ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΟΔΟΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ. ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΓΑΒΡΙΗΛ……
Οδοί μετανοίας.
Πολλούς
τρόπους μετανοίας μας χάρισε ο Θεός για να σωθούμε. Να επιδοθούμε
περισσότερο σε όποιο τρόπο ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας και τις
ικανότητές μας.
Πρώτος
δρόμος μετανοίας είναι η αυτοκαταδίκη, η ομολογία των αμαρτιών μας.
Καταδικάζεις τον εαυτό σου; Ομολογείς την αμαρτία σου; Ο Θεός σε
απαλλάσσει από την αμαρτία. Εξομολογήθηκες με συναίσθηση την αμαρτία;
εξάλειψες την αμαρτία.
Δεύτερος
δρόμος μετανοίας είναι το πένθος και τα δάκρυα για τις αμαρτίες μας.
Πένθησε και εξαλείφεις την αμαρτία. Αφορμή ζητά από σένα ο Θεός για να
σου δώσει θησαυρό σωτηρίας. Στέναξε, όχι διότι αμάρτησες, αλλά διότι
λύπησες τον Θεό σου.
Τρίτος
δρόμος μετανοίας είναι η ταπεινοφροσύνη. Με την ταπεινοφροσύνη
θεραπεύουμε την ψυχή μας από τις πληγές της αμαρτίας. Ταπεινώσου και
έλυσες τα δεσμά των αμαρτιών. Η ταπεινοφροσύνη μπορεί από την άβυσσο των
αμαρτιών ν’ ανεβάσει ψηλά τον άνθρωπο. Εκείνος πού μετανοεί βλέπει τον
εαυτό του κατώτερο από όλους. Δεν κρίνει κανέναν, τούς θεωρεί αγίους.
Τέταρτος
δρόμος μετανοίας είναι η ελεημοσύνη. Δεν υπάρχει αμάρτημα πού να μην
μπορεί να το καθαρίσει η ελεημοσύνη. Οποιαδήποτε αμαρτία είναι κατώτερη
της. Η ελεημοσύνη είναι η βασίλισσα των αρετών. Ανεβάζει τούς ανθρώπους
στις αψίδες των ουρανών. Αυτοί πού ελεούνται θα απολογηθούν για σένα. Η
ελεημοσύνη είναι λύτρωση των ψυχών.
Πέμπτος
δρόμος μετανοίας είναι η προσευχή. Να προσεύχεσαι συνέχεια και να μην
αποκάμεις ποτέ. Ο Θεός τότε δεν θα αποστραφεί την επιμονή σου, αλλά θα
σου συγχωρήσει τις αμαρτίες σου. Η προσευχή είναι μεσίτης Θεού και
ανθρώπων, ιατρός των παθών, ανοίγει τις πύλες του Παραδείσου.
Με την ομολογία της αμαρτίας μας εύκολα λαμβάνουμε την άφεση των αμαρτιών μας.
Αμάρτησες; Ομολόγησε στον Θεό, αμάρτησα. Τί κόπος είναι αυτό; Η Αγία Γραφή λέγει: Λέγε σύ τις ανομίες σου, για να δικαιωθείς.
Ομολογείς την αμαρτία σου, σβήνει η αμαρτία σου.
Ο Θεός θέλει με την ομολογία των αμαρτιών μας να έλθουμε σέ συναίσθηση των σφαλμάτων μας.
Μήπως
ζητά ο Θεός από μάς κάτι βαρύ και δύσκολο; Συντριβή της καρδιάς,
κατάνυξη του λογισμού, ομολογία του σφάλματος, και αφοσίωση σ’ Αυτόν με
προθυμία και ζήλο. Και τότε μας συγχωρεί και μας καθιστά δικαίους.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΥΨΕΛΗΣ.
http://apantaortodoxias.
