Ἀνοικτή ἐπιστολή – ὁμολογία γιά τή «Σύνοδο» τῆς Κρήτης ἀπό τή «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν»

 ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ
ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ
e-mail: synaxisorthkm@gmail.com
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΟΜΟΛΟΓΙΑ
ΓΙΑ ΤΗ «ΣΥΝΟΔΟ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
(῾Υπογράφεται καὶ ἀπὸ ὅσους συμφωνοῦν)
Πρὸς

1. Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος,

κ. Ἱερώνυμον

2. Σεβασμιωτάτους ἀρχιερεῖς, μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας.

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι,Ἡ ἀπὸ πολλῶν ἤδη δεκαετιῶν προετοιμαζόμενη «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας συνῆλθε καὶ ἐπεράτωσε τὶς ἐργασίες της στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης ἀπὸ 19-26 Ἰουνίου τοῦ τρέχοντος ἔτους.
Μολονότι βασικὴ ἐπιδίωξη τῆς «Συνόδου», κατὰ τοὺς ὀργανωτές της, ἦταν ἡ ἐνίσχυση καὶ ἡ φανέρωση τῆς ἑνότητος τῶν Ὀρθοδόξων, δυστυχῶς κατορθώθηκε τὸ ἐντελῶς ἀντίθετο, ἡ διαίρεση καὶ ἡ διάσπαση, καὶ σὲ ἐπίπεδο ἡγεσίας καὶ στὸ χῶρο τοῦ πληρώματος τῶν πιστῶν.

1. Ἡ «Σύνοδος» καταστρέφει τὴν ἑνότητα καὶ προκαλεῖ διαιρέσεις

Κάνε τήν καρδιά σου μοναστήρι…. Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαίας

«… Θυμήσου, θυμήσου αγαπημένο μου παιδί όλα τα συμβάντα της ζωής μας είναι μέρος της παντελώς άγνωστης οικονομίας του Θεού. Τώρα δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους, αλλά πιο αργά θα τα καταλάβουμε. Τώρα αισθανόμαστε ότι είμαστε αδικημένοι και λοιδορούμενοι. Αργότερα θα καταλάβουμε ότι από τα πάντα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα τεράστιο όφελος : τον ταπεινό λογισμό..Εσύ τώρα να προσπαθήσεις να πλησιάσεις το Θεό όσο πιο πολύ μπορείς με τη προσευχή και τη άσκηση. Τήρησε το κανόνα που σου έχει δώσει ο πνευματικός σου και προσπάθησε να αισθανθείς το Θεό..Κάνε οτιδήποτε για να Τον ζήσεις να Τον βάλεις στη καρδιά σου.

Μικρή ἐπιστολιμαῖα πραγματεία περί νοερᾶς προσευχῆς

  Επιστολή

Αγαπητόν τέκνον εν Χριστώ Ν.,
χαίρετε εν Κυρίω.
Έλαβα την επιστολή σου και χάρηκα ιδιαιτέρως για τις ερωτήσεις σου και το ενδιαφέρον σου περί νοεράς προσευχής.
Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω, εκ πείρας μου απ’ όσα εγεύτηκα ο ίδιος, όσα χρόνια αξιώθηκα στην υπακοήν και καθοδήγησιν του αγίου μου Γέροντα Ιωσήφ και όσα άλλα χρόνια ασκήτευα μόνος μου, αλλά και με συνοδεία κατόπιν μοναχών.
α) Ρωτάς αν η νερά προσευχή είναι για όλους τους χριστιανούς ή μόνο για τους μοναχούς.
Απ’ ό, τι γράφουν οι άγιοι πατέρες , αλλά και από την πείρα ως πνευματικός, λέγομεν ότι η νοερά προσευχή είναι για όλους τους χριστιανούς. Όχι όμως εννοώ και για τους αιρετικούς. Ακόμα πιο χειρότερα για τους αλλόθρησκους. Να εξηγήσω και το γιατί.
Ο άνθρωπος πριν βαπτιστεί, με την παράβασιν του Αδάμ έδιωξεν από μέσα του την χάριν. Η χάρις ξανάρχεται μέσα μας με το άγιο βάπτισμα. Αλλά πώς είναι δυνατόν χωρίς Την χάριν του βαπτίσματος να βρης μέσα σου τον Θεόν;

