικὸς ὅσο ὁ Θεός. Τὸν ἀμετανόητο ὅμως οὔτε Αὐτὸς τὸν συγχωρεῖ.
Πολὺ λυπόμαστε ὅταν κάνουμε ἁμαρτίες. Τὶς αἰτίες τους ὅμως μὲ εὐχαρίστηση τὶς δεχόμαστε».
Τοῦ ἀββᾶ Ἡσαΐα
Πρόσεχε, ἀδελφέ, τὸ πονηρὸ πνεῦμα, ποὺ φέρνει τὴ λύπη στὸν ἄνθρωπο. Γιατὶ εἶναι φοβερὴ ἡ καταδίωξη ποὺ σοῦ κάνει, μέχρι νὰ σὲ ρίξει κάτω.
Ἡ κατὰ Θεὸν λύπη, ἀντίθετα, εἶναι χαρὰ γιὰ σένα, γιατὶ βλέπεις τὸν ἑαυτό σου νὰ στέκεται στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου (Ἁγίου Σιλουανοῦ).

Είναι μεγάλο αγαθό να παραδινόμαστε στο θέλημα του Θεού. Τότε στην ψυχή είναι Μόνος ο Κύριος και δεν έρχεται καμιά ξένη σκέψη, η ψυχή προσεύχεται με καθαρό νου και αισθάνεται την αγάπη του Θεού, έστω και αν υποφέρει σωματικά.
Όταν η ψυχή παραδοθεί ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού, τότε ο Ίδιος ο Κύριος αρχίζει να την καθοδηγεί, και η ψυχή διδάσκεται απευθείας από τον θεό, ενώ προηγουμένως την οδηγούσαν οι άνθρωποι και η Γραφή. Αλά το να είναι Δάσκαλος της ψυχής ο Ίδιος ο Κύριος με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος είναι σπάνιο και λίγοι γνωρίζουν αυτό το μυστήριο, εκείνοι μόνο που ζουν κατά το θέλημα του Θεού.

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

«Κλῖμαξ», ΛΟΓΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ Περί ὑπακοῆς

 
ΛΟΓΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ
(Διά τήν μακαρίαν καί ἀείμνηστον
ὑπακοήν)
 1. Προχωρώντας πρός τά ἐμπρός ὁ λόγος ἔφθασε ὁμαλά καί κανονικά στούς πύκτας καί ἀθλητάς τοῦ Χριστοῦ. Διότι ὅπως πρίν ἀπό τόν καρπό ἀναφαίνεται τό ἄνθος, ἔτσι καί πρίν ἀπό τήν ὑπακοή προηγεῖται ἡ ξενιτεία, εἴτε τοῦ σώματος εἴτε τοῦ θελήματος. Μέ τίς δύο αὐτές ἀρετές, ὡσαν μέ χρυσές πτέρυγες ἀνέρχεται ἄκοπα στόν οὐρανό ἡ ὁσία ψυχή. Ἴσως μάλιστα γι᾿ αὐτό κάποιος πνευματοφόρος ἄνθρωπος νά ἔψαλλε: «Τίς δώσει μοι πτέρυγας ὡσεί περιστερᾶς, καί πετασθήσομαι»– μέ τήν πρᾶξι – «καί καταπαύσω»– μέ τήν θεωρία καί τήν ταπείνωσι;1.
2. Ἄν συμφωνῆτε καί σεῖς, δέν πρέπει οὔτε τό ἐξωτερικό σχῆμα τῶν ἀνδρείων αὐτῶν πολεμιστῶν νά παραβλέψωμε καί νά μή τό παρουσιάσωμε μέ πλήρη περιγραφή. Πῶς δηλαδή κρατοῦν γερά τήν ἀσπίδα τῆς πίστεως καί ἐμπιστοσύνης πρός τόν Θεόν καί τόν γυμναστή τους, καί μέ αὐτήν, θά ἐλέγαμε, ἀποκρούουν κάθε λογισμό ἀπιστίας ἤ μεταβάσεως καί ἀναχωρήσεως (ἀπό τή Μονή).

