Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος – Γιά τήν ἐγκράτεια καί τή νηστεία

  Με γεμάτο στομάχι μην έχεις την αναίδεια να εξετάσεις και να εξερευνήσεις τίποτε από τα θεία πράγματα και νοήματα, για να μη μετανοιώσεις ύστερα. Βάλε καλά στο μυαλό σου τι σου λέω: Με γεμάτο στομάχι δεν είναι δυνατό να γνωρίσεις τα μυστήρια του Θεού. (95)

 Αν έχεις στο κελί σου πράγματα μη αναγκαία για την καλογερική ζωή, σκόρπισέ τα αμέσως σ’ αυτούς που τα χρειάζονται· εάν όμως δεν έχεις, να μη θέλεις ν’ αποκτήσεις. Καθάρισε το κελί σου από οτιδήποτε κάνει απολαυστική τη ζωή σου και από τα περιττά πράγματα· διότι, και χωρίςνα θέλεις, η έλλειψη των πραγμάτων που αναπαύουν, σε οδηγεί στην εγκράτεια. Επειδή, όταν έχουμε άφθονα υλικά αγαθά, δεν μπορούμε να συγκρατήσουμε τον εαυτό μας. (100)

 Η γαστριμαργία είναι το έργο των χοίρων. Και τι άλλο είναι το έργο των χοίρων, παρά να αφήνουν άφραγο το στομάχι τους, και συνεχώς να το γεμίζουν με τροφές, χωρίς να έχουν ορισμένο χρόνο για εκπλήρωση των βιολογικών τους αναγκών, όπως οι λογικοί άνθρωποι; Και ποιο είναι το αποτέλεσμα της γαστριμαργίας μας;Από αυτήν προέρχεται ζάλη στο κεφάλι και μεγάλη αύξηση του σωματικού βάρους και χαλάρωση των ώμων. Γι’ αυτό ο γαστρίμαργος αναγκάζεται να μένει πίσω στο έργο του Θεού. Διότι έρχεται στη συνέχεια η οκνηρία να κάνει τις μετάνοιές του, ο σκοτισμός και η ψυχρότητα στη διανοητική του λειτουργία, και ακόμη, νους παχυλός και αδιάκριτος από τους ταραχώδεις και σκοτεινούς λογισμούς. (110)

Κεφ. 37.Περί ἐγκρατείας. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Κεφ. 37.Περί ἐγκρατείας. Γεροντικό. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 8-4-2017 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι) 
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

http://www.hristospanagia.gr/?p=65610

«Ὅπως φροντίζει ἕνας πατέρας γιά τό παιδί του, ἔτσι φροντίζει καί ὁ Χριστός γιά τό σῶμα ἐκείνου πού….»

Τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ
Ὅπως τό σύννεφο κρύβει τό φῶς τοῦ ἡλίου καί τῆς σελήνης, ἔτσι καί οἱ ἀναθυμιάσεις τῆς κοιλιᾶς κρύβουν τή σοφία τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν ψυχή. Ὅπως φουντώνει ἡ φωτιά στά ξερά ξύλα, ἔτσι καί τό σῶμα ὅταν ἡ κοιλιά εἶναι γεμάτη.

Ὅπως ἡ συνεχής ρίψη ξύλων φουντώνει τίς φλόγες τῆς φωτιᾶς, ἔτσι καί ἡ ποικιλία τῶν τροφῶν τίς ὁρμές τοῦ σώματος.

Ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ δέν κατοικεῖ σέ φιλήδονο σῶμα, καί ὅποιος ἀγαπᾶ τό σῶμα του, δέν θά ἀξιωθεῖ νά λάβει τή χάρη τοῦ Θεοῦ.

Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἄσκησης καί τῆς ἐγκράτειας.δ’ μέρος, τελευταῖο

Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ

 Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἄσκησης καί τῆς ἐγκράτειας

 Ἡ ἀγρυπνία ἐπίσης μία ἀπό τίς ἀσκήσεις πού ἔνθερμα συνιστοῦσε ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος.
Τόνιζε ὅτι ὅταν κανείς ἀγρυπνεῖ τήν νύκτα ἑλκύει τήν Θεία Χάρη. Τήν ἑπόμενη ἡμέρα ὁ ἄνθρωπος πού ἀγρύπνησε γιά τόν Κύριο μπορεῖ νά ἐργασθεῖ πολύ ἀποδοτικά, διότι ἡ Θεία Χάρη ἔχει ξεκουράσει καί ἔχει ἀνανεώσει τήν ψυχή καί τό σῶμα του. Ὁ λίγος κόπος τῆς νύκτας ἀνταμοίβεται πλούσια ἀπό τόν Πανάγαθο Κύριο. Ἡ Θεία Χάρη ξεκουράζει τήν ψυχή καί αὐτή ἀνανεωμένη ζωογονεῖ καί τό σῶμα.

