ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ SAINT ISAAK THE SYRIAN 2: «Τήν ἀρετή πρέπει νά τήν ἀσκοῦμε κρυφά, χωρίς ἐπίδειξη καί καυχησιολογία. Σχετικά μέ τήν κενοδοξία καί τήν ἀνθρωπαρέσκεια. Ἀπό ποῦ γεννιέται ἡ κενοδοξία, ποιά εἶναι τά ἔργα της καί πῶς ἐξαλείφεται.»

Σάββατο 6 Αυγούστου 2016

«Τήν ἀρετή πρέπει νά τήν ἀσκοῦμε κρυφά, χωρίς ἐπίδειξη καί καυχησιολογία. Σχετικά μέ τήν κενοδοξία καί τήν ἀνθρωπαρέσκεια. Ἀπό ποῦ γεννιέται ἡ κενοδοξία, ποιά εἶναι τά ἔργα της καί πῶς ἐξαλείφεται.»

Ὑπόθεση ΚΣΤ΄(26)

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Ἀπό τόν βίο τῆς ἁγίας Συγκλητικῆς

Ἔλεγε ἡ ἁγία Συγκλητική στίς ἀδελφές πού εἶχαν συγκεντρωθεῖ κοντά της: «Πραγματικά, θά εἴχαμε ἀξιωθεῖ νά λάβουμε μεγάλα ἀγαθά, ἄν στήν προσπάθειά μας γιά τήν ἀπόκτηση τοῦ ἀληθινοῦ κέρδους, πού εἶναι ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν, ὑπομέναμε κόπους ἀνάλογους μέ τά ὀδυνηρά πού ἀντιμετωπίζουν ὅσοι κυνηγοῦν τόν μάταιο κόσμο. Αὐτοί δηλαδή παθαίνουν ναυάγια, ἔρχονται ἀντιμέτωποι μέ πειρατές, πέφτουν σέ ληστές καί, μέ δύο λόγια, ὑπομένουν ἀμέτρητα ἄλλα δεινά. Πολλές φορές μάλιστα, ἐνῶ κερδίζουν, κρύβουν τό κέρδος καί λένε ὅτι εἶναι φτωχοί, γιά νά ἀποφύγουν τόν φθόνο τῶν ἄλλων.

Ἐμεῖς, ἀντίθετα, ὄχι μόνο δέν τολμοῦμε νά ἐκτεθοῦμε σέ μικρότερους κινδύνους γιά τό ἀληθινό κέρδος, ἀλλά καί ἄν κάποτε κάνουμε λίγο κόπο καί ἀποκτήσουμε κάποια μικρή ἀρετή, παινευόμαστε καί τήν ἐπιδεικνύουμε στούς ἀνθρώπους μεγαλοποιημένη, ὁπότε μέ τήν ἐπίδειξη τή σκορπίζουμε πάλι. Ἐπιπλέον οἱ κοσμικοί, ἀκόμη καί ὅταν κερδίσουν πολλά, ἐπιθυμοῦν περισσότερα, ἐνῶ ἐμεῖς ἀρκούμαστε σέ ἐκεῖνα τά λίγα, λές καί εἶναι σπουδαῖα, καί δέν δείχνουμε προθυμία νά κοπιάσουμε καί ἄλλο, ὥστε νά κατορθώσουμε περισσότερα.«

»Ἑπομένως πρέπει νά προχωροῦμε διαρκῶς πρός τά ἐμπρός¹ καί νά ἐπιθυμοῦμε τά ὑψηλότερα, ἀλλά καί νά φροντίζουμε μέ κάθε τρόπο νά κρύβουμε τό κέρδος. Γιατί ὅπως ἀκριβῶς ἕνας θησαυρός, ὅταν φανερωθεῖ, σκορπίζεται, ἔτσι καί μιά ἀρετή: ὅταν γνωστοποιηθεῖ καί φανερωθεῖ, χάνεται. Ἐκεῖνοι πού διηγοῦνται τά κατορθώματά τους, ἄς δοκιμάσουν νά μιλήσουν καί γιά τά ἐλαττώματα πού ἔχουν. Ἄν ὅμως αὐτά τά κρύβουν γιά νά μήν κατηγορηθοῦν, πρέπει νά φυλάγονται νά μή διηγοῦνται τά κατορθώματά τους, γιά νά μήν τά χάσουν μέ τή γνωστοποίησή τους στούς ἀνθρώπους. Γιατί ὅσοι ζοῦν ἐνάρετα, διηγοῦνται τά μικρά τους παραπτώματα προσθέτοντας καί ἄλλα πού δέν ἔκαναν, γιά νά ἀποφύγουν ἔτσι τή δόξα τῶν ἀνθρώπων. Τά κατορθώματά τους, ἀντίθετα, τά κρύβουν, γιά νά προφυλάξουν τήν ψυχή τους· γιά νά μήν τά μάθουν δηλαδή οἱ ἄνθρωποι καί τούς ἐπαινέσουν καί τούς κάνουν νά χαλαρώσουν, χάνοντας τήν προθυμία τους. Γιατί, ὅπως τό κερί λιώνει μπροστά στή φωτιά, ἔτσι καί ἡ ψυχή χαλαρώνει ἀπό τούς ἐπαίνους καί χάνει τή δύναμή τους.«

»Ὅσο εἴμαστε στό κοινόβιο, νά προτιμοῦμε τήν ὑπακοή ἀπό τήν ἄσκηση· γιατί αὐτή διδάσκει τήν ὑπεροψία, ἐνῶ ἡ ὑπακοή μᾶς προξενεῖ ταπεινοφροσύνη».