ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΤΗ ΓΗ, Ο ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΩΝ ΔΕΝ ΘΡΟΕΙΤΑΙ. ΚΑΙ ΑΝ ΑΔΙΚΗΘΕΙ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΤΙ ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ(ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ- ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ)

Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Ἐφημερεῦον Πνευματικό νοσοκομεῖο-μοναστῆρι (Ὅσιος Πορφύριος )


Α. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ
Ἐφημερεῦον Πνευματικό νοσοκομεῖο-μοναστῆρι
Ὁ Ἅγιος Πορφύριος σχετικά μέ τό ἱερό Μυστήριο τῆς Ἐξομολόγησης ὁραματιζόταν κάτι μεγαλειῶδες:

Ὅσιος Πορφύριος: Τό Μυστήριο τῆς Ἐξομολόγησης εἶναι προσφορά τοῦ Θεοῦ, ἀπαλλαγή ἀπό τό κακό καί τά ἀδιέξοδα

Α. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ
   Προσφορά τοῦ Θεοῦ, ἀπαλλαγή ἀπό τό κακό καί τά ἀδιέξοδα
Ὁ Θεόπνευστος Ὅσιος Πορφύριος, πού ἀπό πολύ μικρός πλουτίστηκε μέ πλῆθος Ἁγιοπνευματικῶν χαρισμάτων, χάρις στήν συνεχή του μετάνοια-ἐξομολόγηση καί τήν τέλεια ὑπακοή του στούς Πνευματικούς του Πατέρες, δίδασκε ὅτι: «ἡ ἐξομολόγηση εἶναι ἕνας τρόπος γιὰ νὰ ἔρθει ὁ ἄνθρωπος εἰς τὸν Θεό. Εἶναι προσφορὰ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο. Τίποτα καὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ στερήσει ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο αὐτὴν τὴν ἀγάπη»[1]. Ἡ θεραπεία τοῦ ἀσθενοῦς πνευματικά ἀνθρώπου ἀρχίζει μέ τήν μετάνοια καί τήν ἐξομολόγηση. «Ἐγώ δέν ἔχω τίποτε», ἔλεγε. «Ἕνα πράγμα ξέρω. Μετάνοια, ἐξομολόγησι, ζωή μέσα στήν Ἐκκλησία»[2].
Πνευματικό του παιδί ἀποκαλύπτει:

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Φόβος Θεοῦ (Γέροντος Ἰωσήφ Ἡσυχαστοῦ)

 Λοιπόν, όταν εσύ δεν αμαρτάνεις, δεν ψεύδεσαι, δεν κατακρίνεις, δεν πονηρεύεσαι κατά του πλησίον σου, τότε έχεις φόβο Θεού. Τότε είσαι σοφός και κατανοείς το Θεό, και για να μην Τον λυπήσεις δεν αμαρτάνεις. Και αυτή είναι η όραση του Θεού, και ο Θεός που βλέπει τα πάντα σε σκεπάζει από τις παγίδες του σατανά.
Όλες τις θλίψεις, παιδί μου, αν τις υπομένουμε, βρίσκουμε Χάρη παρά Κυρίου. Γι αυτό μας αφήνει ο Κύριος να πειραζόμαστε, για να μας δοκιμάζει και να μας πλέξει στεφάνους.
Παραιτήσου από το δικό σου θέλημα, για να βρεις ειρήνη ψυχής. Γιατί το θέλημα του ανθρώπου έχει γίνει χάλκινο τείχος και εμποδίζει το φωτισμό και την ειρήνη Όντως μέγα είναι, στ αλήθεια, το μυστήριο της υπακοής! Αφού ο γλυκύς μας Ιησούς πρώτος χάραξε το δρόμο και έγινε παράδειγμα για μας, πόσο μάλλον εμείς είμαστε οφειλέτες να Τον μιμηθούμε.Ο μοναχός δεν αλλάζει τόπο κατοικίας, χρώμα ενδυμάτων και ιδίως νοημάτων.

Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

Ἡ μεταστροφή μίας βουδίστριας στήν Ὀρθοδοξία μετά ἀπό θαῦμα τοῦ Χριστοῦ


Ι. Μ. Αγίας Μαρίνης καί Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου καί Ειρήνης, στήν Κωμόπολι Ξυλοτύμπου τής Ιεράς Μητροπόλεως Κιτίου.
Πήγα καί στήν Κύπρο. Οι αναμνήσεις μου πολλές, τά διδάγματά μου αρκετά, θά τά καταγράψω εν συντομία.
Πρώτον μέν, ένας κλέφτης μου έκλεψε τήν φωτογραφική μου μηχανή. Τήν είχα βάλει στίς αποσκευές πού έδωσα στό αεροπλάνο καί κάποιος υπάλληλος άνοιξε τό σακίδιό μου καί τήν πήρε. Εύχομαι νά φωτογραφίζει καλά τοπία καί καλές στιγμές τής ζωής του.
Τό δεύτερο δέ, πού θέλω νά καταγράψω είναι ότι ό κύριος πού κάθισε στό διπλανό κάθισμα στήν πτήση από Αθήνα γιά Λάρνακά μου εξομολογήθηκε δύο τινά: Όταν ήτο φοιτητής μέ αθέμιτο τρόπο έβαλε στό πορτοφόλι τού 500 δραχμές. Όμως τήν ίδια ήμερα έσπασε τό τζάμι από τήν πόρτα τού εξώστη τού διαμερίσματός του, τό όποιο στοίχισε 500 δραχμές.
Τό δεύτερο τό έπαθε όταν γέρασε. Υπηρέτησε γιά μία τριετία ως επίτροπος στόν ενοριακό του Ιερό Ναό.

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Συνομιλία γιά τόν Ἅγιο Πορφύριο μέ τόν κ. Γεώργιο Ἀρβανίτη_mp3 (ἀποκλειστικό)

 
2015-02-17_Συνομιλία γιά τόν Ἅγιο Πορφύριο μέ τόν κ. Γεώργιο Ἀρβανίτη_mp3 (ἀποκλειστικό, γιά πρώτη φορά στό διαδίκτυο)
Συνομιλία γιά τόν Ἅγιο Πορφύριο μέ τόν κ. Γεώργιο Ἀρβανίτη στίς 17-02-2015 (Μήλεσι).

Ἡ συνομιλία ἔγινε στίς 17-2-2015 στό Ἡσυχαστήριο τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου στό Μήλεσι Ἀττικῆς (Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος). Ὁ κ. Γεώργιος Ἀρβανίτης εἶναι ὁ τελευταῖος λαϊκός ἐπιζών ἀπό τούς στενούς συνεργάτες τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου. Στήν ἀρχή τῆς συνομιλίας γίνεται ἀναφορά στή στάση τοῦ Γέροντα ἀπέναντι στά ἠθικά ζητήματα ἐκτός καί ἐντός τοῦ Γάμου. Ἐπίσης γίνεται ἀναφορά στήν στάση τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου ἀπέναντι στήν ἄσκηση, τόν Οἰκουμενισμό, τόν ἐγκεφαλικό θάνατο κ.λ.π.
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

1.      Ἔγινε ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἡ Ἁγιοκατάταξη τοῦ  Γέροντος Πορφυρίου

2.      Ἔγγαμος βίος. Οἰκογένεια καὶ παιδιὰ.Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

Νά ἐπιμένεις στήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, γιά νά καταπιεῖ ἡ καρδιά τόν Κύριο καί ὁ Κύριος τήν καρδιά, καί νά γίνουν τά δύο ἕνα

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέει:

«Σᾶς παρακαλῶ, ἀδελφοί, μήν παραβεῖτε καί μήν καταφρονήσετε ποτέ τόν κανόνα τῆς προσευχῆς… Ὁ μοναχός ὀφείλει, εἴτε τρώει εἴτε πίνει εἴτε κάθεται εἴτε ἐκτελεῖ διακόνημα εἴτε βαδίζει στόν δρόμο εἴτε κάνει ὁτιδήποτε ἄλλο, νά κράζει ἀκατάπαυστα τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με»… 
Ἔτσι, τό ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, καταβαίνοντας στό βάθος τῆς καρδιᾶς, θά ταπεινώσει τόν δράκοντα, πού ἔχει τήν κατοχή τῆς καρδιᾶς, καί θά σώσει καί θά ζωοποιήσει τήν ψυχή.
Νά ἐπιμένεις, λοιπόν, ἀδιάκοπα στήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, γιά νά καταπιεῖ ἡ καρδιά τόν Κύριο καί ὁ Κύριος τήν καρδιά καί νά γίνουν τά δύο ἕνα»(βλ. Ὁσίων Καλλίστου καί Ἰγνατίου τῶν Ξανθοπού, Μέθοδος καί κανών…, κα΄).
Ἕνας ἀδελφός ρώτησε τόν ἀββά Φιλήμονα: «Τί εἵναι, πάτερ, ἡ κρυφή μελέτη;». Καί ὁ γέροντας ἀπάντησε: «Πήγαινε, ἔχε νήψη στήν καρδιά σου καί λέγε προσεκτικά μέσα στόν νοῦ σου μέ φόβο καί τρόμο:«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».  (Περί τοῦ ἀββᾶ Φιλήμονος…).
Λέει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος (Ὄ. π., ΚΗ΄, 35):

