24.Ποιά εἶναι ἡ Πραγματική Ἑνότητα καί πῶς θά τήν ζήσουμε,(Πρός Ἐφεσίους, Κεφ. 4, στ.3) Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

24.Ποιά εἶναι ἡ Πραγματική Ἑνότητα καί πῶς θά τήν ζήσουμε, (Πρός Ἐφεσίους, Κεφ. 4, στ.3) Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-10-2017( Σύναξη) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Πῶς γινόμαστε οἱ ἄνθρωποι «ἕνα»

 

Κατ’ ἐξοχήν ἡ ἑνοποίηση αὐτή ἐπιτυγχάνεται διά τῆς Θείας Χάρης ἡ ὁποία δίδεται στούς ἀνθρώπους διά τῶν Θείων Μυστηρίων. Ὁ διάβολος κάνει τό πᾶν γιά νά μήν μετέχουν οἱ ἄνθρωποι στή Θεία Χάρη, στά θεοποιά Μυστήρια καί μάλιστα στήν Θεία Κοινωνία καί τήν Ἱερά Ἐξομολόγηση.

Ἀποκόπτει ἔτσι τούς ἀνθρώπους ἀπό τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί οἱ ἄνθρωποι μή μετέχοντας στήν ἑνοποιό καί θεοποιό ἄκτιστη ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, πού λέγεται Θεία δόξα καί Θεία χάρη δέν μποροῦν νά ἑνωθοῦν οὔτε μεταξύ τους, οὔτε μέ τόν Θεό. Μόνο ὅταν οἱ ἄνθρωποι μετέχουν στήν δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τότε γίνονται ἀληθινά ἕνα πνεῦμα καί ἀποκτοῦν μία θέληση καί μία ἐνέργεια. Τότε ἀληθινά ταυτίζονται ἔχοντας τήν μία κοινή, ταυτή ἐνέργεια καί θέληση, αὐτήν τῶν Τριῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Ποιό εἶναι τό θεμέλιο τῆς ἑνότητας στίς διαπροσωπικές σχέσεις καί στήν Ἐκκλησία.

 

 «Η απλότητα πριν από όλα και η αφέλεια, η αγάπη του ενός προς τον άλλο, η χαρά και η ταπείνωση» διδάσκει ὁ Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος  «ας τεθούν με κάθε τρόπο σαν θεμέλιο στην αδελφότητα, για να μην υπερηφανευόμαστε και γογγύζομε ο ένας κατά του άλλου και έτσι κάνομε ανώφελο τον κόπο μας. Εκείνος που αδιάλειπτα επιμένει με καρτερία στις προσευχές να μην υπερηφανεύεται εις βάρος εκείνου που δεν μπορεί να κάνει το ίδιο, και εκείνος που είναι δοσμένος στη διακονία να μη γογγύζει εναντίον εκείνου που σχολάζει στην προσευχή.

Αν συμπεριφέρονται οι αδελφοί μεταξύ τους με τέτοια απλότητα και καλή διάθεση, θα πηγαίνει το περίσσευμα όσων προσεύχονται στο υστέρημα όσων διακονούν, και το περίσσευμα όσων διακονούν στο υστέρημα όσων προσεύχονται, ώστε να επέρχεται ισότητα, σύμφωνα με το ρητό: «Όποιος μάζεψε πολύ, δεν του περίσσεψε, κι όποιος μάζεψε λίγο, δεν του έλειψε»(Β΄ Κορ. 8, 14-15).

Ἡ τελευταῖα παρακαταθήκη τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου

του θεολόγου-φιλολόγου Κωνσταντίνου Νούση, στο Amen.gr

Στο τεύχος Απριλίου του γνωστού περιοδικού «Πειραϊκή Εκκλησία» δημοσιεύθηκε η τελευταία παρακαταθήκη του γέροντα λίγες μέρες προ της κοιμήσεώς του, την οποία μας παραδίδει ο μαθητής του μοναχός Ακάκιος ο Καυσοκαλυβίτης και η οποία, κατά τη γνώμη μας, συνοψίζει άριστα και ανακεφαλαιώνει τη σύνολη θεολογική και εκκλησιολογική διδασκαλία του νεοφανούς Αγίου της Εκκλησίας:

«Εγώ, ο ταπεινός δούλος του Κυρίου μας ήμουν στον κόσμο και προσπαθούσα ό,τι μπορούσα να κάνω στον κόσμο, αλλά είδα τον κόσμο τι ήταν.

Εγώ, ο ταπεινός δούλος του Κυρίου και Θεού μας, Ορθόδοξος, της Τρισυποστάτου Θεότητος πιστός δούλος και από μικρό παιδί στο Άγιον Όρος, για να σώσω την ψυχή μου και να ευχηθώ για όλο τον κόσμο, ο Θεός να τον φωτίσει, να ευνοήσει και όλοι να τραβήξουμε προς τον Θεό να ενωθούμε, διότι μόνο στον Θεό θα μπορέσουμε να σωθούμε.

Τό μυστικό τῆς ἑνότητας τῶν πρώτων Χριστιανῶν

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

Β΄ Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

3.Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Τό μυστικό τῆς ἑνότητας τῶν πρώτων Χριστιανῶν

 Ὁ Κύριος, προσευχόμενος καί ἀναφερόμενος στούς μαθητές Του, ἔλεγε πρός τόν ἐν οὐρανοῖς Πατέρα Του:«κἀγὼ τὴν δόξαν ἣν δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς ἕν ἐσμὲν»⁵³. Φανέρωσε μ’ αὐτά Του τά λόγια ὅτι τότε εἴμαστε «ἕνα» οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ: ὅταν μετέχουμε στήν δόξα Του, πού εἶναι ἡ ἄκτιστη θεοποιός Χάρη Του. Αὐτή ἡ Χάρις στήν Ἁγία Γραφή ὀνομάζεται καί Ἅγιο Πνεῦμα καί εἶναι κοινή ἐνέργεια τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Σ’ αὐτήν μετέχουν ὑπό προϋποθέσεις αὐτοί πού θέλουν. Δέν πρέπει νά συγχέεται μέ τό Πρόσωπο-Ὑπόσταση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, οὔτε μέ τήν οὐσία Του, στά ὁποῖα βέβαια εἶναι ἀδύνατον στόν ἄνθρωπο νά μετέχει⁵⁴.