Τοῦ π. Ἰωάννη Ρωμανίδη
Ἔχουν ἐμφανισθῆ μερικοὶ σπουδαῖοι θεολόγοι σήμερα στὴν Ἑλλάδα,
ἐπηρεασμένοι ἀπὸ τοὺς ξένους, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νὰ μεταφράσουν τὸ
εὐαγγελικὸ μήνυμα, τὸν Χριστιανισμὸ καὶ τὴν Ὀρθοδοξία ἀκόμα, σὲ
κοινωνικὸ Χριστιανισμό, μὲ κύρια μέριμνα τὴν κοινωνικὴ δράση. Μεταξὺ
αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων ὑπάρχουν καὶ τινὲς Ὀρθόδοξοι, οἱ ὁποῖο μὲνουν τυπικὰ
στὴν παράδοση πιστοί. Δέχονται ὅλα τα δόγματα. Μερικὲς φορὲς εἶναι πάρα
πολὺ συντηρητικοί, ἀλλὰ τὰ δόγματα δὲν τὰ βλέπουν πλέον ὡς θεραπευτικὰ
μέσα, δὲν ἔχουν πλέον καμμία σχέση τὰ δόγματα μὲ τὴν θεραπεία.
Νομίζουν ὅτι τὰ δόγματα εἶναι νὰ τὰ βάλλουμε σ’ ἕνα ντουλάπι καὶ νὰ
τὰ βγάζουμε κάποτε-κάποτε νὰ τὰ προσκυνᾶμε, τὴν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας,
ὅταν ἑορτάζουμε καμμία Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ἢ κανέναν μεγάλο Πατέρα τῆς
Ἐκκλησίας.