 Οἱ ἐργασίες τόσο οἱ πνευματικές, ὅπως ἡ ἱεραποστολή, ὅσο καί αὐτές πού ἀφοροῦν στό σῶμα γίνονται πολύ πιό εὔκολα καί τελειότερα τήν ἑπόμενη ἡμέρα, διότι ἡ συσσωρευμένη Χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν νυκτερινή ἀγρυπνία ἐμπνέει τόν πιστό καί τόν ἐνισχύει.

Εὔγλωττο εἶναι τό ἀκόλουθο περιστατικό:

Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἄσκησης καί τῆς ἐγκράτειας.γ’ μέρος

Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ

 Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἄσκησης καί τῆς ἐγκράτειας 

 Ἄλλες ἀσκήσεις πού συνιστοῦσε ἔνθερμα ὁ Ὅσιος Πορφύριος εἶναι οἱ μετάνοιες καί ἡ ἀγρυπνία. Ὁ κόπος τοῦ σώματος, εἶναι μία θυσία εὐάρεστη στόν Θεό, ὅταν γίνεται ἀπό ἀγάπη γιά τόν Θεό. Ὁ Θεός δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό αὐτόν τόν κόπο. Ἐμεῖς ἔχουμε ἀνάγκη διότι ἡ ἀγάπη μας πρός Αὐτόν, ὅπως δίδασκε ὁ Ὅσιος, μᾶς παρακινεῖ νά κάνουμε θυσίες γιά χάρη Του. Μέ τήν ἄσκηση μας ἐκφράζουμε αὐτή μας τήν ἀγάπη στόν Κύριο.

 Ὁ Ἅγιος τόνιζε ὅτι οἱ ἀσκητικοί κόποι δέν αὐτονομοῦνται, δέν εἶναι αὐτοσκοπός ἀλλά εἶναι τύπος ἀπαραίτητος γιά νά φτάσουμε στήν οὐσία[137].

Οἱ μετάνοιες καί γενικά ἡ ἄσκηση δέν εἶναι κάποιο «καθῆκον νομικοῦ τύπου», ἀλλά μέσον, γιά νά ἀγαπήσουμε καί νά ἐκφράσουμε τήν ἀγάπη μας μέ αἰσθητό τρόπο. Οἱ μετάνοιες καί ὅλες οἱ ἀσκήσεις πρέπει νά γίνονται μέ ἀγάπη πρός τόν Χριστό καί ὄχι «τυπικά». Ὅποιος ὅμως, δίδασκε ὁ σοφισμένος ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα Ὅσιος, δέν ἔχει διάθεση νά κάνει κόπους καί ἄσκηση γιά τόν Ἠγαπημένο, ἀποκλείει ἀπό μόνος του τήν Θεία Χάρη γιά τόν ἑαυτό του[138].

Ἡ συνείδηση

ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΜΨΩΝ

 ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΑ

  5. Η Συνείδηση

 Ι. Πρέπει να το καταλάβομε: το όργανό μας, που ονομάζεται συνείδηση, είναι ένα ασυνήθιστα εύθραυστο όργανο. Πιο εύθραυστο και από τα γυναικεία ρολογάκια. Με ένα τέτοιο ρολογάκι δεν μπορείς να τρίψεις ούτε ένα σάπιο ξυλαράκι! Και φυσικά δεν θα το αποτολμήσετε ποτέ κάτι τέτοιο. Γιατί διαφορετικά πάει το ρολογάκι! Έτσι και η συνείδηση μας. Η πιο μικρή παρανομία αντανακλάται μέσα στη συνείδηση σαν σε καθρέφτη. Η συνείδηση είναι η φωνή του Αγίου Πνεύματος. Να γιατί η πιο μικρή βία εις βάρος της θελήσεως μας, εις βάρος της συνειδήσεως μας, καταντάει θανάσιμη αμαρτία. Γιατί, όταν εμείς δεν κάνομε πίσω, παρ’ όλο που η ελεύθερη θέληση μας, παρ’ όλο που μια φωνή από μέσα μας, η συνείδησή μας, διαμαρτύρεται (και το ξέραμε, ότι μας συμβαίνουν και κάτι τέτοια), τότε εμείς τον βάζομε τον εαυτό μας να αμαρτήσει. Εμείς τον πειθαναγκάζομε τον εαυτό μας, να αμαρτήσει.

