Ο
όρος «πλούτη» έχει μέσα στην Αγία Γραφή, τρεις διαφορετικές σημασίες.
Υπάρχει ο «καλός πλούτος», ο «κακός πλούτος», και αυτός που δεν είναι
ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Τα κακά πλούτη είναι αυτά για τα όποια έχει ειπωθεί: «Πλούσιοι σε φτώχεια ξέπεσαν και πείνασαν» (Ψαλμ. 33, 11) και «αλίμονο σ` εσάς τους πλούσιους, γιατί την αμοιβή σας την έχετε πάρει ήδη σ αυτόν τον κόσμο» (Λουκ. 6, 24). Το να απαρνηθεί κανείς αυτά τα πλούτη είναι ένδειξη πνευματικής τελείωσης. Απόδειξη της αλήθειας αυτού που λέω είναι το ότι οι αληθινοί φτωχοί είναι αυτοί τους οποίους ο Κύριος μακαρίζει στο Ευαγγέλιο, λέγοντας: «Μακάριοι όσοι νιώθουν τον εαυτό τους φτωχό μπροστά στον Θεό, γιατί δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 5, 3). Τα ίδια λέει και ο Ψαλμωδός: «Φώναξε ο φτωχός και ο Κύριος τον άκουσε» (Ψαλμ. 33, 7). Και ακόμα λέει: «Ο φτωχός και ο ακτήμονας θα υμνήσουν το όνομά Σου» (Ψαλμ. 73, 21).
Υπάρχουν επίσης και τα καλά πλούτη. Η απόκτηση αυτών είναι σημάδι μεγάλης αρετής και σπάνιας αξίας. Ο Προφήτης Δαυίδ εγκωμιάζει τον δίκαιο που κατέχει αυτά τα πλούτη και λέει: «Ισχυροί και ακατάβλητοι θα είναι στη γη οι απόγονοι του, ως γενεά δικαίων και ειλικρινών ανθρώπων θα απολαύσει τις ευλογίες του Κυρίου. Δόξα και πλούτη θα πλεονάζουν στο σπιτικό του, η αρετή του θα εγκωμιάζεται από τους επιζώντες στους αιώνες» (Ψαλμ. 111, 2-3). Η Αγία Γραφή επίσης λέει: «Ο πλούσιος με τα πλούτη του μπορεί να γλιτώσει τη ζωή του» (Παροιμ. 13, 8). Γι’ αυτά τα πλούτη τα καλά γίνεται λόγος και στην Αποκάλυψη, η οποία επικρίνει τον φτωχό που στερείται αυτού του είδους τα αγαθά και τον επιτιμά για την ανέχεια του και για την γυμνότητά του και του λέει: «Θα σε αποβάλλω σαν εμετό από το στόμα μου». Διότι λες: “Είμαι πλούσιος, έχω αποκτήσει μεγάλη περιουσία, δεν έχω ανάγκη από τίποτα”. Ξεχνάς, φαίνεται, πως στην πραγματικότητα είσαι ταλαίπωρος και αξιοθρήνητος, φτωχός, τυφλός και γυμνός. Γι αυτό σε συμβουλεύω ν αγοράσεις από μένα χρυσάφι καθαρισμένο στη φωτιά, για ν’ αποκτήσεις πλούτη. Λευκά ρούχα για να ντυθείς και να μη ντρέπεσαι που φαίνεται η γύμνια σου»(Αποκ. 3, 16-18).
Υπάρχουν επίσης και πλούτη που μπορούν να είναι καλά ή κακά.
Των ανθρώπων θα είναι καλά ή κακά, εξαρτάται από την προαίρεση του κατόχου τους και από τον τρόπο της αξιοποίησης τους. Ο Απ. Παύλος γράφει γι’ αυτά τα πλούτη: «Στους πλούσιους αυτού εδώ του κόσμου να παραγγείλεις να μην υπερηφανεύονται ούτε να στηρίζουν τις ελπίδες τους σε κάτι αβέβαιο όπως είναι ο πλούτος, αλλά στο Θεό τον αληθινό, που μας τα δίνει όλα πλουσιοπάροχα, για να τα απολαμβάνουμε. Να τους παραγγείλεις να κάνουν το καλό, να γίνονται πλούσιοι σε καλά έργα, να είναι πρόθυμοι, να δίνουν και να μοιράζονται με τους άλλους ότι έχουν. Έτσι θα αποταμιεύσουν το θησαυρό τους και θα βάλουν ένα καλό θεμέλιο για το μέλλον, για να αποκτήσουν την αιώνια ζωή» (Α’ Τιμ. 6, 17-19). Αυτά ήταν επίσης τα πλούτη που εκείνος ο πλούσιος του ευαγγελίου φύλαγε ζηλότυπα για τον εαυτό του, τη στιγμή που ο φτωχός Λάζαρος, ξαπλωμένος μπροστά στην πόρτα του, επιθυμούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα που έπεφταν από το πλούσιο τραπέζι του. Αυτή η σκληροκαρδία του όμως τον έριξε στο άσβεστο πυρ και στην αιώνια φωτιά.
