ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΤΗ ΓΗ, Ο ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΩΝ ΔΕΝ ΘΡΟΕΙΤΑΙ. ΚΑΙ ΑΝ ΑΔΙΚΗΘΕΙ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΤΙ ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ(ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ- ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ)

Κυριακή 30 Απριλίου 2017

Μία εὐλογημένη οἰκογένεια

  Μαρτυρία Γέροντος π. Χαραλάμπους Διονυσιάτου:
 «Εξομολογώ ανδρόγυνο από την Θεσσαλονίκη . Έχουν τέτοιαν ακρίβειαν που τους εθαύμασα. Το σπίτι τους μοιάζει σαν μοναστήρι. Η γυναίκα όλο στο σπίτι. Βγαίνει έξω, μόνο για ψώνια και ό,τι άλλο απαραίτητο. Έχουν τρία παιδιά. Μόλις φύγουν τα παιδιά στο σχολείο και ο άνδρας για δουλειά, κάθεται μια-δυό ώρες και λέγει ευχήν. Κατόπιν σηκώνεται. Αρχίζει δουλειές του σπιτιού και εν τω μεταξύ η ευχή, σαν μηχανή, δουλεύει ασταμάτητα ,πότε με το στόμα , πότε με τον νουν.
Ο άνδρας, μόλις γυρίσει από την δουλειάν ,αμέσως θ’ αλλάξη και θα πάη για προσευχή και μελέτη.

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ. Μόλις προσκύνησα μοῦ φάνηκε ὅτι ἡ ἁγία Ἀνάστασι ἦρθε μέσα στήν καρδιά μου καί τήν κατάπια καί ἄκουσα μιά φωνή, σάν νά εἶχαν ἀνοίξει ὅλα τά ραδιόφωνα τοῦ κόσμου, πού ἔλεγε: «Ἐν ἀρχή ἦν ὁ Λόγος, καί ὁ Λόγος ἦν πρός τόν Θεόν, καί Θεός ἦν ὁ Λόγος».


Θά σάς πω κάτι πού μου συνέβη τότε στήν πείνα, στήν Κατοχή. Είχα ένα χρέος, πού έπρεπε νά τό δώσω. Είχα εντολή νά τό εξοφλήσω μέχρι τό Πάσχα. Καί έκανα μεγάλη οικονομία, γιά νά κλείσω τό χρέος. Ετρωγα όλη τήν Μεγάλη Εβδομάδα λίγο ψωμάκι, πενήντα δράμια ψωμί, πού καί αυτό ακόμη δέν μπορούσα νά τό άγοράσω- έβρεχα τό ψωμί μου μέσα στό νερό καί τό έτρωγα, δέν είχα τίποτε άλλο. Θέλω νά σάς πω, τι κάνει ο Θεός στήν στέρησι, στήν ανέχεια τήν μεγάλη καί πώς βοηθάει. Όχι ότι είχα άξια, άλλά μέ γλύκανε, γιά νά μου δείξη πόσο δυνατός είναι καί πόσο πρέπει νά Τον λατρεύουμε.
 Ηλθε τό Μέγα Σάββατο καί πήγα στις οκτώ τό βράδυ στήν εκκλησία, γιατί ό πνευματικός μας διάβαζε νωρίς τις Πράξεις των Αποστόλων. Όπως γίνεται στό Αγιον Όρος. Καί κάθησα σέ μία γωνιά καί τραβούσα κομποσχοινάκι. Όλοι κρατούσαν λαμπάδες, εγώ δέν είχα τίποτε, ούτε ένα κεράκι, τίποτε. Τώρα πώς νά πήγαινα στο «Δεύτε λάβετε φως», δεν είχα κερί. Είπα μέ τό νου μου: «Αφού θέλεις, Χριστέ μου, νά μή έχω μία λαμπαδούλα νά πάρω τό άγιο φως, νάναι εύλογημένο τό θέλημά Σου».
’Έλεγα λόγια στον Χριστό, παράπονα, έλεγα τον πόνο μου. Θυμήθηκα τούς άσκητάδες και σκεφτόμουν: «Πώς οι άσκητάδες στήν έρημο δεν έχουν ψωμάκι, δέν έχουν φαγάκι και κείνους ό Θεός τούς φροντίζει, τί στενοχωριέμαι; Καί μένα ό Θεός θά μέ φροντίση.
 Αμα θελήση ο Θεός, θά στείλη άνθρώπους νά μου φέρουν καί μένα κάτι, θά φωτίση νά μου φέρουν και μία λαμπαδούλα». Είδα λοιπόν μία γυναίκα νά έρχεται καί νά μου λέη:

-Δέν έχεις λαμπάδα;

