Έτσι μία ημέρα ήλθε ένα τέτοιο καραβοτσακισμένο πλάσμα ήλθε μία γυναίκα
στο μυστήριο εγώ βέβαια τη λυπήθηκα τρομερά και μου παρουσιάζει η
καημένη πενήντα εκτρώσεις! Βάλε τώρα το γεγονός αυτό να τίθεται στην
κρίσι του πνευματικού πενήντα φόνοι παιδιών! Φυσικά εφ’ όσον ο Θεός την
έχει στην ζωή ακόμη, είναι εγγύησης του Θεού ότι την ανέχεται και την
περιμένει, οπότε ποιος πνευματικός είναι εκείνος, ο οποίος θα της φερθεί
κατ’ άλλον τρόπον;
Την πήρα βέβαια με πολλή στοργή,
με πολλή αγάπη, προσπάθησα να την βολέψω και της έδωσα εκείνο το
φάρμακο που της χρειαζότανε. Σκεφτείτε πόσα χρόνια περάσανε˙ την
βασάνιζε το αμάρτημα αυτό και δεν είχε την τόλμη να το πει! Και γύρισε
πίσω με την ελπίδα της σωτηρίας. Πόσο τρομερή είναι η αγάπη του Θεού!
Αλλά και η χαρά των Αγγέλων! «Επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι μεγάλη χαρά
γίνεται εν τω ουρανώ» (Λουκ. 15, 7). Δεν είναι μόνον το ότι μετανοεί ο
άνθρωπος και κλαίει και οδύρεται την κατάντια του και ο Θεός τον σώζει,
αλλά και ότι παραχρήμα γίνεται και στον ουρανό χαρά. Ολόκληρος ο ουρανός
πανηγυρίζει και οι Άγγελοι υμνούν και αινούν τον Θεό για την σωτηρία
μιας αθανάτου ψυχής!
http://www.hristospanagia.gr/?p=50792#more-50792