( ΑΒΒΑ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ. ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ)
ΠΗΓΗ
http://www.hristospanagia.gr/?p=19728#more-19728
Τα κακά πλούτη είναι αυτά για τα όποια έχει ειπωθεί: «Πλούσιοι σε φτώχεια ξέπεσαν και πείνασαν» (Ψαλμ. 33, 11) και «αλίμονο σ` εσάς τους πλούσιους, γιατί την αμοιβή σας την έχετε πάρει ήδη σ αυτόν τον κόσμο» (Λουκ. 6, 24). Το να απαρνηθεί κανείς αυτά τα πλούτη είναι ένδειξη πνευματικής τελείωσης. Απόδειξη της αλήθειας αυτού που λέω είναι το ότι οι αληθινοί φτωχοί είναι αυτοί τους οποίους ο Κύριος μακαρίζει στο Ευαγγέλιο, λέγοντας: «Μακάριοι όσοι νιώθουν τον εαυτό τους φτωχό μπροστά στον Θεό, γιατί δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 5, 3). Τα ίδια λέει και ο Ψαλμωδός: «Φώναξε ο φτωχός και ο Κύριος τον άκουσε» (Ψαλμ. 33, 7). Και ακόμα λέει: «Ο φτωχός και ο ακτήμονας θα υμνήσουν το όνομά Σου» (Ψαλμ. 73, 21).
Υπάρχουν επίσης και τα καλά πλούτη. Η απόκτηση αυτών είναι σημάδι μεγάλης αρετής και σπάνιας αξίας. Ο Προφήτης Δαυίδ εγκωμιάζει τον δίκαιο που κατέχει αυτά τα πλούτη και λέει: «Ισχυροί και ακατάβλητοι θα είναι στη γη οι απόγονοι του, ως γενεά δικαίων και ειλικρινών ανθρώπων θα απολαύσει τις ευλογίες του Κυρίου. Δόξα και πλούτη θα πλεονάζουν στο σπιτικό του, η αρετή του θα εγκωμιάζεται από τους επιζώντες στους αιώνες» (Ψαλμ. 111, 2-3). Η Αγία Γραφή επίσης λέει: «Ο πλούσιος με τα πλούτη του μπορεί να γλιτώσει τη ζωή του» (Παροιμ. 13, 8). Γι’ αυτά τα πλούτη τα καλά γίνεται λόγος και στην Αποκάλυψη, η οποία επικρίνει τον φτωχό που στερείται αυτού του είδους τα αγαθά και τον επιτιμά για την ανέχεια του και για την γυμνότητά του και του λέει: «Θα σε αποβάλλω σαν εμετό από το στόμα μου». Διότι λες: “Είμαι πλούσιος, έχω αποκτήσει μεγάλη περιουσία, δεν έχω ανάγκη από τίποτα”. Ξεχνάς, φαίνεται, πως στην πραγματικότητα είσαι ταλαίπωρος και αξιοθρήνητος, φτωχός, τυφλός και γυμνός. Γι αυτό σε συμβουλεύω ν αγοράσεις από μένα χρυσάφι καθαρισμένο στη φωτιά, για ν’ αποκτήσεις πλούτη. Λευκά ρούχα για να ντυθείς και να μη ντρέπεσαι που φαίνεται η γύμνια σου»(Αποκ. 3, 16-18).
Υπάρχουν επίσης και πλούτη που μπορούν να είναι καλά ή κακά.
Των ανθρώπων θα είναι καλά ή κακά, εξαρτάται από την προαίρεση του κατόχου τους και από τον τρόπο της αξιοποίησης τους. Ο Απ. Παύλος γράφει γι’ αυτά τα πλούτη: «Στους πλούσιους αυτού εδώ του κόσμου να παραγγείλεις να μην υπερηφανεύονται ούτε να στηρίζουν τις ελπίδες τους σε κάτι αβέβαιο όπως είναι ο πλούτος, αλλά στο Θεό τον αληθινό, που μας τα δίνει όλα πλουσιοπάροχα, για να τα απολαμβάνουμε. Να τους παραγγείλεις να κάνουν το καλό, να γίνονται πλούσιοι σε καλά έργα, να είναι πρόθυμοι, να δίνουν και να μοιράζονται με τους άλλους ότι έχουν. Έτσι θα αποταμιεύσουν το θησαυρό τους και θα βάλουν ένα καλό θεμέλιο για το μέλλον, για να αποκτήσουν την αιώνια ζωή» (Α’ Τιμ. 6, 17-19). Αυτά ήταν επίσης τα πλούτη που εκείνος ο πλούσιος του ευαγγελίου φύλαγε ζηλότυπα για τον εαυτό του, τη στιγμή που ο φτωχός Λάζαρος, ξαπλωμένος μπροστά στην πόρτα του, επιθυμούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα που έπεφταν από το πλούσιο τραπέζι του. Αυτή η σκληροκαρδία του όμως τον έριξε στο άσβεστο πυρ και στην αιώνια φωτιά.
( ΑΒΒΑ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ. ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ)
ΠΗΓΗ
http://www.hristospanagia.gr/?p=19728#more-19728