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

Προετοιμασία γιά τήν Ἐξομολόγηση

 Πρίν ἐξομολογηθεῖς προετοιμάσου μέ:
1) Προσευχή
2) Αὐτοεξέταση
3) Νοερή ἐξομολόγηση
Μερικές ἡμέρες πρίν τήν ἐξομολόγησή του ὁ πιστός θά πρέπει νά προετοιμαστεῖ κατάλληλα γιά νά προσέλθει στό μεγάλο καί φιλανθρωπότατο αὐτό μυστήριο. Καλό εἶναι νά βρεῖ ἕναν ἥσυχο τόπο, εἴτε στό ὕπαιθρο (ἄν αὐτό εἶναι δυνατόν), εἴτε καί μέσα στό δωμάτιό του. Ἐκεῖ, μέ ἄνεση χρόνου, ἄς συγκεντρωθεῖ στόν ἑαυτό του καί ἄς τόν δεῖ μέ εἰλικρίνεια, κατάματα, χωρίς προσπάθεια δικαιολόγησής του.
Μέ λίγα λόγια:
Ἄς «ἐπισκεφθεῖ ἑαυτόν», πραγματοποιώντας μιά αὐτοεξέταση-αὐτοκριτική «ἐφ’ ὅλης τῆς ὕλης».
Ἀρχίζοντας τήν αὐτοεπίσκεψή του ὁ πιστός, τό πρῶτο πού θά πρέπει νά κάνει εἶναι νά ἡσυχάσει, ἀποθέτοντας κάθε ἄλλον λογισμό καί βιωτική μέριμνα. Ἄς διαβάσει ἕνα κομμάτι ἀπό τήν Ἁγία Γραφή καί μετά ἄς προσευχηθεῖ.
Ἄς ζητήσει μέ κατάνυξη ἀπό τόν Θεό νά τοῦ ἀποκαλύψει τά ἁμαρτήματα πού ἔκανε ἀπό τήν ἀρχή τῆς ζωῆς του μέχρι τώρα καί τά ὁποῖα δέν ἔχει ἐξομολογηθεῖ.
Ἄς Τόν εὐχαριστήσει πού τοῦ δίνει ἀκόμη χρόνο μετανοίας.
Ἄς Τόν παρακαλέσει ἐπίσης γιά τόν Πνευματικό του Πατέρα, ζητώντας Του νά τόν φωτίσει, ὥστε στήν διάρκεια τῆς ἐξομολογήσεως νά τοῦ ἀποκαλύψει αὐτά πού Ἐκεῖνος θέλει νά Τόν διδάξει.
Μιά τέτοια προσευχή, μέ τήν ὁποία ὁ πιστός μπορεῖ νά ξεκινήσει τήν αὐτοεπίσκεψή του, παραθέτουμε στήν συνέχεια:

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Προετοιμασία γιά τήν Ἐξομολόγηση Γ΄- Νοερά Ἐξομολόγηση

 
Συνέχεια ἀπό τό Α΄ καί Β΄ (σύνδεσμοι)
 Ἀφοῦ ἐξετάσεις τόν ἑαυτό σου καί σημειώσεις τίς ἁμαρτίες σου, ἄς προσπαθήσεις νά τίς συναισθανθεῖς. Πόνεσε καρδιακά διότι καταφρόνησες τίς Θεῖες Ἐντολές τοῦ Πολυέλεου Κυρίου μας.
Σύντριψε τήν καρδία σου μέ τό κατά Θεόν πένθος, πού ὁδηγεῖ στήν ἀληθινή διόρθωση καί μετάνοια.
Κατόπιν ἐξομολογήσου ὅλες αὐτές σου τίς ἁμαρτίες νοερά στόν Κύριο. Προσευχήσου μέ συντριβή, μέ μετάνοια, μέ ἀπόφαση γιά ὁλοκληρωτική ἀπομάκρυνση ἀπό ὅλες τίς κακίες καθώς καί ἀπό τίς αἰτίες αὐτῶν τῶν ἁμαρτιῶν καί παθῶν.
 Δάκρυσε… καί ἔτσι ἄς ζητήσεις τό ἔλεος καί τήν συγχώρηση γι’ αὐτές.
Παρακάλεσε τόν Κύριο νά σέ βοηθήσει ὄχι μόνο νά μήν τίς ἐπαναλάβεις ἀλλά καί νά πράξεις τίς ἀντίθετες μέ αὐτές ἀρετές.
Ὡς βοήθημα καί πρότυπο νοερᾶς ἐξομολογήσεως παραθέτουμε ἕνα κείμενο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης μέ τίτλο: Στοχασμοί γιά ἐκείνους πού ἑτοιμάζονται νά σταθοῦν ἐνώπιον τοῦ Δημιουργοῦ καί τῆς κοινότητας τῆς Ἐκκλησίας στό φοβερό μυστήριο τῆς ἱερῆς ἐξομολογήσεως ἔτσι ὥστε νά λάβουν τήν ἀνακαίνιση ἑνός δεύτερου βαπτίσματος.
Τό κείμενο-νοερά ἐξομολόγηση τοῦ Ἁγίου ἔχει ὡς ἑξῆς:

Περί τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου_mp3

 Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-03-2011 (Σύναξη στό ἀρχονταρίκι).

http://www.hristospanagia.gr/?p=39316 

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

Ἐρώτηση: Πάτερ Ραφαήλ Νόικα, μέχρι ποιό σημεῖο μπορεῖ νά φτάσει ἡ ὑπακοή ἑνός λαϊκοῦ χριστιανοῦ στόν πνευματικό του;

 

      Ερώτηση: Μέχρι ποιο σημείο μπορεί να φτάσει η υπακοή ενός λαϊκού χριστιανού στον πνευματικό του;
  Απάντηση: Να ακόμη μία σημαντική ερώτηση! Η υπακοή δεν είναι πειθαρχία. Στην Ορθοδοξία -την ορθή πίστη- η υπακοή είναι ένα μυστήριο. 
  Ας με συγχωρήσουν οι αδελφοί θεολόγοι! Η Εκκλησία μας δεν περιορίζει τη χάρη στα επτά μυστήρια- πολλά είναι τα μυστήρια! Αν και τα επτά, ή καλύτερα οκτώ, θα πρέπει να τα ονομάζουμε κεφαλαιώδη μυστήρια. Θα μου πείτε, ποιο είναι το όγδοο; Αν ο γάμος είναι μυστήριο, ο μοναχισμός δεν είναι; Ας θεωρούμε, όμως, αυτά τα επτά ως τα κεφαλαιώδη μυστήρια- όμως όλα τα της Εκκλησίας είναι μυστήρια! Όταν μιλάμε για πνευματική ζωή, στην ουσία μιλάμε για μυστηριακή, για μυστική ζωή.
  Η υπακοή είναι το μυστήριο, μέσα στο οποίο ο άνθρωπος ψάχνει να βρει ποιο είναι το θέλημα του Θεού για τον ίδιο, και πώς μπορεί να μείνει σταθερός στις βουλές και στην πρόνοια του Θεού. Και αυτό γίνεται μέσω του πνευματικού.

Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

Ὅποιος γεύθηκε τά ἄνω, μέ εὐκολία καταφρονεῖ τά κάτω

 
                                «Ὁ γευσάμενος τῶν ἄνω, εὐχερῶς τῶν κάτω καταφρονεῖ· ὁ δέ ἐκείνων ἄγευστος ἐπί κτήμασιν ἀγάλλεται».(Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, Λόγος ΙΣΤ’ Περί φιλαργυρίας ἐν ᾧ καί περί ἀκτημοσύνης)
        «Ἐκείνος πού γεύθηκε τά ἄνω (δηλ. τά οὐράνια, θεϊκά ἀγαθά) μέ εὐκολία καταφρονεῖ τά κάτω (δηλ, τά ἐπίγεια)· ἐκεῖνος, ὅμως, πού δέν τά γεύθηκε ἐκεῖνα (δηλ. τά οὐράνια, θεϊκά ἀγαθά), χαίρεται μέ τά διάφορα κτήματά του» .(Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, Λόγος ΙΣΤ’ Γιά τήν φιλαργυρία  καί γιά τήν ἀκτημοσύνη).
     Τήν σημερινή ἡμέρα , ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅπως εἶναι γνωστό, ἡ ἐκκλησία μας, μᾶς προβάλλει μιά μεγάλη ἀσκητική μορφή, τόν ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος. Τό ἀπόφθεγμα, πού μόλις τώρα ἀναφέραμε, εἶναι δικό του. Μέ τίς πρεσβεῖες τοῦ πανσόφου Σιναϊτου Πατρός, ἄς ἀποπειραθοῦμε νά τό ἀναλύσουμε καί νά ἐμβαθύνουμε κάπως σ’ αὐτό, ἀντλώντας πολύτιμα διδάγματα γιά τή ζωή μας. Ἄς εἴναι αὐτή ἡ προσπάθεια μία ἐλάχιστη τιμή στόν μεγάλο Ἅγιο καί μιά ἀφορμή γιά ἐκζήτηση τῶν πρεσβειῶν του, ὥστε ὄχι μόνο νά ἀκοῦμε, ἀλλά καί νά ἐφαρμόζουμε τίς σωτήριες ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Αὐτές τίς ἐντολές,, πού μέ τόση ἐνάργεια καί βαθύτητα, μᾶς ἀνέλυσε (ὁ ἅγιος Ἰωάννης) στό περισπούδαστο βιβλίο του «Ἡ Κλῖμαξ».Τό ὀνόμασε ἔτσι, διότι κλιμακωτά, μᾶς ἀνεβάζει στήν κορυφή τῶν ἀρετῶν τήν ἀγάπη ἀναλύοντας σέ τριάντα Λόγους τίς διάφορες ἀρετές καί τά ἀντίστοιχα πάθη, ἀρχίζοντας ἀπό τήν ἀποταγή, δηλ. τήν ἀπάρνηση τοῦ κόσμου, συνεχίζοντας μέ τήν ὑπακοή τήν μετάνοια, τήν πραότητα κ.ο.κ.καί τελειώνοντας μέ τήν ἀγάπη καί τόν Λόγο πρός τόν Ποιμένα. Τό βιβλίο αὐτό εἶναι οὐσιαστικά μιά ἐκτενέστατη ἐπιστολή πρός τόν ἡγούμενο τῆς Ραϊθοῦ Ἀββᾶ Ἰωάννη.  

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Μετάνοια καί γενική ἐξομολόγηση_mp3

Μετάνοια

 
ΜΕΤΑΝΟΙΑ
(ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου)
 Μετάνοια, τό δεύτερο βάπτισμα
Μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ θά μιλήσουμε περί ἐξομολόγησης καί μετάνοιας. Ἡ ἐξομολόγηση εἶναι ἡ κορύφωση τῆς μετάνοιας. Μετάνοια εἶναι μία διαδικασία ζωῆς, μία συνεχής δηλαδή κατάσταση, πού βιώνει ὁ χριστιανός καί εἶναι ἕνας τρόπος, ἤ μᾶλλον, ὁ τρόπος τῆς θεραπείας.
Ὁ ἄνθρωπος θεραπεύεται στήν Ἐκκλησία μέ τό βάπτισμα. Δυστυχῶς, ὅμως, τό Ἅγιο Βάπτισμα τό μολύνουμε. Δέν κρατᾶμε τήν καθαρότητα πού μᾶς δίνει ἡ Ἐκκλησία, ἀπό τή στιγμή πού βγαίνουμε ἀπό τήν κολυμπήθρα καί μετά, λόγω τῶν ἁμαρτιῶν πού κάνουμε. Γι’ αὐτό τό λόγο, χρειάζεται τό δεύτερο βάπτισμα, τό ὁποῖο ἀκριβῶς εἶναι αὐτή ἡ μετάνοια. Τότε πάλι μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά θεραπευτεῖ.
Ἡ μετάνοια εἶναι καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δέν εἶναι κάτι, δηλαδή, πού τό κάνουμε μόνο ἐμεῖς -χρειάζεται νά κάνουμε κι ἐμεῖς- ἀλλά χρειάζεται καί ἡ ἐνίσχυση καί ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτή ἡ μετάνοια λειτουργεῖ σάν μία φωτιά, σάν μία καθαρτική φωτιά, ἡ ὁποία κατακαίει τίς ἁμαρτίες μέσα στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου καί ἔτσι ὁ ἄνθρωπος μέ τό πένθος τῆς μετάνοιας καθαρίζεται, θεραπεύεται. Εἶναι σάν τό χρυσάφι, τό ὁποῖο ἔχει σκουριές καί γιά νά τό καθαρίσουμε τό βάζουμε μέσα σέ ἕναν κλίβανο μέ φωτιά, ὅποτε ὅλα τά ὀξείδια καίγονται καί μένει καθαρό τό χρυσάφι. Ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος μετανοεῖ, μπαίνει σ’ αὐτήν τήν καθαρτική φωτιά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί γίνεται λαμπρότερος καί ἀπό τό χρυσάφι.

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Ἡ γνώση καί ἡ παρακολούθηση τοῦ ἑαυτοῦ μας_Ἁγίου Παϊσίου_mp3

Ἡ μετάνοια καί ἡ ἐξομολόγηση σώζει_Ἁγ. Κυρίλλου_Κατηχήσεις_mp3

Π. Σάββας 2011-03-26_Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΩΖΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ_ΑΓ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ_2η ΚΑΤΗΧΗΣΗ_4ο ΜΕΡΟΣ & 3η ΚΑΤΗΧΗΣΗ_1ο ΜΕΡΟΣ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 26-03-11 (Συνάξεις Ἀνδρῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης)..
http://www.hristospanagia.gr/?p=39019

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Ἐρώτηση: Πάτερ Ραφαήλ Νόικα Πῶς μποροῦμε νά φτάσουμε στήν καθαρή προσευχή; Πῶς μποροῦμε νά κρατᾶμε συγκεντρωμένο τόν νοῦ μας στήν προσευχή;

 
     Ερώτηση: Πώς μπορούμε να φτάσουμε στην καθαρή προσευχή; Πώς μπορούμε να κρατάμε συγκεντρωμένο τον νου μας στην προσευχή;
  Απάντηση: Θα σας το πω για άλλη μια φορά: Είναι αδύνατο! Η καθαρή προσευχή είναι μια κατάσταση υπερφυσική. Ε, λοιπόν, μακάρι αυτό το αδύνατο να γίνει σε σας δυνατό με την επενέργεια του Θεού. Όμως, αυτή η επενέργεια, η εργασία του Θεού πάνω μας είναι πολυεδρική: είναι όλα τα μέσα που διαθέτει η Εκκλησία, τα μυστήριά της κτλ.
 Όταν ζητάμε στην Ακολουθία της θείας Μεταλήψεως να δεχόμαστε τα άγια μυστήρια «εις έφόδιον ζωής αιωνίου», τι είναι αυτό το «έφόδιον»; Είναι μία ενδυνάμωση. Όταν είσαι χωρίς δυνάμεις, επειδή δούλεψες και κουράστηκες, κάθεσαι λίγο, ξεκουράζεσαι, τρως κάτι, και ξαναρχίζεις να δουλεύεις. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με αυτά τα εφόδια, με τα μυστήρια της Εκκλησίας, ιδιαιτέρως με τη θεία Κοινωνία αλλά και με όλα τα αγιαστικά μέσα της Εκκλησίας: το αγιασμένο λάδι του Ευχελαίου, τον αγιασμό, το αντίδωρο, την αρτοκλασία.

Ὁ πόνος στὴ ζωή μας

  
τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Γεωργίου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους

 Εἶναι εὔκολο κάποιος νὰ φιλοσοφεῖ ἢ νὰ θεολογεῖ γιὰ τὸν πόνο. Ἀλλὰ εἶναι δύσκολο νὰ ἀντιμετωπίζει σωστὰ τὸν πόνο, ὅταν ὁ ἴδιος περνᾶ ἕνα δυνατὸ πόνο στὴν ζωή του. Θεωρῶ πολὺ τολμηρὸ νὰ μιλᾶ κανεὶς γιὰ τὸν πόνο, ὅταν ὁ ἴδιος δὲν πονᾶ. Σκέπτομαι ὅλους τοὺς ἀδελφούς μας ἁπανταχοῦ τῆς γῆς, ποὺ πονοῦν σωματικὰ ἢ ψυχολογικὰ ἢ πνευματικά.
 Σωματικὰ πονοῦν οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ ἀρρώστιες, κακουχίες, πείνα. Ψυχολογικὰ πονοῦν ἀπὸ κατατρεγμούς, συκοφαντίες, ἔλλειψη ἀγάπης καὶ μὴ ἀνταπόκριση στὴν προσφερόμενη σὲ ἄλλα προσφιλῆ πρόσωπα ἀγάπη, ἀνεκπλήρωτες ἐπιθυμίες, ἀσθένειες καὶ θανάτους προσφιλῶν ἀνθρώπων καὶ ἄλλα αἴτια. Πνευματικὰ πονοῦν ὅσοι ἀγαποῦν τὸν Θεὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο καὶ ὅμως βλέπουν ὅτι μὲ τὶς ἁμαρτίες τους λυποῦν τὸν Θεὸ καὶ προσβάλλουν τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τὸν ἄνθρωπο.

Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Ἕκαστος ἐν ᾧ ἐκλήθη

   
ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΜΨΩΝ
 ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΑ
  6. Έκαστος, εν ω εκλήθη
1. Θυμάμαι, είχα βρεθεί πολλές φορές σε δύσκολη θέση. Μα δεν ήμουν ποτέ μόνος. Γιατί πάντοτε με συνόδευε η δύναμη της πίστεως. Και όλα εκείνα, που επήρα από τους πατέρες μου, τους πνευματικούς μου οδηγούς.
Και κυρίως η προσευχή.
Ήμουν συνεχώς μοναχός μου. Ολομόναχος.
Είχα έτσι (ας έχη γι’ αυτό δόξα ο Κύριος!) την μεγάλη ευκαιρία, να ρίξω μια ματιά βαθιά στον εαυτό μου. Σε μια τέτοια κατάσταση δεν ελπίζεις σε κανένα και σε τίποτε! Μόνο στην καλοσύνη του Κυρίου: «και οίς επίστασαι κρίμασι»!
Και μερικές φορές συμβαίνει!… Συνέβη σε μένα!… Σε σας συμβαίνει κάτι διαφορετικό.
Ο Θεός σας έδωκε πνευματικό πατέρα. Σε σας η ευκαιρία είναι εντελώς διαφορετική. Εγώ τον Θεό τον ευρήκα με εντελώς διαφορετικό τρόπο.
2. Προσπαθήσατε να το φανταστείτε:Σε ηλικία δώδεκα χρόνων ευρήκα, με το έλεος του Θεού, τον Κύριο και την Ορθοδοξία. Εντελώς μόνος μου. Εγώ, ένα αλητάκι! Ο Έντυ. Το Εδουαρδάκι!

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

Ἕναν ἄνθρωπο πού δέν κάνει λεπτή ἐργασία στόν ἑαυτό του, ὁ σατανᾶς τόν πολεμάει;

 
 -Ο σατανάς δεν πάει σε έναν άχρηστο άνθρωπο, αλλά πάει σε έναν αγωνιστή, για να τον πειράξει και να τον αχρηστέψει. Δεν χάνει τον καιρό του να κάνει λεπτή εργασία σε κάποιον που δεν έχει κάνει λεπτή εργασία. Στέλνει σ’ αυτόν που ράβει με σακοράφα, διάβολο με σακοράφα. Σ’ αυτόν που κάνει λεπτό εργόχειρο, στέλνει διάβολο που κάνει λεπτό εργόχειρο. Σ’ αυτόν που κάνει πολύ ψιλό κέντημα, στέλνει διάβολο για πολύ ψιλή εργασία. Σ’ αυτούς που κάνουν χονδρή δουλειά στον εαυτό τους, στέλνει χονδρό διάβολο.
Στους αρχάριους στέλνει αρχάριο διάβολο. Οι άνθρωποι που έχουν λεπτή ψυχή, πολύ φιλότιμο και είναι ευαίσθητοι, χρειάζεται να προσέξουν, γιατί βάζει και ο διάβολος την ουρά του και τους κάνει πιο ευαίσθητους, και μπορεί να φθάσουν στην μελαγχολία ή ακόμη-Θεός φυλάξοι- και στην αυτοκτονία.

Κυριακή 15 Μαρτίου 2015

Ἡ συνείδηση

ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΜΨΩΝ
 ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΑ
  5. Η Συνείδηση
 Ι. Πρέπει να το καταλάβομε: το όργανό μας, που ονομάζεται συνείδηση, είναι ένα ασυνήθιστα εύθραυστο όργανο. Πιο εύθραυστο και από τα γυναικεία ρολογάκια. Με ένα τέτοιο ρολογάκι δεν μπορείς να τρίψεις ούτε ένα σάπιο ξυλαράκι! Και φυσικά δεν θα το αποτολμήσετε ποτέ κάτι τέτοιο. Γιατί διαφορετικά πάει το ρολογάκι! Έτσι και η συνείδηση μας. Η πιο μικρή παρανομία αντανακλάται μέσα στη συνείδηση σαν σε καθρέφτη. Η συνείδηση είναι η φωνή του Αγίου Πνεύματος. Να γιατί η πιο μικρή βία εις βάρος της θελήσεως μας, εις βάρος της συνειδήσεως μας, καταντάει θανάσιμη αμαρτία. Γιατί, όταν εμείς δεν κάνομε πίσω, παρ’ όλο που η ελεύθερη θέληση μας, παρ’ όλο που μια φωνή από μέσα μας, η συνείδησή μας, διαμαρτύρεται (και το ξέραμε, ότι μας συμβαίνουν και κάτι τέτοια), τότε εμείς τον βάζομε τον εαυτό μας να αμαρτήσει. Εμείς τον πειθαναγκάζομε τον εαυτό μας, να αμαρτήσει.

Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

«Ὁ πανάγαθος Θεός τόν Σταυρόν μᾶς ἐχάρισεν…»

Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ
Ὁ πανάγαθος Θεός τόν Σταυρόν μᾶς ἐχάρισεν. Μέ τόν Σταυρόν νά εὐλογοῦμεν καί τά Ἄχραντα Μυστήρια, μέ τόν Σταυρόν νά ἀνοίγωμεν καί τόν Παράδεισον, μέ τόν Σταυρόν νά κατακαίωμεν καί τούς δαίμονας, Πρῶτα ὅμωςκαί ἐμεῖς νά ἔχωμεν τό χέρι μας καθαρόν ἀπό ἁμαρτίες καί ἀμόλυντο. Καί τότε, ὡσάν κάνωμεν τόν σταυρόν, κατα καίεται ὁ διάβολος καί φεύγει. Εἰδέ καί εἴμασθε μεμολυσμένοι μέ ἁμαρτίες, δέν πιάνεται ὁ σταυρός ὁπού κάνομεν. Ὅθεν ἀδελφοί μου, ἤ τρῶτε ἤ πίνετε κρασί ἤ νερόν ἤ περιπατεῖτε ἤ δουλεύετε νά μή σᾶς λείπει αὐτός ὁ λόγος ἀπό τό στόμα σας καί ὁ σταυρός ἀπό τό χέρι σας. Καί ἄν ἠμπορῆτε τό ἡμερόνυκτο νά κάμετε καί πενῆντα καί ἑκατό κομποσχοίνια, καλόν καί ἅγιον εἶναι ἔργον.

Προϋποθέσεις γιά νά ἔχουν ἀποτέλεσμα οἱ προσευχές μας (Ἅγ. Νικόδημος Ἁγιορείτης)

 
Επειδή μονάχα η κατάνυξη και τα δάκρυα δεν είναι αρκετά για να πείσουν τον Θεό να μας δώσει αυτά που του ζητούμε στις προσευχές μας, πρέπει να προσθέσουμε και κάποια άλλα στοιχεία που χρειάζονται ακόμη, για να έχουν θετικό αποτέλεσμα οι προσευχές μας. Ιδού μερικές από αυτές τις προϋποθέσεις στη συνέχεια, έξι τον αριθμό.
α) Όποιος θέλει να πάρει θετική απάντηση στο πρώτο του αίτημα, που είναι η συγχώρηση των αμαρτημάτων του, πρέπει κι αυτός ο ίδιος, όταν προσεύχεται, να συγχωρεί τ’ αμαρτήματα που διέπραξαν εις βάρος του οι άλλοι, καθώς μας δίδαξε ο Κύριος: «όταν στέκεστε σε προσευχή, ν’ αφήνετε ό,τι διαφορές έχετε με κάποιον, συγχωρώντας τον, κ’ έτσι να συγχωρήσει και ο Πατέρας μας ο ουράνιος και τα δικά σας παραπτώματα» (Μαρκ. ια’ 25).
β) Όποιος ζητάει να λάβει κάτι από τον Θεό, πρέπει να το ζητάει χωρίς διψυχία και δισταγμό, αλλά με στερεή και αδίσταχτη πίστη, όπως μας λέει πρώτα ο ίδιος ο Κύριος μας:

Ἡ πάλη μέ τήν ἁμαρτία, ἡ ἐλεημοσύνη καί ὁ πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Κόνονωφ.

ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΜΨΩΝ
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΑ 
  1. Ερώτηση: Υπάρχει και ελεημοσύνη πνευματική; Μας είναι δυνατόν να μην ελεούμε μόνο με χρήματα ή με κάτι υλικό, μα και με κάτι άλλο;
Απάντηση: Βεβαίως. Με μια συμβουλή. Με την συμπόνοια. Με το δάκρυ. Με ένα δάκρυ σου. Όταν χαίρεις μετά χαιρόντων. Όταν δίνης στον καθένα εκείνο πού του ανήκει- εκείνο πού του χρειάζεται. Σύμφωνα με τον κανόνα, δεν πρέπει να λέμε όχι ποτέ σε κανένα. Μα συμβαίνει και δεν έχεις μαζί σου τίποτα. Δός του το μαντήλι σου, αν είναι καθαρό. Δώσε κάτι. Κρατάς ένα ραβδί; Δώσε το ραβδί σου. Πήγαινε στο σπίτι σου χωρίς μαντήλι- χωρίς ραβδί.
Σάς έλεγα κάποτε, πώς ενώ βαδίζαμε στον δρόμο με τον πάτερ Ιωάννη Κόνονωφ, τον άκουσα να λέει σ’ ένα φτωχό:«Μια στιγμή- να πάω μέχρι την γωνία εκεί και θα σου φέρω κάτι». Επήγε στη γωνία. Έβγαλε το ένα και μοναδικό του, το τελευταίο του υποκάμισο και το έφερε στο φτωχό.

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015

Ἐρωταποκρίσεις περί μετάνοιας καί μνήμης Θεοῦ

 
 Κλίμαξ, Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου
ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ
«Περί  μετανοίας»
Ἀπόσπασμα ἀπό ἀπομαγνητοφωνημένη Ὁμιλία,
Ἀρχιμ.  Σάββα  Ἁγιορείτου
πού πραγματοποιήθηκε στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ
Ἰ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Νικαίας στίς 2 Ἀπριλίου 2011.
 
Μ Ε Ρ Ο Σ  Δ Ε Υ Τ Ε Ρ Ο
Ἐρωταπαντήσεις  

α. Ἐρωταποκρίσεις περί μετάνοιας καί μνήμης Θεοῦ

ρώτηση: – Τή μετάνοια ὁ Θεός δέν τή δίνει; Κάπου διάβασα ὅτι τή μετάνοια τή δίνει ὁ Θεός. Ἄρα δέν μποροῦμε νά τήν ἔχουμε ἐμεῖς ἀπό μόνοι μας, ἄρα ζητᾶμε ἀπό τόν Θεό νά μᾶς τή δώσει.
Ἀπάντηση: – Τή δίνει ὁ Θεός ἀλλά καί ἐμεῖς συνεργαζόμαστε μέ αὐτό. Ἀλλιῶς δέν θά μᾶς ἔλεγε ὁ Θεός «Μετανοεῖτε». Ἔτσι; Θά μᾶς ἔλεγε: «Ἐντάξει. Κοιμηθεῖτε ἥσυχοι. Θά σᾶς τή δώσω ἐγώ τή μετάνοια». «Μετανοεῖτε, ἤγγικεν γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Γιατί νά μᾶς τό πεῖ αὐτό ὁ Χριστός; Καί αὐτό ἦταν τό κήρυγμα του, ἔτσι; Καί τό ἴδιο κήρυγμα ἔκανε καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, «Μετανοεῖτε! Μετανοεῖτε! Μετανοεῖτε!». Δέν εἶπε κάτι ἄλλο. Ἀλλάξτε, γυρίστε ἀνάποδα δηλαδή. Γιά νά μᾶς τό λέει σημαίνει ὅτι μποροῦμε νά τό κάνουμε. Καί βέβαια (ἡ μετάνοια) ὁλοκληρώνεται μέ τή θεία χάρη ἀλλά τήν πρώτη κίνηση τήν κάνει ὁ Θεός. Προσέξτε ὄμως, χωρίς νά μᾶς ἀναγκάσει.     Ὁ Θεός, λέει στήν Ἀποκάλυψη, στέκεται στην πόρτα καί κρούει. «Ἰδού ἔστηκα ἐπί τήν θύραν καί κρούω». Σέ ποιόν κρούει; Σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους κρούει. Χτυπάει στίς καρδιές ὅλων. Μένει ἀπ’ ἔξω καί περιμένει. Τί περιμένει;

Μέ τίς δοκιμασίες γινόμεθα δόκιμοι

34734 
Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

Εξηγώντας μας πόσο αναγκαίες είναι οι θλίψεις για τον αθλητή του Χριστού ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει:
«Οι δοκιμασίες είναι ωφέλιμες σε όλους ανεξαιρέτως. Αν ήσαν ωφέλιμες σε ένα Παύλο, ας σιωπήση από μόνο του το κάθε στόμα, που λέει, πως δεν ωφελούν! Γιατί διαφορετικά, θα το κάνη να σιωπήση ο ίδιος ο Θεός! Γιατί, όποιος ειπή πως οι δοκιμασίες δεν είναι ωφέλιμες, αυτόματα γίνεται υπόδικος ενώπιον του Θεού[92].
Οι αγωνιστές δοκιμάζονται, για να αυξήσουν τον πνευματικό τους πλούτο.
Οι χλιαροί, για να αναγκαστούν να προφυλάξουν τον εαυτό τους από εκείνα που τους βλάπτουν.
Οι κοιμισμένοι, για να ξυπνήσουν.
Οι απομακρυσμένοι, για να ξαναπλησιάσουν τον Θεό.

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015

Ἡ χριστιανική καρδιά. Στάρετς Σαμψών

ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΜΨΩΝ
 ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΑ
  3. Η Χριστιανική καρδιά
1. Ερώτηση: Πολλές φορές είχα την σκέψη να σε ερωτήσω: Πώς δεν το καταλαβαίνεις; Πώς δεν με ερωτάς; Τι είναι αυτό, πού σε καταβάλλει; Τι είναι αυτό, πού σε λυπεί; Τι είναι αυτό, πού σε κάνει να φαίνεσαι, σαν να τα έχεις χαμένα;
Απάντηση: Πάντοτε ένα: Η μη χριστιανική καρδιά. Η κακή καρδιά. Η καρδιά πού δεν θέλει να συγχώρηση. Η καρδιά, πού έχει έχθρα εναντίον του… Θεού!… Και γι’ αυτό δεν θέλει να συγχώρηση. Γιατί δεν επιθυμεί καν να συγχωρήση! Και παρά ταύτα νομίζει, πώς έχει το δικαιωμα να λέει την ευχή: «και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις όφειλέταις ημών»! Και έτσι, έρχονται σε σύγκρουση και σε αντιπαράθεση με μας, η καρδιά μας και ο νους μας.Μετά από κάτι τέτοια αισθάνομαι τόσο καταβεβλημένος, πού τίποτε πια δεν μου φαίνεται γλυκό. Γιατί τα έξω δεν τα εκτιμάει κανένας. Και πιο πολύ δεν τα εκτιμάει ο Θεός.

Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

Γέροντας Παΐσιος – Δηλαδή ὑπάρχει μετάνοια χωρίς τήν προαίρεσή μας;

Εικόνα
Zoom in (real dimensions: 600 x 377)
- Ναι, είναι η αναγκαστική μετάνοια. Σου ζητάω δηλαδή να με συγχωρέσης για ένα κακό που σου έκανα , για να γλυτώσω από τις συνέπειες, αλλά εσωτερικά δεν αλλάζω. Ο διαβολεμένος άνθρωπος κάνει δήθεν ότι μετάνιωσε και πηγαίνει με πονηριά, βάζει μετάνοιες με προσποιητή καλωσύνη, για να πλανέση τους άλλους.
Αλλά και το να πάη κανείς να πη τις αμαρτίες του στον πνευματικό, γιατί φοβάται μήπως πάη στην κόλαση, κι αυτό δεν είναι μετάνοια. Γιατί δεν είναι ότι μετανοεί για τις αμαρτίες του, αλλά το θέμα είναι να μην πάη στην κόλαση! Μετάνοια πραγματική είναι πρώτα να συναισθανθή ο άνθρωπος το σφάλμα του, να πονέση, να ζητήση συγχώρεση από τον Θεό και μετά να εξομολογηθή. Έτσι θα
έρθη η θεία παρηγοριά. Για αυτό πάντα συνιστώ μετάνοια και εξομολόγηση. Μόνον εξομολόγηση ποτέ δεν συνιστώ.

