«Τό προορατικό καί διορατικό του χάρισμα» μέρος α΄

 

 Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο:

“Ὁ Γέροντάς μου Ἰωσήφ ὁ ἡσυχαστής καί σπηλαιώτης”

Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

Ὁ Γέροντας Ἰωσήφ ἦταν πολύ πεπεισμένος. Ὅταν τόν ἐπισκεπτόμασταν κατά τίς νύχτες γιά ἐξομολόγησι, πολλές φορές ἔπαιρνε αὐτός τήν πρωτοβουλία καί μᾶς ἐξηγοῦσε λεπτομερῶς τό πρόβλημά μας καί τήν λύσι του, προτοῦ νά τοῦ περιγράψουμε τί μᾶς ἀπασχολοῦσε! Δηλαδή, γνώριζε τήν ἐσωτερική μας κατάστασι καί μᾶς ἐξηγοῦσε σέ τί ὀφείλεται καί πῶς πρέπει νά τήν ἀντιμετωπίσουμε, εἴτε πρόκειται γιά λογισμούς εἴτε γιά πάθη εἴτε γιά ἐνέργειες τῆς Χάριτος.
Δέν εἶχε ἀνάγκη νά ἐρωτήσῃ γιά νά ἀναλύσῃ τά προβλήματα καί ν᾿ ἀπαντήσῃ. Μέ μία ἁπλῆ ματιά διάβαζε τούς λογισμούς μας. Διότι ἀφ᾿ ἑνός μέν εἶχε τεράστια ἀσκητική ἐμπειρία, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ εἶχε τήν Χάρι τῆς διοράσεως.
Θαυμάζαμε πῶς ἤξερε τόν ἐσωτερικό μας κόσμο τόσο καλά, ἐνῶ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι δυσκολευόμασταν νά τόν περιγράψουμε! Ὡς τόσον ὅμως, συνήθως δέν φανέρωνε ξεκάθαρα ὅτι διάβαζε τούς λογισμούς μας. Φυσικά ἐμεῖς δέν τοῦ κρύβαμε τίποτα, ἀλλά καί νά θέλαμε, ἄλλωστε, νά τοῦ κρύψουμε κάτι, δέν μπορούσαμε, διότι μᾶς τό ἔλεγε ἐκεῖνος.

