25 Ιουλίου 2014
Η αγιότητα είναι κάτι που μάλλον δύσκολα προσδιορίζεται, πιο δύσκολο ακόμα και από την αίσθηση της παρουσίας ενός αγίου, αν και πολλοί από τους αγίους έχουν περάσει απαρατήρητοι στη διάρκεια της ζωής τους, τουλάχιστον για αυτούς “που δεν έχουν μάτια να δουν ή τα αυτιά να ακούσουν “(πρβλ. Ησ. 6, 9-10, Mτ. 13, 14-15).Η αγιότητα δεν ταυτίζεται με την τελειότητα – η οποία ανήκει μόνο στο Θεό – αλλά με κάποιο βαθμό της τελειότητας, η οποία μετράται με την αναφορά στον Χριστό και τη σχέση με τους αγίους – μιμητές του Χριστού και χριστοφόρους, τουλάχιστον όσο γνωρίζουμε μέσα από τη ζωή τους.
Μπορούμε λοιπόν να ορίσουμε την αγιότητα ως την υψηλού βαθμού ομοιότητα με τον Χριστό.
Αυτό ουσιαστικά αντικατοπτρίζεται αφενός από την απουσία των κοινών παθών που χαρακτηρίζουν την εκπεσμένη ανθρώπινηφύση, και από την παρουσία αφετέρου των χριστιανικών αρετών.Οι αρετές αυτές μας έγιναν γνωστές μέσω του Χριστού και αποτελούν, όπως τονίζει ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, την ίδια την ουσία της αρετής.