Ποιά ἡ ὠφέλεια ἀπό τήν ἐγκράτεια καί ποιά ἡ βλάβη ἀπό τήν καλοπέραση_Εὐεργετινός_mp3

 

Π. Σάββας 2009-01-31_Ποιά ἡ ὠφέλεια ἀπό τήν ἐγκράτεια καί ποιά ἡ βλάβη ἀπό τήν καλοπέραση_Εὐεργετινός_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 31-01-2009 (Ὁμιλία στούς Άνδρες).

http://www.hristospanagia.gr/?p=35033 

Πῶς θά ἀποκτήσουμε στήν καρδιά μας τόν Θεό; Ὅσιος Φιλόθεος Σιναΐτης

 

Όσιος Φιλόθεος ο Σιναΐτης – Απάνθισμα διδαχών

Πρέπει όλα να τα παραμερίζουμε, ακόμα και το σώμα και αυτή τη ζωή να καταφρονούμε μόνο και μόνο για να αποκτήσουμε στην καρδιά μας τον Θεό.

Γιατί αρκεί, όπως λέει ο θείος Χρυσόστομος, να βλέπει κανείς με τον νου του το Θεό, για ν’ αφανίσει τους πονηρούς δαίμονες.

Αν λοιπόν θέλομε να βαδίζομε την κατά Χριστόν φιλοσοφία, δηλαδή τη νοητή εργασία, με φύλαξη του νου και νήψη, ας αρχίσομε το δρόμο αυτό με εγκράτεια από τα πολλά φαγητά, παίρνοντας με μέτρο κατά τη δύναμή μας την τροφή και το ποτό μας.

Η νήψη, ας λέγεται εύλογα, οδός που οδηγεί στη βασιλεία, και στην μέσα μας και στη μελλοντική, επίσης και νοητή εργασία, γιατί επεξεργάζεται και λευκαίνει τα ήθη του νου και τον μεταβάλλει από την εμπάθεια στην απάθεια. Μοιάζει με μια φωτεινή θυρίδα, από την οποία σκύβει ο Θεός και φανερώνεται στο νου.

Πῶς πρέπει νά προσέχει τόν ἑαυτό του ὅποιος ζεῖ μέσα στόν κόσμο1

  Ψυχή ὅλων τῶν ἀσκήσεων, πού γίνονται γιά τόν Κύριο, εἶναι ἡ προσευχή. Δίχως προσοχή, ὅλες αὐτές οἱ ἀσκήσεις εἶναι ἄκαρπες, νεκρές. Ὅποιος ποθεῖ τή σωτηρία του, πρέπει νά μάθει νά προσέχει ἄγρυπνα τόν ἑαυτό του, εἴτε ζεῖ στή μόνωση εἴτε ζεῖ μέσα στόν περισπασμό, ὁπότε καμιά φορά, καί χωρίς νά τό θέλει, παρασύρεται ἀπό τίς συνθῆκες.
Ἄν ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ γίνει τό ἰσχυρότερο ἀπ᾿ ὅλα τ᾿ ἄλλα αἰσθήματα τῆς καρδιᾶς, τότε πιό εὔκολα θά προσέχουμε τόν ἑαυτό μας, τόσο στήν ἡσυχία τοῦ κελιοῦ μας ὅσο καί μέσα στόν θόρυβο πού μᾶς κυκλώνει ἀπό παντοῦ. Στή διατήρηση τῆς προσοχῆς πολύ συμβάλλει ἡ συνετή μετρίαση τῆς τροφῆς, πού μειώνει τή θέρμη τοῦ αἵματος. Ἡ αὐξηση αὐτῆς τῆς θέρμης ἀπό τά πολλά φαγητά, ἀπό τήν ἔντονη σωματική δραστηριότητα, ἀπό τό ξέσπασμα τῆς ὀργῆς, ἀπό τό μεθύσι τῆς κενοδοξίας καί ἀπό ἄλλες αἰτίες προκαλεῖ πολλούς λογισμούς καί φαντασιώσεις, δηλαδή τόν σκορπισμό τοῦ νοῦ.