Μοναχοῦ Ἡσαΐα τοῦ Κελλίου «Παναγούδα»: Παραποίησις τοῦ Ἁγίου Παϊσίου καί παραπλάνησις τῶν πιστῶν

 

«Παναγούδα», 2.4.2016

Παραποίησις τοῦ Ἁγίου Παϊσίου καί παραπλάνησις τῶν πιστῶν

τοῦ Μοναχοῦ Ἡσαΐα ἐκ τοῦ Ἱ. Κελλίου «Παναγούδα»

(Ἱ. Μ. Κουτλουµουσίου)

Ἡ ἐπιστολή αὐτή ἀπεστάλη στίς 2.4.2016 πρός τόν Ἱεροµόναχον π. Ἀθανάσιον τῆς Ἱ. Μονῆς Σίµωνος Πέτρας (Ἁγίου Ὄρους), παρακαλώντας τον νά ἀνακαλέσῃ ὅσα εἶχε ἀναφέρει σέ ὁµιλία του στά Τρίκκαλα, παραποιώντας τόν Ἅγιον Παΐσιον καί παρα-πλανώντας τούς ἀκροατάς του, δεδοµένου µάλιστα ὅτι σέ παρόµοια ὀλισθήµατα εἶχε ὑποπέσει ἐπανειληµµένως καί στό παρελθόν.

Προεκλογικό γράμμα ἑνός Ἕλληνα Ὀρθόδοξου στούς ὑποψήφιους πολιτικούς του

 

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ ΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥ

  Γράφω σε σένα, υποψήφιε πολιτικέ.

Δεν με ξέρεις προσωπικά, ούτε ποτέ συζητήσαμε. Ούτε έχω ανάγκη να με μάθεις προσωπικά, γιατί χάρες δεν θέλω να ζητήσω. Όμως άνοιξες την κουβέντα πρώτος, ζητώντας μου την προσωπική μου ψήφο για να με κυβερνήσεις.
Σε βλέπω αυτές τις μέρες, που έρχεσαι στον ναό που προσεύχομαι, σε βλέπω που επισκέπτεσαι και ανταλλάσσεις χειραψίες με τους ιερείς της ενορίας μου και τους αρχιερείς της μητρόπολής μου. Βγαίνεις σε ιστοσελίδες και σε κανάλια χαμογελαστός με μητροπολίτες, φιλάς σταυρούς αγιασμών, σηκώνεσαι από το πρωτοκάθισμα μπροστά στο προσευχόμενο εκκλησίασμα την Κυριακή και αναγιγνώσκεις το «Πιστεύω» αλάνθαστα μέσα από το βιβλίο.
Βέβαια δεν θυμάμαι να σε έχω δει και πολύ συχνά άλλες φορές κοντά μου Κυριακή στην εκκλησία, ή σε κάποια υποφωτισμένη βραδυνή αγρυπνία. Είσαι ήδη πολιτικός ενεργός, και είμαι σίγουρος πως αυτό σημαίνει συχνά φορτωμένος με άλλες υποχρεώσεις. Φαντάζομαι αγρυπνείς τα βράδια, αλλά και ξεχνιέσαι στη δουλειά τα πρωινά πολλών Κυριακών ώστε να νομοθετήσεις σωστά για το καλό της πατρίδας.

Τό ἀρχαιότερο κείμενο τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου καί ὅλης τῆς Καινῆς Διαθήκης: Α΄ Πρός Θεσσαλονικεῖς ἐπιστολή.