Μέ τά ἴδια μας τά μάτια εἴδαμε πολλά περιστατικά τοῦ διορατικοῦ χαρίσματός του.
Μιά φορά, ὅταν ὁ Γέροντας βρισκόταν ἀκόμα στόν Ἅγιο Βασίλειο, βγῆκε ἔξω καί πῆγε μέχρι πάνω στό Κυριακό, στόν παπα-Γεράσιμο. Ἐκεῖ ἦταν κάποιος κοσμικός. Ὁ Γέροντας τόν πλησίασε καί τοῦ λέγει:
Κάποιο λάθος ἔχετε πάνω σας, τό ὁποῖο εἶναι σοβαρό.
Λέγει ὁ κοσμικός:
Τί λάθος ἔχω;
Δέν τό γνωρίζω, ἀπαντᾷ ὁ Γέροντας, πάντως ἔχετε ἕνα λάθος πολύ σοβαρό.
Καί δέν μποροῦμε νά τό βροῦμε;
Τώρα τήν ἡμέρα δέν μποροῦμε νά τό βροῦμε. Ἄν θέλῃς, ἔλα κάτω στό σπίτι τήν νύχτα.
Μετά τά μεσάνυχτα θά ἔρθω, Γέροντα.
Τά μεσάνυχτα πῆγε ὄντως ὁ κοσμικός ἐκεῖ. Ἄρχισαν τήν συζήτησι καί στό τέλος, τί φανερώθηκε; Ὁ κοσμικός, ἐνῶ ἦταν πτυχιοῦχος τῆς θεολογίας, εἶχε γράψει ὁλόκληρο βιβλίο ὑπέρ τῆς Δαρβινείου θεωρίας, τῆς ἐξελίξεως τῶν εἰδῶν!
Καί ὁ Γέροντας τοῦ εἶπε:
Καλά, ὅταν ἐκθέτῃς μιά θεωρία, μιά ἀντίληψι, γιατί δέν παίρνεις ὀρθοδόξους θεολόγους, ἁγίους Πατέρας, ἀλλά παίρνεις ἀπό τούς ἄλλους, τούς ξένους, τούς Προτεστάντες, τούς Ἑβραίους, τούς Μασώνους…, αὐτοί δέν εἶναι χριστιανοί! Γιατί δέν παίρνεις τούς ἁγίους Πατέρας; Τότε κατοχυρώνεται μιά θεωρία ἤ μία ἄποψις ὅταν βεβαιώνεται εἴτε ἀπό τήν Ἁγία Γραφή εἴτε ἀπό τούς ἁγίους θεοφόρους Πατέρας.
Ὁ θεολόγος παραδέχθηκε, ὅτι εἶναι λάθος τοποθετημένος σ᾿ αὐτήν τήν θεωρία, καί ζήτησε ἀπό τόν Γέροντα νά τοῦ εἰπῇ ἀπό ποῦ τό κατάλαβε.
Τοῦ λέει τότε ὁ Γέροντας:
Ἐχθές ὅταν σέ πλησίασα, μία ἀποφορά, μιά βρώμα βγῆκε ἀπό πάνω σου καί ἀπ᾿ αὐτό κατάλαβα ὅτι κάποιο λάθος ἔχεις πάνω σου.
Παρόμοια, κάποτε ὁ παπα-Ἐφραίμ ὁ Κατουνακιώτης περπατοῦσε πίσω ἀπό ἕναν κοσμικό. Βρώμα καί δυσωδία ἐξήρχετο ἀπ᾿ αὐτόν. Εἶχε πάει τότε στόν Γέροντα Ἰωσήφ καί τοῦ τό ἀνέφερε κι᾿ ἐκεῖνος τοῦ εἶπε.
Ἔτσι εἶναι, παιδί μου. Οἱ κοσμικοί ἤ οἱ μοναχοί κατά τό εἶδος τῆς ἁμαρτίας, καί κατά τόν βαθμό της, μυρίζουν ἄσχημα.
Ἄλλοτε πάλι ὁ παπα-Ἐφραίμ ὁ Κατουνακιώτης ἔλαβε ἕνα γράμμα ἀπό μιά ἀνηψιά του, πού ζητοῦσε τήν προσευχή του. Τό ἔδωσε στόν Γέροντα καί μόλις τό πῆρε αὐτός, αἰσθάνθηκε βρώμα νά ἐξέρχεται ἀπό τό γράμμα.
Κάποια πορνεία ἤ μαγεία ἔκανε ἡ ἀνηψιά σου, εἶπε ὁ Γέροντας Ἰωσήφ.
Καί τοῦ εἶπε ὁ παπα-Ἐφραίμ ὅτι πρόκειται γιά μάγια.
Ἄλλη φορά, ὁ Γέροντας, εἶδε κάποιον καί μᾶς εἶπε:
Αὐτός δέν εἶναι ὀρθόδοξος.
Καί πράγματι, ὅταν τόν πλησίασε ἕνας τῆς συνοδείας μας, διαπίστωσε ὅτι χωρίς νά τό καταλάβῃ ὁ ἴδιος, εἶχε αἱρετικές πεποιθήσεις.
Ἐπίσης γνώριζε τά ἠθικά σφάλματα τῶν ἄλλων. Καί ἀρκετές φορές τά πνευματικοπαίδια του μᾶς ἔλεγαν ὅτι τούς εἶχε προειδοποιήσει γιά θέματα πού θά τούς συνέβαιναν.
Κάποτε, εἶχε ἔλθει ἕνας παπᾶς νά μᾶς ἐπισκεφθῇ. Κάθισε μέ τόν Γέροντα λίγο καί συνωμίλησαν γιά πνευματικά ζητήματα. Κάποια στιγμή λέει ὁ ἱερέας:
Δέν μπορῶ νά καταλάβω τήν Νοερά προσευχή. Νά μοῦ τήν διδάξετε πρακτικά.
Ναί, παπᾶ μου, ἀπαντάει ὁ Γέροντας.
Κι᾿ ἔτσι ἀποφάσισε νά μείνῃ μαζί μας γιά λίγες μέρες. Τήν ἑπομένη ἡμέρα λέει ὁ ἱερέας:
Γέροντα Ἰωσήφ, μιά καί θά μείνω μία ἑβδομάδα, νά λειτουργήσω μέ τούς παπᾶδες σου;
Τοῦ ἀπαντᾶ ὁ Γέροντας:
Νά σέ ἐξετάσω πρῶτα, ἄν ἔκανες γιά παπᾶς καί ἄν σέ βρῶ ἐντάξει, θά σοῦ δώσω ἄδεια νά συλλειτουργήσῃς.
Ὁ ἱερέας ὅταν ἄκουσε αὐτόν τόν λόγο τά παράτησε ὅλα ἀμέσως καί εὐθύς ἔφυγε ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος! Τί εἶχε συμβῃ; Ὁ ἐν λόγῳ ἱερέας εἶχε κωλύματα.
Μιά ἄλλη φορά, ἐπισκέφθηκε τόν Γέροντα ἕνας διάκονος. Ὁ Γέροντας πληροφορήθηκε πώς ὁ διάκονος εἶχε κωλύματα καί τοῦ συνέστησε νά μήν προχωρήσῃ στήν Ἱερωσύνη. Ἀλλά ὁ διάκονος ἄλλαζε κουβέντα.
Βλέποντας τήν στάσι του, μοῦ λέει ὁ Γέροντας:
Κέρασέ τόν καί νά πηγαίνῃ γιατί δέν δέχεται τόν λόγο.
συνεχίζεται……

  Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

 Ἀμήν.

  Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο:
“Ὁ Γέροντάς μου Ἰωσήφ ὁ ἡσυχαστής καί σπηλαιώτης”
Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου
Ἐκδόσεις Γ. Γκέλμπεσης
Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Φιλοθέου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
http://HristosPanagia3.blogspot.com
 http://www.hristospanagia.gr/?p=42513#more-42513