Ὑπακοή στόν Πνευματικό ὁδηγό

  

Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ

Ὑπακοή στόν Πνευματικό ὁδηγό

Κατά τόν Ἅγιο Πορφύριο ὁ σωστός ἐξομολογούμενος πιστός ἄνθρωπος ἀφήνεται στόν Θεό καί στόν Πνευματικό του ὁδηγό. Ὅποιος ἔχει θέλημα καί ἐπιθυμίες αὐτός βασανίζεται καί βασανίζει.

Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος ἦταν πολύ αὐστηρός ἀπέναντι στόν ἄνθρωπο πού δέν ἤθελε νά κάνει ὑπακοή.

Χαρακτηριστικά ἔλεγε γιά κάποιον «ἀνυπότακτο ὑποτακτικό»:

«Εἶχε ἔρθει ὁ … Τόν ἐκάλεσα γιατί εἶπε ὅτι δέν πηγαίνει στήν ἐκκλησία, διότι στήν ἐκκλησία παθαίνει κακό, ὅταν αισθάνεται κλεισμένο χῶρο, καί δέν μπορεῖ.

 -Τοῦ λέω, τώρα τί εἶναι αὐτό, βρέ;! Ἐγώ θέλω νά πᾶς στήν ἐκκλησία, νά σηκωθεῖς πρωί, γιά νά ἔρθεις νά φυτέψουμε τά δέντρα, κι ἐσύ μοῦ λές αὐτό;

-Ἄ μπά, λέει, δέν μπορῶ.

Τοῦ λέω :

«Ἄκου νά σοῦ πῶ. Νά ξέρεις ὅτι σ’ ἔχω ἀφήσει ἐλεύθερο, δέν σοῦ μιλάω, ἀλλά αἰσθάνομαι καί τύψεις, διότι ἐσύ, ἀντί νά συμμορφωθεῖς, πιό πολύ ἐγωιστής γίνεσαι, γιατί ὅπου θέλεις πηγαίνεις, ὅπου σοῦ καπνίσει, καί κάνεις καί ὅ,τι θέλεις, καί ἔτσι ἰσχυροποίηθηκε τό θέλημά σου καί ζεῖς μέσα στό κακό πνεῦμα καί βασανίζεσαι. Ἐγώ», λέω, «θ’ ἀρχίσω νά ἐφαρμόζω κανόνες. Δέν ἔχεις διαβάσει περί ὑπακοῆς;»

Λέει, «Ἔχω διαβάσει».

-Πού διάβασες ;

- Στήν Κλίμακα.

- Ἔ, δέν θυμᾶσαι τί λέει;

- Ἔ, λέει, θυμᾶμαι. Ἀλλά τώρα, ἔτσι πού μοῦ τά λές μ’ ἐκβιάζεις καί δέν μπορῶ ἐγώ.

-Ἐγώ, λέω, σ’ἐκβιάζω;

- Γιατί μοῦ εἶπες ὅτι θά μοῦ δίνεις τρία παξιμάδια τήν ἡμέρα νά τρώγω καί θά μέ διώξεις ἀπ’ἐδῶ. Δέν εἶναι ἐκβιασμός;

- Ὄχι. Εἶναι κανόνας αὐτός. Γέροντας εἶμαι· μπορῶ νά σοῦ πῶ αὐτό. Τί θέλεις ἐσύ, νά σέ πηγαίνουμε ὄπα! ὄπα ὄπα;… μή μοῦ ἄπτου, καί νά λέμε, πρόσεχε μήν τό στενοχωρέσουμε τό παιδί; Νά μήν τό τραυματίσουμε, νά μήν τοῦ ποῦμε τίποτα καί τό πιάσουν τά νεῦρα του, ἡ μελαγχολία του; Τ’ ἀντιδραστικά του; Δηλαδή, νά κοιτάζουμε ἐσένανε καί νά σέ φοβούμαστε μήπως σοῦ ποῦμε καμιά λέξη καί στενοχωρηθεῖς; Αὐτό εἶναι μεγάλος ἐγωισμός, τοῦ λέω. Τί μοῦ κουβεντιάζεις;

-Μ’ ἐκβιάζεις, μοῦ λέει.

-Πῶς σ’ ἐκβιάζω;

-Νά, πού μοῦ λές αὐτά.

-Δέν εἶμαι πνευματικός σου; Δέν ἔρχεσαι ἐδῶ; Δέν ἐξομολογεῖσαι; Δέν σοῦ διαβάζω εὐχή καί πηγαίνεις καί μεταλαβαίνεις; Δέν ἔχω ὑποχρέωση νά σοῦ πῶ ἔτσι; Τί θά πεῖ «σ’ἐκβιάζω»; Πρέπει νά μάθεις νά ὑπακούεις, νά ταπεινώνεσαι»[125].

Ὁ Γέροντας-πνευματικός ἔχει ὑποχρέωση νά κόβει τό θέλημα τοῦ ὑποτακτικοῦ του (τοῦ πνευματικοῦ του τέκνου), προκειμένου νά τόν βοηθήσει πνευματικά. Ὁ ἀληθινά πιστός θά πρέπει νά κάνει ἀκριβή ὑπακοή στόν πνευματικό του ὁδηγό. Ἔτσι θεραπεύεται πραγματικά, διότι φεύγει ὁ ἐγωισμός, ἡ φιλαυτία πού εἶναι ἡ ρίζα ὅλων τῶν παθῶν. Ἔτσι φεύγει καί ἡ κατάθλιψη.

 Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

 [125] Στό: Γέροντος Πορφυρίου ἱερομονάχου, Συνομιλία γιά τήν κατάθλιψη, Ἐκδόσεις Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι, ἐμπεριεχόμενο φυλλάδιο (Στό ἑξῆς: Συνομιλία γιά τήν κατάθλιψη), σελ. 17-18.

http://www.hristospanagia.gr/?p=41385#more-41385