Α’ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

ΜΕΛΕΤΗ Α΄

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος ἐπισκέφθηκε γιά πρώτη φορά τή Θεσσαλονίκη γύρω στά 52 μ.Χ. Τότε πραγματοποιοῦσε τήν δεύτερη Ἀποστολική περιοδεία του. Εἶχε πρίν λίγες ἡμέρες φύγει ἀπό τούς Φιλίππους ὅπου εἶχε κακοπαθήσει πολύ καί τήν τελευταία νύκτα τήν εἶχε φυλακιστεῖ. Συνοδεύεται στό ταξίδι του πρός τήν Θεσσαλονίκη ἀπό δύο συνεργάτες του Ἀποστόλους τόν Ἅγιο Σίλαν καί τόν Ἅγιο Τιμόθεον. ­
­Ὅπως διαβάζουμε στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων (κεφ. ιζ΄ 1-10) ὁ θεῖος Ἀπόστολος ὅταν ἦλθε στήν Θεσσαλονίκη κατ’ ἀρχάς ἀπευθύνθηκε στούς Ἰουδαίους. Σ΄ αὐτούς μίλησε γιά τρία συνεχῆ Σάββατα. Ὁ λόγος του πού σάν περιεχόμενο εἶχε τήν σάρκωση, τήν σταύρωση καί τήν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου βασίστηκε στίς προφητεῖες τῆς Ἁγίας Γραφῆς.
Τό ἀποτέλεσμα τοῦ κηρύγματος καί τῆς ὅλης ἱεραποστολικῆς προσπάθειας ἦταν νά ἱδρυθεῖ ἡ Ἐκκλησία τῆς Θεσσαλονίκης. Τά μέλη της, οἱ πρῶτοι χριστιανοί τῆς Θεσσαλονίκης προερχόνταν: α)ἀπό Ἰουδαίους (μικρός ἀριθμός),
β)ἀπό προσηλύτους δηλ. ἀπό εἰδωλολάτρες πού εἶχαν ἐν τῷ μεταξύ μεταστραφεῖ στόν Ἰουδαϊσμό (αὐτοί ἦσαν πάρα πολλοί) καί

Πῶς μέ τήν προσευχή γίνεσαι, καθαρός, ἐλαφρύς, διαυγής, χαριέστατος, γλυκύς, μαλακός σάν βαμβάκι, πλήρης σοφίας καί γνώσεως. Γέροντος Ἰωσήφ Ἡσυχαστοῦ

 

  Επιστολή Εικοστή Πέμπτη

Καταπαύουν οι αισθήσεις και αρπάζεται

ο ευχόμενος εις θεωρίαν

Αυτό που γεύτηκες παιδί μου στην προσευχή σου εκείνο το βράδυ είναι η ενέργεια της Χάρης. Αυτό γύρευε να σου το δώσει πάλι  ο Κύριος, όταν θελήσει.

Γνωρίζω έναν αδελφό που μία μέρα συνάντησε πολλούς πειρασμούς και  πέρασε όλη την ημέρα εκείνη με δάκρυα χωρίς καθόλου να γευτεί (τη χάρη).

Καθισμένος λοιπόν σε μία πέτρα κατά τη Δύση του ηλίου έβλεπε στην κορυφή το Ναό της Μεταμορφώσεως και κλαίγοντας παρακαλούσε, λέγοντας με πόνο:

    Κύριε, καθώς μεταμορφώθηκες στους μαθητές Σου μεταμορφώσου και στην ψυχή μου! Πάψε τα πάθη, ειρήνευσε την καρδιά μου! Δώσε ευχή στον ευχόμενο και κράτησε τον ακράτητο νου μου!

Ξεστομίζοντας με πόνο τέτοια (λόγια), ήλθε από εκεί από τον Ναό, μία πνοή σαν αέρας λεπτός γεμάτος ευωδία.