Παρασκευή 28 Απριλίου 2017

Κεφ.11.Περί μετανοίας. Β΄Μέρος. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Κεφ.11.Περί μετανοίας. Β΄Μέρος. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-11-2016 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
 http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

«Περί Θεοπνευστίας» Πατερική Θεολογία, 13o Μέρος,Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Περί Θεοπνευστίας»
Συνεχίζουμε μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν Πατερική Θεολογία τοῦ π. Ἰωάννου τοῦ Ρωμανίδη καί ἔχουμε φτάσει σ’ ἕνα θέμα «Περί Θεοπνευστίας». Ὁ π. Ἰωάννης ἐξετάζει τό θέμα αὐτό σέ ἀντιδιαστολή μέ τήν Παπική καί τήν Προτεσταντική θεολογία, δηλαδή τί ἐννοοῦμε ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, ὅταν μιλᾶμε γιά θεοπνευστία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τί ἐννοοῦν οἱ Προτεστάντες καί οἱ Παπικοί.
Γενικῶς, ὅταν λέμε θεόπνευστος, ἐννοοῦμε ὅτι εἶναι ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα. Καί ὅταν ψάλουμε «Εὐλογητός εἶ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν», λέμε ὅτι ὁ Θεός κατέπεμψε τό Πνεῦμα Του τό Ἅγιο εἰς τούς Ἁγίους Ἀποστόλους.
«Ἄς πᾶμε τώρα», λέει ὁ π. Ἰωάννης, «στό θέμα τῆς θεοπνευστίας. Μεταξύ τῶν Προτεσταντῶν καί τῶν Παπικῶν ἔχει δημιουργηθεῖ ἡ ἐντύπωση, ἡ ὁποία ἔχει ἐπηρεάσει πάρα πολύ τήν μοντέρνα Ὀρθόδοξη σκέψη, ὅτι τήν Ἁγία Γραφή ὁ Θεός τήν ἔδωσε στήν Ἐκκλησία». Ἀλλά μέ ποιόν τρόπο; Πιστεύουν κατά κάποιον τρόπο σάν νά ἔχει ὁ Θεός κατά γράμμα ὑπαγορεύσει τήν Ἁγία Γραφή. Ἀλλά αὐτό δέν εἶναι σωστό. Τό σωστό εἶναι -νά τό ποῦμε ἐξ ἀρχῆς- ὅτι ὁ Θεός ἔχει δώσει τό Πνεῦμα Του τό Ἅγιο καί ἡ θεοπνευστία Του εἶναι κατά πνεῦμα καί ὄχι κατά γράμμα καί ὁ κάθε συγγραφέας, ἤ οἱ Ἅγιοι Εὐαγγελισταί, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος… μέ τίς γνώσεις πού εἶχαν, μέ τό λεξιλόγιο πού εἶχαν, μέ τήν ἐπιστήμη τῆς ἐποχῆς, καταγράφουν αὐτά πού τούς ἐμπνέει τό Ἅγιο Πνεῦμα.

Ὅλα γέμισαν Φῶς! Ἀναστάσιμος κανόνας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὅλα γέμισαν Φῶς! Ἀναστάσιμος κανόνας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-4-2017 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
 http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Τρίτη 25 Απριλίου 2017

Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης – Περὶ ἡδονῆς

Αποτέλεσμα εικόνας για Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης
Η ΦΕΥΓΩΝ ΦΕΥΓΕ, Η ΕΜΠΑΙΖΩΝ ΕΜΠΑΙΖΕ ΤΟΝ ΜΑΤΑΙΟΝ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΑ ΚΟΣΜΟΝ …

Δὲν ὑπάρχουν ἰσχυρότεροι μαγνῆτες καὶ θελκτικότεροι ἐξουσιαστὲς καὶ ποθεινότερες ἁλυσίδες γιὰ τὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου, ἀπὸ τὶς ἡδονὲς τῶν πέντε αἰσθήσεων.
Πόσο ἀρεστὲς καὶ πόσο βλαβερὲς εἶναι! Καὶ ὁ καλύτερος ρήτορας δὲν θὰ μποροῦσε νὰ παρουσιάσει ποτὲ τὴν κακία τους καὶ τὴν βλάβη ποὺ προξενοῦν στὴν ψυχή. Ἂν ὁ διάβολός μας ἔδινε τὸ φαρμάκι του μὲ κάποιο πικρὸ βότανο, δὲν θὰ τὸ πίναμε. Ἐπειδὴ ὅμως μας τὸ δίνει μὲ τὸ μέλι τῶν ἡδονῶν, τὸ παίρνουμε εὐχάριστα.
Ἀπὸ τὶς ἡδονές, οἱ σαρκικὲς – δηλαδὴ ἡ πορνεία, ἡ μοιχεία καὶ ὅλα τὰ σχετικὰ πάθη – τυφλώνουν τὴν καρδιὰ καὶ κολλᾶνε τὴν καρδιά μας στὰ παρόντα πράγματα περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη ἁμαρτία, γι’ αὐτὸ εἶναι ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ἐμπόδια της σωτηρίας μας. Καὶ ἀληθεύει ἐκεῖνο ποὺ εἶπε ἕνας ἅγιος, ὅτι, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ βρέφη, λίγοι μόνο φτάνουν στὸν παράδεισο, ἐξαιτίας τῶν σαρκικῶν ἁμαρτημάτων.

Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Κεφ.8. Περί ὑπομονῆς. Β΄ Μέρος. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Κεφ.8. Περί ὑπομονῆς. Β΄ Μέρος. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης  Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-11-2016 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι) 
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Διδαχή τήν Κυριακή τοῦ Αντίπασχα γιά τόν Χριστιανισμό (Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ)

«Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες» (Ιω. 20, 29)

 «ΜΑΚΑΡΙΟΙ είναι εκείνοι που πιστεύουν χωρίς να μ’ έχουν δει». Αυτά τα λόγια είπε ο Κύριος στον πιστό μαθητή Του, που αρνήθηκε να πιστέψει στην ανάστασή Του, όταν οι αδελφοί του, οι απόστολοι, του τη γνωστοποίησαν. Αυτά τα Λόγια είπε ο Κύριος στον μαθητή Του, που είχε δηλώσει ότι δεν θα πίστευε στην ανάστασή Του, ώσπου να βεβαιωνόταν με τις αισθήσεις του γι’ αυτό το τόσο θαυμαστό και τόσο σημαντικό για ολόκληρη την ανθρωπότητα γεγονός. «Είδαμε τον Κύριο με τα μάτια μας!» (Ιω. 20, 25), έλεγαν με χαρά στον άγιο Θωμά οι άλλοι απόστολοι, στους οποίους εμφανίστηκε ο Κύριος την ημέρα της αναστάσεώς Του, όταν βράδιασε. Οι μαθητές ήταν συγκεντρωμένοι σ’ ένα σπίτι με κλειδωμένες τις πόρτες, επειδή φοβούνταν τους Ιουδαίους, που μόλις είχαν διαπράξει τη θεοκτονία κι έπαιρναν ήδη μέτρα εναντίον της προαναγγελμένης αναστάσεως του Ιησού (Βλ. Ιω. 20, 19). Ο Κύριος είχε μπει στο σπίτι χωρίς ν’ ανοίξει τις πόρτες.Ο Θωμάς, λοιπόν, αποκρίθηκε στους αδελφούς του με αμηχανία: «Αν δεν δω στα χέρια Του τα σημάδια από τα καρφιά, κι αν δεν βάλω το δάχτυλό μου στα σημάδια από τα καρφιά, κι αν δεν βάλω το χέρι μου στη λογχισμένη πλευρά Του, δεν θα πιστέψω» (Ιω. 20, 25). Με τα λόγια αυτά δεν εκφράστηκε απιστία, που είναι εναντίωση στον Θεό. Με τα λόγια αυτά εκφράστηκε μια άφατη χαρά. Με τα λόγια αυτά εκφράστηκε η απορία μιας ψυχής μπροστά στο μεγαλείο ενός γεγονότος που υπερβαίνει την ανθρώπινη νόηση, ενός γεγονότος που άλλαξε την κατάσταση της ανθρωπότητας.

Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

Κεφ.7. Περί πίστεως καί περί ὑπομονῆς. Α΄ Μέρος. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


 Κεφ.7. Περί πίστεως καί περί ὑπομονῆς. Α΄ Μέρος. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 12-11-2016 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
 http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Παρασκευή τῆς Διακαινησίμου:Τά ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν καί Θεομήτορος, τῆς Ζωηφόρου Πηγῆς.Ἔτι δέ καί μνείαν ποιούμεθα τῶν ἐν τῶν ἐν τούτω τελεσθέντων ὑπερφυῶν θαυμάτων παρά τῆς Θεομήτορος .

 
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ: ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, ΤΗΣ ΖΩΗΦΟΡΟΥ ΠΗΓΗΣ. ΕΤΙ ΔΕ ΚΑΙ ΜΝΕΙΑΝ ΠΟΙΟΥΜΕΘΑ ΤΩΝ ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΤΕΛΕΣΘΕΝΤΩΝ ΥΠΕΡΦΥΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ

῾Ο ναός αυτός (στο Μπαλουκλί της Κωνσταντινούπολης) καταρχάς συστήθηκε από τον βασιλιά Λέοντα τον μεγάλο, ο οποίος έχει ονομαστεί και Μακέλλης. Ήταν καλός και επιεικέστατος άνθρωπος, λόγω της συγκαταβατικότητάς του, και πριν γίνει βασιλιάς, όταν ακόμη ήταν ιδιώτης, ευρισκόμενος κάπου εκεί που είναι ο ναός, βρήκε έναν  τυφλό άνδρα που παρέπαιε και τον καθοδηγούσε. Όταν λοιπόν πλησίασαν στον τόπο, καταλαμβάνεται ο τυφλός από πολύ μεγάλη δίψα και παρακαλούσε τον Λέοντα να του δώσει νερό. Αυτός  πράγματι μπήκε σε μία πυκνή συστάδα δένδρων και αναζητούσε νερό. Ο τόπος τότε ήταν κατάφυτος από διάφορα δένδρα. Επειδή λοιπόν δεν εύρισκε το νερό εκεί, επέστρεφε σκυθρωπός. Καθώς όμως γύριζε άκουσε από ψηλά φωνή να του λέει:
῾Λέων, δεν χρειάζεται να αγωνιάς. Το νερό είναι κοντά᾽. Γύρισε λοιπόν πάλι πίσω ο Λέων και αναζητούσε. Κι αφού έψαξε πολύ, πάλι άκουσε την ίδια φωνή: ῾Λέων βασιλιά, μπές βαθύτερα στο σκεπαστό μέρος των δένδρων κι αφού πάρεις το θολό νερό  με τα χέρια σου, θεράπευσε τη δίψα του τυφλού.

Πέμπτη 20 Απριλίου 2017

Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

Γέροντας Κλεόπας Ηλιέ: Οἱ 12 βαθμοί τῆς ἁμαρτίας

 
 «Πνευματικοί Λόγοι»
Γέροντος Κλεόπα Ηλιέ
Περί αμαρτίας και των 12 βαθμών αυτής 

«Το δε κέντρον του θανάτου η αμαρτία» (Α’ Κοριν. 15,56).
«Μυρμηκολέων ώλετο παρά το μη έχειν βοράν» (Ιώβ 4,11).

 Πριν αρχίσω με ολίγα λόγια σας λέγω ένα παράδειγμα: Έχετε ιδή, όταν κάποτε πάρη φωτιά ένα σπίτι η μία θημωνιά από χόρτο η άχυρο; Εάν συμβή να έχη κάποιος πρόχειρα εκεί ένα λέβητα νερό, μπορεί εύκολα να σβήση την φωτιά, πριν αυτή εξαπλωθή εάν όμως επεκταθή, χρειάζεται πολύς κόπος και πολύ νερό για να κατασταλή. Μάλιστα μερικές φορές είναι αδύνατον να αναχαιτισθή η δύναμις και ορμή της φωτιάς. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την αμαρτία σε εμάς: Όταν με προσοχή και επαγρύπνησι βλέπουμε τις πρώτες κινήσεις του σατανά για να εισέλθη μέσα στον νου μας η πονηρά σκέψις και επιθυμία και αντιδρούμε νοερά με την επίκλησι του Ονόματος του Χρίστου, αμέσως με σβήση η φλόγα της αμαρτωλής σκέψεως και με απαλλαγή η ψυχή μας από την αιχμαλωσία της. Ενώ, όταν δεν αγρυπνούμε στον κατάλληλο καιρό και δεν επικαλούμεθα τον Θεό με την καρδιά μας, η αμαρτία φυτρώνει στον νου μας, αυξάνεται, όπως το δένδρο, και μας πολεμά με δύναμι για να μας οδηγήση στην απώλεια.
Η συνέχεια του λόγου μας αυτού με αναφέρεται για την αμαρτία και τους βαθμούς εκδηλώσεως αυτής.
Αλλά τί είναι αμαρτία; Η αμαρτία, κατά τις μαρτυρίες των Αγίων Γραφών, είναι: παράβασις του νόμου του Θεού (Ρωμ. 5,13 και Ιακώβ.2,9), η αμαρτία είναι το κέντρον του θανάτου κατά τον απόστολο Παύλο (Α’ Κορ. 15,56), είναι έργο του σκότους (Ρωμ. 13,13) και βδέλυγμα ενώπιον του Κυρίου.

