Ο ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ
π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
Από το βιβλίο: ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΓΙΑ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ Π. Ε. Γ, τηλ. 210 6396665
Ο αθλητής του
Χριστού ποθεί την απόλυτη βίωση της εν Χριστώ κοινωνίας που δεν βλέπει
να ενσαρκώνεται εύκολα μέσα στον κόσμο. Έτσι αναζητάει στο μοναχισμό την
γνησιότητα της χριστιανικής ζωής και της χριστιανικής αληθείας.«Πολλές φορές ευχήθηκα», λέγει ο Χρυσόστομος, «να παύσει να υπάρχει η ανάγκη των μοναστηριών και να επικρατήσει στις πόλεις τόσο καλή εφαρμογή των ηθικών νόμων, ώστε να μη χρειασθή να καταφύγη κανείς εις την έρημον». Επειδή όμως ο κόσμος γέμισε από αδικίες, ενώ η έρημος «είναι πλήρης από τους καρπούς της φιλοσοφημένης ζωής», δεν πρέπει να κατηγορούμε εκείνους που αναζητούν τον λιμένα ή και οδηγούν άλλους, που επιθυμούν την απόλυτη βίωση της χριστιανικής ζωής σ’ αυτόν, αλλά εκείνους που καθιστούν την πόλη «αδιάβατον και ακατάλληλον προς την άσκησιν της φιλοσοφημένης ζωής, ώστε να αναγκάζωνται όσοι θέλουν να σωθούν, να καταφύγουν εις τας ερημίας» (Μ. Βασιλ.). «Αν κάποια νύκτα πιάσει ένα σπίτι φωτιά, ποιόν θα κατηγορούσαμε, εκείνον που θα ξυπνήσει τους ανθρώπους που κοιμούνται μέσα και θα τους οδηγήσει έξω από το σπίτι εκείνο, ή αυτόν που έγινε πρόξενος της φωτιάς;» συμπληρώνει ο Χρυσόστομος.