Θαυμαστή μέθοδος γιά νά ἀποκτήσεις τό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Ἀββᾶς Μάρκος (Ἐπιστολή πρός Νικόλαο)

 

 Άγιος Μάρκος ο Ασκητής: Επιστολή προς τον μονάζοντα Νικόλαο (μικρό απόσπασμα)

Ας αναλογιστεί ο άνθρωπος τις ευεργεσίες

 του φιλάνθρωπου Θεού από τον καιρό της γεννήσεως, ή από πόσους κινδύνους γλύτωσε, σε πόσες αμαρτίες έπεσε και σε πόσες παραβάσεις γλίστρησε θεληματικά, και εντούτοις δεν τον παρέδωσε για απώλεια και θάνατο, σύμφωνα με το δίκαιο, στα πονηρά πνεύματα που τον εξαπάτησαν, αλλά τον διαφύλαξε μακρόθυμα ο φιλάνθρωπος Κύριος, παραβλέποντας τις αμαρτίες του, περιμένοντας την επιστροφή του.

Και ενώ η ψυχή του δούλευε με τα πάθη της θεληματικά στα εχθρικά και πονηρά πνεύματα, Αυτός τον διέτρεφε, τον σκέπαζε και τον προστάτευε, προνοώντας με κάθε τρόπο γι’ αυτόν. Και τέλος έβαλε μέσα του αγαθή κλίση και τον οδήγησε σε οδό σωτηρίας….

Θέλει, ὅπου σέ βρεῖ ἡ Χάρις, ἐκεῖ νά σταθεῖς. Γέροντος Ἰωσήφ Ἡσυχαστοῦ

 

Αποσπάσματα από 35 και 36^η Επιστολή

Πρόσεξε λοιπόν αυτό το  μαθηματάκι «ΤΗΣ ΠΡΑΞΕΩΣ»:

Όταν βλέπεις την Χάριν να ενεργεί και ευφραίνεται η ψυχή σου και σταλάζουν χωρίς βία τα δάκρυα – για τα ελέη που σου χάρισε  ο Θεός – αν είσαι στην προσευχή ΣΤΑΣΟΥ.

ΟΡΘΙΑ όταν είσαι ΜΗΝ ΚΙΝΕΙΣΑΙ.

Όπου κάθεσαι ΚΑΘΟΥ.

Εάν εύχεσαι ΕΥΧΟΥ χωρίς νηπιακό λογισμό και να δέχεσαι τη ραγδαία βροχή του Πνεύματος σε σένα όσο κρατήσει.

Διότι και στην εργασία  αν σου έρθει, αν σηκωθείς για την ευχή ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ.

Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος: Περί ἐγωϊσμοῦ καί ταπεινώσεως

 

Εγωισμός. Ταπείνωσις.
Προσέχετε τον εαυτό σας. Η πρόοδος στην πνευματική ζωή διακρίνεται με την ολοένα και περισσότερη συναίσθησι της μηδαμινότητός μας. Ενώ όσο αυξάνει η εκτίμησις του εαυτού μας σε κάτι, τόσο βαδίζουμε στην καταστροφή. Ο εχθρός θα το εκμεταλλευθή αυτό. Θα πλησιάση και θα επιχειρήση να πετάξη κανένα πετραδάκι στον δρόμο μας για να σκοντάψουμε. Μια ψυχή που δίνει στον εαυτό της αξία, μοιάζει με τον κόρακα του Αισώπου που ακούγοντας τις κολακείες της αλεπούς για την «ωραία» του φωνή, άνοιξε το στόμα και του έπεσε το τυρί…».
«Πόσο χρήσιμο θα ‘ταν να βρισκόταν κάποιος να σας κατηγορή. Να χαίρεσθε , αν ποτέ συμβή αυτό. Είναι πολύ επικίνδυνο να σας επαινούν όλοι και κανείς να μην σας λέει την αλήθεια. Είναι νομίζετε δύσκολο να πλανηθή ή να σκοντάψη κανείς; Απέχετε πολύ από το να θεωρήτε τον εαυτό σας άγιο και άξιο να συμβουλεύη τους άλλους;».