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

Μετάνοια σημαίνει ἀμεριμνησία γιά ὅλα, μέριμνα γιά τή σωτηρία τοῦ ἑαυτοῦ μας, θυγατέρα ἐλπίδας καί ἀποκήρυξη ἀπελπισίας

 
 Κλίμαξ, Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου
ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ
«Περί  μετανοίας»
Ἀπόσπασμα ἀπό ἀπομαγνητοφωνημένη Ὁμιλία,
Ἀρχιμ.  Σάββα  Ἁγιορείτου
πού πραγματοποιήθηκε στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ
Ἰ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Νικαίας στίς 2 Ἀπριλίου 2011.
 
V. Μετάνοια σημαίνει ἀμεριμνησία γιά ὅλα,
    μέριμνα γιά τή σωτηρία τοῦ ἑαυτοῦ μας,
    θυγατέρα ἐλπίδας καί ἀποκήρυξη ἀπελπισίας
 Τὄχουμε καταλάβει ποιός εἶναι ὁ πρῶτος σκοπός τῆς ζωῆς μας; Ὁ πρῶτος στόχος; Ποιός εἶναι ὁ πρῶτος στόχος; Ποιό ἔχουμε βάλει ὡς πρῶτο στή ζωή μας; Εἶναι ὁ Χριστός; Ὁ Χριστός λέει στήν Ἀποκάλυψη: «Ἐγώ εἶμαι τό “Α” καί τό “Ω”, ἡ Ἀρχή καί τό Τέλος». Εἶναι; Γιά τούς Χριστιανούς πρέπει νά εἶναι. Εἶναι ὅμως; Εἶναι ἡ ἀρχή; Τῆς κάθε πράξης, τῆς κάθε σκέψης; Εἶναι ἡ ἀφορμή; Εἶναι ἡ αἰτία; Ἀπό ποῦ ξεκινᾶμε νά κάνουμε κάτι; Γιά ποιό λόγο κάνουμε κάτι; Τὄχετε ἀναρωτηθεῖ; Αὐτός ὁ λόγος εἶναι ὁ Χριστός; Ἄν δέν εἶναι ὁ Χριστός εἶναι λανθασμένος.
    Γιατί θέλω τό παιδί μου νά πάει στό Πανεπιστήμιο; Γιατί θέλω νά παντρέψω τό παιδί μου; Πές μου. Εἶναι ο λόγος ὁ Χριστός; Ἄν δέν εἶναι ὁ Χριστός, ἁμαρτία κάνω. Εἶμαι ἐκτός τοῦ Χριστοῦ, ἐάν δέν ἀναγνωρίζω τόν Χριστό ὡς τό “Α” στή ζωή μου. Εἷναι τό “Ω” ὁ Χριστός; Τί σημαίνει τό “Ω”; Δηλαδή ὁ σκοπός, τό τέλος; Τί προσδοκῶ; Προσδοκῶ τόν Χριστό γιά ὅ,τι κάνω ἤ κάτι ἄλλο;    Λένε οἱ ἄνθρωποι:

Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

Μετάνοια σημαίνει ἀποκλεισμός κάθε σωματικῆς παρηγορίας καί αὐτομεμψία

 
  Κλίμαξ, Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου
ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ
«Περί  μετανοίας»
Ἀπόσπασμα ἀπό ἀπομαγνητοφωνημένη Ὁμιλία,
Ἀρχιμ.  Σάββα  Ἁγιορείτου
πού πραγματοποιήθηκε στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ
Ἰ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Νικαίας στίς 2 Ἀπριλίου 2011.
 
ΙV. Μετάνοια σημαίνει ἀποκλεισμός κάθε σωματικῆς παρηγορίας καί αὐτομεμψία

Ἔτσι βλέπετε πώς οἱ ἅγιοι δέν χαϊδεύουν τά αὐτιά μας, γιά νά μᾶς φανοῦν ἀρεστοί. Δέν προσπαθοῦν νά μᾶς φανοῦν ἀρεστοί· τό ἀντίθετο. Σοῦ λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης: «Θέλεις νά ζήσεις τή μετάνοια; Θά πρέπει νά ἀποκλείσεις τίς σωματικές παρηγοριές, ἄν θέλεις νά ζήσεις τή μετάνοια. Θέλεις νά ἔχεις δάκρυα; Γιά να ἔχεις δάκρυα πρέπει νά ἀγρυπνήσεις καί νά διψάσεις». Ναί! Γιατί μέσα ἀπό αὐτά σέ πιάνουν τά δάκρυα πολύ πιό εὔκολα. Ἕνα σῶμα πού καλοτρώει, πού καλοπίνει, που καλοκοιμᾶται, μιά τέτοια ὕπαρξη, πολύ δύσκολα θά δακρύσει. Καί ἔχεις ἕναν ἄνθρωπο ἀδάκρυτο καί οὐσιαστικά ἀμετανόητο. Γιατί οἱ ἅγιοι μᾶς εἶπαν ὅτι τότε ὁλοκληρώνεται ἡ μετάνοια, ὅταν ὁ ἄνθρωπος φτάσει νά κλάψει γιά τήν ἁμαρτία του, τήν ὅποια ἁμαρτία του. Ἄν δέν δάκρυσες, μήν θεωρήσεις ὅτι ἔχεις μετανοήσει σωστά καί ὁλοκληρωτικά. Ἄν δακρύσεις, τότε ἀνανεώνεις τό βάπτισμα.    Τό λέει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ὁ μέγας αὐτός Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας:

Ἑρμηνεία τῶν Ψαλμῶν (Εἰσαγωγή-Ψαλμός 1ος) Μέρος β΄

 

Του π. Αθανασίου Μυτηλιναίου

Εἰσαγωγή στό βιβλίο τῶν Ψαλμῶν
Ψαλμός 1ος

Εἶναι ποιήματα κατά τήν ἑβραϊκή φιλολογία, ὄχι ὅπως τά γνωρίζουμε. Ἡ ποίηση στήν ἑβραϊκή φιλολογία δέν ἔχει οὔτε ὁμοιοκαταληξία οὔτε ἴσως καί κάποιο ρυθμό. Ὁπωσδήποτε ὑπάρχει καί κάποιος τόνος ρυθμοῦ, ὄχι ὅμως πάρα πολύ ἔντονος. Εἶναι σάν τά σύγχρονα ποιήματα, πού δέν ἔχουν ρυθμό, ἄν τό ἔχετε προσέξει, καί αὐτό πού τά κάνει νά ξεχωρίζουν ἀπό τόν πεζό λόγο εἶναι ὅτι ἔχουμε ἐπανάληψη μιᾶς φράσεως, πού δίνει ἕναν τόνο ποιητικό. Εἶναι τό μόνο στοιχεῖο ἀπό τό ὁποῖο μπορεῖ νά χαρακτηριστεῖ ἡ ἑβραϊκή ποίηση. Ὅμως εἶναι ποιήματα, ποιήματα - προσευχές.
Ἔτσι λοιπόν ἐπανέρχομαι στό προηγούμενο πού εἶπα, ὅτι ὁ Δαβίδ, ἤ ὁ Ψαλμωδός –θά λέμε πάντα ὁ Ψαλμωδός· δέν θά λέμε ὁ Δαβίδ, ἐκτός βέβαια ἄν ἡ ἐπιγραφή ἀπό πάνω λέει ὅτι ἀνήκει στόν Δαβίδ– ὁ Ψαλμωδός λοιπόν, πού στήν προκειμένη περίπτωση εἶναι ὁ Δαβίδ, ταυτίζεται μέ τό πρόσωπο πού προφητεύει, δηλαδή τόν Ἰησοῦ Χριστό.

Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ ΡΑΦΑΗΛ ΝΟΙΚΑ.»Εἴπατε κάποτε ὅτι ὅλα τά πράγματα δένονται καί λύνονται μέ πνευματικό τρόπο. Μπορεῖτε, σᾶς παρακαλῶ, νά μᾶς τό ἐξηγήσετε;»

 
   Ερώτηση: Είπατε κάποτε ότι όλα τα πράγματα δένονται και λύνονται με πνευματικό τρόπο. Μπορείτε, σας παρακαλώ, να μας το εξηγήσετε;
  Απάντηση: Ναι, έχω πει κάτι τέτοιο.  Όλα όσα κάνει ο άνθρωπος αρχίζουν στον αόρατο, δηλαδή στον μυστικό χώρο της καρδιάς του. Όταν βάλεις κάτι στον νου σου, ο Θεός το βλέπει, και αν έχεις πάρει απόφαση γι’ αυτό το  κάτι, είναι πολύ πιθανό να πραγματοποιηθεί κάποτε στη ζωή σου.
Ακούστε ένα παράδειγμα. Κάποιος μοναχός μου είπε: «Μάλωσα με έναν μοναχό (νομίζω από άλλη μονή), αλλά ύστερα μετάνιωσα και ήθελα να του ζητήσω συγγνώμη. 
  Εκείνος όμως ούτε που ήθελε να ακούσει για μένα- τόσο πληγωμένος ήταν. Και σκεφτόμουν: Τι να κάνω; Αύριο μεθαύριο πρέπει να φύγω, και θέλω και να κοινωνήσω Πλήγωσα τον αδελφό μου, πώς να πλησιάσω στη θεία Κοινωνία; Αλλά και πώς να συνεχίσω τη ζωή της μετάνοιας αφού δεν με θέλει πια εγώ θέλω να του ζητήσω συγγνώμη αλλά αυτός ούτε που θέλει να ακούσει για μένα.

Μετανοῶ σημαίνει γίνομαι ἀγοραστής ταπείνωσης

 
  Κλίμαξ, Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου
ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ
«Περί  μετανοίας»
Ἀπόσπασμα ἀπό ἀπομαγνητοφωνημένη Ὁμιλία,
Ἀρχιμ.  Σάββα  Ἁγιορείτου
πού πραγματοποιήθηκε στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ
Ἰ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Νικαίας στίς 2 Ἀπριλίου 2011.
 ΙΙΙ. Μετανοῶ σημαίνει γίνομαι ἀγοραστής ταπείνωσης

Ἄλλο σπουδαῖο κεφάλαιο. Μπορεῖς νά εἶσαι μετανοῶν καί νά εἶσαι ὑπερήφανος; Ὅχι δέν γίνεται νά εἶσαι ὑπερήφανος καί νά εἶσαι καί μετανοῶν. Καί πῶς θά γίνουμε ταπεινοί; Οἱ Πατέρες μᾶς λένε τρία πράγματα. Γιά νά γίνεις ταπεινός πρέπει:

  1. 1.      Νά βάλεις τόν ἑαυτό σου κάτω ἀπ’ ὅλους. Νά τοποθετεῖς τόν ἑαυτό σου ἐσύ, ἀπό μόνος σου κάτω ἀπό τούς ἄλλους. Νά λές: «Εἶμαι χειρότερος ἀπό τούς ἄλλους».
  2. 2.      Δεύτερον νά ἀγαπήσεις τόν σωματικό κόπο. Γιατί ὁ σωματικός κόπος ταπεινώνει τόν ἄνθρωπο. Ταπεινώνει τό σῶμα κατ’ ἀρχάς. Ὅταν νηστεύεις, ὅταν κάνεις μετάνοιες, γονυκλισίες, ὅταν κοιμάσαι στό πάτωμα (αὐτό οἱ πατέρες τό λένε χαμαικοιτία), ὅταν κάνεις ἕνα διακόνημα, μία ἐξυπηρέτηση στόν ἀδελφό καί χρειάζεται νά τρέξεις, νά βγεῖς ἀπό τό βόλεμά σου, νά βγεῖς ἀπό τό χουζούρι σου.

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Μετάνοια σημαίνει δάκρυα συντριβής

 
  Κλίμαξ, Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου
 ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ
«Περί  μετανοίας»
Ἀπόσπασμα ἀπό ἀπομαγνητοφωνημένη Ὁμιλία,
Ἀρχιμ.  Σάββα  Ἁγιορείτου
πού πραγματοποιήθηκε στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ
Ἰ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Νικαίας στίς 2 Ἀπριλίου 2011.
 ΙΙΙ. Μετάνοια σημαίνει  δάκρυα συντριβής
   Ἕνα ἄλλο πού λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες είναι ὅτι θά πρέπει νά λυπηθεῖς κατά ἀναλογία τοῦ μεγέθους τοῦ σφάλματος. Ὅσο δηλαδή μεγαλύτερο ἦταν τό σφάλμα σου, τόσο μεγαλύτερη και ἡ καταστροφή σου, τόσο μεγαλύτερο πρέπει νά εἶναι καί τό πένθος σου. Ἡ κατά Θεόν συντριβή σου. Ὥστε νά μπορέσεις νά τό ἐξαλείψεις. Ὁπότε μέ τήν ἔμπονη αὐτή μετάνοια, μέ αὐτό τόν ἔντονο πόνο, τόν κατά Θεόν πόνο, τήν κατά Θεόν λύπη θά βγάλεις τήν ἔντονη ἡδονή, πού δέχτηκες, ὅταν ἔκανες τήν ἁμαρτία. Τήν ὅποια ἁμαρτία.
Ἐμεῖς πόσο λυπούμαστε γιά τίς ἁμαρτίες μας; Πόσο κλαῖμε; Θά πεῖτε: «Εἶναι σημαντικό νά κλαῖμε»; Πάρα πολύ σημαντικό. «Τί θά γίνει, θά πάθουμε κατάθλιψη; Θά κλαῖμε δηλαδή;». Ὄχι, αὐτό τό κλάμα δέν σέ βγάζει στήν κατάθλιψη. Ἀντίθετα αὐτό τό κλάμα σέ βγάζει στή χαρά. Καί ἡ χαρά, νά ξέρετε, ἔρχεται μέσα ἀπό τό κλάμα. Ἡ ἀληθινή χαρά. Ἡ ψεύτικη χαρά ἔρχεται μέσα ἀπό τίς κωμωδίες καί ἀπ’ ὅλα αὐτά τά σαχλά, πού λένε καί βλέπουνε οἱ ἄνθρωποι σήμερα. Ἀλλά αὐτή εἶναι μιά χαρά, πού μετά σοῦ ἀφήνει ἕνα κενό, ἕνα τίποτα, μιά ἀηδία πολλές φορές.    Ἡ ἀληθινή χαρά ἔρχεται μέσα ἀπό τό κλάμα τῆς μετάνοιας. Ποῦ τό ξέρουμε;

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

Μετάνοια σημαίνει συμφωνία μέ τόν Θεό γιά νέα ζωή

 
Κλίμαξ, Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου
ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ
«Περί  μετανοίας»
Ἀπόσπασμα ἀπό ἀπομαγνητοφωνημένη Ὁμιλία,
Ἀρχιμ.  Σάββα  Ἁγιορείτου
πού πραγματοποιήθηκε στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ
Ἰ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Νικαίας στίς 2 Ἀπριλίου 2011.
 
ΙΙ. Μετάνοια σημαίνει συμφωνία
     μέ τόν Θεό γιά νέα ζωή
Ἐνῶ μέχρι τώρα δέν ζοῦσα, ὅπως θέλει ὁ Θεός, ἀποφασίζω νά ζήσω, ὅπως θέλει ὁ Θεός. Καί αὐτό βέβαια ἔχει τεράστιες προεκτάσεις, ξέρετε. Γιατί τί σημαίνει νά ζήσω, ὅπως θέλει ὁ Θεός; Σημαίνει κατ’ ἀρχάς νά μάθω. Τί νά μάθω; Νά μάθω τί θέλει ὁ Θεός. Θά πεῖτε: «Τό ξέρω». Δυστυχῶς δέν τό ξέρουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Οὔτε τό γενικό θέλημα γνωρίζουμε. Δηλαδή τίς ἐντολές τίς βασικές τίς ἀγνοοῦμε πολλές φορές. Ἀλλά καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ σέ κάθε στιγμή, πού εἶναι ἀκόμα πιό δύσκολο, δέν τό ξέρουμε.
    Καί τότε τί θά γίνει; Πῶς θά ζήσω, ὅπως θέλει ὁ Θεός; Ἐδῶ ἀναγκαία προϋπόθεση εἶναι νά ἔχουμε ἕναν πνευματικό ὁδηγό. Δέ νοεῖται χριστιανός, πού νά μήν ἔχει πνευματικό ὁδηγό. Τόν ὁποῖο νά τόν ἐπισκέπτεται τακτικά. Νά ἐξομολογεῖται μέ εἰλικρίνεια τίς ἁμαρτίες του καί ὄχι μόνο. Καί τούς λογισμούς του καί τίς δυσκολίες του καί τά βιώματά του. Ὥστε νά ἀποκτάει μία διάκριση καί μία ἐμπειρία καί νά ἔχει, ὅπως εἴπαμε, αὐτή τήν ταύτιση τῆς ζωῆς του μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.   Γιατί, ὅπως καί νά τό κάνουμε, δέν ἔχουμε ἐμεῖς αὐτή τή διάκριση, πού ἔχουν οἱ πνευματικοί μας πατέρες στό νά μᾶς λένε κάθε στιγμή:

Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Οἱ Προϋποθέσεις τῆς προσευχῆς – ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΜΨΩΝ

 
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΑ
   Διερωτηθήκατε ποτέ: «Γιατί σήμερα, μόλις σηκώθηκα από τον ύπνο, δεν είχα όρεξη να προσευχηθώ;
 Το κεφάλι μου ήταν ήρεμο. Η σκέψη εντελώς διαυγής. Το σώμα μου ξεκούραστο. Τίποτε δεν με πονούσε!… Γιατί λοιπόν δεν είχα όρεξη για προσευχή; Γιατί μου ήταν βαρύ να κάτσω να προσευχηθώ; Γιατί μετά από εφτά και πλέον ώρες ύπνο, είναι ακόμη μέσα μου θρονιασμένη ή πολυαγαπημένη μου ακηδία, η ανορεξία για τα πνευματικά; Τι μου φταίει; Όχι η οκνηρία μου»;
Ασφαλώς όχι. Κάπου άλλου πρέπει να αναζητήσομε την αιτία!
 Ερώτηση: Δηλαδή δεν είναι ζήτημα μόνο οκνηρίας και τεμπελιάς; Υπάρχει και κάτι άλλο;
 Απάντηση: Στην περίπτωση αυτή η τεμπελιά δεν παίζει σημαντικό ρόλο. Κύρια σημασία έχουν οι νύξεις της συνείδησης. Φταίει το ότι δεν είναι καθαρή η καρδιά. Γιατί από αυτήν βγαίνουν όλα τα κακά. Με άλλα λόγια: Καλά θα κάμεις:

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

Ἡ μετάνοια κατά τόν Ὅσιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος

 
 Κλίμαξ, Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου
ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ
«Περί  μετανοίας»
Ἀπομαγνητοφωνημένη Ὁμιλία,
Ἀρχιμ.  Σάββα  Ἁγιορείτου
πού πραγματοποιήθηκε στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ
Ἰ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Νικαίας στίς 2 Ἀπριλίου 2011.
***
Καλωσόρισμα  π. Ἀντωνίου,
πρεσβυτέρου  Ἱ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Νικαίας
 Φέτος μᾶς ἦρθε ἀπό τήν Κερασιά τοῦ Ἁγίου Ὅρους ὁ παπα- Σάββας νά μᾶς μιλήσει γιά κάποιο θέμα σαρακοστιανό. Ἡ Κερασιά, ξέρετε, εἶναι ψηλά. Ἐκεῖ οἱ ἅγιοι πατέρες μας ἀγωνίζονται πολύ. Καί αὐτός ὁ ἀγώνας, ὅπως γνωρίζετε πολύ καλά, ἔχει ἄμεση σχέση καί μέ μᾶς. Γιατί μέ τίς δικές τους προσευχές καί μέ τόν δικό τους ἀγῶνα στεκόμαστε καί ἐμεῖς στά πόδια μας. Αὐτό νά τό συνειδητοποιήσουμε λίγο, σᾶς παρακαλῶ. Πολλές φορές λέμε: «Τί κάνουν οἱ μοναχοί;». Ἐμεῖς τοὐλάχιστον νά ξέρουμε τί κάνουν. Καί τό ἔχουμε πολλή μεγάλη ἀνάγκη αὐτό, πού γίνεται καί σήμερα ἐδῶ πέρα. Πότε πότε νά ἐμφανίζεται καί κάποιος Ἁγιορείτης ἐδῶ στόν κόσμο, νά παίρνουμε μιά μυρωδιά καί ἐμεῖς ἀπό τό Ἅγιο Ὅρος. Αὐτό θέλουμε, ξέρετε, σήμερα.   Καί γι’ αὐτό καλέσαμε τόν παπα – Σάββα καί χαιρόμαστε, πού μᾶς ἔκανε τήν τιμή νά ἔρθει, γιά νά πάρουμε μιά μυρωδιά ἀπό τό Ἅγιο Ὅρος.

Ο ΘΥΜΟΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ (Ἡσυχασμὸς καὶ Ἰατρικὴ “συμφωνοῦν”)

«Ὅταν σοῦ ἔλθει θυμός,
κλεῖσε τὸ στόμα δυνατά».
(Γέρων Ἰωσὴφ ὁ Ἡσυχαστὴς)

(ἀποσπάσματα σὲ νεοελληνικὴ ἀπόδοση
ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ἔκφρασις Μοναχικῆς ἐμπειρίας»,
ἔκδ. Ἱ. Μ. Φιλοθέου, Ἅγ. Ὄρος)

.                  Γράφεις γιὰ τὸ θυμὸ στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνόητου. Ὁ θυμὸς ἀπὸ μόνος του, εἶναι φυσικός. Ὅπως τὰ νεῦρα στὸ σῶμα. Εἶναι καὶ αὐτὸς νεῦρο ψυχῆς. Καὶ ὀφείλει νὰ τὸν μεταχειρίζεται ὁ καθένας ἐναντίον τῶν δαιμόνων, ἀνθρώπων αἱρετικῶν, καὶ σὲ ὅσους τὸν ἐμποδίζουν ἀπὸ τὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ. Ἐὰν δὲ θυμώνεις κατὰ τῶν ὁμοψύχων ἀδελφῶν ἢ γίνεσαι ἐκτὸς ἑαυτοῦ, χαλᾶς τὰ ἔργα τῶν χεριῶν σου, γνώριζε ὅτι πάσχεις ἀπὸ κενοδοξία καὶ κάνεις παράχρηση τοῦ νεύρου τῆς ψυχῆς. Ἀπαλλάσσεσαι δὲ μὲ τὴν ἀγάπη πρὸς ὅλους καὶ τὴν ἀληθινὴ ταπείνωση.
.                  Γι’ αὐτό, ὅταν σοῦ ἔλθει θυμός, κλεῖσε τὸ στόμα δυνατὰ καὶ μὴ μιλήσεις σ’ αὐτὸν ποὺ σὲ βρίζει ἢ σὲ ἀτιμάζει ἢ σὲ ἐλέγχει ἢ μὲ πολλοὺς τρόπους καὶ χωρὶς λόγο σὲ πειράζει. Καὶ αὐτὸς σὰν τὸ φίδι θὰ στρίψει μέσα στὴν καρδιά, θὰ ἀνέβει μέχρι τὸ λαιμό, καὶ ἀφοῦ δὲν θὰ τοῦ δώσεις διέξοδο θὰ πνιγεῖ καὶ θὰ σκάσει. Καί, ὅταν αὐτὸ ἐπαναληφθεῖ λίγες φορές, θὰ λιγοστέψει καὶ θὰ πάψει τελείως.

Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

Ἡ «Ἡμέρα καί τήν Ὥρα» τῆς Δευτέρας Παρουσίας

 
π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος
Ο χρόνος κατά τον οποίο θα συντελεσθεί αυτή η παλλιγγενεσία δεν είναι γνωστός. Ο Χριστός είπε πως δεν είναι δική μας δουλειά να γνωρίζουμε «χρόνους και καιρούς» (Πραξ. α’ 7)· κανείς, λέγει, δεν γνωρί­ζει «την ημέραν και την ώραν»· ούτε άγγελος. Θα συμβεί ξαφνικά, σαν τον κατακλυσμό. Ο Κύριος θα έλθει όπως ο κλέφτης, δηλαδή την ώρα που κανείς δεν το περιμένει, όπως έρχεται η αστραπή (Ματθ. κδ’ 27. 36-44. Β’ Πετρ. γ’ 10. Αποκ. ιστ’ 15).
«Να είσθε έτοιμοι, με τη μέση σας ζωσμένη και τα λυχνάρια σας αναμμένα. Και όμοιοι με ανθρώπους που αναμένουν τον Κύριο τους πό­τε θα επιστρέψη από τους γάμους για να τού ανοίξουν αμέσως μόλις έλθη και κτυπήση. Μακάριοι είναι οι δούλοι εκείνοι που θα τους βρή ο Κύριος να είναι άγρυπνοι όταν έλθει» (Λουκ. ιβ’ 35-37). «Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν ξέρετε την ημέρα και την ώρα κατά την οποία έρχεται ο Υιός τού ανθρώπου» (Ματθ. κε’13. Λουκ. κα’ 34-36. Α’ Θεσ. ε’ 1-7).
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...