Τρίτη 18 Απριλίου 2017

Κυριακή 16 Απριλίου 2017

Ἡ σχισμένη καὶ μαυρισμένη Κολόνα

Ἐμίρης Τοῦνομ

Τὸ Πάσχα τοῦ 1549 μ.Χ. οἱ Ἀρμένιοι κατώρθωσαν νὰ δωροδοκήσουν τὸν Τοῦρκο Διοικητή, καὶ νὰ ἐκδώση ἀπαγορευτικὴ διαταγὴ πρὸς τὸν Ἕλληνα-Ὀρθόδοξο Πατριάρχη Σωφρόνιο Δ΄, ὥστε νὰ μὴν ἔχει πρόσβαση ἐντός τοῦ Ναοῦ διὰ τὴν τελετὴν τοῦ Ἁγίου Φωτός.
Οἱ φρουροὶ ἔκλεισαν τὴν Ἁγίαν Πόρτα καὶ ὁ Πατριάρχης Σωφρόνιος Δ΄ μὲ τὸ ἱερατεῖον καὶ τοὺς πιστούς του παρέμειναν ἔξω προσευχόμενοι, ἀναμένοντες τὴν ἔκβασιν τῶν γεγονότων.
Πράγματι, ἡ ἀπάντηση τοῦ Κυρίου μας ἦταν ἄμεσος. Παρὰ τίς ἀπεγνωσμένες προσπάθειες τοῦ Ἀρμένιου Πατριάρχη, τὸ Ἅγιον Φῶς δὲν ἔλαμψε στὸ ἱερὸ Κουβούκλιο ἢ σέ ἄλλο σημεῖο μέσα στό Ναό.

Παρασκευή 14 Απριλίου 2017

Για τοὺς χιτῶνες τοῦ Κυρίου. Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Για τοὺς χιτῶνες τοῦ Κυρίου
Μὲ ῥωτᾶς, σεβαστὴ ἀδελφή, γιά τοὺς τρεῖς χιτῶνες μὲ τοὺς ὁποίους ἦταν ντυμένος καὶ σκεπασμένος ὁ Κύριος κατά τὸ διάστημα ἀρκετῶν ὡρῶν τή Μεγάλη Παρασκευή. Γιατὶ ὁ Πιλᾶτος τὸν ἔντυσε μὲ πορφυρὸ χρῶμα; Γιατὶ ὁ Ἡρώδης τὸν ἔντυσε μὲ λευκὸ χρῶμα; Καὶ γιατὶ οἱ ἐκτελεστὲς ἐπίσης λίγο πρὶν Τὸν θανατώσουν Τὸν ἔντυσαν πάλι μὲ τὸν δικὸ Του χιτῶνα;
Ὅλα ὅσα συνέβησαν κατά τή διάρκεια τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ Χριστοῦ ἔχουν μεγάλη σημασία, ὅλα ἀποκαλύπτουν κάποια ἀλήθεια καὶ χρησιμεύουν ὡς δίδαγμα στούς ἀνθρώπους. Κάποια ἀπὸ αὐτὰ τὰ διδάγματα εἶναι ἄμεσα καὶ ἐμφανῶς ἀντιληπτά, ἐνῶ κάποια ἄλλα εἶναι ἔμμεσα καὶ μὲ παραστάσεις πού χρήζουν ἑρμηνείας. Τὸ σκέπασμα τοῦ Χριστοῦ μὲ τρεῖς χιτῶνες ἀνήκει σ’ αὐτὴν τή δεύτερη κατηγορία διδαγμάτων.
Ὁ Πορφυρὸς χιτῶνας εἶναι ὁ χιτῶνας τοῦ Ῥωμαίου αὐτοκράτορα. Ὅταν ὁ Κύριος εἶπε στόν Πιλάτο ὅτι τὸ βασίλειό Του «οὔκ ἐστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου» (Ἰωά. 18, 36) αὐτὸ φάνηκε στό ὑλιστικὸ πνεῦμα τοῦ Ῥωμαίου ἀξιωματούχου ὡς ἀνοησία καὶ ὡς ἐμπαιγμὸς τῆς αὐτοκρατορικῆς ἀξιοπρέπειας.
Γι’ αὐτὸ οἱ στρατιῶτες τοῦ Πιλάτου ἔντυσαν τὸν Χριστὸ μὲ πορφυρὸ χιτῶνα ‒δηλαδή μὲ τὸν πιὸ εὐτελῆ πού μποροῦσαν νά βροῦν‒ γιά νά τὸν χλευάσουν ἀποκαλώντας Τον βασιλιά. Ἀλλὰ καὶ μόνον αὐτὸς ὁ χιτῶνας αὐτοκρατορικοῦ χρώματος μαρτυρεῖ γιά τὸν Κύριο, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι πράγματι Βασιλιάς.
Οἱ παλικαράδες τοῦ Πιλάτου, λοιπόν, κοροϊδεύοντας στήν πραγματικότητα ἀνακήρυξαν τὸν Κύριο σ’ αὐτό πού πράγματι ἦταν! Κανεὶς ἀπ’ ὅλους αὐτοὺς δέν μποροῦσε νά διανοηθεῖ ὅτι τὸ βασίλειο τοῦ Χριστοῦ θὰ κυριαρχήσει πάνω στή Ῥωμαϊκὴ αὐτοκρατορία καὶ σὲ κάθε ἄλλη αὐτοκρατορία τοῦ κόσμου.
Ὁ βρώμικος βασιλιὰς Ἡρώδης, περίμενε πώς ὁ Χριστὸς θὰ κάνει κάποιο θαῦμα μπροστὰ του. Δέν ἐπιθυμοῦσε, βέβαια, κάποιο χρήσιμο καὶ φιλάνθρωπο θαῦμα, ἀλλὰ ἕνα βάρβαρο θαῦμα τὸ ὁποῖο θὰ χρησίμευε μόνο γιά τὴν ἱκανοποίηση τῶν ὀφθαλμῶν του. Ἐν τῷ μεταξύ, μπροστὰ του στεκόταν τὸ μεγαλύτερο θαῦμα τοῦ κόσμου: ἄνθρωπος καθαρὸς καὶ ἀναμάρτητος.
Ἡ ἀκριβὴς ἀντίθεση τοῦ βασιλιᾶ τῆς γενοκτονίας καὶ τοῦ δολοφόνου τοῦ Ἰωάννη τοῦ προδρόμου. Ἐγὼ κρατῶ ὅτι αὐτὸς ὁ νέος ἀκάθαρτος ἀπόγονος τοῦ Ἠσαῦ μποροῦσε νά πιστέψει σὲ ὅλα τὰ θαύματα τοῦ κόσμου, ἀλλὰ μὲ τίποτα καί ποτέ στό θαῦμα τῆς ἁγνότητας καὶ τοῦ ἀναμάρτητου ἑνὸς ἀνθρώπου. Καὶ ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ μέγιστο καὶ σπάνιο θαῦμα στάθηκε μπροστὰ του.
Ἀλλὰ αὐτὸς βρώμικος στή ψυχὴ δέν μποροῦσε νά τὸ δεῖ. Ἀπογοητευμένος ἀπὸ τὶς προσδοκίες του ὁ Ἡρώδης ἔντυσε μὲ λευκὸ χιτῶνα τὸν Χριστό. Τὸ λευκὸ εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς καθαρότητας καὶ τῆς ἀθωότητας. Θὰ διάβασε, βέβαια, ὅτι οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἐμφανίζονται μὲ λευκοὺς χιτῶνες.
Κι ἔτσι λοιπόν, ὁ ἀκάθαρτος Ἡρώδης πού σκέφτηκε ὅτι ὁ Χριστὸς δεν εἶναι καθαρὸς ὅπως καὶ αὐτὸς καὶ οἱ ἄλλοι, Τοῦ φόρεσε λευκὸ χιτῶνα, σύμβολο τῆς καθαρότητας καὶ τῆς ἁγνότητας. Αὐτὸ ἀποτελεῖ καὶ στίς δύο περιπτώσεις ἀναγνώριση τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς Του, ἔστω κι ἂν αὐτὸ ἔγινε ἄθελά τους καὶ ἀσυνείδητα.