Κάνε τήν καρδιά σου μοναστήρι…. Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαίας

«… Θυμήσου, θυμήσου αγαπημένο μου παιδί όλα τα συμβάντα της ζωής μας είναι μέρος της παντελώς άγνωστης οικονομίας του Θεού. Τώρα δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους, αλλά πιο αργά θα τα καταλάβουμε. Τώρα αισθανόμαστε ότι είμαστε αδικημένοι και λοιδορούμενοι. Αργότερα θα καταλάβουμε ότι από τα πάντα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα τεράστιο όφελος : τον ταπεινό λογισμό..Εσύ τώρα να προσπαθήσεις να πλησιάσεις το Θεό όσο πιο πολύ μπορείς με τη προσευχή και τη άσκηση. Τήρησε το κανόνα που σου έχει δώσει ο πνευματικός σου και προσπάθησε να αισθανθείς το Θεό..Κάνε οτιδήποτε για να Τον ζήσεις να Τον βάλεις στη καρδιά σου. Να μαλακώσει η καρδούλα σου, παιδί μου, από το άγγιγμα της χάρης, κάθε στιγμή όταν σκέφτεσαι πόσο πολύ σε αγαπάει ο Θεός και πόσο σε προστάτεψε από το ψυχικό θάνατο, προστατεύοντας σε από τις βρωμιές που φέρνουν οι δαίμονες στο μυαλό των ανθρώπων.…Ο γλυκύτατος Ιησούς να είναι πάντα στις σκέψεις σου, να είναι ένα λιμάνι στο οποίο θα επανέρχεσαι ξανά και ξανά …

Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

 

 Χάρις
Όταν η Θεία Χάρις επισκέπτεται την ψυχή, την τέρπει και την θερμαίνει. Όταν απομακρύνεται, την γεμίζει ανησυχία και αδημονία. Συνήθως απομακρύνεται για να την δοκιμάση ή για να την τιμωρήση για κάτι κακό που δέχθηκε και μολύνθηκε. Στην πρώτη περίπτωσι επιστρέφει σύντομα, μόλις η ψυχή την αναζητήση θερμά. Στην δεύτερη όμως δεν επιστρέφει, αν δεν προηγηθή ειλικρινής μετάνοια και καθαρή εξομολόγησις».
Η χάρις του Αγ. Πνεύματος είναι φωτιά. Η φωτιά διατηρείται με ξύλα. Ξύλα πνευματικά είναι η προσευχή…

Μόλις η χάρις εγγίζη την καρδιά, αμέσως ο νους και η καρδιά στρέφονται προς τον Θεό. Ο νους δεν μένει ποτέ ανενέργητος. Εφ’ όσον λοιπόν θα είναι στραμμένος προς τον Θεό, για τον Θεό κα θα σκέπτεται. Από αυτό απορρέει η μνήμη του Θεού, που είναι ο παντοτινός συνοδοιπόρος μιας ευλογημένης καταστάσεως. Η μνήμη του Θεού δεν μένει ποτέ άκαρπη, αλλά μας οδηγεί να βλέπουμε τα έργα της θείας τελειότητος, της χάριτος, της αληθείας , της δημιουργίας, της προνοίας, της κρίσεως και της αντιμισθίας. Όλα αυτά μαζί αποτελούν τον κόσμο του Θεού ή την περιοχή του πνεύματος. Η ζηλωτής χριστιανός αναπόφευκτα παραμένει σ’ αυτήν την περιοχή.

Θέλετε να διατηρήσετε τον ζήλο αυτόν;

Μικρή ἐπιστολιμαῖα πραγματεία περί νοερᾶς προσευχῆς

Επιστολή
Αγαπητόν τέκνον εν Χριστώ Ν.,
χαίρετε εν Κυρίω.
Έλαβα την επιστολή σου και χάρηκα ιδιαιτέρως για τις ερωτήσεις σου και το ενδιαφέρον σου περί νοεράς προσευχής.
Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω, εκ πείρας μου απ’ όσα εγεύτηκα ο ίδιος, όσα χρόνια αξιώθηκα στην υπακοήν και καθοδήγησιν του αγίου μου Γέροντα Ιωσήφ και όσα άλλα χρόνια ασκήτευα μόνος μου, αλλά και με συνοδεία κατόπιν μοναχών.
α) Ρωτάς αν η νερά προσευχή είναι για όλους τους χριστιανούς ή μόνο για τους μοναχούς.
Απ’ ό, τι γράφουν οι άγιοι πατέρες , αλλά και από την πείρα ως πνευματικός, λέγομεν ότι η νοερά προσευχή είναι για όλους τους χριστιανούς. Όχι όμως εννοώ και για τους αιρετικούς. Ακόμα πιο χειρότερα για τους αλλόθρησκους. Να εξηγήσω και το γιατί. Ο άνθρωπος πριν βαπτιστεί, με την παράβασιν του Αδάμ έδιωξεν από μέσα του την χάριν. Η χάρις ξανάρχεται μέσα μας με το άγιο βάπτισμα. Αλλά πώς είναι δυνατόν χωρίς Την χάριν του βαπτίσματος να βρης μέσα σου τον Θεόν;

Ἐπιστολή πρός Διόγνητον

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΔΙΟΓΝΗΤΟΝ

Οι Χριστιανοί δεν διακρίνονται των άλλων ανθρώπων, ούτε κατά την πατρίδα, ούτε κατά τη φωνή, ούτε κατά τα ήθη και τα έθιμα. Διότι ούτε σε ιδιαίτερες πόλεις κατοικούν, ούτε διαφορετική γλώσσα χρησιμοποιούν, ούτε διαφορετικό βίο ζουν. Η διδασκαλία τους δεν είναι εφεύρεση πολυπραγμόνων ανθρώπων, ούτε προΐστανται συστημάτων όπως μερικοί φιλόσοφοι.

Κατοικούν πόλεις Ελληνικές ή και άλλων εθνών, όπως έτυχε ο κλήρος στον καθένα και ακολουθούν τα τοπικά ήθη και έθιμα, ως προς την ενδυμασία και την τροφή και την υπόλοιπη ζωή τους, αποδεικνύουν όμως ομολογουμένως θαυμαστή και παράδοξο την ζωή και την πολιτεία τους. Πατρίδες κατοικούν τις δικές τους αλλά σαν να είναι πάροικοι. Συμμετέχουν σε όλα ως πολίτες και υπομένουν τα πάντα ως ξένοι. Κάθε ξενιτιά είναι πατρίδα τους και κάθε πατρίδα τους είναι ξένη γι’ αυτούς.

Γέρων Σοφρώνιος: Ἰδιαίτερα στίς μέρες μας ἡ κακία τῶν ἀνθρώπων εἶναι σαφῶς αἰσθητή,διότι τό κακό ἐμφανίζεται ὀργανωμένο περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά.

3 Ιουνίου 1966

… Η σκέψη μου είναι πολύ απλή: Αν ο Χριστός δεν είναι Θεός, τότε εμείς μένουμε στο σκοτάδι και είναι αδύνατο να δικαιώσουμε τον Θεό βλέποντας τα ατελείωτα παθήματα του κόσμου. Αν όμως πραγματικά ο Χριστός είναι Θεός, όπως εμείς αδίστακτα πιστεύουμε, τότε κανένας δεν μπορεί να μεμφθεί τον Θεό για τα κακά που διαδραματίζονται στον κόσμο. Χάρη στην εμφάνιση του Χριστού γνωρίζουμε τώρα Ποιος είναι ο Θεός· Τον αγαπούμε και δεν επιρρίπτουμε σε Αυτόν καμία μομφή. Ο Χριστός μας φανέρωσε τον Θεό, ο Οποίος είναι Φως «και σκοτία εν Αυτώ ουκ έστιν ουδεμία» .

Ομολογούμε ταυτόχρονα τον Χριστό ως αυθεντικό άνθρωπο. Ο Πατέρας, βλέποντας έναν Τέτοιο Άνθρωπο, του έδωσε θέση στην αιωνιότητα, στα δεξιά Του. Τον απέδειξε τελείως ίσο με τον Εαυτό Του . Αν αυτός είναι ο άνθρωπος, τότε πια δεν χρειάζεται να μεταμεληθεί ο Θεός Πατέρας διότι δημιούργησε τον άνθρωπο, όπως έχει λεχθεί στη Γραφή:

Στήν ράφτρα Τζ. γιά τό πῶς νά ὑπερνικοῦμε τό κακό

 

Υπάρχει ένας τρόπος να νικούμε το κακό, που εσείς δοκιμάσατε με επιτυχία. Με τον τίμιο μόχθο σας συντηρείτε τον εαυτό σας και τέσσερα παιδιά, φτωχή χήρα. Όμως για το απλήρωτο ενοίκιο ήρθε ο σπιτονοικοκύρης να κάνει απογραφή στα πράγματα. Εσείς τρέματε, τα παιδιά έκλαιγαν. Όταν ο σπιτονοικοκύρης είδε, ότι όλο το νοικοκυριό δεν θα καλύψει τα οφειλόμενα ενοίκια, θυμωμένος άρχισε να φωνάζει. Τότε βγάλατε το περιδέραιο από τον λαιμό- συζυγική ανάμνηση από τον γάμο- και το ρολόι, που ο πατέρας όρισε ως διαθήκη στον πιο μεγάλο γιο, όταν τελειώσει το σχολείο. «Πάρτε το κι αυτό!». Συνέχεια →

Σ’ ἕναν ἀτομιστή γιά τόν «κίνδυνο» τῆς εὐτυχίας.

 

Βλέπεις τον εαυτό σου ευτυχισμένο και ακόμα βεβαιώνεις πως την ευτυχία σου την έφτιαξες μόνος σου , χωρίς τον Θεό και τους ανθρώπους. Γι’ αυτό απωθείς την άποψη που πρεσβεύουμε, ότι δηλαδή κάθε άνθρωπος χρωστά προσευχή στον Θεό και ελεημοσύνη στον πλησίον του. «Ούτε προσευχές στον Θεό ούτε ελεημοσύνη στον πλησίον», λες και μ’ αυτό τείνεις να θεωρείς τον εαυτό σου ευτυχισμένο.

Για μένα πράγματι είναι αδύνατον να σκεφθώ την ευτυχία έξω από τον Θεό  και τους ανθρώπους. Νομίζω ότι ούτε καν άγγιξες την ευτυχία αλλά συγχέεις τα φαινόμενα και αποκαλείς ευτυχία την ανέμελη επιβίωση. Μάζεψες πολλά από εκείνα που μπορεί να δώσει η γη, χόρτασες και ήπιες και νομίζεις ότι δεν σου χρειάζεται κανείς από τον περίγυρο.

