Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ
ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΚΑΙ
ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ
(ἀπομαγνητοφωνημένο
ἀπόσπασμα ἀπό ὁμιλία τοῦ Ἱερομονάχου
Σάββα Ἁγιορείτη)
Δεῖτε
ἐδῶ:Ὁ
θάνατος εἶναι εὐλογία.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Τί
σημαίνει πιστεύω στόν Θεό;
Ὁ
Θεός ἀπευθύνεται σ’ αὐτούς οἱ ὁποῖοι
Τόν πιστεύουν. Αὐτό εἶναι τό κλειδί: ἡ
πίστη.
Πιστεύεις
στόν Χριστό; Θά μετανοήσεις...
Τόν
ἐμπιστεύεσαι; (αὐτό σημαίνει πιστεύω).
Θά
ἀλλάξεις τρόπο ζωῆς.
Ὄχι
νά λές Τόν πιστεύω καί νά πιστεύεις ἁπλά
μόνο ὅτι ὑπάρχει μιά ἀνώτερη δύναμη.
Αὐτό καί οἱ ἄθεοι καί οἱ δαίμονες τό
πιστεύουν...Δέν μετανιώνουν ὅμως, δέν
ἀλλάζουν συμπεριφορά.
Τήν
διαφορά τήν κάνει ἡ ζωντανή, ἡ ἔμπρακτη
πίστη· ἀπό ἐκεῖ ξεκινᾶνε ὅλα. Πιστεύω
στόν Χριστό σημαίνει ὁπωσδήποτε ὅτι
πιστεύω στά λόγια Του. Ἑπομένως πιστεύω
καί στόν πρῶτο λόγο Του: «Μετανοεῖτε...»
Ἀπό
τήν Πίστη γεννιέται ἡ μετάνοια καί ἀπό
τήν μετάνοια ἡ ἀγάπη.
Ἀπό
τήν στιγμή πού θά ἀρχίσεις νά μετανοεῖς,
θά ἀρχίσεις καί νά ἀγαπᾶς· ἀμέσως
θά ἀρχίσεις ν’ ἀγαπᾶς. Αὐτό συμβαίνει
διότι ἡ μετάνοια εἶναι ταπείνωση καί
ἡ ταπείνωση ἕλκει τήν Χάρη καί τήν
ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἔρχεται τότε ὁ Θεός
καί σοῦ φανερώνει πόσο σ’ ἀγαπάει.
Ὅσο
σοῦ φανερώνεται τόσο καί ἐσύ Τόν ἀγαπᾶς
περισσότερο. Ὅσο Τόν ἀγαπᾶς τόσο
σοῦ φανερώνεται καί θές ἀκόμα πιό πολύ
νά Τόν ἀγαπήσεις. Γίνεται κάτι σάν
κι αὐτό πού στήν Ἰατρική λέγεται
feedback (ἐπανατροφοδότηση)·
τό ἕνα τρέφει τό ἄλλο.
Ὅσο
σοῦ φανερώνεται τόσο σέ ἑλκύει τόσο
σέ ...λιώνει μέ τήν ἀγάπη Του... καί ἐσύ
τότε θές νά ἀνταποκριθεῖς... Ὁπότε
ἀνεβαίνεις καί πᾶς σκαλί- σκαλί, πρός
τά πάνω, πρός Αὐτόν πού ἀγαπᾶς...Αὐτή
εἶναι ἡ πνευματική ζωή.
Ἀλλά
χρειάζεται πίστη· χωρίς πίστη δέν
γίνεται τίποτα...Χωρίς πίστη δέν ἔχεις
ἀπό ποῦ νά ξεκινήσεις γιά νά
μετανοήσεις...Δέν ἔχεις καί λόγο, δέν
βρίσκεις τό γιατί νά ἀλλάξεις, τό
γιατί νά μετανοήσεις.
Ἡ
πίστη εἶναι ἕνα πήδημα στό κενό...Τουλάχιστον
ἔτσι φαίνεται... Πράγματι εἶναι δικαίωμά
τοῦ ἀνθρώπου: Ἄν δέν θέλει νά πιστέψει,
μπορεῖ νά μήν πιστέψει... καί ὁ Θεός τήν
σέβεται αὐτήν τήν ἀπόφαση τοῦ ἀνθρώπου.
Ἀλλά ἄν πιστέψει, ἄν κάνει αὐτό τό
ἅλμα τῆς πίστεως θά δεῖ ὅτι δέν
πέφτει στό κενό ἀλλά πέφτει στήν ἀγκαλιά
τοῦ Θεοῦ. Εἶναι τό πιό ὡραῖο ἅλμα
καί μακάρι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά τό
κάνουν...
Δυστυχῶς
στίς μέρες μας ἔχει πολύ λιγοστέψει ἡ
πίστη. Ἴσως εἴμαστε στίς ἡμέρες ἐκεῖνες
γιά τίς ὁποῖες ὁμίλησε ὁ Χριστός Μας
καί εἶπε: «Ἄραγε ὅταν θά ξανάρθω, θά
βρῶ τήν πίστη στή γῆ;»1
Ἔχει
πολύ μειωθεῖ ἡ πίστη μας γιά αὐτό καί
λέμε ὅτι εἴμαστε στίς ἔσχατες ἡμέρες.
Ἡ
πίστη ὅταν ὑπάρχει μᾶς παρακινεῖ σέ
ὅλα αὐτά πού εἴπατε: στό νά ἀγαπήσουμε
τόν Θεό καί στό νά μετανοήσουμε.
συνεχίζεται...
Ἱερομόναχος
Σάββας ὁ Ἁγιορείτης