Κυριακή τοῦ Σπορέως-Μικρή νηπτική κλίμακα πνευματικῆς ζωῆς

 

Τήν πολύ γνωστή παραβολή τοῦ σπορέως πού ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο, ἀπό τό Κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο, μποροῦμε νά τή διαφοροποιήσουμε ἀπό ἄλλες περικοπές γιά ἕναν ἰδιαίτερο λόγο:
Εἶναι μιά περικοπή πού μέσα σέ μιά μοναδική ἔκφραση, ἑρμηνεύεται ἡ ἴδια ἀπό τόν Χριστό. ῎Ετσι, θά μποροῦσε κανείς νά πεῖ ὅτι κανείς δέν μπορεῖ νά παρέμβει ἑρμηνευτικά σέ αὐτό τό κείμενο, ἐφόσον ὁ ἴδιος ὁ Χριστός ἑρμηνεύει τά δικά Του τά λόγια. Καί παρόλο πού δέν μποροῦμε πραγματικά νά μιλήσουμε γιά ἑρμηνευτικές προεκτάσεις ἤ ἀναλύσεις, ἀφοῦ τά εἶπε ὅλα ὁ Χριστός, μποροῦμε, μέσα ἀπό τό δεύτερο κείμενο τῆς ἑρμηνείας τοῦ Χριστοῦ πού δίνει στήν παραβολή, νά ἀποκαλύψουμε – καί αὐτό εἶναι μιά μικρή νηπτική, θά ᾽λεγα μιά μικρή κλίμακα πνευματικῆς ζωῆς πού ὁδηγεῖ στόν ἴδιο τόν Χριστό.

Κυριακή Δ’ Λουκᾶ: Ὁμιλία περί τῆς ὁρωμένης ἀκαρπίας τοῦ θείου λόγου (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 

(Λουκ. η’ 5 – 15)

- Tί ήταν αυτό που έκανε τους ακροατές του λόγου των Αποστόλων να πιστεύουν κατά χιλιάδες, όταν μάλιστα προέτρεπαν τους ακροατές τους να αθετήσουν την πατροπαράδοτη πίστη τους και να πιστεύσουν εις τον Χριστόν; Όταν δίδασκαν αυτούς να υποταχθούν σε άλλο νόμο τον ευαγγελικό, ο οποίος ήταν ενάντιος στα ήθη τους και τις συνήθειές τους; Τί ήταν αυτό που τους έκανε να καταφρονούν τις ηδονές της σαρκός, την τρυφήν και την ανάπαυσιν και να τρέχουν στους διωγμούς, στους αγώνες, στους κινδύνους, ακόμα και στον θάνατο;