Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΟΣ ΑΡΓΕΝΤΑΡΙΟ ΠΟΥ ΑΝΕΣΤΗΣΕ ΝΕΚΡΟ.(ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ)
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ.
Στα δικά μας χρόνια υπήρξε ένας υποδιάκονος της Εκκλησίας Βαξεντίου
πού ανάστησε νεκρό ονόματι, Κουαδραγέσιμος , ο όποιος συνήθιζε να
βόσκει την αγέλη των προβάτων του εκεί στην περιοχή της Αυρηλίας . Από
διήγηση αυτού του εξαιρετικά φιλαλήθους ανθρώπου κατέστη γνωστό ένα
θαυμαστό γεγονός, το οποίο είχε επιτελεσθεί μυστικά. Ενώ λοιπόν αυτός,
όπως είπαμε, επιμελούνταν το κοπάδι του στην Αυρηλία, υπήρχε ένας άνδρας
ευσεβούς ζωής από το Όρος πού καλείται Αργεντάριο ο όποιος στο
μοναχικό σχήμα, πού παρουσίαζε στην εμφάνιση του, ανταποκρινόταν με τα
ήθη του. Αυτός λοιπόν συνήθιζε μια φορά τον χρόνο να έρχεται από αυτό το
Όρος Αργεντάριο στην εκκλησία του μακαρίου Πέτρου του κορυφαίου και
παρέκκλινε χάριν φιλοξενίας στο σπίτι του προαναφερθέντος υποδιακόνου
Κουαδραγεσίμου, όπως ο ίδιος διηγήθηκε.
2
Κάποια μέρα πού είχε μπει στο κατάλυμά του, το οποίο δεν απείχε πολύ
από την εκκλησία, κάποιας φτωχούλας γυναίκας ο σύζυγος τελειώθηκε εκεί
κοντά. Σύμφωνα με την συνήθεια τον έπλυναν, τον έντυσαν τα ιμάτιά του,
τον τύλιξαν σέ σάβανο, αλλά τούς πρόλαβε το βράδυ και δεν μπόρεσαν να
τον θάψουν. Κάθισε λοιπόν η χήρα γυναίκα
κοντά στο σώμα τού κεκοιμημένου και περνώντας τη νύκτα με μεγάλο κλάμα,
προσπαθούσε να ανακουφίσει τον πόνο της με συνεχείς κραυγές θρήνων.
3
Καθώς αυτό γινόταν επί πολλή ώρα και η γυναίκα δεν σταματούσε με κανένα
τρόπο να κλαίει, ο άνθρωπος τού Θεού, πού βρισκόταν εκεί
φιλοξενούμενος, συγκινήθηκε και λέει στον υποδιάκονο Κουαδραγέσιμο: «Η
ψυχή μου συμπάσχει στον πόνο αυτής της γυναίκας. Σέ παρακαλώ, σήκω κι ας
προσευχηθούμε». Πορεύθηκαν λοιπόν και οι δύο στη γειτονική εκκλησία και
δόθηκαν από κοινού σέ προσευχή. Αφού προσευχήθηκαν αρκετή ώρα, ο δούλος
τού Θεού ζήτησε από τον υποδιάκονο Κουαδραγέσιμο να δώσουν τέλος στην
προσευχή . Σαν τελείωσαν μάζεψε σκόνη από το κράσπεδο τού θυσιαστηρίου
και μαζί με τον Κουαδραγέσιμο πήγε, πλησίασε το σώμα τού νεκρού και
δόθηκε και εκεί σέ προσευχή.
4
Αφού προσευχήθηκε επί αρκετή ώρα, δεν θέλησε τώρα πια, όπως είχε κάνει
προηγουμένως, να δώσει τέλος στην προσευχή με τον υποδιάκονο, αλλά ο
ίδιος ευλόγησε κι αμέσως σηκώθηκε- Επειδή βάσταζε στο δεξιό του χέρι τη
μαζεμένη σκόνη, με το αριστερό αφαίρεσε το όθόνιο πού κάλυπτε το πρόσωπο
τού νεκρού. Μόλις αντίκρισε να γίνεται αυτό η γυναίκα, άρχισε να
αντιδρά έντονα και να απορεί τί ήθελε να κάνει. Σαν σήκωσε το οθόνιο,
για λίγη ώρα έτριψε το πρόσωπο του νεκρού με τη σκόνη πού είχε μαζέψει.
Αφού έγινε η εντριβή επί πολλή ώρα, εκείνος ξαναδέχθηκε την ψυχή του,
χασμουρήθηκε, άνοιξε τα μάτια , ανασηκώθηκε, ανακάθισε και απορούσε τί
έτρεχε με αυτόν, σαν να είχε ξυπνήσει από βαρύ ύπνο.
Όταν
το είδε αυτό η γυναίκα, κουρασμένη από τούς οδυρμούς, άρχισε από τη
χαρά της περισσότερο να κλαίει και δυνατότερες κραυγές να βγάζει. Ό
άνθρωπος τού Κυρίου την συγκράτησε με μια μειλίχια απαγόρευση: «Σώπα,
σώπα.