Τέλος, μόνο πρὶν τή σταύρωση ὁ Κύριος ντύθηκε μὲ τὸν δικὸ Του χιτῶνα. Ἦταν ὁ χιτῶνας πού τοῦ εἶχε ὑφάνει ἡ δικὴ Του Ἁγία Μητέρα, ἡ Θεοτόκος. Εἶναι ὁ ἴδιος χιτῶνας μὲ τὸν ὁποῖο περπάτησε στή γῆ καί πάνω στόν ὁποῖο οἱ στρατιῶτες στόν Γολγοθᾶ ῥίχνουν τὰ ζάρια.
Ἀλλὰ δέν βλέπεις σ’ ὅλα αὐτὰ ἕνα μεγάλο δίδαγμα γιά μᾶς; Οἱ ἄνθρωποι συχνὰ ἀποφαίνονται γιά τὸ ἂν εἴμαστε καλοὶ ἢ κακοί. Ἀνάλογα μὲ τὴν ἀπόφασή τους μᾶς ἐκτιμοῦν, μᾶς θαυμάζουν ἢ μᾶς κατακρίνουν. Οἱ διάφορες κρίσεις τῶν ἀνθρώπων δέν μοιάζουν γιά μᾶς μὲ χιτῶνες; τή μία μᾶς ντύνουν μὲ τὸν χιτῶνα τοῦ σοφοῦ, τὴν ἄλλη μὲ τὸν μανδύα τοῦ τρελλοῦ.
Τή μία μᾶς περιβάλλουν μὲ τὸν μανδύα τῆς ἀνδρείας, τὴν ἄλλη μᾶς σκεπάζουν μὲ τὰ κουρέλια τῆς ἀπαξίωσης. Ἀλλὰ ὅλοι οἱ χιτῶνες γρήγορα βγαίνουν κι ἀλλάζουν, ἀνάλογα μὲ τὶς ἀσταθεῖς καί συχνὰ ἐναλλασσόμενες κρίσεις τῶν ἀνθρώπων. Ὅμως, ἐν τέλει, τὴν ὥρα τοῦ θανάτου ὁ καθένας ἀπὸ μᾶς θὰ φανεῖ μὲ τὸ δικὸ του χρῶμα, μὲ τὸν δικὸ του χιτῶνα.


