Περὶ τοῦ ἀββᾶ Ἀλωνίου
Είπεν ο αββάς Αλώνιος:
α΄. Εάν δεν πει ο άνθρωπος στην καρδιά του ότι εγώ μόνος και ο Θεός είμαστε στον κόσμον δεν θα έχει ανάπαυση.
β΄. Είπε πάλιν: Εάν δεν είχα καταστρέψει το όλον δεν θα μπορούσα να οικοδομήσω τον εαυτό μου.
γ΄. Είπε πάλιν ότι, εάν θέλει ο άνθρωπος, από το πρωί μέχρι την εσπέρα, μπορεί να φθάσει σε μέτρα θεία.
δ΄. Ρώτησε ο αββάς Αγάθων τον αββά Αλώνιο, λέγοντας: Πώς μπορώ να κρατώ τη γλώσσα μου για να μη λέγει ψέματα;
Και είπε εις αυτόν ο αββάς Αλώνιος: Εάν δεν πεις ψέματα πολλές αμαρτίες πρόκειται να κάνεις.
Κι εκείνος του είπε:
Πώς;
Και είπεν εις αυτόν ο γέροντας: Να, δύο άνθρωποι ενώπιόν σου έπραξαν φόνο. Και ο ένας έφυγε στο κελλί σου.
Και να, ο άρχοντας τον καταζητεί και σε ρωτά λέγοντας: Ενώπιόν σου φόνος έγινε.
Εάν δεν πεις ψέματα, θα παραδώσεις τον άνθρωπο εις θάνατον.
Καλύτερα άφησέ τον αυτόν ενώπιον του Θεού χωρίς δεσμά.
Διότι Εκείνος γνωρίζει τα πάντα.
Περί του αββά Απφύ
Διηγούνται για τον Επίσκοπο της Οξυρύγχου, με το όνομα αββάς Απφύ:
Όταν ήταν μοναχός πολλές
σκληραγωγίες έκανε. Όταν δε έγινε Επίσκοπος θέλησε να ακολουθήσει την
ίδια σκληραγωγία και στον κόσμο αλλά δεν μπόρεσε.
Και έριξε τον εαυτό του μπροστά στον Θεό λέγοντας: Μήπως άραγε εξαιτίας της Επισκοπής απομακρύνθηκε η χάρη του Θεού από μένα;
Και αποκαλύφθηκε σε αυτόν η πληροφορία πως όχι.
Αλλά τότε ήταν έρημος και καθώς δεν υπήρχε άνθρωπος (άλλος) ο Θεός σε αντιλαμβανόταν.
Τώρα όμως είσαι μέσα στον κόσμο και οι άνθρωποι σε αντιλαμβάνονται…
Περί του αββά Αγάθωνος
αʹ. Ρώτησαν αυτόν οι αδελφοί λέγοντας:
-Ποια αρετή είναι εκείνη, Πάτερ, που προκαλεί τον μεγαλύτερο κόπο μέσα στον αγώνα μας ;
Λέγει σε αυτούς: Συγχωρήστε με αλλά θεωρώ ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερος κάματος από το να εύχεσαι στον Θεό.
Διότι πάντοτε, όταν θέλει ο άνθρωπος να προσευχηθεί, επιδιώκουν οι
εχθροί να τον εμποδίσουν. Διότι γνωρίζουν πως με κανένα άλλο τρόπο δεν
εμποδίζονται παρά με το να εύχεται κανείς στον Θεό. Και όποιο άλλο αγώνα
εάν κάνει ο άνθρωπος μένοντας με εγκαρτέρηση μέσα σε αυτό (στο να
εύχεται στον Θεό) θα αποκτήσει ανάπαυση. Είναι απαραίτητο το να εύχεται
στον Θεό μέχρι της τελευταίας του αναπνοής.
ΠΡΩΤΌΤΥΠΟ ΚΕΊΜΕΝΟ
Περί αββάδων
αʹ. Εἶπεν ὁ ἀββᾶς Ἀλώνιος· Ἐὰν μὴ εἴπῃ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἄνθρωπος, ὅτι Ἐγὼ μόνος καὶ ὁ Θεὸς ἐσμὲν ἐν τῷ κόσμῳ, οὐχ ἕξει ἀνάπαυσιν.
βʹ. Εἶπε πάλιν· Εἰ μὴ τὸ ὅλον κατέστρεψα, οὐκ ἂν ἠδυνήθην ἐμαυτὸν οἰκοδομῆσαι.
γʹ. Εἶπε πάλιν, ὅτι ἐὰν θέλῃ ὁ ἄνθρωπος, ἀπὸ πρωῒ ἔως ἐσπέρας, γίνεται εἰς μέτρον θεῖον.
δʹ. Ἠρώτησέ ποτε ὁ ἀββᾶς Ἀγάθων τὸν ἀββᾶν Ἀλώνιον, λέγων· Πῶς θέλω κρατεῖν τῆς γλώσσης μου, ἵνα μὴ λαλῇ ψευδῆ; Καὶ λέγει αὐτῷ ὁ ἀββᾶς Ἀλώνιος· Ἐὰν μὴ ψεύδῃ, πολλὰς ἁμαρτίας μέλλεις ποιεῖν. Ὁ δὲ εἶπε· Πῶς; Καὶ λέγει αὐτῷ ὁ γέρων· Ἰδοὺ δύο ἄνθρωποι ἐπὶ σοῦ φόνον ἐποίησαν, καὶ ὁ εἷς ἔφυγεν εἰς τὸ κελλίον σου· καὶ ἰδοὺ ὁ ἄρχων ζητεῖ αὐτὸν, καὶ ἐρωτᾷ σε λέγων· Ἐπὶ σοῦ φόνος γέγονεν; ἐὰν μὴ ψεύσῃ, παραδιδεῖς τὸν ἄνθρωπον εἰς θάνατον. Μᾶλλον ἄφες αὐτὸν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ χωρὶς δεσμῶν· αὐτὸς γὰρ οἶδε τὰ πάντα.
————————
Περὶ τοῦ ἀββᾶ Ἀπφύ.
Διηγήσαντο περὶ ἐπισκόπου τῆς Ὀξυρύγχου ὀνόματι ἀββᾶ Ἀπφύ· ὅτι ὅτε ἦν μοναχὸς, πολλὰς σκληραγωγίας ἐποίει· ὅτε δὲ ἐγένετο ἐπίσκοπος, ἠθέλησε χρήσασθαι τῇ αὐτῇ
37
σκληραγωγίᾳ καὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὐκ ἴσχυσε. Καὶ ἔῤῥιψε ἑαυτὸν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ λέγων· Μὴ ἄρα διὰ τὴν ἐπισκοπὴν ἀπῆλθεν ἡ χάρις ἀπ’ ἐμοῦ; Καὶ ἀπεκαλύφθη αὐτῷ, ὅτι Οὐχί· ἀλλὰ τότε ἔρημος ἦν, καὶ μὴ ὄντος ἀνθρώπου, ὁ Θεὸς ἀντελαμβάνετο· νῦν δὲ κόσμος ἐστὶ, καὶ οἱ ἄνθρωποι ἀντιλαμβάνονταί σου.
——————————–
Περί του αββά Αγάθωνος
Ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ ἀδελφοὶ λέγοντες· Ποία ἀρετή ἐστι, Πάτερ, ἐν ταῖς πολιτείαις, ἔχουσα πλείονα κάματον; Λέγει αὐτοῖς· Συγχωρήσατέ μοι, λογίζομαι ὅτι
23
οὐκ ἔστιν ἕτερος κάματος, ὡς τὸ εὔξασθαι τῷ Θεῷ. Πάντοτε γὰρ ὅτε θέλῃ ὁ ἄνθρωπος προσεύξασθαι, βούλονται οἱ ἐχθροὶ ἐκκόψαι αὐτόν· οἴδασι γὰρ ὅτι οὐδαμόθεν ἐμποδίζονται, εἰ μὴ ἀπὸ τοῦ εὔξασθαι τῷ Θεῷ. Καὶ πᾶσαν δὲ πολιτείαν ἣν ἂν μετέλθῃ ἄνθρωπος, ἐγκαρτερῶν ἐν αὐτῇ, κτᾶται ἀνάπαυσιν· τὸ δὲ εὔξασθαι, ἕως ἐσχάτης ἀναπνοῆς ἀγῶνος χρῄζει.
——————————
http://zogron.blogspot.gr/p/blog-page_6185.html
http://www.hristospanagia.gr/?p=38215#more-38215