Πρωτοφανές ὅραμα γέροντος Παϊσίου-Μαρτυρία 2ας ἐπιστολῆς Δαμασκηνοῦ Ἱερομονάχου Ἁγιορείτου

 

ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΟΡΑΜΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ - 

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΠΡΩΗΝ ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Δημοσιεύουμε εν συνεχείᾳ τη δεύτερη επιστολή του πρώην Αρχιγραμματέως (1977-78, 1982-1992) της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους Ιερομονάχου Γέροντος Δαμασκηνού, ο του Φιλαδέλφου, προς την Αυτού Μακαριότητα τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο Β΄ καί την Αγία και Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία απεστάλη τον Οκτώβριο, δύο μήνες αφ΄ ότου έμεινε αναπάντητη η πρώτη επιστολή – υπόμνημά του. 
[Την εν λόγω πρώτη επιστολή, τη δημοσιεύσαμε προ ολίγων ημερών και μπορείτε να τη βρείτε εδώ]


Στην κατακλείδα της δεύτερης αυτής επιστολής του ο Γέρων Δαμασκηνός αναφέρει όραμα-αποκάλυψη (πρώτη φορά δημοσιευόμενο) του Γέροντος Παϊσίου για την ευθύνη – και την ενδεχομένη κόλαση – όσων Αρχιερέων δεν ανταποκρίνονται στις ποιμαντικές τους ευθύνες (ο Γέρων Δαμασκηνός προέρχεται από την πρώτη Αδελφότητα της Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα, υπό Καθηγούμενο τον π. Βασίλειον Γοντυκάκη και Γέροντα τον θαυματουργό π. Παΐσιο).

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς:Στόν ἀρχειοφύλακα Μπράνισλαβ Ν., πού ρωτᾶ ἄν εἶναι καλύτερος ὁ αἰφνίδιος θάνατος

Άκουσες πως μερικοί επιθυμούν τον αιφνίδιο θάνατο. Αφού ο θάνατος είναι να έρθει τουλάχιστον ας είναι αιφνίδιος, ώστε να δώσει μία κι έξω τέλος σ’ αυτή τη ζωή. Καλύτερα έτσι παρά να βασανιζόμαστε από τις αρρώστιες και να βασανίζουμε τους άλλους. Η προσμονή του θανάτου είναι φοβερό πράγμα ενώ ο απρόσμενος θάνατος δεν είναι τίποτα. Στο χωριό μας ένα αυτοκίνητο χτύπησε μια γυναίκα και τη σκότωσε. Αυτό το γεγονός έδωσε αφορμή για διάφορες συζητήσεις. Κάποιοι ισχυρίζονταν ότι τέτοιου είδους θάνατος είναι καλύτερος. Κάποιος μάλιστα είπε για τον θάνατο το εξής: ας έρθει, αρκεί να μην μας δαγκώσει! Γι’ αυτό γράφεις και ζητάς μια εξήγηση.

Καθολικές ἐπιστολές

ΚΑΘΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Έτσι τιτλοφορούνται επτά επιστολές της Καινής Διαθήκης. Από αυτές οι τέσσερις στα προοίμιά τους αναφέρουν τους συγγραφείς τους. Οι δύο αναφέρονται ότι γράφτηκαν από τον Πέτρο, μία άλλη από τον Ιάκωβο, και η Τρίτη από τον Ιούδα. Οι άλλες τρεις αποδίδονται στον Ιωάννη.

Πολύ νωρίς οι επιστολές αυτές αποτέλεσαν ξεχωριστή ομάδα, και ήδη από την εποχή του Ωριγένη άρχισε να επικρατή γι’ αυτές και η ονομασία «Καθολικές». Για την έννοια της ονομασίας αυτής διατυπώθηκαν κατά καιρούς διάφορες γνώμες . Πιθανότερη από αυτές φαίνεται η γνώμη του Οικουμένιου, σύμφωνα με την οποία οι επιστολές αυτές λέγονται «καθολικές» διότι δεν αποστέλλονται σε ορισμένες Εκκλησίες ή σε ονομαζόμενα πρόσωπα, όπως οι επιστολές του Παύλου (προς Ρωμαίους, προς Κορινθίους, προς Τιμόθεον κλπ.) αλλά είναι κατά κάποιο τρόπο εγκύκλιοι που απευθύνονται στους Χριστιανούς Ιουδαίους της διασποράς.