Πηγή ηλ. κειμένου: xfe.gr
alopsis.gr

Τετάρτη 12 Απριλίου 2017

Τρίτη 11 Απριλίου 2017

Κυριακή 9 Απριλίου 2017

«Ὅσο ἁπλούστεροι εἶναι οἱ ἄνθρωποι γιά τούς ὁποίους προσεύχεσαι, τόσο πιό εὔκολη καί ἀποτελεσματική εἶναι ἡ προσευχή»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ὅταν προσευχόμαστε γιά ἀνθρώπους, μερικές φορές πρέπει νά συγκεντρωνόμαστε τόσο πολύ, σά νά πρόκειται μέ τήν προσευχή μας νά διαπεράσουμε ἕνα συμπαγή τοῖχο, τό σκότος τῆς Αἰγύπτου, τῶν παθῶν καί τῆς προσκόλλησης στά ἐγκόσμια. Τόσο πολύ σκληρύνονται σάν πέτρες οἱ ἀνθρώπινες ψυχές ἀπό τά πάθη. Γι᾿ αὐτό μερικές φορές εἶναι δύσκολο νά προσεύχεσαι. Ὅσο ἁπλούστεροι εἶναι οἱ ἄνθρωποι γιά τούς ὁποίους προσεύχεσαι, τόσο πιό εὔκολη καί ἀποτελεσματική εἶναι προσευχή.**
Ἄν Θεός δέν εἶχε σαρκωθεῖ, ἄν δέ μᾶς εἶχε κάνει θεϊκούς («κατ᾿ εἰκόνα καί ὁμοίωσιν), ἄν ἴδιος δέ μᾶς εἶχε διδάξει μέ τό παράδειγμά Του πῶς νά ζοῦμε, τί νά ἐλπίζουμε καί τί νά προσδοκοῦμε, ἄν δέ μᾶς εἶχε ὑποδείξει μιάν ἄλλη τέλεια καί αἰώνια ζωή, ἄν δέν εἶχε πάθει καί ἀναστηθεῖ «ἐκ νεκρῶν», τότε ἴσως θά εἴχαμε κάποια δικαιολογία γιά νά ζοῦμε ὅπως ζοῦμε, δηλαδή μ᾿ ἕναν τρόπο σαρκικό καί κοσμικό.

Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

Ἡ ἀγάπη γιά τίς ἐντολές καί ἡ δημιουργία τῶν ἀρετῶν. Ἁγίου Νικοδήμου, Χρηστοήθεια.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ἀγάπη γιά τίς ἐντολές καί ἡ δημιουργία τῶν ἀρετῶν. Ἁγίου Νικοδήμου, Χρηστοήθεια.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-1-2013 (Σύναξη Κυριακῆς)
 http://HristosPanagia3.blogspot.gr

ΑΜΕΣΟ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΟΜΙΛΙΩΝ (ΣΕ PDF) ΑΝΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΣΘΗΚΗ | Κύριος Ἰησοῦς Χριστός-Ὑπεραγία Θεοτόκος

Τίμιος Σταυρός,Τό ἰσχυρότερο ὅπλο μας, Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τίμιος Σταυρός,Τό ἰσχυρότερο ὅπλο μας, Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 19-3-2017 (Κήρυγμα ) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Τετάρτη 5 Απριλίου 2017

Ἡ ὑπέρβαση τοῦ θανάτου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ὑπέρβαση τοῦ θανάτου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-3-2017 (Σύναξη στό Ἐνοριακό κέντρο Ἁγίου Ἀθανασίου Ἀμπελειῶν Πέλλας) http://HristosPanagia3.blogspot.gr

«Ὁ Διοικητής του» «……Ἐκεῖνα τά χρόνια μπορεῖ νά ἤμασταν ἁπλά παιδιά καί φτωχοί ἄνθρωποι ἀλλά εἴχαμε τιμή καί ἠθική»

