Δημητρίου Παναγόπουλου
ἱεροκήρυκος
Ἡ
συνείδηση εἶναι ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ μέσα μας καί ἡ ὁποία μᾶς ἐλέγχει τόν
τρόπο ζωῆς μας. Πολλοί τή συνείδησή τους, τήν ἔχουν φονεύσει ἀπό τίς
πολλές προσχώσεις πού ἔχει ὑποστεῖ, λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν τους. Καί ἅμα
χαλάσει αὐτή ἡ πυξίδα ζωῆς, ὅσο καλός καί ἔμπειρος νά εἶναι ὁ
καπετάνιος, τό καράβι ἀντί νά πάει στό λιμάνι, θά τσακιστεῖ στό βράχο.
Ὁ
Θεός ἔβαλε ἕναν χωροφύλακα μέσα μας, τή συνείδηση.
Σέ πολλούς, ἡ
συνείδηση τους, δέν ἐργάζεται, γιατί τήν ἔχουν ἀποκοιμίσει καί τήν ἔχουν
καταπατήσει. Ἀλίμονο στούς ἀνθρώπους, πού δέν ἐλέγχονται ἀπό τήν
συνείδησή τους, ἡ ὁποία δέν λειτουργεῖ, ἐξαιτίας τους. Εἶναι οἱ
λεγόμενοι ἀσυνείδητοι ἄνθρωποι.Ἔχουν
συνείδηση αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά δέν λειτουργεῖ. Ξέρετε τί συμβαίνει;
Θά σᾶς τό πῶ, μέ ἕνα παράδειγμα. Ἐγώ εἶμαι διαβητικός. Τί δέν λειτουργεῖ
σέ μένα; Τό πάγκρεας, παρόλο πού ἔχω πάγκρεας. Καί ἐπειδή δέν
λειτουργεῖ τό πάγκρεας, δέν ἐκκρίνει ἰνσουλίνη καί εἶμαι διαβητικός. Ἔχω
πάγκρεας καί ὅμως εἶμαι διαβητικός. Κάτι παρομοιο συμβαίνει μέ τούς
ἀσυνείδητους ἀνθρώπους. Ἔχουν συνείδηση, ἀλλά δέν λειτουργεῖ.
Ὁ
ἄνθρωπος, ὅσο περισσότερο ἐξετάζει τόν ἑαυτό του καί βρίσκει ἐλαττώματα
καί ἁμαρτίες, τίς ὁποῖες ἐξομολογεῖται, τόσο περισσότερο λεπτύνεται ἡ
συνείδησή του καί λειτουργεῖ πιό σωστά καί πιό γρήγορα.
Ἡ
συνείδηση εἶναι σάν τό κόκκινο λαμπάκι, πού ἀνάβει στό αὐτοκίνητό μας
καί μᾶς πληροφορεῖ, ὅτι ὑπάρχει πρόβλημα μέ τά λάδια τῆς μηχανῆς. Τώρα
ἄν κάποιος δέν δώσει σημασία τό λαμπάκι αὐτό καί μετακινήσει τό ἁμάξι,
τό ἀποτέλεσμα εἶναι, νά κάψει τήν μηχανή τοῦ αὐτοκινήτου του. Κάτι
παρόμοιο συμβαίνει καί μέ τήν συνείδηση.
Ἡ
συνείδηση γιά τούς πονηρούς ἀνθρώπους, ἀποτελεῖ πρόγευση κολάσεως ἀπό
τοῦτο τόν κόσμο, καί γιά τούς καλοπροαίρετους ἀνθρώπους ἀποτελεῖ
πρόγευση παραδείσου, κατά τόν Ἱερό Χρυσόστομο.
Παράδειγμα:
Κάποιος
εἶχε ἕνα σκύλο στό ἐξοχικό του σπίτι. Μιά μέρα, ἀφοῦ βράδυασε πῆγε νά
ξαπλώσει. Ὅμως μετά ἀπό λίγο, ὁ σκύλος ἄρχισε νά γαυγίζει. Ὁ ἰδιοκτήτης
βγαίνει ἀπό τό μπαλκόνι καί φωνάζει στό σκύλο:
Σκασμός!
Ὁ
σκύλος σταμάτησε νά γαυγίζει, ἐνῶ αὐτός ἐπέστρεψε στήν κρεβατοκάμαρά
του καί συνέχισε τόν ὕπνο του. Ἀφοῦ πέρασαν κάποια λεπτά, ἄρχισε πάλι ὁ
σκύλος νά γαυγίζει. Βγαίνει πάλι τό ἀφεντικό στό μπαλκόνι καί φωνάζει
στό σκύλο:
Σκασμός!
Ὁ
σκύλος μαζεύτηκε στή γωνία καί σταμάτησε τό γαύγισμα. Αὐτό τό σκηνικό
ἐπαναλήφθηκε ἄλλες 2-3 φορές, ὥσπου στό τέλος ὁ ἰδιοκτήτης ἀγανάκτησε
καί πῆρε τό ὅπλο καί σκότωσε τό σκύλο καί στή συνέχεια πῆγε νά κοιμηθεῖ.
Τό πρωί ὁ ἰδιοκτήτης διαπίστωσε, ὅτι εἶχαν μπεῖ τό βράδυ κλέφτες στό
ἰσόγειο τοῦ σπιτιοῦ του καί τοῦ πῆραν ὅ,τι πολύτιμο εἶχε. Καταλάβατε;
Στήν ἱστορία αὐτή, ὁ σκύλος εἶναι ἡ συνείδηση, πού πολλοί ἄνθρωποι τήν
σκοτώνουν καί βρίσκουν μετά οἱ κλέφτες (διάβολοι) τήν εὐκαιρία νά
κλέψουν ἀπό τόν ἄνθρωπο ὅ,τι πολύτιμο ἔχει μέσα στήν ψυχή του, μέ
ἀποτέλεσμα νά παρουσιάζεται τήν ἄλλη μέρα (ὅταν πεθάνει) μπροστά στόν
Κύριο μέ τήν ψυχή του γυμνή.
συνεχίζεται……
Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι
κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.
Ἐκδόσεις:“ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”
Εὐχαριστοῦμε θερμά τίς ἐκδόσεις “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ” γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδουν.
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
