Ὅταν ἔχουμε ταπεινό φρόνημα, δέν μποροῦμε νά εἴμαστε ὑποκριτές

«Πρέπει να ζούμε με ευθύτητα, χωρίς υποκρισίες και φαρισαϊσμούς». «Να ομοιάζη η πορεία της ζωής μας με την πορεία της ρόδας. Στην ρόδα ενα σημείο εγγίζει στην γή και το υπόλοιπο μέρος της βρίσκεται ανυψωμένο. Έτσι ας συμβαίνη και στην ζωή μας, και όχι να βυθιζώμεθα ολοσχερώς στα γήινα». «Πρέπει να θεωρούμε τον εαυτό μας χειρότερον απ’ όλους».
Ιδιαίτερα επέμενε στην απόκτησι ταπεινού φρονήματος. Σαν βοσκός λογικών προβάτων που ήταν, έψαλλε συχνά με την ποιμενική του φλογέρα τα εγκώμια της ταπεινοφροσύνης. Με παροιμίες, με πατερικά ρητά, με διαφόρων ειδών ιστορίες, με τρόπο ήπιο, με ύφος ελεγκτικό, «πολυμερώς και πολυτρόπως» ωδηγούσε το ποίμνιό του στον δρόμο της ταπεινώσεως.—Χωρίς την ταπείνωσι, έλεγε, δεν σώζεται ο άνθρωπος.

Παραινέσεις πρός τήν ἡγουμένη τοῦ Σαμορντίνου Εὐφροσύνη ἀπό τόν στάρετς Ἀμβρόσιο.

 

 Σχετικά με την συμπεριφορά προς τους εχθρούς συμβούλευε: — Πρέπει ν’ άγωνιζώμεθα, παρ’ όλη την αντίδρασή μας, να κάνουμε κάποια καλοσύνη προς τους εχθρούς μας. —Πάτερ, ερώτησε κάποιος, όταν ένας δεν είναι καλά στην υγεία του και συμβαίνει να ερεθίζεται και να εκνευρίζεται εύκολα, έχει ενοχή γι’ αυτό; —Άκου, αδελφέ μου, του αποκρίθηκε. Κανένας δεν πρέπει να δικαιολογεί την νευρικότητά του. Δεν φταίει σ’ αυτό η αρρώστια του, αλλά ο εγωισμός του. Η Αγία Γραφή, τι μας λέει; «Οργή ανδρός δικαιοσύνη Θεού ου κατεργάζεται» (Ίακ. α’ 20). Δηλαδή, η οργή παρασύρει τον άνθρωπο στο κακό και δεν τον αφήνει να πράξη την αρετή και την δικαιοσύνη που απαιτεί ο Θεός. Ας προσέξουμε και τούτο: Να μην είμαστε ποτέ βιαστικοί και ανυπόμονοι. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα προφυλασσώμεθα από τον εκνευρισμό και την οργή. Για την απόκτηση της αγάπης συνιστούσε: