«Ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε κατά τήν ἀγαθότητά Του ἅγιες ἔντολές, νά μᾶς καθαρίζουν...»
*
«...Ἡ ἀπαράλλακτος εἰκών, ὁ τοῦ Πατρός
ὅρος καί λόγος, ἐπί τήν ἰδίαν εἰκόνα
χωρεῖ καί σάρκα φορεῖ διά τήν σάρκα,
καί ψυχῇ νοερᾷ διά τήν ἐμήν ψυχήν
μείγνυται, τῷ ὁμοίῳ τό ὅμοιον ἀνακαθαίρων
καί πάντα γίνεται, πλήν τῆς ἁμαρτίας,
ἄνθρωπος...».
Ἅγιος
Γρηγόριος ὁ Θεολόγος
Ἀββᾶ
Δωροθέου
ἔργα
ἀσκητικά
Ἦρθε
λοιπόν ὁ Κύριός μας καί ἔγινε ἄνθρωπος
γιά χάρη μας, γιά νά γιατρέψει, ὅπως
λέει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος,*
«Τό
ὅμοιο μέ τό ὅμοιο, τήν ψυχή μέ τήν ψυχή,
τό σῶμα μέ τό σῶμα». Γιατί
γίνεται τέλειος ἄνθρωπος, ἐκτός τῆς
ἁμαρτίας. Πῆρε τήν ἴδια τήν οὐσία μας,
πῆρε ὅλη τήν ἀνθρώπινη φύση μας καί
ἔγινε νέος Ἀδάμ «κατ᾿
εἰκόνα» Ἐκείνου
πού τόν δημιούργησε (Κολ. Γ΄: 10). Γιατί
βέβαια ἀνανεώνει τήν ἀνθρώπινη φύση
καί ξανακάνει ὁλοκληρωμένες τίς
αἰσθήσεις μας, ὅπως ἀπό τήν ἀρχή
δημιουργήθηκαν. Ἀνανέωσε τόν ἄνθρωπο
πού εἶχε ξεπέσει, μέ τό νά γίνει ἄνθρωπος,
ἐλευθέρωσε αὐτόν πού εἶχε τέλεια
δουλωθεῖ στήν ἁμαρτία καί πού ἀκούσια
σερνόταν ἀπ᾿ αὐτήν. Γιατί ὁ ἄνθρωπος
μέ τή βία καί ἄθελά του σερνόταν ἀπό
τόν ἐχθρό.
