Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ
Συνεχής, διά βίου ἐξομολόγηση καί μετάνοια
Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος ἦταν
συνεχῶς μετανοῶν καί ἐξομολογούμενος. Ἀπό τότε πού, συνεπαρμένος ἀπό τήν
ζωή τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου, θέλησε νά τόν μιμηθεῖ, μέχρι
τέλους τῆς ζωῆς του, ὅπου ἔκανε μία γενική ἐξομολόγηση σέ ὑπέργηρο
Πνευματικό, δέν ἔπαυσε νά διδάσκει ἔργῳ καί λόγῳ τήν συνεχή Μετάνοια.
Ἡ ἴδια ἡ πνευματική του διαθήκη, τό
ὕστατο χαῖρε στά πολυάριθμα πνευματικά του παιδιά δέν εἶναι παρά μία
δημόσια ἐξομολόγηση. Γράφει:
«Ἀπό μικρό παιδί ὅλο στίς ἁμαρτίες ἤμουνα… κατά παραχώρηση τοῦ Θεοῦ, γιά τίς ἁμαρτίες μου, ἀρρώστησα πολύ καί οἱ Γεροντάδες μου μοῦ εἶπαν νά πάω στούς γονεῖς μου στό χωριό μου εἰς τόν Ἅγιον Ἰωάννη Εὐβοίας. Καί, ἐνῶ ἀπό μικρό παιδί εἶχα κάνει πολλές ἁμαρτίες, ὅταν ξαναπῆγα στόν κόσμο συνέχισα τίς ἁμαρτίες, οἱ ὁποῖες μέχρι καί σήμερα ἔγιναν πάρα πολλές.
Ὁ κόσμος ὅμως μέ πῆρε ἀπό καλό καί ὅλοι φωνάζουνε ὅτι εἶμαι ἅγιος. Ἐγώ ὅμως αἰσθάνομαι ὅτι εἶμαι ὁ πιό ἁμαρτωλός ἄνθρωπος τοῦ κόσμου. Ὅσα ἐνθυμόμουνα, βεβαίως, τά ἐξομολογήθηκα, ἀλλά γνωρίζω ὅτι γι’ αὐτά πού ἐξομολογήθηκα μέ συγχώρησε ὁ Θεός, ἀλλ’ ὅμως τώρα ἔχω ἕνα συναίσθημα ὅτι καί τά πνευματικά μου ἁμαρτήματα εἶναι πάρα πολλά καί παρακαλῶ ὅσοι μέ ἔχετε γνωρίσει νά κάνετε προσευχή γιά μένα, διότι καί ἐγώ, ὅταν ζοῦσα, πολύ ταπεινά ἔκανα προσευχή γιά σᾶς, ἀλλ’ ὅμως τώρα, πού θά πάω γιά τόν οὐρανό, ἔχω τό συναίσθημα ὅτι ὁ Θεός θά μοῦ πεῖ «Τί θέλεις ἐσύ ἐδῶ;» Ἐγώ ἕνα ἔχω νά Τοῦ πῶ. Δέν εἶμαι ἄξιος Κύριε γιά ἐδῶ, ἀλλ’ ὅ,τι θέλει ἡ ἀγάπη Σου ἄς κάμει γιά μένα. Ἀπό ἐκεῖ καί πέρα δέν ξέρω τί θά γίνει. Ἐπιθυμῶ ὅμως νά ἐνεργήσει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ… Παρακαλῶ ὅλους σας νά μέ συγχωρέσετε γιά ὅ,τι σᾶς στεναχώρησα.
«Ἀπό μικρό παιδί ὅλο στίς ἁμαρτίες ἤμουνα… κατά παραχώρηση τοῦ Θεοῦ, γιά τίς ἁμαρτίες μου, ἀρρώστησα πολύ καί οἱ Γεροντάδες μου μοῦ εἶπαν νά πάω στούς γονεῖς μου στό χωριό μου εἰς τόν Ἅγιον Ἰωάννη Εὐβοίας. Καί, ἐνῶ ἀπό μικρό παιδί εἶχα κάνει πολλές ἁμαρτίες, ὅταν ξαναπῆγα στόν κόσμο συνέχισα τίς ἁμαρτίες, οἱ ὁποῖες μέχρι καί σήμερα ἔγιναν πάρα πολλές.
Ὁ κόσμος ὅμως μέ πῆρε ἀπό καλό καί ὅλοι φωνάζουνε ὅτι εἶμαι ἅγιος. Ἐγώ ὅμως αἰσθάνομαι ὅτι εἶμαι ὁ πιό ἁμαρτωλός ἄνθρωπος τοῦ κόσμου. Ὅσα ἐνθυμόμουνα, βεβαίως, τά ἐξομολογήθηκα, ἀλλά γνωρίζω ὅτι γι’ αὐτά πού ἐξομολογήθηκα μέ συγχώρησε ὁ Θεός, ἀλλ’ ὅμως τώρα ἔχω ἕνα συναίσθημα ὅτι καί τά πνευματικά μου ἁμαρτήματα εἶναι πάρα πολλά καί παρακαλῶ ὅσοι μέ ἔχετε γνωρίσει νά κάνετε προσευχή γιά μένα, διότι καί ἐγώ, ὅταν ζοῦσα, πολύ ταπεινά ἔκανα προσευχή γιά σᾶς, ἀλλ’ ὅμως τώρα, πού θά πάω γιά τόν οὐρανό, ἔχω τό συναίσθημα ὅτι ὁ Θεός θά μοῦ πεῖ «Τί θέλεις ἐσύ ἐδῶ;» Ἐγώ ἕνα ἔχω νά Τοῦ πῶ. Δέν εἶμαι ἄξιος Κύριε γιά ἐδῶ, ἀλλ’ ὅ,τι θέλει ἡ ἀγάπη Σου ἄς κάμει γιά μένα. Ἀπό ἐκεῖ καί πέρα δέν ξέρω τί θά γίνει. Ἐπιθυμῶ ὅμως νά ἐνεργήσει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ… Παρακαλῶ ὅλους σας νά μέ συγχωρέσετε γιά ὅ,τι σᾶς στεναχώρησα.
Ἱερομόναχος Πορφύριος
Ἐν Καυσοκαλυβίοις τήν 4/7 Ἰουνίου 1991»[123].
Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
[123] Βίος Ὁσίου Πορφυρίου, http://www.saint.gr/4347/saint.aspx
