Λόγος παραινετικός στήν εἴσοδο τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς - Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
Ευλόγησον Πάτερ.
ΧΑΙΡΩ
και ευφραίνομαι, βλέποντας σήμερον στολισμένην την Εκκλησίαν του Θεού
με το πλήθος των παιδιών της, και όλους σας, όπου με πολλήν χαράν
εσυντρέξατε. Διότι όταν αποβλέπω εις τα χαρούμενά σας πρόσωπα, έχω
σημείον μεγαλώτατον της ψυχικής σας ηδονής, καθώς έλεγε και κάποιος
σοφός˙ «Καρδίας ευφραινομένης θάλλει πρόσωπον». Δια τούτο λοιπόν και εγώ εσηκώθηκα σήμερον με περισσοτέραν προθυμίαν, δια να σας μεταδώσω εις τον αυτόν καιρόν αυτήν την πνευματικήν χαράν, και να σας γένω μη νυτής του ερχομού της αγίας Τεσσαρακοστής, του ιατρικού λέγω
των ψυχών μας. Διότι ο κοινός απάντων ημών Δεσπότης, θέλων ως
φιλόστοργος Πατήρ να ξεπλύνωμεν τας αμαρτίας, όπου εκάμαμεν εις όλον τον
καιρόν, επενόησεν εις ημάς την θεραπείαν, και δια μέσου της αγίας Τεσσαρακοστής. Ας μη γίνεται λοιπόν τις κατηφής˙
ας μη γίνεται τις σκυθρωπός, άλλ' ας χορεύη, και ας χαίρεται και ας
δοξάζη τον κηδεμόνα, και επιμελητήν των ψυχών μας, όπου μας άνοιξεν
αυτήν την εξαίρετον στράταν, και ας δεχθή με πολλήν χαράν τον ερχομόν
της.
