Ἡ κατάσταση στήν Ἀνατολή ἀπό τούς μεταποστολικούς χρόνους μέχρι τήν ἵδρυση τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους.
ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ
Β΄ Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
-
Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ- ΤΟ «ΒΥΖΑΝΤΙΟ».
Ἡ κατάσταση στήν Ἀνατολή ἀπό τούς μεταποστολικούς χρόνους μέχρι τήν ἵδρυση τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους.
Ἄν μελετήσουμε τό ἱστορικό παρελθόν τοῦ ἔθνους μας, θά διαπιστώσουμε ὅτι ἀπό τούς ἀποστολικούς χρόνους μέχρι τούς χρόνους τοῦ «Βυζαντίου» καθώς καί στά χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, μέχρι τήν ἀπελευθέρωση τοῦ 1821, κέντρο τῆς ζωῆς ἦταν ὁ ναός, ἡ ἐκκλησιαστική ζωή, ὁ Χριστός.
Ἰδιαίτερα ἐμφανές ἦταν αὐτό στό «Βυζάντιο», ἀλλά καί στίς ὀρθόδοξες
κοινότητες στά σκοτεινά χρόνια τῆς Ὀθωμανικῆς κυριαρχίας. Ἡ πολιτική
ὀργάνωση συστοιχοῦσε στό ὀρθόδοξο ἦθος.Κέντρο τῆς Ὀρθόδοξης ἀνατολῆς, ἡ κοινότητα
«Κέντρο τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολῆς ἦταν ἀνέκαθεν τό χωριό, ἡ κωμόπολη, τό νησί, καί γενικά ἡ ὀργανωμένη κοινότητα, πού λειτουργοῦσε μέσα στά πλαίσια τῶν διαπροσωπικῶν σχέσεων. Εἶναι γνωστό τό σύστημα τῶν Δήμων καί Κοινοτήτων πού εἶναι πολύ ἀνθρώπινο καί διατηρεῖ τίς σχέσεις μεταξύ τῶν ἀνθρώπων σέ καλό ἐπίπεδο. Συνέχεια