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

Κυριακή Β’ Λουκᾶ: Ἀπόστολος-Εὐαγγέλιο-Ὁμιλία γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

 
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β’ Θ´ 6 – 11
6 Τοῦτο δέ, ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει, καὶ ὁ σπείρων ἐπ’ εὐλογίαις ἐπ’ εὐλογίαις καὶ θερίσει. 7 ἕκαστος καθὼς προαιρεῖται τῇ καρδίᾳ, μὴ ἐκ λύπης ἢ ἐξ ἀνάγκης· ἱλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾷ ὁ Θεός. 8 δυνατὸς δὲ ὁ Θεὸς πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς, ἵνα ἐν παντὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν ἔχοντες περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν, 9 καθὼς γέγραπται· ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν, ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα. 10 Ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν σπέρμα τῷ σπείροντι καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν χορηγήσαι καὶ πληθύναι τὸν σπόρον ὑμῶν καὶ αὐξήσαι τὰ γενήματα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν· 11 ἐν παντὶ πλουτιζόμενοι εἰς πᾶσαν ἁπλότητα, ἥτις κατεργάζεται δι’ ἡμῶν εὐχαριστίαν τῷ Θεῷ·
 
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Ι. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β’ Θ´ 6 – 11
6 Ας γνωρίζετε δε τούτο· ότι εκείνος που στο χωράφι του σπέρνει με τσιγκουνιά λιγοστό σπόρο, θα θερίση και λίγο σιτάρι. Και εκείνος που σπέρνει απλόχερα, θα θερίση πολύν καρπόν.

Περί τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Ἀββᾶ Ἀμμωνᾶ)

 
ΑΒΒΑΣ ΑΜΩΝΑΣ
Διηγήσεις  ἀπό τόν βίο του – Ἐπιστολές – Διδασκαλίες
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΤΟΥ ΑΓ.ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
Ἀγαπητοί  ἐν Κυρίῳ, σᾶς χαιρετῶ μέ τό Πνεῦμα τῆς πραότητος, τό Ὁποῖο εἶναι εἰρηνικό, σκορπᾶ εὐωδία καί πνέει μέσα στίς ψυχές τῶν ἁγίων. Τό Πνεῦμα αὐτό δέν πλησιάζει σέ καμμιά ψυχή, παρά μόνο σ’ἐκεῖνες πού καθαρίστηκαν τελείως ἀπό τήν ἁμαρτωλότητά τους. Εἶναι Ἅγιο καί δέν μπορεῖ νά κατοικήσῃ σέ ἀκάθαρτη καρδιά.
Ὁ Κύριος δέν τό ἔδωσε οὔτε στούς ἀποστόλους, πρίν καθαρισθοῦν. Γι’αὐτό τούς ἔλεγε: «Ἐάν ἀπέλθω, πέμψω ὑμῖν τόν Παράκλητον, τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, καί ἀναγγελεῖ ὑμῖν πάντα» [πρβλ. Ἰωάν. ιστ΄ 7,13]. Ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Ἄβελ καί τοῦ Ἐνώχ μέχρι σήμερα τό Πνεῦμα αὐτό προσφέρεται στίς ψυχές τῶν ἁγίων, πού καθαρίστηκαν τελείως.
 Τό πνεῦμα πού πλησιάζει στίς ἄλλες ψυχές δέν εἶναι τό ἴδιο, ἀλλά εἶναι τό  πνεῦμα τῆς μετανοίας (Προφανῶς ὁ Ἅγιος ἐδῶ ὁμιλεῖ γιά τίς διαφορετικές ἐνέργειες τῆς Θείας Χάρης:

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

Περί τῆς ψυχικῆς καλλιέργειας γιά τήν προσέλκυση τῆς Θείας Χάριτος

 
ΑΒΒΑΣ ΑΜΜΩΝΑΣ
ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΟ ΤΟΥ – ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ – ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ
 Χαίρετε ἐν Κυρίῳ ἀγαπητοί.
Ἐάν κανείς ἀγαπήσει τόν Θεό «ἐν ὅλῃ καρδίᾳ καί ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ» (Ματθ. κβ’ 37) κάνει τό πᾶν γιά νά ζήσει μέ φόβο Θεοῦ. Ὁ φόβος αὐτός θά τοῦ προξενήσει κλαυθμό, ὁ κλαυθμός χαρά καί ἡ χαρά δύναμη μέ τή βοήθεια τῆς ὁποίας ἡ ψυχή θά καρποφορήσει σέ ὅλα.
Καί ὅταν ὁ Θεός ἰδῆ τόν καρπό της ὡραῖο, θά τόν δεχθεῖ σάν εὐωδία καί θά χαρεῖ μαζί μέ τούς ἀγγέλους Του γιά ὅλα τά καλά της ἔργα. Θά τῆς δώσει ἀκόμη φύλακα, ὁ ὅποιος θά τήν προστατεύει σέ κάθε της βῆμα, γιά νά τήν ὁδηγήσει στόν τόπο τῆς ἀναπαύσεως χωρίς τόν κίνδυνο νά τήν ὑποδουλώσει ὁ σατανᾶς. Διότι ὅσο βλέπει ὁ διάβολος τόν φύλακα, δηλαδή τήν Θεϊκή Δύναμη, νά περιβάλλει τήν ψυχή, ἀπομακρύνεται. Φοβᾶται νά πλησιάσει τόν ἄνθρωπο καί τήν δύναμη πού τόν περιβάλλει.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...