Κι
αν κανένας σάς ρωτήσει πώς έγινε αυτό, αυτό μόνο να πείτε, ότι ο Κύριος
Ιησούς Χριστός με τον δικό Του τρόπο το έκανε». Το είπε αυτό και βγήκε
από το σπίτι της. Αμέσως άφησε τον υποδιάκονο Κουδραγέσιμο και δεν
εμφανίστηκε στο εξής στον τόπο εκείνο. Θέλοντας δηλαδή να ξεφύγει την
πρόσκαιρη δόξα, κανόνισε να μη τον ξαναδούν ποτέ πια σέ αυτή τη ζωή,
αυτοί πού τον είχαν δει προικισμένο με τόση δύναμη.
ΠΕΤΡΟΣ.
Τί γνώμη έχουν οι άλλοι, αγνοώ. Εγώ πάντως από όλα τα θαύματα αυτό
θεωρώ περισσότερο θαύμα, το να επιστρέφουν οι πεθαμένοι στη ζωή και να
ανακαλούνται οι ψυχές στην σάρκα από τούς κρύφιους τόπους.
7
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. Εάν προσέχουμε τα ορατά, αναγκαστικά έτσι θα πιστέψουμε. Εάν
όμως εννοήσουμε τα αόρατα, οπωσδήποτε συμπεραίνουμε πώς μεγαλύτερο
θαύμα είναι να μεταστρέφεις έναν αμαρτωλό με τον λόγο του κηρύγματος και
τη συνδρομή της προσευχής, παρά το να αναστήσεις κατά σάρκα νεκρό.
Γιατί σέ αυτόν ανασταίνεται η σάρκα πού πάλι θα ξαναπεθάνει, στον άλλο
όμως ή ψυχή πού στον αιώνα θα ζήσει.
8
Σου παραθέτω δύο ανθρώπους: Σέ ποιόν από τούς δύο θεωρείς πώς έγινε
θαύμα μεγαλυτέρας δυνάμεως; Τον Λάζαρο, πού πιστεύουμε πώς ήταν ήδη
πιστός, τον ανέστησε ο Κύριος κατά σάρκα, τον Σαύλο κατά πνεύμα . Λοιπόν
μετά την άνάσταση της σάρκας δεν λέγεται τίποτε για δυνάμεις τού
Λαζάρου. Αλλά μετά την ανάσταση της ψυχής τού Παύλου η αδυναμία μας δεν
φθάνει να συλλάβει όσα λέγονται στον Ιερό Λόγο για τις δυνάμεις του
Παύλου:
9
Ότι οι σκληρότατοι εκείνοι διαλογισμοί του έχουν μεταστραφεί σέ ήπια
σπλάγχνα ευσεβείας. Επιθυμεί να πεθάνει για τούς αδελφούς , πού
προηγουμένως χαιρόταν για τον θάνατό τους .
10
Ότι αυτός ο γεμάτος από κάθε σοφία της Γραφής κρίνει πώς δεν ξέρει
τίποτα, «ει μη Ιησούν Χριστόν, και τούτον εσταυρωμένον» . Δέχεται
πρόθυμα ραβδισμούς για τον Χριστό , τον Οποίο με αίμα καταδίωκε. Είναι
ανώτατος στην αποστολική τιμή, αλλά όμως γίνεται ό κατώτατος εν μέσω των
αποστόλων
Ότι
στα μυστήρια του τρίτου ουρανού ανάγεται , και εν τούτοις τον οφθαλμό
τού νου κλίνει με συμπάθεια, για να διακανονίσει τη συζυγική κοίτη,
λέγοντας: «τη γυναικί ο ανήρ τω οφειλομένην εύνοιαν αποδιδότω• ομοίως δέ
και η γυνή τω ανδρί»• Με την θεωρία συμμίγνυται με τούς αγγελικούς
χορούς, και εν τούτοις δεν απαξιεί να μεριμνήσει και να ρυθμίσει τα
θέματα των σαρκικών ανθρώπων.
Ότι
χαίρεται στις ασθένειες του και ευδοκεί στις ύβρεις. Για αυτόν «το ζην
Χριστός και το αποθανείν κέρδος»• Είναι ήδη ολόκληρη έξω από τη σάρκα, η
ζωή η ίδια πού ζει μέσα στη σάρκα.
Να
πώς έζησε αυτός, πού από τον Άδη του νου επέστρεψε στη ζωή της
ευσεβείας. Είναι κατώτερο επομένως το να αναστηθεί κάποιος κατά σάρκα,
εκτός κι αν με την ζωοποίηση της σάρκας οδηγηθεί στη ζωή του πνεύματος,
ούτως ώστε με το εξωτερικό θαύμα να συντελεσθεί και το να μεταστραφεί
εσωτερικά και να ζωοποιηθεί.
ΠΕΤΡΟΣ.
Θεωρούσα πολύ κατώτερο αυτό πού τώρα έμαθα πόσο ασύγκριτα ανώτερο
είναι. Αλλά, παρακαλώ, συνέχισε αυτό πού άρχισες. Ό χρόνος είναι
ελεύθερος, ας μην περνάει η ώρα χωρίς οικοδομή.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.
ΒΙΟΙ ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ. ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 1988. ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ.
ΕΚΔΟΣΗ ΑΔΕΛΦΟΤ. ΙΕΡ. ΙΩΑΝΝΟΥ ¨ΚΟΙΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ» ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2014/04/blog-post_9256.htmlhttp://www.hristospanagia.gr/?p=25845#more-25845