Γέρων Ἰάκωβος Τσαλίκης

Τό δακτυλάκι τοῦ Διοικητοῦ μου τό ᾿ χω (μέχρι) σήμερα καί τό θυμιάζω, (ἐπειδή) ἔγραφε τίς ἄδειες ἐξόδου μου, γιά νά πηγαίνω στήν Ἐκκλησία νά κοινωνῶ καί νά ἐξομολογοῦμαι. Διοικητής μοῦ ᾿λεγε:
Σέ ὑποστηρίζω ἀπό συμφέρον, γιά νά μέ μνημονεύεις, ὅταν πεθάνω.
Ἔπερνε φτωχοκόριτσα, τούς ἔβαζε λεφτά στήν Τράπεζα, τά μάθαινε δουλειά, τά καλοτάϊζε, τά καλοπάντρευε, τά ἀποκαθιστοῦσε. Τέτοια ἔκανε».
Μακαρία ἁπλότης
Νά σᾶς πῶς τώρα τί ἁπλότητα εἴχαμε ἐκεῖνα τά χρόνια; Θά γελάσετε. Μοῦ λέει κάποτε ὁ Διοικητής μου – ἦταν Συνταγματάρχης –
δέν μοῦ λές, παιδί μου, Ἰάκωβε, τί ὥρα εἶναι;.Τώρα ἐγώ πού δέν ἤξερα τήν ὥρα τί νά τοῦ πῶ; Γιά νά μήν τοῦ πῶ ὅτι δέν ξέρω, σκέφθηκα ἄς τοῦ πῶ μιά ὥρα (καί) αὐτός θά κοιτάξη τό ρολόϊ. Κοιτάζω, βλέπω δύο δείχτες. μεγάλος (πού) λέει τήν ὥρα καί μικρός (τά λεπτά).
  • Ἡ ὥρα εἶναι τέσσερις.

Τρίτη 4 Απριλίου 2017

Κυριακή 2 Απριλίου 2017

«Πῶς μετέχουμε στήν λύτρωση πού μᾶς χαρίζει ὁ Κύριος», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Ξέρουμε ἀπό τήν Ἁγία Γραφή ἀπό τό βιβλίο τῆς Γένεσης ὅτι ὁ Θεός ἔπλασε τόν ἄνθρωπο καί τοῦ ἔδωσε σῶμα καί ψυχή. Ἐπίσης, σύμφωνα μέ τούς Πατέρες, τοῦ ἔδωσε μέ τήν πνοή Του καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Πολλοί κάνουν λάθος σ’ αὐτό τό σημεῖο καί θεωροῦν ὅτι πνοή τοῦ Θεοῦ ἦταν ἡ ψυχή. Τήν ψυχή τήν εἶχε δώσει ἤδη καί μετά λέει: «ὁ Θεός ἐνεφύσησεν εἰς τόν Ἀδάμ καί ἐγένετο εἰς ψυχήν ζῶσαν» (Γεν. 2,7). Δηλαδή ὑπῆρχε ἡ ψυχή ἀλλά ἔγινε ζωντανή μέ τό ἐμφύσημα αὐτό τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖο δέν εἶναι ἄλλο παρά τό Ἅγιο Πνεῦμα. Ὁπότε ὁ ἄνθρωπος, ὅπως πλάστηκε ἀπό τόν Θεό, εἶχε θά λέγαμε τρία στοιχεῖα: σῶμα, ψυχή καί τήν πνοή τοῦ Θεοῦ πού εἶναι τό Ἅγιο Πνεῦμα. Αὐτή, λένε οἱ Πατέρες, εἶναι ἡ σωστή ἑρμηνεία τοῦ χωρίου. Ὅταν ἔγινε ἡ πτώση τῶν Πρωτοπλάστων, δηλαδή ἡ παρακοή, ἡ ἀνταρσία -πρῶτα ἡ Εὔα καί μετά καί ὁ Ἀδάμ παρήκουσαν τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ- ἔνιωσαν γυμνοί.
– Γιατί ἔνιωσαν γυμνοί, ἐνῶ μέχρι τότε δέν τό ἔνιωθαν;
Διότι ἔφυγε αὐτό τό τρίτο στοιχεῖο, ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία ἦταν ὡς ἔνδυμα στούς Πρωτόπλαστους. Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ τούς φύλαγε καί τούς ἐνέδυε μέ ἀποτέλεσμα νά μήν ντρέπονται. Ὅταν, ὅμως, ἁμάρτησαν ἀπενεργοποιήθηκε, ἔφυγε ἡ Χάρις, ὁπότε ἔνιωσαν γυμνοί καί προσπάθησαν πρόχειρα νά καλύψουν τήν γύμνια τους. Ἐπίσης, μπῆκε μέσα καί ὁ φόβος, γι’ αὐτό κρύφτηκαν. Γνωρίζουμε ἀπό τό κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆς ὅτι ὁ Θεός προσπάθησε νά τούς ὁδηγήσει σέ μετάνοια καί τούς ρωτάει: «Γιατί κρύβεστε; Ποιός σᾶς εἶπε ὅτι εἶστε γυμνοί; Μήπως φάγατε τόν καρπό πού σᾶς εἶπα νά μήν φᾶτε;» (Γεν. 3,9-11).
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...