Ἡ ἁγνεία-ἐγκράτεια, πρίν καί μετά τό Μυστήριο τοῦ γάμου.Ἡ ἁγνότητα εἶναι μίμηση Χριστοῦ.

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ Α΄.

ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΓΑΜΟΣ ΒΙΟΣ

 

3.Ο «ΚΟΣΜΙΚΟΣ»-ΕΓΓΑΜΟΣ ΒΙΟΣ

Ἡ ἁγνεία-ἐγκράτεια, πρίν καί μετά τό Μυστήριο τοῦ γάμου.

 Ἡ ἁγνότητα, ἡ καθαρότητα, καθώς καί ὅλες οἱ ἀρετές εἶναι ζητούμενο, ὄχι μόνο ἀπό τούς μοναχούς, ἀλλά καί ἀπό τούς ἀνθρώπους πού ζοῦν στόν κόσμο. Ἡ ἁγνεία-ἐγκράτεια καί ἡ ὅλη ἐν γένει ἡ ἀσκητική πνευματική ζωή πού στοχεύει στόν ἐξαγιασμό τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀπαραίτητη τόσο πρίν, ὅσο καί μετά τό Μυστήριο τοῦ γάμου.

Ἄς θυμηθοῦμε τόν Ἅγιο Ἰωσήφ τόν Πάγκαλο, τόν Ὁποῖον ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει ὡς πρότυπο ἁγνότητος. «Πῶς εἶναι δυνατόν νά κάνω αὐτήν τήν ἁμαρτία μπροστά στόν Θεό»; εἶπε καί ἀπέφυγε τόν πειρασμό τῆς Αἰγυπτίας.

Ἄς θυμηθοῦμε ἀκόμη τί σημαίνει ὁ ὕμνος πού ψάλλεται στήν ὀρθόδοξη ἀκολουθία τοῦ μυστηρίου τοῦ Γάμου: «Ἅγιοι μάρτυρες, οἱ καλῶς ἀθλήσαντες καί στεφανωθέντες…». Σημαίνει, σέ συνδυασμο μέ τήν στέψη ,τό στεφάνωμα, πού ἔγινε πρίν λίγο, τήν βράβευση γιά τήν νίκη τῶν νυμφευομένων στόν ἀγῶνα τῆς ἁγνότητος. Ἡ Ἐκκλησία τούς τιμᾶ διότι μέ την βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἐγκρατεύθηκαν καί δέν εἶχαν σαρκικές σχέσεις μέχρι να στεφανωθοῦν, ἀλλά καί σέ ἐπίπεδο λογισμῶν ἀγωνίστηκαν καί φυλάχθηκαν ἁγνοί.

Ἡ συνδημιουργία μέ τόν Θεό.

Ἡ συνδημιουργία μέ τόν Θεό.

Ἡ νόμιμη ἡδονή στόν γάμο δέν αὐτονομεῖται, ἀλλά πάντα συνδέεται μέ τήν παιδοποιΐα¹⁰³, πού δέν εἶναι παρά ἡ συνδημιουργία μέ τόν Θεό νέων ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων.

Ὁ ἰδανικός καί σύμφωνος μέ τό πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας στόχος, πρός τόν ὁποῖον ὁφείλουν νά κατευθύνονται οἱ πιστοί, εἶναι ἡ ὑπερνίκηση τοῦ σαρκικοῦ φρονήματος¹⁰⁴.Ὅπως ἀπό τούς ἀγάμους στούς ὁποίους βέβαια περιλαμβάνονται καί οἱ μνηστευμένοι/ἀρραβωνιασμένοι, ἀπαιτεῖται ἡ καθολική ἁγνότητα, ἔτσι καί ἀπό τούς ἐγγάμους ἀπαιτεῖται ὁ ἀπόλυτος σεβασμός τῆς συνδέσεως τῶν σαρκικῶν σχέσεων μέ τήν τεκνογονία¹⁰⁵.

Ἡ ὕψωση τοῦ κόσμου στήν ἁγνότητα τοῦ Χριστοῦ.

