(Ματθ. δ’ 12-17)
- Θα πρέπει να αποφεύγουμε τον άνθρωπο που θέλει να μας βλάψει;
- Θα έπρεπε οι απόστολοι να σταματήσουν το κήρυγμα αφού έβλεπαν τους απίστους να σκανδαλίζονται; Η αγάπη γι’ αυτούς δεν θα έπρεπε να τους κάνει να σιωπήσουν και να φύγουν;
- Εάν δεν παραβαίνω κάποιο νόμο και δεν δημιουργώ αταξία, φταίω αν ο άλλος σκανδαλίζεται από τις ενέργειές μου;
- Μεγάλο το βάρος της αμαρτίας του σκανδαλισμού των αδελφών μας. Γιατί ενώ μία αμαρτία κρυφή βλάπτει μόνον εκείνον που την πράττει, η φανερή αμαρτία βλάπτει και όλους όσους την βλέπουν ή την ακούν.
- Γιατί όμως το φανερό αμάρτημα μεταδίδεται τόσο εύκολα στους ανθρώπους;
- Η αυθάδεια μητέρα όλων των αμαρτημάτων.
- Μεγάλο το βάρος της αμαρτίας του σκανδαλοποιού, αλλά και ο σκανδαλιζόμενος γίνεται υπόδικος κολάσεως.
- Πρέπει να φεύγουμε από τους ανθρώπους που μας σκανδαλίζουν;
- Ποιός όμως άνθρωπος ποτέ κανέναν δεν εσκανδάλισε; Κανείς. Ποιός λοιπόν μπορεί να σωθεί;
- Είναι πράγματι η υπόθεσις του σκανδάλου τόσο δύσκολη; Με ποιό τρόπο μπορούμε να καταφέρουμε να μην σκανδαλίσουμε;
- Σε ποιά περίπτωση πρέπει να εγκαταλείπουμε το έργο μας προκειμένου να μην σκανδαλίσουμε τον αδελφό μας;
Διαβάστε τον λόγο από το «Κυριακοδρόμιο των τεσσάρων Ευαγγελιστών», του Νικηφόρου Θεοτόκη (τόμ. 2ος, σελ. 349 – Έκδοσις 1840), πατώντας εδώ
http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2992
http://www.hristospanagia.gr/?p=21198#more-21198