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ Α΄.

ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΓΑΜΟΣ ΒΙΟΣ

3.Ο «ΚΟΣΜΙΚΟΣ»-ΕΓΓΑΜΟΣ ΒΙΟΣ

Ἡ ὕψωση τοῦ κόσμου στήν ἁγνότητα τοῦ Χριστοῦ.

 Ὁ γάμος δέν ὑπῆρχε πρίν τήν πτώση τῶν Πρωτοπλάστων στόν Παράδεισο. Εὐλογήθηκε ὅμως μετά τήν πτώση ἀπό τόν Θεό.Δηλ. εἶναι μία παραχώρηση τοῦ Θεοῦ στήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία, ἀρρώστια, ἐμπάθεια, ἡ ὁποία εἰσῆλθε στήν ἀνθρώπινη φύση μετά τήν πτώση⁹⁹. Εἶναι σαφής ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων: Ὁ τρόπος συλλήψεως, κυοφορίας καί γεννήσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀποτελοῦν τούς δερμάτινους χιτῶνες πού φόρεσε ὁ Ἀδάμ μετά τήν πτώση¹⁰⁰.
Γράφει ὁ Ἅγιος καί Μέγας Γρηγόριος ὁ Θεολόγος: «Ὁ γάμος εἶναι συγγνώμη πάθους…(Ὁ γάμος) Εἶχε τά πρωτεῖα στόν καιρό τοῦ νόμου καί τῶν σκιῶν· (ὅταν ὁ κόσμος ἦταν σέ νηπιακή πνευματική κατάσταση). Ἀλλά, ὅταν ξεπεράστηκε τό γράμμα, ἀντ’ αὐτοῦ εἰσῆλθε τό πνεῦμα.

Εἶναι ἀπαραίτητο νά νηστεύουμε…;

  

 Αγίου Κασσιανού του Ρωμαίου

Απόσπασμα από τη «Φιλοκαλία»

 

 Πρώτα θα κάνω λόγο για την εγκράτεια στα φαγητά, η οποία είναι αντίθετη της γαστριμαργίας, και για τον τρόπο των νηστειών και την ποσότητα των φαγητών. Και αυτά, όχι από τον εαυτό μου, αλλά καθώς παραλάβαμε από τους αγίους Πατέρες. Εκείνοι λοιπόν, δεν έχουν παραδώσει έναν κανόνα νηστείας, ούτε έναν τρόπο της διατροφής, ούτε το ίδιο μέτρο, γιατί δεν έχουν όλοι την ίδια δύναμη, είτε λόγω ηλικίας, είτε ασθενείας, είτε καλύτερης συνήθειας του σώματος…

 Έχουν όμως παραδώσει σε όλους έναν σκοπό, να αποφεύγουμε την αφθονία και να αποστρεφόμαστε το χορτασμό της κοιλιάς. Έχουν δει στην πράξη ότι είναι ωφελιμότερο και βοηθά στην καθαρότητα το να τρώει κανείς μια φορά την ημέρα από το να τρώει κάθε τρείς ή τέσσερις ή εφτά ώρες.Γιατί λένε, εκείνος που επεκτείνεται υπέρμετρα στην νηστεία, υπέρμετρα κατόπιν τρώει.

Λόγοι περί ἐγκρατείας τοῦ Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

 

  Για την εγκράτεια

Είναι αληθινά μακάριος και τρισμακάριος εκείνος που τηρεί εγκράτεια, διότι πραγματικά η εγκράτεια είναι μεγάλη αρετή. Αλλά ας ως ποιο σημείο και σε πόση έκταση και σε ποια θέματα αναφέρεται ή θεωρείται ή εξετάζεται η εγκράτεια.

Είναι λοιπόν εγκράτεια στη γλώσσα το να μην παρασύρεται κανείς σε λόγια πολλά και ανώφελα, το να συγκρατεί κανείς τη γλώσσα του και να μην κακολογεί , το να μην μιλάει υβριστικά, το να μην καταριέται, το να μην λέει χωρίς σκοπό αυτά που δεν πρέπει, το να συγκρατεί τη γλώσσα του και να μη συκοφαντεί τον ένα στον άλλο, να μην κατηγορεί τον αδελφό, το να μην ξεσκεπάζει τα μυστικά των άλλων, το να μην ασχολείται με ξένες υποθέσεις.